facebook instagram
COPYRIGHT Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Mama Petounia.. Από το Blogger.
  • Αρχική
  • About me
  • Νιώθω
    • Σκέψεις
    • Λίστες
    • Έμπνευση
    • Μικρές χαρές
  • Ζω
    • Από το κινητό
    • Home Schooling
    • Ταξίδια
    • Βόλτες
  • Προτείνω
    • Γεύσεις
    • Βιβλία
    • Θέατρο
    • Ομορφιά
    • 5things
  • Συνεργασίες
  • Επικοινωνία

Mama Petounia

 


Ο Χ. είναι ένας κύριος γύρω στα 80, που έχει περάσει πολλά στη ζωή του.
Από τα τελευταία και ένα από τα πιο δύσκολα, ήταν και ο καρκίνος που τον ταλαιπώρησε για μεγάλο διάστημα, μαθαίνοντάς του παράλληλα τη ζωή από την αρχή.
Ο κύριος Χ. λοιπόν, την περίοδο της αρρώστιας του, ψάχτηκε πολύ και φιλοσόφησε περισσότερο τα πράγματα αλλά και την ίδια τη ζωή. 
Κατάλαβε πως το μυαλό του ανθρώπου, εργάζεται και συσχετίζει τα δεδομένα του, όπως θα έκανε και ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής. Έτσι όσο το φορτώνεις με αρνητικές σκέψεις, λέξεις και συναισθήματα, τόσο εκείνο τα αποθηκεύει στον σκληρό του δίσκο, διαμορφώνοντας το πρόγραμμα με το οποίο δουλεύει, άρα και τον τρόπο που ζεις εσύ τη ζωή σου.

"Και ποια είναι η λύση;", τον ρώτησα ένα καλοκαιρινό απόγευμα που πίναμε τον καφέ μας στην πλατεία του νησιού;
Η λύση λέει, για να μην γεμίζει ο δίσκος σου με "σκουπίδια" και αρνητισμό, που θα μολύνουν το σύστημά σου, θα αποδιοργανώσουν την ψυχοσύνθεσή σου και τελικά θα φθείρουν τον οργανισμό σου, είναι να μιλάς με λέξεις και φράσεις θετικές, αισιόδοξες και να μην εστιάζεις στα αρνητικά.
"Εύκολο είναι;" του αντιγύρισα την ερώτηση.
"Εύκολο μπορεί να μην είναι, αλλά σιγά σιγά γίνεται εφικτό", μου είπε.
"Ο άνθρωπος, ειδικά όσο μεγαλώνει και βλέπει μπροστά του φθορά και ανημπόρια, έχει μια ροπή προς τα αρνητικά και τα τοξικά πράγματα.
Ένα κόλπο για να επαναφέρει κανείς τον εαυτό του στον θετικό δρόμο και την ισορροπία είναι, κάθε φορά που αρχίζει να μιλάει με αρνητικό πρόσημο και απαισιοδοξία, 
αμέσως μόλις το καταλάβει, να επαναλάβει δυο φορές τη λέξη Άκυρον! 'Ακυρον!. 
Το μυαλό, εισπράττει το μήνυμα της ακύρωσης, αναδιατάσσει τα συναισθήματα, σβήνει από τον "σκληρό δίσκο" το αρνητικό και επανεκκινεί το σύστημα με θετικό πρόσημο. Στην αρχή μπορεί να είναι  λίγο δύσκολο να το θυμάσαι, αλλά κι αυτό μια συνήθεια είναι, όπως συνήθεια είναι και το να μιλάμε αρνητικά".

Από εκείνη τη μέρα, κάθε φορά που το μυαλό μου δεν θέλει να κάνει θετικές σκέψεις και κολλάει στα άσχημα και στ'αρνητικά, κάθε φορά που με ρωτάει κάποιος τι κάνω κι εγώ ξεκινάω να του λέω τι δεν πάει καλά, θυμάμαι την κουβέντα που κάναμε με τον κύριο Χ. και επανεκκινώ το σύστημα μου, λέγοντας εις διπλούν αυτή τη λέξη.
Και κάπως μαγικά, αν θέλετε πιστέψτε το, αλλάζει το σκηνικό και η ψυχολογία μου και νιώθω πως κάπου στο βάθος, υπάρχει ελπίδα!
Δοκιμάστε το, και θα με θυμηθείτε!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK  
INSTAGRAM
PINTEREST


Οκτωβρίου 18, 2023 No σχόλια
 



Σε λίγες ώρες το 2022 θα αποτελεί παρελθόν.
Αυτό που κρατάω από την χρόνια αυτή είναι:
ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Κρατάω:

