Αναρωτιέμαι πολλές φορές, πως γίνεται ο χρόνος να περνάει σαν νερό μέσα από τα χέρια μου κι εγώ να το παίρνω χαμπάρι, μόνο αφού έχει ήδη φύγει. Σας συμβαίνει κι εσάς;
Για πότε τελείωσε κι αυτός ο μήνας, ούτε που το κατάλαβα.
Σε γενικές γραμμές, ήταν ένας ενδιαφέρον μήνας, με τα πάνω του και τα κάτω του.
Αν τον μετρήσω βεβαία από τα πράγματα που είχα βάλει στόχο να καταφέρω από την λίστα μου, θα έλεγα πως δεν ήταν και ο πιο πετυχημένος μου, αφού είναι ελάχιστα αυτά που κατάφερα να κάνω.
Όμως επειδή υπάρχουν κι άλλα, πολλά πράγματα που έκανα και που δεν πρόλαβα να τα μοιραστώ μαζί σας, μπορώ να πω πως ο Οκτώβρης, δεν με άφησε παραπονεμένη και μου φέρθηκε καλά.
Πάνω από όλα όμως, αυτό που κρατώ, είναι η αγάπη και η κατανόηση που έδειξα στον εαυτό μου, σε σχέση με τα τυχών λάθη μου και την αναβλητικότητά μου.
Τον Οκτώβρη κατάφερα:
•Να κάνω περισσότερο διαλογισμό.
•Να ετοιμάσω ένα ακόμα Hallowen party .
•Να έχω τα μάτια μου στον στόχο.
•Να αγοράσω την ατζέντα της νέας χρονιάς.
•Να ανάψω τα φθινοπωρινά κεριά μου.
•Να φτιάξω μια μηλόπιτα.
•Να ευγνωμονώ την κάθε μέρα.
•Να γράψω περισσότερες αναρτήσεις.
•Να οργανώσω καλύτερα τις μέρες μου.
•Να πιω ζεστό τσάι με μήλο και κανέλα.
•Να πω στον αγαπημένο μου πόσο πολύ τον αγαπώ.
•Να μείνω στο κέντρο μου.
•Να στηρίξω την αλήθεια μου.
•Να ξεκινήσω ένα καινούργιο βιβλίο.
•Να σου πω πιο πολλά για όλα όσα ΛΑΧΤΑΡΩ.
•Να πάρω βαθιές ανάσες.
•Να γιορτάσω την επέτειο του γάμου μου.
•Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Ελπίζω ο Οκτώβρης να ήταν ένας όμορφος και δημιουργικός μήνας και για σας!
