facebook instagram
COPYRIGHT Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Mama Petounia.. Από το Blogger.
  • Αρχική
  • About me
  • Νιώθω
    • Σκέψεις
    • Λίστες
    • Έμπνευση
    • Μικρές χαρές
  • Ζω
    • Από το κινητό
    • Home Schooling
    • Ταξίδια
    • Βόλτες
  • Προτείνω
    • Γεύσεις
    • Βιβλία
    • Θέατρο
    • Ομορφιά
    • 5things
  • Συνεργασίες
  • Επικοινωνία

Mama Petounia

 

Το τελευταίο διάστημα όπως σας έχω ήδη πει εδώ κι εδώ, έχω καταφέρει να διαβάσω αρκετά βιβλία από την αρχή της χρονιάς, μένοντας συνεπής στο στόχο που είχα βάλει.
Ταυτόχρονα όμως δεν έχω υπάρξει συνεπής στο να σας μιλήσω για τα βιβλία που διάβασα τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, ωστόσο σήμερα και με αφορμή το καινούργιο μας επεισόδιο στο podcast μας «Με Άλλα Λόγια» που μπορείτε να το ακούσετε εδώ, θέλω να σας πω για ένα βιβλίο που πραγματικά με συντρόφευσε μοναδικά το τελευταίο διάστημα και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Ένα βιβλίο που αφού το διάβασα, άρχισα να το προτείνω στους γύρω μου χωρίς δεύτερη σκέψη. 
Πρόκειται για το «Στο σπίτι της» της Yael Van Der Wouder από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Μια ιστορία, με φόντο την μεταπολεμική Ολλανδία της δεκαετίας του 1960, που φωτίζει τις ανοιχτές πληγές μιας χώρας μετά το ολοκαύτωμα.
Η Ιζαμπέλα, μετά τον θάνατο της μητέρα της ζει ολομόναχη στο σπίτι των παιδικών της χρόνων, με μόνη της συντροφιά τις αναμνήσεις της, τηρώντας ευλαβικά μια ρουτίνα, που παρεκκλίνει μόνο όταν συναντιέται με τους δυο αδελφούς της. Σε μια τέτοια συνάντηση θα γνωρίσει την Εύα, την κοπέλα του αδερφού της Λουίς και την οποία θα αναγκαστεί να φιλοξενήσει στο σπίτι της για ένα χρονικό διάστημα.
Η συγκατοίκηση των δύο γυναικών θα ανατρέψει για πάντα τη ζωή τους και θα φέρει στην επιφάνεια κομμάτια που νόμιζαν πως είχαν θαφτεί για τα καλά.

Το «Στο σπίτι της» είναι από αυτά τα λίγα βιβλία που σου κρατούν τόσο καλή συντροφιά που δεν θέλεις να τελειώσουν. Η Der Wouden μέσα από την ποιητική της γραφή μας μιλάει για την μοναξιά, την αγάπη, τον έρωτα, την συνεξάρτηση και τους δεσμούς των ανθρώπων. Μας μιλάει για την αποδοχή και την διαφορετικότητα, για την απώλεια και για την συνέχεια την ζωής.
Υφαίνει με μαεστρία μια υπέροχη ιστορία αγάπης, γεμάτη μυστήριο, καταπιεσμένα πάθη και ένοχα μυστικά, επηρεασμένη βαθειά από το ιστορικό πλαίσιο εκείνης της εποχής. 

Στην αρχή διαβάζοντας το βιβλίο της, ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα. Ανυπομονησία, θυμό, έκπληξη, λύπη. Και στο τέλος ήρθε η λύτρωση, που με συγκίνησε βαθιά και με έκανε να αγαπήσω το βιβλίο αυτό. Οι εικόνες και τα συναισθήματα που μου δημιούργησε, μου κράτησαν συντροφιά σε όλο το διάστημα της ανάγνωσης του, αλλά και μετά το πέρας της, κάτι που μόνο ένα βιβλίο μπορεί να καταφέρει. Διαβάστε το. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. 