•Το ότι υποδέχομαι τον καινούργιο χρόνο αρτιμελής και γεμάτη υγεία.
•Το ότι το σώμα μου, ακόμα και τις μέρες που ξυπνούσα και δεν ήμουν στα καλύτερά μου, αντεπεξήλθε και μου έμαθε να προσέχω περισσότερο.  
•Τις βόλτες με τους φίλους μου και τις κουβέντες μας που μου δίνουν δύναμη κι ελπίδα.
•Τις αγκαλιές και τα φιλιά της κόρης μου που μου είναι τόσο πολύτιμα.
•Την ύπαρξη του αγαπημένου μου στη ζωή μου. Με κάνει να ονειρεύομαι ένα καλύτερο αύριο.
•Τα πρωινά που κατάφερνα να δω την ανατολή του ηλίου.
•Τις βόλτες μας στα στενά δρομάκια της Ιθάκης.
•Τις δύσκολες μέρες που ένιωθα πως όλα είναι μάταια. 
•Τους καινούργιους ανθρώπους που ήρθαν στη ζωή μου. Είναι από μόνοι τους πολύτιμα δώρα.
•Την δουλειά μου. Που αξιώθηκα για ακόμα μια χρονιά  να απολαμβάνω και να λαχταρώ.
•Τα μηνύματά σας και τα όμορφα λόγια που μου απευθύνατε. Είναι πολύ σημαντικά για μένα.
•Τα λάθη μου. Γιατί μέσα από αυτά πήγα παραπέρα.
•Την προσπάθεια μου να είμαι ειλικρινής πρώτα από όλους με τον εαυτό μου.
•Τα σχέδια που δεν γίνανε πραγματικότητα. Μου έδειξαν πως χρειάζομαι κι άλλο χρόνο.
•Τις φορές που βρέθηκα στη φύση. Κάθε στιγμή και μια ανάσα ζωής.
•Τα ηλιοβασιλέματα.
•Τα μπάνια τα ζεστά.
•Τις προσπάθειες ακόμα και τις άκαρπες .
•Την συντροφιά του σκύλου μας.
•Τα αναπάντεχα «σ´αγαπώ».
•Τις μουσικές που τόσο αγαπώ.
•Την δίψα μου για την ζωή.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 

INSTAGRAM



Δεκεμβρίου 31, 2022 No σχόλια


Η περίοδος των γιορτών, είναι μαζί και περίοδος δώρων. Όλοι λίγο πολύ, αγοράζουμε δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην χαρά της γιορτής.
Φέτος έχω περισσότερη ανάγκη από ποτέ, τα δώρα που θα κάνω να δημιουργούν ευχάριστες εμπειρίες, χωρίς απαραίτητα να συνοδεύονται από αντικείμενα. 
Με αυτό το σκεπτικό, θέλω σήμερα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες ιδέες μου, σε περίπτωση που νιώθετε κι εσείς έτσι.
Δεν λέω, ωραία τα καλλυντικά, τα ρούχα και τα χρηστικά αντικείμενα, αλλά το να μας προσφέρουν ευχάριστες εμπειρίες τα αγαπημένα μας πρόσωπα, έχει άλλη χάρη. Δεν συμφωνείτε;
Για φέτος λοιπόν θα ήθελα να χαρίσω στους αγαπημένους μου:

Μια βραδιά στο σινεμά

Για την φίλη-φίλο που ξέρω πως της-του αρέσει το σινεμά, διαλέγω μια ωραία ταινία, αγοράζω τα εισιτήρια και παράλληλα έχω μαζί μου σε μια όμορφη τσάντα, ένα μικρό μπουκαλάκι με κρασί ή σαμπάνια, δυο κολονάτα  ποτήρια και δυο πακέτα με εκλεκτά ποπ κορν για να συνοδέψουμε ευχάριστα την προβολή.

Μια συνεδρία για μασάζ στο σπίτι ή σε κάποιον ειδικό χώρο

Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί μετά από μια κουραστική και δύσκολη μέρα, τι ωραία που θα ήταν να μπορούσαμε να απολαμβάναμε ένα ωραίο μασάζ!
Μπορούμε να κάνουμε λοιπόν δώρο σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, μια ωριαία συνέδρια, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι ένα τέτοιο δώρο θα του είναι ευχάριστο. 

Μια συνεδρία σε ένα χαμάμ

Μια ωραία ευκαιρία για χαλάρωση και απόλαυση. 

Ιδιωτική ξενάγηση σε ένα μουσείο

Για τον φίλο που του αρέσει η τέχνη, μια πριβέ ξενάγηση με ξεναγό σε ένα μουσείο, είναι ένα πολύ ωραίο δώρο. 

Διαμονή σε ένα ξενοδοχείο

Για ανθρώπους σαν κι εμένα, που λατρεύουν τα ξενοδοχεία, αυτό είναι ένα εξαιρετικό δώρο. Μια διαμονή με πρωινό, για δύο μέρες σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο, που θα κάνει τον τυχερό αποδέκτη να νιώσει σαν τουρίστας στην ίδια του την πόλη και να γευτεί τις ομορφιές της.

Μια μαγειρική εμπειρία 

Ένα καλάθι με όλα τα υλικά και μια κάρτα με μια νόστιμη  συνταγή, είναι ένα όμορφο δώρο για όποιον αγαπά την μαγειρική ή ακόμα και για όποιον θέλει να δοκιμάσει την τύχη του.

Μια βόλτα με το τουριστικό λεωφορείο στην πόλη 

Το λεωφορείο αναχωρεί από το Σύνταγμα και κάνει τον γύρω της Αθήνας, ξεναγώντας τους επιβάτες στα πιο γνωστά και ιστορικά σημεία της πόλης.  

