Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές, μερικά πράγματα που κάνω για την Χριστίνα τα κάνω εν μέρη και για μένα…
Όπως το φετινό ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που της ετοιμάζω!
Η μικρή-μεγάλη μου χαρά δεν κρύβετε για τα 24 βιβλία που της αγόρασα για την περίσταση και που ευλαβικά περιμένουν κρυμμένα σε ένα ντουλάπι να αμπαλαριστούν και να εμφανιστούν με νουμεράκια την πρώτη του μηνός!
Από παιδί λατρεύω τα βιβλία και αυτό είναι κάτι που το έχει και η Χριστίνα. Στόχος μας να φτιάξουμε μια μεγάλη και “πλούσια” παιδική βιβλιοθήκη.
Σκέφτηκα λοιπόν για φέτος το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που της ετοιμάζω κάθε χρόνο, να αποτελείτε μόνο από βιβλία.
Αγόρασα διάφορα, μεταξύ αυτών και πολλά χριστουγεννιάτικα.
Μεταξύ μας, είναι κάτι που σκέφτομαι να το κάνω κάποια στιγμή και σε αγαπημένους μου ανθρώπους αλλά και σε μένα, μιας και πιστεύω πως είναι ένα από το καλύτερα δώρα που μπορείς να κάνεις σε κάποιον που αγαπάς!
Αν θέλετε να ανακαλύπτετε κι εσείς ένα βιβλίο κάθε μέρα, μείνετε συντονισμένοι μιας και από την πρώτη Δεκεμβρίου και μετά, θα μπορείτε να δείτε τα βιβλία που θα ανοίγει η Χριστίνα, στον λογαριασμό μου στο facebook και στο instagram!
Ανυπομονώ! Λέτε να της αρέσει;!
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Νοεμβρίου 09, 2016
12
σχόλια
Με αφορμή τα σημερινά γενέθλια του αγαπημένου μου, θυμήθηκα αυτό το κείμενο που είχα γράψει για αυτόν τον Απρίλη του 2014, και σκέφτηκα πως είναι τόσο επίκαιρο την σημερινή ημέρα που δεν χρειάζεται να πω τίποτα παραπάνω…
Ίσως μόνο, το ότι μετά από 2 χρόνια, τον αγαπώ όλο και πιο πολύ…
"Δεν γράφεις ποτέ τίποτα για μένα.."μου είπε μια φορά διαβάζοντας ένα post μου ο Γιώργος. “Σαν να μην υπάρχω...σαν να μεγαλώνεις μόνη σου τη μικρή.."
Σήμερα γιορτάζει.
Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω κάτι γι’αυτόν...
Αλλά τί; Και πώς;
Πώς να γράψω για την αγάπη, για την συντροφικότητα, για την καλοσύνη, χωρίς να γίνω γραφική;
Πώς να αναφερθώ στο πόσο σημαντικός είναι στη ζωή μου, χωρίς να γίνω γλυκανάλατη;
Πώς να του πω πως ο λόγος που έχω την Χριστίνα, είναι ΑΥΤΟΣ;
Πώς να του εξηγήσω πως η ζωή μου μαζί του είναι αυτό που ονειρευόμουν πάντα, χωρίς να σκεφτεί ότι του λέω ψέματα;
Λέω λοιπόν για ακόμα μια φορά, να μην γράψω τίποτα γι'αυτόν.
Να του ευχηθώ μόνο
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Νοεμβρίου 07, 2016
No σχόλια
Μα πόσο όμορφος ήταν ο Οκτώβρης μου! Οργάνωσα το Halloween πάρτι που ήθελα και στο οποίο περάσαμε πολύ ωραία, άκουσα μουσική, συνέχισα την γιόγκα μου, πήγα σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις, αγόρασα λουλούδια για το σπίτι, πήγα μια βόλτα στη θάλασσα (ΟΚ, είχα πει σε βουνό…), αγόρασα κάποια παιδικά βιβλία για την Χριστίνα, αφέθηκα όσο μπορούσα στον χρόνο να με πάει και μάζεψα πεσμένα πολύχρωμα φύλλα.
Όχι κι άσχημα έεεε;;!!
- Να διαβάσω ένα βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος.
Να οργανώσω άλλο ένα halloween party.Να ακούσω περισσότερη μουσική και λιγότερα λόγια.Να συνεχίσω την γιόγκα.- Να φτιάξω μια κολοκυθόπιτα.