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

INSTAGRAM

PINTEREST 




Μαΐου 14, 2025 No σχόλια
 
Γεια σας και χαρά σας! Ελπίζω να είστε πολύ καλά.
Σας είχα πει για την χαρά που μου δίνει η ανάγνωση και τη θέλησή μου να βρίσκω, στην καθημερινότητά μου χρόνο να απολαμβάνω το διάβασμα επιλεγμένων βιβλίων.
Τον Ιανουάριο κατάφερα να διαβάσω αυτά τα 3 βιβλία και σήμερα θα σας μιλήσω για αυτά που διάβασα τον Φεβρουάριο. 
Το θέμα βέβαια δεν είναι πόσα βιβλία διαβάζει κανείς, αλλά το πώς διαβάζει και για ποιο λόγο. Εγώ προσωπικά γοητεύομαι με αυτό το ταξίδι γνώσης και αυτογνωσίας μέσα από τις σελίδες των βιβλίων και χαίρομαι κάθε φορά που καταφέρνω να ταξιδέψω παρέα με τις ιστορίες τους.
Πάμε λοιπόν στον "αναγνωστικό" μου Φεβρουάριο! 





1. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΤΕ ΧΩΡΙΣ  ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ της Clare Pooley

Τι να σας πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο!
Μου άρεσε πολύ, μου κράτησε πολύ ωραία συντροφιά, με συγκίνησε και με έκανε να γελάσω. Δεν είναι το πρώτο βιβλίο της βρετανίδας Clare Pooley που διαβάζω, αλλά είναι σίγουρα το αγαπημένο μου.
Μια κοινωνική λέσχη ηλικιωμένων, ένα ΚΑΠΗ με άλλα λόγια, αποτελεί το καταφύγιο για μερικά πολύ ιδιαίτερα τυπάκια, μερικούς αξιολάτρευτους ηλικιωμένους ανθρώπους που το λέει η ψυχούλα τους. Φαινομενικά αταίριαστοι μεταξύ τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν το κτήριο στο οποίο στεγάζεται η Λέσχη τους, αποδεικνύοντας περίτρανα, πως η θέληση για επίτευξη των στόχων μας, δεν έχει ηλικία. 
Μέσα από το βιβλίο της η Clare Pooley, φωτίζει τα στερεότυπα που αποδίδουν οι άλλοι στους ανθρώπους που μεγαλώνουν, το ότι δηλαδή δεν είναι πλέον αξιοπαρατήρητοι, με συνέπεια οι ίδιοι να γίνονται άτολμοι υιοθετώντας την λογική "Έ, τώρα που μεγάλωσα, αυτά δεν είναι για μένα". Το "Πώς Να Μεγαλώσετε Χωρίς Αξιοπρέπεια" από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, συνέπεσε να το διαβάζω όταν ετοιμάζαμε το επεισόδιο του podcast μας με θέμα την ηλικία και το γήρας και για το πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε τον χρόνο που περνάει. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ! 





2. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ του Guillaume Musso

Το βιβλίο αυτό του Guillaume Musso, μου κράτησε ωραία συντροφιά!
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που σε βάζει σταδιακά στην πλοκή του και σε κρατάει σε αγωνία.
Δυο άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, σε μια κατάμεστη αίθουσα ενός αεροδρομίου από λάθος, παίρνουν ο ένας το κινητό του άλλου, πράγμα που ανακαλύπτουν πολύ αργά, αφού πρώτα φτάνουν και οι δύο στον προορισμό τους.
Φαντάζεστε πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κάποιος για μας από το κινητό μας τηλέφωνο; Φωτογραφίες, μηνύματα, επαφές, σημαντικά emails και πολλά άλλα, μπορούν να αποκαλύψουν τόσα πολλά για την ζωή μας, ακόμα και πράγματα που δεν θα θέλαμε ποτέ να μάθει κάποιος για μας.
Το βιβλίο του Musso από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι γεμάτο δράση, μυστήριο και γρήγορη πλοκή, ταξιδεύοντας μας στο γοητευτικό Παρίσι, το εξωτικό Σαν Φρανσίσκο και την υπέροχη Αγγλική εξοχή.
Με την τεχνολογία να πρωταγωνιστεί στην πλοκή του βιβλίου, δεν σας κρύβω πως μετά την ανάγνωση του, μπήκα στον πειρασμό να αλλάξω τους κωδικούς μου αλλά και να σβήσω κάποια δεδομένα από το κινητό μου τηλέφωνο και τον υπολογιστή μου!