Χρόνο μαζί

Πιστεύω ακράδαντα πως ο χρόνος που αφιερώνουμε  στα αγαπημένα μας πρόσωπα, είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε. 
Φέτος τις γιορτές μαζί με όλα τα άλλα, δώστε το πιο πολύτιμο δώρο που όλοι ποθούν και περιμένουν!
Αφιερώστε χρόνο στους αγαπημένους σας, χαρίζοντάς τους μια ολόκληρη μέρα από τη ζωή σας, ακούγοντας τα θέλω τους, αγκαλιάζοντας τα λάθη και τις ανασφάλειες τους, κάνοντας για αυτούς, ότι θα θέλατε να κάνουν εκείνοι για εσάς. 

Εύχομαι να σας άρεσαν οι προτάσεις μου και να σας ενέπνευσαν λιγάκι!

Υ.Γ. Δεν είναι ανάγκη να τα ζήσει όλα αυτά μόνο του το αγαπημένο σας πρόσωπο.
Επωφεληθείτε  από το δώρο σας και ακολουθήστε και εσείς!


Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK
Δεκεμβρίου 13, 2022 1 σχόλια
 


Τον χειμώνα τον αγαπώ πολύ.
Είναι η εποχή του χρόνου, που με κάνει να στρέφομαι περισσότερο προς τον εαυτό μου, προς τα μέσα μου, που με βάζει σε μια σειρά, σε μια ροή, που με προετοιμάζει για τις πιο όμορφες γιορτές του χρόνου όπως είναι τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά.
Ξέρω όμως πως ο χειμώνας δεν αρέσει σε όλους. Αρκετούς τους ρίχνει ψυχολογικά και τους δημιουργεί αυτό το αίσθημα της ακεφιάς και της κούρασης.
Λίγο ο βροχερός και μουντός καιρός, λίγο το κρύο, λίγο το ότι πια βραδιάζει νωρίς, λίγο οι δουλειές και οι υποχρεώσεις που είναι στο φόρτε τους, ο χειμώνας δεν είναι ευχάριστος για όλους.
Γι' αυτό κι εγώ, σε περίπτωση που κάποιοι από σας  ανήκετε σε αυτούς, θέλησα να μοιραστώ μαζί σας 7 τρόπους που ενδεχομένως να σας κάνουν να εκτιμήσετε και γιατί όχι, ακόμα και να αγαπήσετε τον χειμώνα λίγο παραπάνω.


Φροντίστε την διατροφή σας

Ποιος είπε ότι ο χειμώνας δεν είναι η κατάλληλη εποχή για να φροντίσουμε λίγο παραπάνω τον εαυτό μας;
Ξεκινήστε μια ισορροπημένη διατροφή, εντάσσοντας στην καθημερινότητά σας, εποχικά φρούτα και λαχανικά, νόστιμες σούπες (εδώ θα βρείτε μια πολύ εύκολη συνταγή για την αγαπημένη μου κολοκυθόσουπα) και ελαφριά θρεπτικά γεύματα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την διάθεσή σας, την ενέργειά σας αλλά και το ανοσοποιητικό σας.
Φροντίστε το τελευταίο γεύμα της ημέρας, να το καταναλώνεται, εάν και όποτε είναι δυνατό, μέχρι τις οκτώ το βράδυ, έτσι ώστε το σώμα σας να έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να το χωνέψει πριν πέσετε για ύπνο.

Πιείτε αφεψήματα

Αν δεν είναι ο χειμώνας η κατάλληλη εποχή για να πιούμε αφεψήματα, τότε ποια είναι; Όλες οι εποχές θα μου πείτε, αλλά όπως και να το κάνουμε, μια κούπα με ζεστό τσάι του βουνού και ο χειμώνας, πάνε μαζί. 
Ένα αφέψημα, αναλόγως με το τί θα επιλέξετε να πιείτε, θα σας ζεστάνει, θα σας χαλαρώσει και σίγουρα θα σας τονώσει το ανοσοποιητικό. Μπορείτε να το συνοδέψετε και με ΑΥΤΑ τα πεντανόστιμα μπισκοτάκια!

Κάντε διαλογισμό

Προσωπικά, δεν έχω καλύτερο τρόπο για να χαλαρώνω και να επανέρχομαι στο κέντρο μου, από το να κάνω καθημερινά δέκα λεπτά διαλογισμό.
Είναι το κόλπο μου για να επαναφέρω την καλή μου διάθεση και ηρεμία, για να νιώθω αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Έχοντας δίπλα μου μια φλις κουβερτούλα κι ένα φλιτζάνι τσάι για μετά, η όλη διαδικασία γίνεται ακόμα πιο ευχάριστη.

Δοκιμάστε το αυτό-μασάζ προσώπου

Χρειάζεστε μόνο μερικές σταγόνες από το αγαπημένο σας έλαιο, και ένα βιντεάκι στο youtube για να απολαύσετε τα ευεργετικά αποτελέσματα του αυτό-μασάζ στο πρόσωπό σας. Θα σας τονώσει και θα σας κάνει να νιώσετε μια εσωτερική χαρά, που καμιά μουντή μέρα δεν θα μπορέσει να σας την πάρει. 