Να πάω θέατρο.Να αγοράσω λουλούδια για το σπίτι.- Να πάω μια βόλτα στο βουνό.
Να πάρω κι άλλα παιδικά βιβλία στην Χριστίνα.- Να βάψω μοβ τα νύχια μου.
Να αφεθώ στον χρόνο.- Να πάω για μασάζ.
- Να χαϊδέψω ένα σκυλί.
- Να τακτοποιήσω το γραφείο μου.
Να μαζέψω πεσμένα φύλλα.Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Σας φιλώ
Νοεμβρίου 04, 2016
No σχόλια
photo from Pinterest
Για αυτόν τον μήνα θέλω:
- Να αρχίσω τις προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα.
- Να στρώσω τα χαλιά στο σπίτι μας.
- Να ετοιμάσω ένα πριβέ γεύμα για τα γενέθλια του καλού μου.
- Να κάτσω μπροστά στο αναμμένο τζάκι ακούγοντας τζαζ και πίνοντας κονιάκ.
- Να καλέσω τους φίλους μου στο σπίτι για brunch.
- Να ετοιμάσω το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης για την Χριστίνα.
- Να πάω σινεμά.
- Να πάω ένα σύντομο ταξιδάκι κάπου.
- Να φορέσω βελούδινη φούστα.
- Να φάω κάστανα και ποπ κορν.
- Να συνεχίσω την γιόγκα και τον διαλογισμό.
- Να ετοιμάσω με την Χριστίνα τις φετινές Χριστουγεννιάτικες κάρτες.
- Να οργανώσω ένα βράδυ στρωματσάδα στο σαλόνι.
- Να πάω επιτέλους για χαμάμ.
- Να γράψω γράμμα στον Άγιο Βασίλη.
- Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Καλό μήνα φίλοι μου!
Με αγάπη και ελπίδα στις καρδιές μας…
Σας φιλώ
Νοεμβρίου 02, 2016
No σχόλια
Όπως πέρσι και πρόπερσι έτσι και φέτος με αφορμή το Halloween, διοργανώσαμε στο σπίτι μας ένα μικρό πάρτι. Γιατί όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω είμαι πρώτη!
Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, με λίγους και καλούς φίλους και με τα παιδιά να το ευχαριστιούντε μέχρι τελικής πτώσεως.
Μα κι εμείς το χαρήκαμε, στολίζοντας το σπίτι με αράχνες και ιστούς και σκορπώντας ένα πέπλο μυστηρίου στην ατμόσφαιρα! Το μενού ήταν απλό και ενώ είχα στο μυαλό μου να σας δείξω αρκετά από όσα έκανα, παρ’όλα αυτά δεν έβγαλα πολλές φωτογραφίες μιας και προτίμησα να το χαρώ, χωρίς κάμερες και φλας!
Αρχικά στολίσαμε το σπίτι, με ιστούς και αράχνες, με γιρλάντες και αυτοκόλλητα στους τοίχους.
Γέμισα μερικά σακουλάκια με ζαχαρωτά και δωράκια για τα παιδιά.
Έφτιαξα την αγαπημένη μου μηλόπιτα.
Και έστρωσα το τραπέζι!
Ελπίζω του χρόνου να βγάλω περισσότερες φωτογραφίες…
Αν θέλετε να δείτε τα προηγούμενα Halloween Partys που έχουμε κάνει, πατήστε εδώ και εδώ!!
Μέχρι το επόμενο ποστ,
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Οκτωβρίου 31, 2016
10
σχόλια
Πριν από μερικές μέρες, ο “Άγιος Βασίλης” έφερε στην πόρτα μας μια κούτα με τέσσερα βιβλία, δώρο από τις εκδόσεις Διόπτρα. Φανταστείτε τι χαρά έκανα μόλις την άνοιξα και διαπίστωσα πως δυο από τα τέσσερα βιβλία, ήρθαν πάνω στην ώρα!
Αύριο είναι το Halloween party μας.
Έχουμε ήδη αρχίσει να “μεταμορφώνουμε” το σπίτι με την ανάλογη διακόσμηση, να ετοιμάζουμε κάποια φαγητά, και να συμμαζεύουμε το δωμάτιο του παιχνιδιού αναζητώντας δραστηριότητες που θα αρέσουν στα φιλαράκια της Χριστίνας.
