facebook instagram
COPYRIGHT Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Mama Petounia.. Από το Blogger.
  • Αρχική
  • About me
  • Νιώθω
    • Σκέψεις
    • Λίστες
    • Έμπνευση
    • Μικρές χαρές
  • Ζω
    • Από το κινητό
    • Home Schooling
    • Ταξίδια
    • Βόλτες
  • Προτείνω
    • Γεύσεις
    • Βιβλία
    • Θέατρο
    • Ομορφιά
    • 5things
  • Συνεργασίες
  • Επικοινωνία

Mama Petounia

 

Το τελευταίο διάστημα όπως σας έχω ήδη πει εδώ κι εδώ, έχω καταφέρει να διαβάσω αρκετά βιβλία από την αρχή της χρονιάς, μένοντας συνεπής στο στόχο που είχα βάλει.
Ταυτόχρονα όμως δεν έχω υπάρξει συνεπής στο να σας μιλήσω για τα βιβλία που διάβασα τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, ωστόσο σήμερα και με αφορμή το καινούργιο μας επεισόδιο στο podcast μας «Με Άλλα Λόγια» που μπορείτε να το ακούσετε εδώ, θέλω να σας πω για ένα βιβλίο που πραγματικά με συντρόφευσε μοναδικά το τελευταίο διάστημα και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Ένα βιβλίο που αφού το διάβασα, άρχισα να το προτείνω στους γύρω μου χωρίς δεύτερη σκέψη. 
Πρόκειται για το «Στο σπίτι της» της Yael Van Der Wouder από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Μια ιστορία, με φόντο την μεταπολεμική Ολλανδία της δεκαετίας του 1960, που φωτίζει τις ανοιχτές πληγές μιας χώρας μετά το ολοκαύτωμα.
Η Ιζαμπέλα, μετά τον θάνατο της μητέρα της ζει ολομόναχη στο σπίτι των παιδικών της χρόνων, με μόνη της συντροφιά τις αναμνήσεις της, τηρώντας ευλαβικά μια ρουτίνα, που παρεκκλίνει μόνο όταν συναντιέται με τους δυο αδελφούς της. Σε μια τέτοια συνάντηση θα γνωρίσει την Εύα, την κοπέλα του αδερφού της Λουίς και την οποία θα αναγκαστεί να φιλοξενήσει στο σπίτι της για ένα χρονικό διάστημα.
Η συγκατοίκηση των δύο γυναικών θα ανατρέψει για πάντα τη ζωή τους και θα φέρει στην επιφάνεια κομμάτια που νόμιζαν πως είχαν θαφτεί για τα καλά.

Το «Στο σπίτι της» είναι από αυτά τα λίγα βιβλία που σου κρατούν τόσο καλή συντροφιά που δεν θέλεις να τελειώσουν. Η Der Wouden μέσα από την ποιητική της γραφή μας μιλάει για την μοναξιά, την αγάπη, τον έρωτα, την συνεξάρτηση και τους δεσμούς των ανθρώπων. Μας μιλάει για την αποδοχή και την διαφορετικότητα, για την απώλεια και για την συνέχεια την ζωής.
Υφαίνει με μαεστρία μια υπέροχη ιστορία αγάπης, γεμάτη μυστήριο, καταπιεσμένα πάθη και ένοχα μυστικά, επηρεασμένη βαθειά από το ιστορικό πλαίσιο εκείνης της εποχής. 

Στην αρχή διαβάζοντας το βιβλίο της, ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα. Ανυπομονησία, θυμό, έκπληξη, λύπη. Και στο τέλος ήρθε η λύτρωση, που με συγκίνησε βαθιά και με έκανε να αγαπήσω το βιβλίο αυτό. Οι εικόνες και τα συναισθήματα που μου δημιούργησε, μου κράτησαν συντροφιά σε όλο το διάστημα της ανάγνωσης του, αλλά και μετά το πέρας της, κάτι που μόνο ένα βιβλίο μπορεί να καταφέρει. Διαβάστε το. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. 

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

INSTAGRAM

PINTEREST 




Μαΐου 14, 2025 No σχόλια
 
Γεια σας και χαρά σας! Ελπίζω να είστε πολύ καλά.
Σας είχα πει για την χαρά που μου δίνει η ανάγνωση και τη θέλησή μου να βρίσκω, στην καθημερινότητά μου χρόνο να απολαμβάνω το διάβασμα επιλεγμένων βιβλίων.
Τον Ιανουάριο κατάφερα να διαβάσω αυτά τα 3 βιβλία και σήμερα θα σας μιλήσω για αυτά που διάβασα τον Φεβρουάριο. 
Το θέμα βέβαια δεν είναι πόσα βιβλία διαβάζει κανείς, αλλά το πώς διαβάζει και για ποιο λόγο. Εγώ προσωπικά γοητεύομαι με αυτό το ταξίδι γνώσης και αυτογνωσίας μέσα από τις σελίδες των βιβλίων και χαίρομαι κάθε φορά που καταφέρνω να ταξιδέψω παρέα με τις ιστορίες τους.
Πάμε λοιπόν στον "αναγνωστικό" μου Φεβρουάριο! 





1. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΤΕ ΧΩΡΙΣ  ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ της Clare Pooley

Τι να σας πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο!
Μου άρεσε πολύ, μου κράτησε πολύ ωραία συντροφιά, με συγκίνησε και με έκανε να γελάσω. Δεν είναι το πρώτο βιβλίο της βρετανίδας Clare Pooley που διαβάζω, αλλά είναι σίγουρα το αγαπημένο μου.
Μια κοινωνική λέσχη ηλικιωμένων, ένα ΚΑΠΗ με άλλα λόγια, αποτελεί το καταφύγιο για μερικά πολύ ιδιαίτερα τυπάκια, μερικούς αξιολάτρευτους ηλικιωμένους ανθρώπους που το λέει η ψυχούλα τους. Φαινομενικά αταίριαστοι μεταξύ τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν το κτήριο στο οποίο στεγάζεται η Λέσχη τους, αποδεικνύοντας περίτρανα, πως η θέληση για επίτευξη των στόχων μας, δεν έχει ηλικία. 
Μέσα από το βιβλίο της η Clare Pooley, φωτίζει τα στερεότυπα που αποδίδουν οι άλλοι στους ανθρώπους που μεγαλώνουν, το ότι δηλαδή δεν είναι πλέον αξιοπαρατήρητοι, με συνέπεια οι ίδιοι να γίνονται άτολμοι υιοθετώντας την λογική "Έ, τώρα που μεγάλωσα, αυτά δεν είναι για μένα". Το "Πώς Να Μεγαλώσετε Χωρίς Αξιοπρέπεια" από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, συνέπεσε να το διαβάζω όταν ετοιμάζαμε το επεισόδιο του podcast μας με θέμα την ηλικία και το γήρας και για το πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε τον χρόνο που περνάει. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ! 





2. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ του Guillaume Musso

Το βιβλίο αυτό του Guillaume Musso, μου κράτησε ωραία συντροφιά!
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που σε βάζει σταδιακά στην πλοκή του και σε κρατάει σε αγωνία.
Δυο άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, σε μια κατάμεστη αίθουσα ενός αεροδρομίου από λάθος, παίρνουν ο ένας το κινητό του άλλου, πράγμα που ανακαλύπτουν πολύ αργά, αφού πρώτα φτάνουν και οι δύο στον προορισμό τους.
Φαντάζεστε πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κάποιος για μας από το κινητό μας τηλέφωνο; Φωτογραφίες, μηνύματα, επαφές, σημαντικά emails και πολλά άλλα, μπορούν να αποκαλύψουν τόσα πολλά για την ζωή μας, ακόμα και πράγματα που δεν θα θέλαμε ποτέ να μάθει κάποιος για μας.
Το βιβλίο του Musso από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι γεμάτο δράση, μυστήριο και γρήγορη πλοκή, ταξιδεύοντας μας στο γοητευτικό Παρίσι, το εξωτικό Σαν Φρανσίσκο και την υπέροχη Αγγλική εξοχή.
Με την τεχνολογία να πρωταγωνιστεί στην πλοκή του βιβλίου, δεν σας κρύβω πως μετά την ανάγνωση του, μπήκα στον πειρασμό να αλλάξω τους κωδικούς μου αλλά και να σβήσω κάποια δεδομένα από το κινητό μου τηλέφωνο και τον υπολογιστή μου!

Εσείς, διαβάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;!

