Τα βιβλία που διάβασα τον Ιανουάριο
Γεια σας και χαρά σας!
Ένας από τους στόχους που έβαλα στην αρχή της χρονιάς, είναι να διαβάσω τουλάχιστον 12 βιβλία. Ένα βιβλίο τον μήνα.
Για εμένα, που το διάβασμα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν μεγάλη απόλαυση, το ότι τον τελευταίο καιρό δεν διάβαζα όπως παλιά, ήταν ένα καθαρό μήνυμα ότι δεν είμαι συγκεντρωμένη όσο θα ήθελα και δεν έβαζα ιεραρχικά τις προτεραιότητές μου.
Έκανα λοιπόν την προσπάθειά μου να οργανωθώ και να ξαναδώ τα ενδιαφέροντά μου και τους στόχους μου. Κι έτσι ξαναμπήκε ενεργά και η ανάγνωση στη ζωή μου. Κι είναι μεγάλη η χαρά μου που διαπιστώνω πως, παρ' ότι ο χρόνος μας αλλάζει (ίσως και επειδή μας αλλάζει), το διάβασμα μου προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση από ότι στο παρελθόν. Ήδη τον Ιανουάριο διάβασα 3 βιβλία και τώρα που μιλάμε, ξεκίνησα άλλο ένα που θα με συντροφεύσει τον Φεβρουάριο.
Και ποιος ξέρει, ίσως προλάβω να διαβάσω ακόμα ένα!
Θέλω να σας μιλάω λοιπόν για τα βιβλία που διάβασα, είτε μου άρεσαν πολύ είτε όχι, γιατί μεγαλώνει η χαρά μου για κάτι, όταν το μοιράζομαι.
Πάμε λοιπόν να δούμε τα 3 βιβλία του Ιανουαρίου, με σειρά προτίμησης.
1. Πώς θα αφήσεις το καλό να μπει στη ζωή σου, της Marian Rojas Estape
Το βιβλίο αυτό από τις εκδόσεις Πεδίο, παρόλο που το είχα για καιρό στην βιβλιοθήκη μου, το ξεκίνησα την αρχή της νέας χρονιάς και το τελείωσα μέσα σε λίγες μέρες.
Η ψυχίατρος Marian Rojas Estape, μας μιλάει για την χαρά της ζωής, για τους φόβους και τις αγωνίες του ανθρώπου, το στρες και την κατάθλιψη, την ενοχή και την συγχώρεση, για την ευτυχία και για το πώς μπορούμε να την "αποκτήσουμε".
Μου άρεσε πολύ η γραφή της και κάθε μέρα δεν έβλεπα την ώρα να δω τι θα μου πει παρακάτω.
Απλό, κατανοητό, ευανάγνωστο, είναι σίγουρα από τα βιβλία που ξαναδιαβάζεις και ξαναδιαβάζεις, βρίσκοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο για να υπογραμμίσεις. Σας στο προτείνω ανεπιφύλακτα.
2. Το χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου, της Χίρο Αρικάουα
Άλλο ένα βιβλίο που ήθελα καιρό τώρα να ξεκινήσω, από τις εκδόσεις Μίνωας. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και γενικά μου αρέσει η ιαπωνική λογοτεχνία, οπότε και το επέλεξα ως το επόμενο βιβλίο του μήνα. Δεν σας κρύβω πως στην αρχή, δεν ενθουσιάστηκα και πολύ, αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία, ο τρόπος γραφής με συνεπήρε και το τέλος της, με συγκίνησε πολύ.
Ένας αδέσποτος γάτος, ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος. Την ημέρα όμως που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο, αφήνεται στη βοήθεια ενός νεαρού ονόματι Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα Νάνα.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα, που είναι χαρούμενος γι’ αυτή την εμπειρία, χωρίς φυσικά να γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού. Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας. Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες και μικρές.
3. Σκοτεινά Βάθη, της Susanne Jansson
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα γραφικό χωριό στις δυτικές ακτές της Σουηδίας. Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη, ένα τηλεφώνημα αποσπά την προσοχή του Μάρτιν και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του μόνο το κόκκινο κουβαδάκι του που επιπλέει στη θάλασσα. Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνομίας Μάγια Λ.
φτάνει στο χωριό, μαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού και αποφασίζει να κάνει την έρευνά της.
Ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με ενδιαφέρουσα πλοκή από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Το διάβασα ευχάριστα, σαν να έβλεπα ταινία.
Αυτά ήταν τα 3 βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά τον Ιανουάριο.
Εσείς; Τι καλό διαβάζετε τώρα;
0 σχόλια