Εσείς, διαβάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;!

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

INSTAGRAM

PINTEREST 
Μαρτίου 14, 2025 No σχόλια
 


Γεια σας και χαρά σας!
Ένας από τους στόχους που έβαλα στην αρχή της χρονιάς, είναι να διαβάσω τουλάχιστον 12 βιβλία. Ένα βιβλίο τον μήνα. 
Για εμένα, που το διάβασμα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν μεγάλη απόλαυση, το ότι τον τελευταίο καιρό δεν διάβαζα όπως παλιά, ήταν ένα καθαρό μήνυμα ότι δεν είμαι συγκεντρωμένη όσο θα ήθελα και δεν έβαζα ιεραρχικά τις προτεραιότητές μου. 
Έκανα λοιπόν την προσπάθειά μου να οργανωθώ και να ξαναδώ τα ενδιαφέροντά μου και τους στόχους μου. Κι έτσι ξαναμπήκε ενεργά και η ανάγνωση στη ζωή μου. Κι είναι μεγάλη η χαρά μου που διαπιστώνω πως, παρ' ότι ο χρόνος μας αλλάζει (ίσως και  επειδή μας αλλάζει), το διάβασμα μου προσφέρει  ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση από ότι στο παρελθόν. Ήδη τον Ιανουάριο διάβασα 3 βιβλία και τώρα που μιλάμε, ξεκίνησα άλλο ένα που θα με συντροφεύσει τον Φεβρουάριο. 
Και ποιος ξέρει, ίσως προλάβω να διαβάσω ακόμα ένα!
Θέλω να σας μιλάω λοιπόν για τα βιβλία που διάβασα, είτε μου άρεσαν πολύ είτε όχι, γιατί μεγαλώνει η χαρά μου για κάτι, όταν το μοιράζομαι. 
Πάμε λοιπόν να δούμε τα 3 βιβλία του Ιανουαρίου, με σειρά προτίμησης.


1. Πώς θα αφήσεις το καλό να μπει στη ζωή σου, της Marian Rojas Estape  

Το βιβλίο αυτό από τις εκδόσεις Πεδίο, παρόλο που το είχα για καιρό στην βιβλιοθήκη μου, το ξεκίνησα την αρχή της νέας χρονιάς και το τελείωσα μέσα σε λίγες μέρες.
Η ψυχίατρος Marian Rojas Estape, μας μιλάει για την χαρά της ζωής, για τους φόβους και τις αγωνίες του ανθρώπου, το στρες και την κατάθλιψη, την ενοχή και την συγχώρεση, για την ευτυχία και για το πώς μπορούμε να την "αποκτήσουμε".
Μου άρεσε πολύ η γραφή της και κάθε μέρα δεν έβλεπα την ώρα να δω τι θα μου πει παρακάτω. 
Απλό, κατανοητό, ευανάγνωστο, είναι σίγουρα από τα βιβλία που ξαναδιαβάζεις και ξαναδιαβάζεις, βρίσκοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο για να υπογραμμίσεις. Σας στο προτείνω ανεπιφύλακτα.