Έψαξα λοιπόν για ιδέες στο βιβλίο “Χίλιες και Μία Δραστηριότητες για Έξυπνα Παιδιά”, μιας και είναι γεμάτο προτάσεις για παιχνίδια, κατασκευές και δραστηριότητες, για παιδιά ηλικίας από 0 έως 5 χρονών. Ένα βιβλίο βασισμένο στην πολύχρονη εμπειρία των κέντρων δημιουργικής απασχόλησης Gymboree το οποίο συμβάλει θετικά στην εξέλιξη του παιδιού, ενισχύοντας την γνωστική, κινητική και συναισθηματική του ανάπτυξη. Πραγματικά πολύ χρήσιμο!
Επίσης σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να διαβάσουμε το “Winnie η Μάγισσα” των Valerie Thomas και Korky Paul, που σίγουρα θα τους αρέσει αφού η εναλλακτική εικονογράφηση και η απλή αλλά έξυπνη ιστορία της Μάγισσας Γουίνι και του γάτου της Γουίλμπορ είναι ότι πρέπει για την περίσταση!
“Winnie η Μάγισσα”
των Valerie Thomas και Korky Paul
“Χίλιες και Μία Δραστηριότητες για Έξυπνα Παιδιά”
Αν θέλετε να κάνετε δικά σας αυτά τα δυο πολύ όμορφα βιβλία, δεν έχετε παρά να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό που διοργανώνω σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα, μέχρι την Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016!
ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
1. Κάντε Like στην σελίδα του Mama Petounia στο Facebook εδώ.
2. Κάντε Like στην σελίδα των εκδόσεων Διόπτρα στο Facebook εδώ.
3. Κάντε share την δημοσίευση του διαγωνισμού στο προφίλ σας στο Facebook βάζοντας το hashtag #mamapetounia.
4. Αφήστε ένα σχόλιο κάτω από το ποστ στην σελίδα στο Facebook με το ονοματεπώνυμό σας.
-Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή σας, θα πρέπει να έχετε κάνει και τα 4 βήματα.
-Ο διαγωνισμός λήγει την Δευτέρα 31 Οκτωβρίου και ο νικητής που θα προκύψει μέσα από ηλεκτρονική κλήρωση, θα ειδοποιηθεί με προσωπικό μήνυμα την Τρίτη 1 Νοεμβρίου.
-Συμμετοχές γίνονται δεκτές μόνο από όσους διαμένουν στην Ελλάδα.
-Εάν ο τυχερός είναι κάτοικος Αθηνών, παραλαμβάνει ο ίδιος το δώρο του από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Διόπτρα.
-Εάν μένει εκτός Αθηνών, θα του σταλούν τα δώρα με courier και τα έξοδα αποστολής θα βαρύνουν τις εκδόσεις Διόπτρα.
Καλή επιτυχία!
Σας φιλώ
Οκτωβρίου 28, 2016
3
σχόλια
Κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, η ζωή μου δίνει δώρα. Ένα χαμογέλιο, μια αγκαλιά, υπέροχους ανθρώπους γύρω μου, μοναδικές στιγμές χαράς, πόνου, αυτογνωσίας. Μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτό…
Όταν όμως ένας άνθρωπος που του έχεις μιλήσει 2, 3 φορές στη ζωή σου, σου φέρνει ένα πρωί δώρα που το έφτιαξε ειδικά για σένα και το παιδί σου, δεν μπορεί παρά να είναι μια μικρή-μεγάλη χαρά!
Την Ευγενία, την γνώρισα πριν από μερικές μέρες με αφορμή το κοριτσάκι το οποίο κρατάει και φέρνει στο σχολείο που πάει η κόρη μου. Οι μικρές έγιναν γρήγορα φίλες και μετά το “μάθημα”, βρισκόμαστε όλες μαζί στις κούνιες. Η Ευγενία μεταξύ άλλων πολλών πραγμάτων που κάνει, πλέκει κι όλας. Και να που χτες έφερε σε έμενα και στην Χριστίνα από ένα χειροποίητο δώρο. Ένα σάλι για μένα κι ένα σκουφί στο Χριστινιό, μέσα σε αυτοσχέδιο ανακυκλώσιμο υπέροχο αμπαλάζ!
Έτσι, γιατί της αρέσει η ενέργειά μας. Γιατί νιώθει καλά μαζί μας.