Βγείτε μια βόλτα 

Οι μέρες του χειμώνα, δεν είναι μόνο συννεφιά και μουντάδα. Είναι και φρέσκος αέρας και ήλιος χωρίς να σε καίει και να σε βαράει κατακούτελα στο κεφάλι και φως και τη φύση να χαλαρώνει και να ανασυγκροτείτε πριν το νέο ξεκίνημα.
Εκμεταλλευτείτε τα όλα αυτά και μην παραλείπετε να περπατάτε έξω, ιδανικά κοντά στη φύση, για τουλάχιστον 30 λεπτά. Έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως το περπάτημα, μας ανεβάζει την διάθεση και μας αναζωογονεί, αυξάνοντας την ροή του αίματος και φέρνοντας οξυγόνο στον εγκέφαλο μας, απελευθερώνοντας ενδορφίνες.
Βγείτε λοιπόν έξω και απολαύστε τον χειμωνιάτικο καιρό.


Περάστε χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα

Όσο πιο πολύ γκριζάρει ο καιρός, τόσο πιο πολύ έχουμε την διάθεση να απομονωθούμε σπίτι μας παρέα μ' ένα κουβερτάκι και σειρές στο Netflix.
Πόσο όμορφο όμως και σημαντικό για την ψυχολογία μας, είναι το να περνάμε χρόνο και με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Πόσο ανακουφιστικό και καταπραϋντικό είναι να ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους...
Κανονίστε τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, να την περνάτε παρέα με ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε πως είναι καλοκαίρι. Οργανώστε μια βραδιά με επιτραπέζια παιχνίδια, σπιτική πίτσα και κρασί ή ένα χαλαρό απογευματινό τσάι για κουβεντούλα και συμπάθεια, μια επίσκεψη σε ένα μουσείο, ή είναι ρεφενέ brunch, όπου είναι σίγουρο πως θα ομορφύνει την Κυριακή σας και θα φορτίσει τις μπαταρίες σας. 

Φτιάξτε την φωλιά σας

Όσο χειμωνιάζει, τόσο πιο πολύ το σπίτι μας γίνεται το βασίλειο μας, σε αντίθεση με τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές μέρες που θέλουμε να είμαστε συνέχεια έξω.
Για αυτό, φροντίστε ώστε ο χώρος μέσα στον οποίο θα περάσετε το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας σας, να είναι φτιαγμένος, έτσι ώστε να σας δημιουργεί το αίσθημα της θαλπωρής, της ασφάλειας και της ζεστασιάς.
Πετάξτε οτιδήποτε περιττό, βάλτε μερικά φωτάκια για ατμόσφαιρα, ανάψτε κεριά, έχετε δίπλα στον καναπέ σας όμορφα βιβλία, βάλτε την αγαπημένη σας μουσική να παίζει (εγώ αυτήν την περίοδο ακούω ασταμάτητα αυτήν μου τη λίστα) και απολαύστε τις ευεργετικές στιγμές χαλάρωσης που σας προσφέρει το σπίτι σας.

Χαρείτε τις γιορτές

Παρόλο που βαθιά μέσα μου πιστεύω πως από την στιγμή που είμαστε ζωντανοί, η κάθε μας μέρα θα έπρεπε να είναι μια γιορτή, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, είναι οι γιορτές του χειμώνα που με γεμίζουν απίστευτη χαρά. 
Φροντίστε όπως και όσο μπορείτε να τις απολαύσετε και να τις χαρείτε. Στολίστε το σπίτι σας, μαγειρέψτε το κάτι παραπάνω, βρεθείτε με αγαπημένα σας πρόσωπα και δώστε στον εαυτό σας τον χρόνο που χρειάζεται.

Ελπίζω να σας άρεσαν οι ιδέες μου και να σας έκαναν να δείτε με άλλο μάτι αυτήν την εποχή του χρόνου!
Αν έχετε κι εσείς να μου προτείνετε κάποια, θα χαρώ πολύ να την διαβάσω.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK









Νοεμβρίου 28, 2022 No σχόλια
 


Δεν είναι η πρώτη φορά που απέχω από τα social media.
Η αρχή έγινε το 2019, όταν αποφάσισα να κάνω ένα digital detox για μια βδομάδα. 
Έναν χρόνο περίπου μετά από την συνειδητοποίηση ότι είμαι εξαρτημένη από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από το instagram, πήρα την απόφαση να κλείσω για λίγες μέρες τα δεδομένα μου και το wifi και να αποστασιοποιηθώ για λίγο από τις γνωστές εφαρμογές. Και τα κατάφερα. Κι ήταν για μένα μια μεγάλη αποκάλυψη, της οποίας η αρχή είχε ήδη γίνει μόλις παραδέχτηκα την αδυναμία μου.
Είναι τόσο ανακουφιστικό να το συνειδητοποιείς και πιο πολύ από όλα να το ξεστομίζεις:
«Ε Ι Μ Α Ι  Ε Ξ Α Ρ Τ Η Μ Ε Ν Η  Α Π Ο  Τ Ο  I N S T A G R A M»  
Μου αρέσει να μπαίνω εκεί μέσα και να μοιράζομαι στιγμές από την καθημερινότητά μου, πράγματα που μου αρέσουν, κομμάτια της δουλειάς μου, μικρές χαρές. Μου αρέσει η αλληλεπίδραση με κάποιους ανθρώπους και η χαρά που παίρνω όταν κάποιος μπορεί να επηρεαστεί θετικά από τις προτάσεις μου ή τον δικό μου τρόπο ζωής και αντιστρόφως.
Και όλα αυτά θα ήταν μια χαρά αν είχα συνεχώς την επίγνωση ότι αυτή είναι μια εικονική πραγματικότητα που απέχει πολύ από την αλήθεια και παράλληλα δεν ξόδευα την ώρα μου εκεί μέσα, για να ξεχνιέμαι και να χαλαρώνω, ενώ ταυτόχρονα μάθαινα να εξασκούμαι στην τέχνη της κλειδαρότρυπας, χαζεύοντας τις ζωές των άλλων.
Ανθρώπων που ως επί το πλείστον δεν γνωρίζω προσωπικά και που με μαθηματική ακρίβεια δεν θα γνωρίσω ποτέ στη ζωή μου ή και άλλων που, κατά βάθος, δεν θα με ενδιέφερε ποτέ να τους συναναστραφώ.
Ανθρώπων που μέσα από τις φωτογραφίες και τα stories τους μου λένε πως η ζωή τους είναι υπέροχη και πως αν η δική μου δεν είναι έτσι, ε τότε, κάτι δεν πάει καλά με μένα.