2. Το χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου, της Χίρο Αρικάουα

Άλλο ένα βιβλίο που ήθελα καιρό τώρα να ξεκινήσω, από τις εκδόσεις Μίνωας. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και γενικά μου αρέσει η ιαπωνική λογοτεχνία, οπότε και το επέλεξα ως το επόμενο βιβλίο του μήνα. Δεν σας κρύβω πως στην αρχή, δεν ενθουσιάστηκα και πολύ, αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία, ο τρόπος γραφής με συνεπήρε και το τέλος της, με συγκίνησε πολύ. 
Ένας αδέσποτος γάτος, ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος. Την ημέρα όμως που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο, αφήνεται στη βοήθεια ενός νεαρού ονόματι Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα Νάνα. 
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα, που είναι χαρούμενος γι’ αυτή την εμπειρία, χωρίς φυσικά να γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού. Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας. Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες και μικρές.



3.  Σκοτεινά Βάθη, της Susanne Jansson
   
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα γραφικό χωριό στις δυτικές ακτές της Σουηδίας. Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη,  ένα τηλεφώνημα αποσπά την προσοχή του Μάρτιν και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του μόνο το κόκκινο κουβαδάκι του που  επιπλέει στη θάλασσα. Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνομίας Μάγια Λ.
φτάνει στο χωριό, μαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού και αποφασίζει να κάνει την έρευνά της. 
Ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με ενδιαφέρουσα πλοκή από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Το διάβασα ευχάριστα, σαν να έβλεπα ταινία. 

Αυτά ήταν τα 3 βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά τον Ιανουάριο. 
Εσείς; Τι καλό διαβάζετε τώρα; 

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  
INSTAGRAM
PINTEREST 




Φεβρουαρίου 11, 2025 No σχόλια


1. Jo Malone x Paddington Orange Marmalade Cologne

Όταν έμαθα ότι ο βρετανικός οίκος αρωμάτων Jo Malone εμπνεύστηκε από την αγαπημένη λιχουδιά του Paddington που δεν είναι άλλη από την μαρμελάδα πορτοκάλι, δημιουργώντας την κολόνια Orange Marmalade, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην την αγοράσω.
Το άρωμα αυτό, περιορισμένης έκδοσης, μέσα στο καρό κουτί του με το χαρακτηριστικό κουμπί από το μοντγκόμερι του Paddington, συνδυάζει την ζωντανή μυρωδιά του πορτοκαλιού, την πικρή πινελιά του ξύσματος και το ξυλώδες κασμίρι, ξυπνώντας μνήμες από την παραδοσιακή μαρμελάδα πορτοκάλι που σιγοβράζει στο μάτι της κουζίνας και ετοιμάζεται για στην να συνοδέψει ένα χαλαρό πρωινό. 
Έχοντας ζήσει τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στην Αγγλία, είχα πάντα μια ιδιαίτερη αδυναμία στον ταξιδιάρη αρκούδο Paddington και νιώθω τυχερή που μετά από τόσα χρόνια, έχω ακόμα τις κουρτίνες αλλά και το κάλυμμα του κρεβατιού με το πρόσωπό του, από το παιδικό μου δωμάτιο.



2. Το βιβλίο "Η φίλη μου Άννα Φρανκ"

Το 1934 η Χάνα Γκόσλαρ, μαθήτρια του νηπιαγωγείου που έχει διαφύγει από την Γερμανία στην Ολλανδία με τους γονείς της για να γλυτώσουν από το μένος του Χίτλερ, γνωρίζει την Άννα Φρανκ και από εκείνη τη στιγμή μεταξύ των δύο κοριτσιών, αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία, που θα κρατήσει μέχρι τον θάνατο της Άννας από τύφο, τον Φεβρουάριο του 1945, στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.
Τα δυο κορίτσια πέρα από συμμαθήτριες είναι και γειτονοπούλες και μοιράζονται μεταξύ άλλων τα όνειρά τους, τα μυστικά τους και τα κοινά τους σχέδια για το μέλλον.
Παρόλες τις κακουχίες που πέρασε αιχμάλωτη 
Παρόλο που η Χάννα έζησε 14 μήνες κάτω από άθλιες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Βέστερμπορκ και Μπέργκεν-Μπέλζεν,
κατάφερε να επιζήσει και να γράψει το βιβλίο "Η φίλη μου Άννα Φρανκ" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Μέσα από την προσωπική της μαρτυρία, αποδίδει φόρο τιμής στην καλύτερή της φίλη Άννα Φρανκ, μιλώντας μας για την φιλία, την απώλεια, την επιβίωση και την δύναμη που κρύβει μέσα του ανθρώπος.
Ένα βιβλίο που με συγκίνησε ενώ ταυτόχρονα με γέμισε με δύναμη κι ελπίδα.