Πόσο υπέροχο είναι αυτό… Να σκέφτεσαι τον άλλον απλά και μόνο γιατί η ύπαρξή του, η συντροφιά του, σου αρέσει…
Τι μεγάλη χαρά να βρίσκω τέτοιους ανθρώπους στο δρόμο μου.
Σε ευχαριστώ Ευγενία! Για όλα.
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Οκτωβρίου 26, 2016
10
σχόλια
Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, κάνουμε ένα Halloween Party στο σπίτι για την Χριστίνα και τον ξάδελφό της.
Ναι, ναι, ξέρω. Αυτό δεν είναι δικό μας έθιμο, είναι λίγο “σκοτεινό” για τα παιδιά, κλπ, κλπ. Εμάς όμως μας αρέσει και αυτό μας φτάνει. Κάθε χρόνο λοιπόν ψάχνω στο Pinterest να βρω ιδέες υγιεινών σνακ με θέμα το halloween. Και η αλήθεια είναι πως σε σχέση με τις ιδέες για junk food, είναι λιγότερες. Αλλά ΟΚ! Για αρχή βρήκα αυτές, όμως όλο και κάτι θα σκαρφιστώ και φέτος!
Αν θέλετε να δείτε τα πάρτι των προηγούμενων ετών, πατήστε εδώ και εδώ!
Και φυσικά μείνετε συντονισμένοι μιας και σε λίγες μέρες έρχεται και το επόμενο!
Αν έχετε κι εσείς κάποια ιδέα, καλοδεχούμενη!!
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Οκτωβρίου 24, 2016
2
σχόλια
Ξέρεις, είναι κάτι τέτοιες μέρες που όλα είναι μια χαρά αλλά εγώ δεν έχω τίποτα να πω.
Δεν έχω κάτι να σου πω. Δεν έχω κάτι να γράψω. Από το πρωί σκαλίζω το μυαλό μου να βρει κάτι… Μια συνταγή, μια πρόταση, μια ιδέα για να την μοιραστώ μαζί σου, αλλά εκείνο αρνείται πεισματικά.
Το μόνο που θέλει να κάνει, είναι να κάτσει ήσυχα, ήσυχα σε μια καρέκλα δίπλα στο τραπέζι της κουζίνας με ένα φλιτζάνι τσάι, με την μουσική που έχω βάλει παραπάνω, και με το φως του ήλιου να το ζεσταίνει και να απολαύσει την στιγμή.
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
Έτσι λοιπόν να με συμπαθάς μα σήμερα δεν έχω κάτι να σου πω.
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Οκτωβρίου 21, 2016
2
σχόλια
Όταν το βιβλίο που επιλέγουμε μαζί με την Χριστίνα συνδυάζει και το θέατρο, είναι η καλύτερή μου!
Και στην προκείμενη περίπτωση το βιβλίο της Κάρμεν Ρουγγέρη “Ο Κουρέας της Σεβίλλης” από τις εκδόσεις Ψυχογιός, συνοδεύεται από ένα cd με την ομότιτλη παράσταση.
Οπότε με έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια!
Είναι φορές που σκέφτομαι πως η Χριστίνα είναι πολύ μικρή για να καταλάβει την έννοια της όπερας, των κλασικών έργων ή τις κλασικές μουσικές. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι την τέχνη δεν χρειάζεται πάντα να την καταλαβαίνεις… Μπορείς και να την αισθανθείς. Μπορείς και να την “ακούσεις”, να την “γευτείς” και να την "πλησιάσεις". Και τότε τολμάω να την φέρω σε επαφή με ακούσματα, διαβάσματα και θεάματα που ίσως να μην είναι ακριβώς για την ηλικία της αλλά έχουν να της δώσουν πολλά!
Για σήμερα η Μικρή Βιβλιοφάγος προτείνει το βιβλίο:
“Ο Κουρέας της Σεβίλλης” της Κάρμεν Ρουγγέρη
από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Μια διασκευή που στόχο έχει να φέρει σε επαφή τα μικρά παιδιά με του έργο του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Πιερ Ογκιστέν ντε Μπομαρσέ και του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Τζοακίνο Ροσίνι.
Μια όπερα που γίνετε βιβλίο, που έγινε παράσταση, που έγινε cd και δίνει την ευκαιρία στους μικρούς αναγνώστες να την γνωρίσουν καλλιεργώντας τους το μουσικό τους αισθητήριο.