Και εδώ είναι το πρόβλημα και η παγίδα: Αν δεν έχεις την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και το σχετικό αίσθημα πληρότητας στη ζωή σου (πράγμα που λίγοι άνθρωποι στις μέρες μας διαθέτουν), αργά ή γρήγορα, οι συνέπειες αυτής της φαινομενικά χαλαρής συνήθειας, θα είναι το άγχος, η σύγκριση, η κούραση, το αίσθημα της ματαιότητας και της αδικίας, η υποτίμηση της ζωής και του εαυτού σου, η ψευδαίσθηση ότι όλοι οι άλλοι περνάνε πολύ καλύτερα από σένα, ότι είναι τυχεροί, ευτυχισμένοι, έχουν πάντα ευκαιρίες για δουλειά, καλούς φίλους και αναγνωρισιμότητα και είναι πολύ, μα πάρα πολύ, ικανοποιημένοι από την ζωή τους.


Από εκείνο το καλοκαίρι του 2019 λοιπόν μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο προσπαθώ να μου εξασφαλίσω κάποιες μέρες μακριά από τα social media για να αποτοξινωθώ, αυξάνοντας κάθε τόσο το διάστημα που μένω εκτός.
Και κάθε φορά μου είναι πολύ δύσκολο να φανώ συνεπής σε αυτή μου την δέσμευση, γιατί κάθε φορά το ίδιο μου το μυαλό, μου δημιουργεί παγίδες για να πέσω ξανά μέσα στην τρύπα.
"Κι αν σε ψάχνουν για δουλειά;", "Κι αν σου έχουν στείλει ένα σημαντικό μήνυμα και εσύ το δεις μετά από ένα μήνα;", "Κι αν με αυτή σου την απόφαση χάσεις όσους σε ακολουθούν;", "Κι αν δεν έχεις πια προτάσεις για συνεργασία;".
Δεν μου είναι πάντα εύκολο να πω: "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!" σε αυτές τις φωνές. 
Δεν μου είναι πάντα εύκολο να τους πω πως η δουλειά μου δεν είναι το να χάνω τις ώρες μου στο διαδίκτυο ούτε το να βλέπω τί κάνει ο ένας και ο άλλος, πως οι συνεργασίες με ανθρώπους που δεν με σέβονται και δεν με υπολογίζουν δεν με ενδιαφέρουν πια, πως αν θέλει πραγματικά κάποιος να με βρει, θα βρει τον τρόπο να το κάνει και πως οι άνθρωποι που με ακολουθούν για την αλήθεια που μοιράζομαι μαζί τους, τότε θα εκτιμήσουν την προσπάθεια που κάνω.


Φέτος πάλεψα έναν μήνα μακριά από τον εθισμό. Δεν ήταν εύκολο αλλά άξιζε ΤΟΣΟ πολύ τον κόπο. Οι μέρες μακριά από τις "ζωές" των άλλων, μου χάρισαν όμορφες μέρες με την δικιά μου ζωή.
Είναι σχεδόν μαγικός το τρόπος που εμφανίζεται η έμπνευση, η ελευθερία και η δημιουργικότητα, μόλις απομακρυνθείς για λίγο από τις εξαρτήσεις και τους εθισμούς! Είναι μαγικές οι στιγμές της ξεγνοιασιάς όταν δεν είσαι με ένα κινητό στο χέρι τραβώντας βίντεο και φωτογραφίες για να δείξεις στους άλλους πόσο τέλεια περνάς, πόσο ωραία ήταν εκεί που πήγες, πόσο υπέροχα είναι τα καινούργια ρούχα που αγόρασες ή πόσο υπέροχες είναι οι νέες συνεργασίες που έκλεισες!
Είναι απίστευτο πως ο χρόνος αποκτά άλλη διάσταση και πόσο ουσιαστικά είσαι παρών και νιώθεις βαθύτερα όλα όσα συμβαίνουν μέσα σου και γύρω σου.
Είναι τόσο ΘΑΥΜΑΣΤΟ να κάνεις όλα όσα θέλεις χωρίς να τα εκθέτεις στα μάτια των άλλων, χωρίς να περιμένεις την αποδοχή και την επιβράβευσή τους μέσα από ένα like, comment, share κ.λ.π..
Τον μήνα αυτό αποφάσισα να ξεκινήσω κάτι καινούργιο. Αποφάσισα να κάνω κάτι από την αρχή. Χωρίς προσδοκίες. Χωρίς να θέλω να αποδείξω σε κανέναν τίποτα.
Κάτι για όλα όσα θέλω να πω, να μοιραστώ, να εκφράσω. Κάτι που θα μιλάει για όλα όσα λαχταρώ. 
Σύντομα θα σας πω περισσότερα πράγματα για να το νέο μου ξεκίνημα, αλλά αν εσείς θέλετε να είστε από τους πρώτους που θα μάθουν περί τίνος πρόκειται, μπορείτε να κάνετε την εγγραφή σας στο newsletter μου εδώ, ώστε την Παρασκευή να σας σταλεί η απάντηση!