3. Η σειρά "Ripley"

Βασισμένη στο μυθιστόρημα της Patricia Highsmith με τίτλο "Ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλει", η σειρά Ripley που προβάλλεται στο Netflix, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Steven Zaillian, σκηνοθέτη μεταξύ άλλων και της αγαπημένης μου οσκαρικής ταινίας Schindler's List, είναι κατά τη γνώμη μου ένα οπτικό αριστούργημα.
Η εκπληκτική ασπρόμαυρη κινηματογράφηση, το υπέροχο soundtrack, τα ονειρικά πλάνα και η αποτύπωση της ομορφιάς των τοπίων της παραθαλάσσιας Ιταλίας την δεκαετία του '60, δημιουργούν μια νουάρ ατμόσφαιρα που ταιριάζει απόλυτα με την πλοκή του έργου, ενώ ταυτόχρονα μας ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που πάτησα το pause για να θαυμάσω το σκηνικό, τα πανέμορφα σοκάκια των ιταλικών πόλεων, τις λεπτομέρειες του σκηνικού, νιώθοντας πως με κάποιον τρόπο, βρισκόμουν κι εγώ μέσα στο πλάνο.
Η υποκριτή των τριών βασικών πρωταγωνιστών Andrew Scott, Johnny Flynn και Dakota Fanning είναι μετρημένη και εσωτερική, χωρίς υπερβολές και εκρήξεις, εξυπηρετώντας απόλυτα το όραμα του σκηνοθέτη.
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε αυτήν την τηλεοπτική μεταφορά, που διαφέρει κατά πολύ από την εξίσου αγαπημένη και γνωστή κινηματογραφική του Anthony Minghella το 1999 με τους υπέροχους Matt Damon, Jude Law, Gwyneth Paltrow και Philip Seymour Hoffman γιατί πραγματικά αξίζει να βάζουμε καθημερινά λίγη τέχνη στη ζωή μας.



4. Το ανακαινισμένο GB Roof Garden Restaurant του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία

Για όσους από εμάς είμαστε ακόμα στην Αθήνα, το ανακαινισμένο GB Roof Garden Restaurant του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία,είναι μια καλή λύση για μια καλοκαιρινή απόδραση στο κέντρο της πόλης.
Στον τελευταίο όροφο του ιστορικού ξενοδοχείου, το GB Roof Garden άνοιξε και πάλι τις πόρτες του μετά από μια εκπληκτική ανακαίνιση-μεταμόρφωση.
Το εστιατόριο, κλασσικό και μεγαλοπρεπές, με πρωταγωνιστές στην επιβλητική του σάλα τα φυσικά υλικά, όπως το λευκό μάρμαρο και το ξύλο να δημιουργούν έναν ζεστό και φιλόξενο εσωτερικό
διάκοσμο, είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους λάτρεις της καλής κουζίνας.
Ο μοναδικός Executive Chef Αστέριος Κουστούδης, ο ταλαντούχος Chef De Cuisine Νίκος Λιόκας και ο χαρισματικός Pastry Chef Αλέξανδρος Κούφας, ενσαρκώνουν μέσα από το νέο “fine comfort” μενού τους, τη σύνδεση της γαστρονομίας με την ουσία της κορυφαίας ελληνικής φιλοξενίας και μας υπόσχονται μια μοναδική, γευστική εμπειρία με θέα την μαγευτική Ακρόπολη.
Τέλος, στο GB Roof Garden Bar που δεσπόζει στο χώρο, οι επισκέπτες μπορούν εκτός από
δροσιστικά κοκτέιλ να απολαύσουν και τις εξαιρετικές γεύσεις του bar food menu με φόντο τον
Παρθενώνα, ενώ το εξωτικό open-air Bar8 προσφέρεται για καλοκαιρινές αποδράσεις στην καρδιά της πόλης με premium ποτά, fusion Bar Bites, pop - jazz μουσική και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα!