Η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα με πολύ όμορφη εικονογράφηση από την Χριστίνα Κουλουμπή. Διαβάσαμε το παραμύθι και άκουσαμε και το cd. Και παρ΄όλο που δεν είχαμε δει την ομότιτλή παράσταση στο θέατρο Κιβωτός, την “είδαμε" στο σπίτι μας με την φαντασία μας!
Αν θέλετε κι εσείς να αποκτήσετε αυτό το πολύ όμορφο βιβλίο, δεν έχετε παρά να δηλώσετε συμμετοχή στον διαγωνισμό μου στο INSTAGRAM !
Σας φιλώ
Οκτωβρίου 19, 2016
2
σχόλια
Ένας κάστορας που ζει μόνος του στην άκρη μιας λίμνης, ακούει την ηχώ του και ψάχνει να την βρει νομίζοντας πως είναι η φωνή κάποιου άλλου. Βγαίνει από την μοναξιά του και τολμά να αναζητήσει το άλλο του μισό…
Μια καλοδουλεμένη διαδραστική παράσταση, με 3 ηθοποιούς και 2 κούκλες που μιλάνε για την φιλία, τον φόβο και την μοναξιά. Μέσα από την πρόζα, τον χορό και το τραγούδι, η ιστορία του Μικρού Κάστορα άγγιξε μικρούς και μεγάλους. Με λιτά και απλά μέσα, η ομάδα Λόγου Παίγνιον υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Μαριάνθης Φωτάκη κατάφερε να ζωντανέψει αυτό το όμορφο παραμύθι και να μας ταξιδέψει για μια ολόκληρη ώρα.
Μια παράσταση που σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Συντελεστές
Θεατρική διασκευή: Παναγιώτης Τσιρίδης
Σκηνοθεσία: Μαριάνθη Φωτάκη
Χορογραφίες: Αμαλία Κοσμά
Μουσική: Γιάννης Λούκος
Σκηνικά – κατασκευές κούκλας: Σοφία-Μαρίνα Μάρκου, Μαρία Σιαβίκη
Φωτισμοί:
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Χριστίνα Πλατανιώτη, Αννέτα Στεφανοπούλου
Ημέρες & ώρες: Κάθε Κυριακή στις 12.00
(εξαιρ. 18/12/16, 1/1/17, 12/3/17)
Θέατρο Μικρό Γκλόρια, Ιπποκράτους 7, Αθήνα (Η πρόσβαση στο θέατρο μπορεί να γίνει είτε οδικώς, είτε με τα ΜΜΜ - 170 μ. από το σταθμό Πανεπιστήμιο)
Εισιτήρια: 10€ (ατομικό) και 8€ (ομαδικό 8 ατόμων κατ' ελάχιστο). Ειδική τιμή για τα μέλη του Ελληνικού Κέντρου Κουκλοθέατρου Unima Hellas: 5€
Η ομάδα Λόγου Παίγνιον προφέρει στους αναγνώστες του blog ΜΙΑ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ για την παράσταση της Κυριακής 23 Οκτωβρίου 2016 στις 12.00.
ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
1. Κάντε Like στην σελίδα του Mama Petounia στο Facebook εδώ.
2. Κάντε Like στην σελίδα της ομάδας Λόγου Παίγνιον στο Facebook εδώ.
3. Κάντε share την δημοσίευση του διαγωνισμού στο προφίλ σας στο Facebook.
4. Αφήστε ένα σχόλιο κάτω από το ποστ στην σελίδα στο Facebook με το ονοματεπώνυμό σας.
Ο διαγωνισμός ισχύει μέχρι την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου και ο νικητής που θα προκύψει μέσα από ηλεκτρονική κλήρωση, θα ειδοποιηθεί με προσωπικό μήνυμα. Μια διπλή πρόσκληση στο όνομά του, θα τον περιμένει στο ταμείο του θεάτρου.
Καλή σας επιτυχία!
Σας φιλώ
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Οκτωβρίου 17, 2016
No σχόλια
Όσοι με διαβάζετε θα ξέρετε ότι μετά από 4 υπέροχα χρόνια homeschooling, η Χριστίνα εξέφρασε την επιθυμία να πάει στο σχολείο. Εξέφρασε την επιθυμία να κάνει ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα πιο κοντά στην ανεξαρτησία και την αυτονομία, ένα πέταγμα λίγο μακριά από την φωλιά.