Δεν έχω κάτι άλλο να σας πω για αυτόν τον μήνα που έμεινα εκτός. 
Επιθυμία μου είναι να βρω την ισορροπία του να μοιράζομαι όλα όσα θέλω, ζώντας περισσότερο στην αληθινή ζωή.
Κι αν είστε κι εσείς χωμένοι στην ίδια τρύπα, κι αν αισθάνεστε κι εσείς ότι σπαταλάτε πολύ περισσότερο χρόνο από όσο θα θέλατε στα social media συγκρίνοντας τη ζωή σας με τις "υπέροχες" ζωές των άλλων, θέλω να ξέρετε πως ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ. 
Όλοι λίγο πολύ αυτό κάνουμε. Και οι "τυχεροί" και οι "άτυχοι" αυτού του παιχνιδιού.
Κάντε ένα διάλειμμα. Κλείστε για λίγο το κινητό σας και νιώστε μέσα σας τί είναι πιο σημαντικό για εσάς. Να σας αποδέχεται ο εαυτός σας, ο σύντροφος σας, οι φίλοι σας, οι γονείς σας, το παιδί σας ή κάποιοι άσχετοι άνθρωποι που σε άλλη περίπτωση δεν θα σας έλεγαν ή δεν θα τους λέγατε ούτε καλημέρα; Σκεφτείτε πόσα πολύτιμα πράγματα σκορπάτε διαθέτοντας τον χρόνο και την ενέργεια σας εκεί μέσα, σκεφτείτε ποιους ανθρώπους από κει μέσα θα θέλατε πραγματικά να είχατε στην παρέα σας, ποιοι πραγματικά σας εμπνέουν και σας πάνε λίγο παραπέρα και ποιοι από αυτούς σας πασάρουν ότι τους αποφέρει όφελος, σας στρεσάρουν, σας κάνουν να χάνετε τον χρόνο σας και πράξτε αναλόγως.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK





Αυγούστου 30, 2022 No σχόλια
 


"Θα αντάλλαζες όλα όσα έχεις με αυτά που θα ήθελες να έχεις;"
Κάνω συχνά-πυκνά αυτήν την ερώτηση στον εαυτό μου, ειδικά όταν χάνομαι στον κόσμο του διαδικτύου και του φαίνεσθαι. Όταν κοιτάζω τις ζωές των άλλων και όχι την δική μου. Όταν με απορροφά η ματαιοδοξία και όχι η ουσία.
Και φυσικά, κάθε φορά, η απάντηση είναι ΟΧΙ. Δεν θα αντάλλαζα με ΤΙΠΟΤΑ όλα όσα έχω με αυτά που θα ήθελα να έχω. 
Γιατί όλα αυτά που έχω είναι η ουσία. Όλα αυτά που έχω είναι το αποτέλεσμα χρόνων προσωπικής δουλειάς κι αγώνων με τον κατώτερό μου εαυτό.
Όλα αυτά που "έχω", κι ας μου επιτραπούν τα εισαγωγικά, καθώς πιστεύω πως ΤΙΠΟΤΑ μα ΤΙΠΟΤΑ δεν μας ανήκει, κι ας ζούμε με αυτήν την ψευδαίσθηση χρόνια τώρα, δεν είναι παρά οι σχέσεις μου και τα συναισθήματά μου. 
Δεν θα αντάλλαζα αυτό το πολυμορφικό κολάζ της ύπαρξης μου, με όσα βλέπω γύρω μου και κατά καιρούς μου τραβούν την προσοχή.
Δεν θα αντάλλαζα το παιδί μου και τον σύντροφο μου, το σπίτι μου και το σκυλί μου, τις όμορφες αλλά και τις λιγότερο όμορφες μέρες μας με όλα όσα νομίζω πως θέλω.
"Μακάρι να είχα ταξιδέψει σε χίλιες θάλασσες, μακάρι το όνομά μου να ήταν γνωστό στα πέρατα της γης, μακάρι να είχα τόσα χρήματα ώστε να μην χρειαζόταν να δουλεύω για αυτά, μακάρι να μην γερνούσα ποτέ και να ήμουν πάντα φρέσκια σαν ολάνθιστο λουλούδι, μακάρι να...", λέει κατά καιρούς μια λεπτή φωνούλα μέσα μου.
Κι εγώ της απαντώ: "Μακάρι να ζήσω τα χρόνια που μου απομένουν πάνω σε αυτή τη γη εν ειρήνη. Μακάρι να ζήσω με γαλήνη και σε συμφιλίωση με τα λάθη μου και τις αδύναμες πλευρές μου.
Μακάρι να ζω την κάθε μου μέρα, τιμώντας τις αξίες μου και νιώθοντας αγάπη και συμπόνια για τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Μακάρι να νιώθω χαρά και να στηρίζω τις χαρές των άλλων. Μακάρι να λέω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κάθε πρωί που ανοίγω τα μάτια μου και "βλέπω" πως είμαι ακόμα ζωντανή.
Μακάρι να μην στερηθώ ποτέ αυτά που πραγματικά θέλω ή να μην τα ανταλλάξω με αυτά που με καλούν να τα θέλω...".
Εσείς, θα ανταλλάζατε αυτά που έχετε με αυτά που θα θέλετε να έχετε;


Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK

Μαρτίου 24, 2022 No σχόλια
 


Παγκόσμια ημέρα ποίησης η χτεσινή και σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αγαπημένα μου ποιήματα αλλά και αποσπάσματα, που όταν τα διαβάζω, ευφραίνεται η καρδιά μου.
Κάποτε διάβαζα πολύ ποίηση. Και έγραφα κι όλας. Ίσως όπως οι περισσότεροι από εμάς, εκεί στην αρχή της εφηβείας, που ψάχναμε τρόπους να εκφραστούμε. Εκείνα τα χρόνια, που ο ρομαντισμός κι ο έρωτας κυριαρχούσαν στη ζωή μου.
Και τώρα που τα χρόνια πέρασαν, κάθε φορά που τα διαβάζω, αναγνωρίζω εκείνο το νεαρό κορίτσι, το γεμάτο όνειρα και ορμή και δεν σας κρύβω πως μου αρέσουν κι όλας. 


Τα Παιχνίδια μας
Γεώργιος Γιαννούτσος

Τὸ βιβλίο βαθύρριζο.

Κι ἡ σελίδα νὰ λείπει. 

Λάθος τυπογραφικό, εἶπε κάποιος.

Κι ἕνας ἄλλος 

πώς θὰ τυλίξανε σαρδέλες.

Καὶ γελάσαμε ὅλοι.

Καὶ τότε πέρασε ἀπὸ μπροστά μας

πολυσέλιδος ὁ ἄνεμος                                                          

κι ἡ σελίδα 1001 ὁλόσωμη.

"Πιάστε με!", ἔγραφε.

Κάποιος εἶπε πὼς ἔγραφε "Ἀφῆστε με!".

Ὤσπου σκάλωσε 

στὸ κλαδὶ τῆς ἀκακίας.

Τρέξαμε ὅλοι.

Μόνος μου ἤμουν.

Ἄρχισα νὰ σκαρφαλώνω.

Ἡ σελίδα κελαηδοῦσε:

"Εἶμαι ἕνας συγγραφέας 

πιὰ δὲν ἔχω καμιὰ λύπη,

ἔχω γράψει ἕνα βιβλίο 

γιὰ σελίδα ποὺ τοῦ λείπει"

“Ἐπιτέλους, φωνὴ στὰ κλαδιά μου”

εἶπα. 


Θεσσαλονίκη 
Νίκος Καββαδίας

Ἤτανε κείνη τὴ νυχτιὰ ποὺ φύσαγε ὁ Βαρδάρης,
τὸ κύμα ἡ πλώρη ἐκέρδιζεν ὀργιὰ μὲ τὴν ὀργιά.
Σ᾿ ἔστειλε ὁ πρῶτος τὰ νερὰ νὰ πᾶς γιὰ νὰ γραδάρεις,
μὰ ἐσὺ θυμᾶσαι τὴ Σμαρὼ καὶ τὴν Καλαμαριά.

Ξέχασες κεῖνο τὸ σκοπὸ ποὺ λέγανε οἱ Χιλιάνοι
-Ἅγιε Νικόλα φύλαγε κι Ἅγια Θαλασσινή.-
Τυφλὸ κορίτσι σ᾿ ὁδηγάει, παιδὶ τοῦ Modigliani,
ποὺ τ᾿ ἀγαποῦσε ὁ δόκιμος κι οἱ δύο Μαρμαρινοί.

Νερὸ καλάρει τὸ Fore Peak, νερὸ καὶ τὰ πανιόλα
μὰ ἐσένα μία παράξενη ζαλάδα σὲ κινεῖ.
Μὲ στάμπα ποὺ δὲν φαίνεται σὲ κέντησε ἡ Σπανιόλα
ἢ τὸ κορίτσι ποὺ χορεύει ἀπάνω στὸ σκοινί;

Ἀπάνω στὸ γιατάκι σου φίδι νωθρὸ κοιμᾶται
καὶ φέρνει βόλτες ψάχνοντας τὰ ροῦχα σου ἡ μαϊμού.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ μάνα σου κανεὶς δὲν σὲ θυμᾶται
σὲ τοῦτο τὸ τρομακτικὸ ταξίδι τοῦ χαμοῦ.

Ὁ ναύτης ρίχνει τὰ χαρτιὰ κι ὁ θερμαστὴς τὸ ζάρι
κι αὐτὸς ποὺ φταίει καὶ δὲ νογάει, παραπατάει λοξά.
Θυμήσου κεῖνο τὸ στενὸ κινέζικο παζάρι
καὶ τὸ κορίτσι πού ῾κλαιγε πνιχτὰ μὲς στὸ ρικσά.