5. Το soundtrack της σειράς Ripley

Από την στιγμή που είδα το πρώτο επεισόδιο της σειράς, δεν έχω σταματήσει να ακούω το soundtrack της. Γεμάτο από νοσταλγικά ιταλικά τραγούδια και όχι μόνο, άκρως καλοκαιρινό, χαλαρωτικό και ταξιδιάρικο, με έχει βάλει στην διαδικασία να ψάχνω τους στοίχους για να το τραγουδήσω!
Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.


Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

INSTAGRAM

PINTEREST 

Ιουλίου 23, 2024 No σχόλια
 


1. Μικρή απόδραση

Φέτος η επέτειος του γάμου μας, Παρασκευή και 13, μας βρήκε μακριά από την Αθήνα, αφού με αφορμή τα 13 χρόνια που κλείσαμε παντρεμένοι, οργανώσαμε με τον αγαπημένο μου μια μικρή οικογενειακή απόδραση. Το σκεπτικό ήταν να βρεθούμε κοντά στη θάλασσα, παρέα με δικούς μας ανθρώπους, να ξεκουραστούμε και να σκεφτούμε όλα όσα καταφέραμε παρέα όλα αυτά τα χρόνια…
Και πραγματικά, ήταν μία από τις πιο όμορφες επετείους.
Κολυμπήσαμε σε υπέροχα νερά, μιλήσαμε με αγαπημένους ανθρώπους, ήρθαμε σε επαφή με τη φύση, ξεκουραστήκαμε και νιώσαμε τη χαρά του μαζί.



2. Η σειρά Lupin

Η πρωτότυπη γαλλική σειρά του Netflix "Lupin", μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδα. 
Βασισμένη στα βιβλία του Maurice Leblanc, για τον τζέντλεμαν κλέφτη Arsène Lupin, είναι μια σειρά με καλή πλοκή, ωραίους χαρακτήρες και έναν πρωταγωνιστή που ξεχωρίζει.
Μια σειρά γεμάτη ανατροπές, που θίγει με ανάγλυφο τρόπο το μεταναστευτικό πρόβλημα και τις φυλετικές διακρίσεις στη Γαλλία, μια σειρά γεμάτη με εικόνες από την πανέμορφη πόλη του Παρισιού. 



3. Έλαιο προσώπου

Είχα πολύ καιρό να "ερωτευτώ" ένα καλλυντικό προιόν για το πρόσωπο. 
Το έλαιο Beessential Oil της Apivita, κάθε φορά που το βάζω στο πρόσωπό μου, μου δημιουργεί μια αίσθηση ευφορίας. Πρόκειτα για ένα συμπλήρωμα ενδυνάμωσης και ενυδάτωσης με πρόπολη και αιθέρια έλαια, που ενυδατώνει και παράλληλα ενισχύει την φυσική δύναμη της επιδερμίδας.
Ρίχνω 2-3 σταγόνες στις παλάμες μου, τις ζεσταίνω με τα δάχτυλα μου και αφού πρώτα εισπνεύσω το άρωμα, το εφαρμόζω στο πρόσωπο μου πριν βάλω την κρέμα μου. Κάθε φορά, είναι για μένα, μια στιγμή απόλαυσης μέσα στη μέρα μου!