Εμείς φυσικά στηρίξαμε την απόφασή της με αγάπη και νοιάξιμο.
Κοιτάξαμε διάφορα σχολεία. Ιδιωτικά, “γνωστά”, “καλά” και τελικά καταλήξαμε στο δημόσιο της γειτονιάς μας, με βασικό κριτήριο το ότι είναι ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας σε σημείο να βλέπουμε την τάξη της από το μπαλκόνι μας.
Μιας και θέλαμε η μετάβαση από το σπίτι στο σχολείο να γίνει σταδιακά, ομαλά και με τους μοναδικούς δικούς της ρυθμούς, σκεφτήκαμε πως αυτό είναι σημαντικότερο στην προκείμενη περίπτωση, από ένα σχολείο με μεγάλο κήπο, γκαζόν και υποσχέσεις για αξέχαστες στιγμές και γνώσεις.
Και όντως έτσι είναι. Το σχολείο της στεγάζεται σε μια παλιά μονοκατοικία, από τις λίγες που έχουν απομείνει ακόμα στο κέντρο της Αθήνας, ψηλοτάβανη, με μωσαϊκό και εσωτερική αυλή. Με την πρώτη επαφή, μου θύμισε το σπίτι της γιαγιάς μου και ένιωσα οικειότητα και ζεστασιά. Ένιωσα πως πήγα σε μια άλλη φωλιά. Και ναι, μιλάω στον πρώτο ενικό, μιας και αγαπητοί μου φίλοι, σε αυτήν την πρώτη βδομάδα προσαρμογής που κάναμε με την Χριστίνα νόμιζα πως πήγαινα ΕΓΩ σχολείο κι όχι το παιδί μου.
Βίωνα τον αποχωρισμό, την εγκατάλειψη. Ερχόταν το Σάββατο και χαιρόμουν που δεν θα πήγαινα σχολείο.
Είχα μνήμες από τις δικές μου πρώτες μέρες στον παιδικό και δεν μπορούσα να χαλαρώσω και να βοηθήσω το παιδί μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω τί μου συνέβαινε.
Μέχρι που με ξύπνησε ο άντρας μου λέγοντάς μου πως δεν πάω ΕΓΩ στο σχολείο, αλλά ΕΚΕΙΝΗ.
Και τότε έγινε ένα κλικ μέσα μου και άφησα τον έλεγχο και την εξάρτηση στην άκρη. Πίστεψα στην Χριστίνα, στο ένστικτο της, στους ρυθμούς της και στις δυνατότητές της.
Εμπιστεύτηκα το εκπαιδευτικό προσωπικό και την επιλογή μας να πάει στο συγκεκριμένο σχολείο και επιτέλους χαλάρωσα και άφησα τα πράγματα να πάνε εκεί που πρέπει.
Το αποτέλεσμα ήταν η Χριστίνα μέχρι στιγμής και μια μέρα τη φορά, να τα καταφέρνει μια χαρά, να θέλει να πηγαίνει και να αισθάνεται πως όλο αυτό είναι μια φυσική συνέχεια κι όχι ένας βίαιος και αποτόμος αποχωρισμός.
Μεγάλη ευγνωμοσύνη στο προσωπικό του σχολείου που σεβάστηκε το παιδί μου και του έδωσε τον χρόνο που χρειάστηκε. Ευγνωμοσύνη που άκουσε τις ανάγκες μας και που λειτούργησε με ενσυναίσθηση…
Και κλείνοντας να σας εκμυστηρευτώ κάτι…
Την πρώτη φορά που την άφησα εκεί και γύρισα πια στο σπίτι μόνη μου, ήμουν σαν το λιοντάρι στο κλουβί.
Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Ήθελα να ξέρω αν είναι καλά, αν έκανα καλά που πήγα σπίτι και δεν έμεινα έξω από το σχολείο σε ένα παγκάκι να την περιμένω…
Και ναι το ομολογώ. Πήρα ένα ζευγάρι κιάλια, βγήκα έξω στο μπαλκόνι, κρύφτηκα πίσω από κάτι καλαμιές και προσπάθησα ανεπιτυχώς, να την εντοπίσω από το ανοιχτό παράθυρο της τάξης της… Πώς δεν έβαλα καμπαρντίνα και μαύρα γυαλιά, ένας Θεός ξέρει…
Σας φιλώ
Οκτωβρίου 14, 2016
12
σχόλια