Κάτω ἀπὸ φῶτα κόκκινα κοιμᾶται ἡ Σαλονίκη.
Πρὶν δέκα χρόνια μεθυσμένη μοῦ ῾πες «σ᾿ ἀγαπῶ».
Αὔριο, σὰν τότε, καὶ χωρὶς χρυσάφι στὸ μανίκι,
μάταια θὰ ψάχνεις τὸ στρατὶ ποὺ πάει γιὰ τὸ Depot.


Η Σονάτα του Σεληνόφωτος
Γιάννης Ρίτσος

Άφησέ με να’ρθω μαζί σου.
Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα.
Δεν ωφελεί.
Άφησέ με να’ρθω μαζί σου.


Σε περιμένω παντού 
Τάσος Λειβαδίτης 

Την αγάπη μας θα τη διαβάζουν τα παιδιά στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων.
Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.
Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογέρα και μεγάλα σα δυο νύχτες έρωτα μες στον εμφύλιο πόλεμο.
Α! ναι, ξέχασα να σου πω,
πως τα στάχυα είναι χρυσά κι απέραντα
Γιατί σ’αγαπώ.

Αγγελίες 
Κική Δημουλά

Διατίθεται ἀπόγνωσις
εἰς ἀρίστην κατάστασιν,
καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.
Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.
Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον
ἔδαφος πωλεῖται
ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.
Καὶ χρόνος
ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.
Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον
Ὥρα: Πᾶσα.


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Τάσος Λειβαδίτης

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις,

τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων

κάθε χειρονομία σου σαν να γκρεμίζεις την αδικία.

Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.

Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια

αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν

ανύποπτα στις πολιτείες

μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα

αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου

έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα

θα γίνουν στάχτη κάτω απ’ τις οβίδες.

Δεν έχεις καιρό

δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου,

την αγαπημένη ή το παιδί σου.

Δε θα διστάσεις.

Θ’ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου

θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι

για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.

Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.

Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,

να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι,

είναι όμορφο σκυμμένος

πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου

να την ακούς να λέει τα όνειρα της για το μέλλον.

Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις

γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,

για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι

ή και περισσότερα χρόνια

μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,

τη μάνα σου και τον κόσμο.

Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου

θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.

Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα

θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο

απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.

Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου

και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου δε θα γερνάς.

Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος

αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό

γράμμα στη μάνα σου

θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία,

τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη

σα να ‘γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.

Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό

να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια

σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.

Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει

εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που

τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.



Εσάς, σας αρέσει η ποίηση; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK 
Μαρτίου 22, 2022 No σχόλια
Παλιότερες αναρτήσεις

About me

About me
Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • 10+1 Ιδέες για χειροποίητα δώρα Χριστουγέννων
      Φέτος στις γιορτές, νιώθω περισσότερο από ποτέ τη διάθεση να κάνω χειροποίητα δώρα στους αγαπημένους μου. Όλη αυτή η απομόνωση των ημερών,...
  • Η συνταγή της εβδομάδας: Υπέροχα μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη
    Απαραίτητο στοιχείο στο γευστικό σκηνικό των γιορτών, είναι φυσικά τα γλυκά. Από παιδί περίμενα αυτές τις μέρες για να γευτώ όλα τα νόστιμα ...
  • Λίστα Δεκεμβρίου 2020
      Ήρθε κι ο Δεκέμβρης! Ο μήνας των Χριστουγέννων και των γιορτών, ο μήνας των μαζώξεων, των δώρων και της αγάπης. Και παρόλο που φέτος θα εί...

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

365 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΨΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗ ΒΙΒΛΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΙΔΕΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΙΣΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ HYGGE MAMA PETOUNIA AND FRIENDS

Αρχειοθήκη Ιστολογίου

  • ▼  2023 (32)
    • ▼  Δεκεμβρίου (1)
      • Λίστα Δεκεμβρίου
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2022 (35)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Σεπτεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (7)
    • ►  Φεβρουαρίου (3)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2021 (64)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (5)
    • ►  Οκτωβρίου (9)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (5)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (3)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2020 (77)
    • ►  Δεκεμβρίου (7)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (12)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (8)
  • ►  2019 (70)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (6)
    • ►  Οκτωβρίου (8)
    • ►  Σεπτεμβρίου (7)
    • ►  Αυγούστου (8)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (6)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (8)
    • ►  Φεβρουαρίου (11)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2018 (91)
    • ►  Δεκεμβρίου (6)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (14)
    • ►  Σεπτεμβρίου (12)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (13)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2017 (104)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (7)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (6)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (10)
    • ►  Απριλίου (11)
    • ►  Μαρτίου (14)
    • ►  Φεβρουαρίου (12)
    • ►  Ιανουαρίου (13)
  • ►  2016 (86)
    • ►  Δεκεμβρίου (14)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (6)
    • ►  Ιουλίου (12)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (11)
  • ►  2015 (138)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (14)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (6)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (16)
    • ►  Μαρτίου (6)
    • ►  Φεβρουαρίου (20)
    • ►  Ιανουαρίου (17)
  • ►  2014 (160)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (15)
    • ►  Ιουλίου (13)
    • ►  Ιουνίου (15)
    • ►  Μαΐου (15)
    • ►  Απριλίου (21)
    • ►  Μαρτίου (23)
    • ►  Φεβρουαρίου (10)
  • ►  2013 (3)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
  • ►  2012 (4)
    • ►  Αυγούστου (4)

Created with by ThemeXpose