4. Καινούργιο βιβλίο

Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο του Ματ Χέιγκ "Της Αγκαλιάς Βιβλίο" από τις εκδόσεις Ψυχογιός, ένα όμορφο βιβλιαράκι, που μιλάει για την ανακούφιση και την παρηγοριά. Ξεκινά με προτροπές ανάγνωσης από τον συγγραφέα, ο οποίος μας προτείνει να διαβάσουμε το βιβλίο του με ποικίλους τρόπους.
Να τσακίσουμε ή να σκίσουμε τις σελίδες που θέλουμε να ξαναδιαβάσουμε, να υπογραμμίσουμε τα σημεία που μας κινούν περισσότερο το ενδιαφέρον , να χαρίσουμε το βιβλίο του σε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο ή να το διαβάσουμε ξεκινώντας το από το τέλος προς την αρχή.
Συγκεντρώνει φιλοσοφικούς στοχασμούς, αποφθέγματα, μικρές ιστορίες, λίστες αλλά και παρηγορητικά λόγια, ικανά να μας ζεστάνουν κάθε φορά που χρειαζόμαστε μια αγκαλιά.




5. Πρωινός καφές κάπου έξω με φίλους

Το να ξυπνάω πρωί και να πίνω τον καφέ μου με την ησυχία μου στο σπίτι, είναι μια πολύ όμορφη καθημερινή μου συνήθεια. Με αργούς και ήρεμους ρυθμούς, παίρνω τον χρόνο μου και κάνω τις πρωινές μου ρουτίνες. 
Όμως  εκείνα τα πρωινά, που έχω τη χαρά να πίνω τον καφέ μου κάπου έξω, παρέα λ.χ.με μια καλή μου φίλη, είναι ξεχωριστά.
Διαλέγω να συναντηθούμε κάπου όμορφα και φωτεινά, αλλάζοντας  την ροή της καθημερινότητας μου, εμπλουτίζοντας τη μέρα μου με νέες εμπειρίες και εικόνες.
Οι φίλοι είναι για μένα πολύ σημαντικοί, ένας από τους στόχους μου λοιπόν αυτήν την περίοδο, είναι να πίνω μια φορά την εβδομάδα το καφεδάκι μου έξω μαζί τους.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK  
INSTAGRAM
PINTEREST
Οκτωβρίου 16, 2023 No σχόλια
 


Διάβασα το βιβλίο της Η ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ της ΝΙΤΑ PROSE, σε ρέουσα και δημιουργική μετάφραση της Βούλας Αυγουστίνου, από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. 
Η υπόθεση εκτυλίσσεται με φόντο ένα πολυτελές ξενοδοχείο, όπου δολοφονείται ένας βαθύπλουτος τακτικός πελάτης του. Μια γλυκύτατη και απονήρευτη Καμαριέρα, με την πάντα καλοπροαίρετη διάθεση αλλά και το αίσθημα μοναξιάς μετά τον θάνατο της αγαπημένης και θυμόσοφης γιαγιάς της, γίνεται το ιδανικό θύμα για να του φορτώσουν το έγκλημα. 
Κατά την εξιχνίασή του βλέπουμε όλη την κοινωνική τοπογραφία. Από την ευαισθησία και την αθωότητα, έως την απάθεια και την σατανική πονηρία. 

Ευχάριστη ανάγνωση, με λογοτεχνικές αρετές και πρωτότυπη αστυνομική πλοκή, ο κόσμος της Καμαριέρας είναι ένας κόσμος απλός και βαθύς σε συναισθήματα, με οδηγό τις ζωτικές συμβουλές της γιαγιάς της. 
Σημειώνω ενδεικτικά δύο που τις κράτησα και για μένα: α) Όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν συγύρισε και β) Όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Αν δεν είναι καλά, τότε δεν είναι το τέλος.

Η Καμαριέρα μας λοιπόν είναι τόσο αξιαγάπητη που είναι μεν στα όρια της αφέλειας, αλλά και στο κέντρο της καλοσύνης. Η καρτερικότητα και η τιμιότητα της που αποτελούν καίρια στοιχεία αυτογνωσίας και η λεπταίσθητη ποιότητα του χαρακτήρα της, που μπορεί να περνά μακροσκοπικά απαρατήρητη από την μεγάλη μάζα των ηρώων του βιβλίου, όπως γίνεται και στην καθημερινότητα όλων μας όπου πρυτανεύει η μεγαλοστομία και η οίηση, είναι αυτή που κερδίζει, παρηγορητικά για τον ευαίσθητο αναγνώστη, το παιχνίδι της ουσίας στη ζωή.
Θα ήταν ευχής έργο να ήταν αληθινός ο χαρακτήρας της Καμαριέρας. Μήπως όμως μπορεί και να είναι; Μήπως η Καμαριέρα είναι μια λησμονημένη πλευρά του εαυτού μας, ενός εαυτού συνειδητού και υπεύθυνου, στοιβαγμένου κάτω από εγωπάθειες και κακίες, που μόλις και μετά βίας πια ψιθυρίζει ότι είμαστε εδώ, σε τούτο τον κόσμο, όχι για να δούμε τι θα πάρουμε αλλά για να δούμε τι θα δώσουμε;  

Μέχρι την επόμενη φορά, σας χαιρετώ.


Γιώργος
Οκτωβρίου 06, 2023 No σχόλια
Παλιότερες αναρτήσεις

About me

About me
Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • 10+1 Ιδέες για χειροποίητα δώρα Χριστουγέννων
      Φέτος στις γιορτές, νιώθω περισσότερο από ποτέ τη διάθεση να κάνω χειροποίητα δώρα στους αγαπημένους μου. Όλη αυτή η απομόνωση των ημερών,...
  • Η συνταγή της εβδομάδας: Υπέροχα μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη
    Απαραίτητο στοιχείο στο γευστικό σκηνικό των γιορτών, είναι φυσικά τα γλυκά. Από παιδί περίμενα αυτές τις μέρες για να γευτώ όλα τα νόστιμα ...
  • Λίστα Δεκεμβρίου 2020
      Ήρθε κι ο Δεκέμβρης! Ο μήνας των Χριστουγέννων και των γιορτών, ο μήνας των μαζώξεων, των δώρων και της αγάπης. Και παρόλο που φέτος θα εί...

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

365 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΨΩΝΙΑ HYGGE MAMA PETOUNIA AND FRIENDS ΑΓΑΠΗ ΒΙΒΛΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΙΔΕΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΙΣΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αρχειοθήκη Ιστολογίου

  • ▼  2025 (22)
    • ▼  Μαΐου (2)
      • Το βιβλίο που με συνεπήρε
      • Λίστα Μάϊου
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (4)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2024 (21)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2023 (32)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2022 (35)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Σεπτεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (7)
    • ►  Φεβρουαρίου (3)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2021 (64)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (5)
    • ►  Οκτωβρίου (9)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (5)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (3)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2020 (76)
    • ►  Δεκεμβρίου (7)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (8)
  • ►  2019 (70)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (6)
    • ►  Οκτωβρίου (8)
    • ►  Σεπτεμβρίου (7)
    • ►  Αυγούστου (8)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (6)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (8)
    • ►  Φεβρουαρίου (11)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2018 (91)
    • ►  Δεκεμβρίου (6)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (14)
    • ►  Σεπτεμβρίου (12)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (13)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2017 (104)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (7)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (6)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (10)
    • ►  Απριλίου (11)
    • ►  Μαρτίου (14)
    • ►  Φεβρουαρίου (12)
    • ►  Ιανουαρίου (13)
  • ►  2016 (86)
    • ►  Δεκεμβρίου (14)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (6)
    • ►  Ιουλίου (12)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (11)
  • ►  2015 (138)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (14)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (6)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (16)
    • ►  Μαρτίου (6)
    • ►  Φεβρουαρίου (20)
    • ►  Ιανουαρίου (17)
  • ►  2014 (160)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (15)
    • ►  Ιουλίου (13)
    • ►  Ιουνίου (15)
    • ►  Μαΐου (15)
    • ►  Απριλίου (21)
    • ►  Μαρτίου (23)
    • ►  Φεβρουαρίου (10)
  • ►  2013 (3)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
  • ►  2012 (4)
    • ►  Αυγούστου (4)

Created with by ThemeXpose