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

INSTAGRAM

PINTEREST 
Μαρτίου 14, 2025 No σχόλια
 


Γεια σας και χαρά σας!
Ένας από τους στόχους που έβαλα στην αρχή της χρονιάς, είναι να διαβάσω τουλάχιστον 12 βιβλία. Ένα βιβλίο τον μήνα. 
Για εμένα, που το διάβασμα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν μεγάλη απόλαυση, το ότι τον τελευταίο καιρό δεν διάβαζα όπως παλιά, ήταν ένα καθαρό μήνυμα ότι δεν είμαι συγκεντρωμένη όσο θα ήθελα και δεν έβαζα ιεραρχικά τις προτεραιότητές μου. 
Έκανα λοιπόν την προσπάθειά μου να οργανωθώ και να ξαναδώ τα ενδιαφέροντά μου και τους στόχους μου. Κι έτσι ξαναμπήκε ενεργά και η ανάγνωση στη ζωή μου. Κι είναι μεγάλη η χαρά μου που διαπιστώνω πως, παρ' ότι ο χρόνος μας αλλάζει (ίσως και  επειδή μας αλλάζει), το διάβασμα μου προσφέρει  ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση από ότι στο παρελθόν. Ήδη τον Ιανουάριο διάβασα 3 βιβλία και τώρα που μιλάμε, ξεκίνησα άλλο ένα που θα με συντροφεύσει τον Φεβρουάριο. 
Και ποιος ξέρει, ίσως προλάβω να διαβάσω ακόμα ένα!
Θέλω να σας μιλάω λοιπόν για τα βιβλία που διάβασα, είτε μου άρεσαν πολύ είτε όχι, γιατί μεγαλώνει η χαρά μου για κάτι, όταν το μοιράζομαι. 
Πάμε λοιπόν να δούμε τα 3 βιβλία του Ιανουαρίου, με σειρά προτίμησης.


1. Πώς θα αφήσεις το καλό να μπει στη ζωή σου, της Marian Rojas Estape  

Το βιβλίο αυτό από τις εκδόσεις Πεδίο, παρόλο που το είχα για καιρό στην βιβλιοθήκη μου, το ξεκίνησα την αρχή της νέας χρονιάς και το τελείωσα μέσα σε λίγες μέρες.
Η ψυχίατρος Marian Rojas Estape, μας μιλάει για την χαρά της ζωής, για τους φόβους και τις αγωνίες του ανθρώπου, το στρες και την κατάθλιψη, την ενοχή και την συγχώρεση, για την ευτυχία και για το πώς μπορούμε να την "αποκτήσουμε".
Μου άρεσε πολύ η γραφή της και κάθε μέρα δεν έβλεπα την ώρα να δω τι θα μου πει παρακάτω. 
Απλό, κατανοητό, ευανάγνωστο, είναι σίγουρα από τα βιβλία που ξαναδιαβάζεις και ξαναδιαβάζεις, βρίσκοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο για να υπογραμμίσεις. Σας στο προτείνω ανεπιφύλακτα.



2. Το χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου, της Χίρο Αρικάουα

Άλλο ένα βιβλίο που ήθελα καιρό τώρα να ξεκινήσω, από τις εκδόσεις Μίνωας. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και γενικά μου αρέσει η ιαπωνική λογοτεχνία, οπότε και το επέλεξα ως το επόμενο βιβλίο του μήνα. Δεν σας κρύβω πως στην αρχή, δεν ενθουσιάστηκα και πολύ, αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία, ο τρόπος γραφής με συνεπήρε και το τέλος της, με συγκίνησε πολύ. 
Ένας αδέσποτος γάτος, ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος. Την ημέρα όμως που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο, αφήνεται στη βοήθεια ενός νεαρού ονόματι Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα Νάνα. 
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα, που είναι χαρούμενος γι’ αυτή την εμπειρία, χωρίς φυσικά να γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού. Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας. Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες και μικρές.



3.  Σκοτεινά Βάθη, της Susanne Jansson
   
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα γραφικό χωριό στις δυτικές ακτές της Σουηδίας. Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη,  ένα τηλεφώνημα αποσπά την προσοχή του Μάρτιν και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του μόνο το κόκκινο κουβαδάκι του που  επιπλέει στη θάλασσα. Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνομίας Μάγια Λ.
φτάνει στο χωριό, μαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού και αποφασίζει να κάνει την έρευνά της. 
Ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με ενδιαφέρουσα πλοκή από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Το διάβασα ευχάριστα, σαν να έβλεπα ταινία. 

Αυτά ήταν τα 3 βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά τον Ιανουάριο. 
Εσείς; Τι καλό διαβάζετε τώρα; 

Σας φιλώ 

Βρείτε με σε

FACEBOOK  
INSTAGRAM
PINTEREST 




Φεβρουαρίου 11, 2025 No σχόλια
 

Κάποτε με ρώτησαν "πώς καταλαβαίνεις ότι ένα βιβλίο σου άρεσε πολύ;" κι  απάντησα  "όταν ανυπομονώ να το πιάσω στα χέρια μου, όταν στεναχωριέμαι που τελειώνει, όταν θέλω να το ξαναδιαβάσω αμέσως μόλις το τελειώσω και όταν μιλάω συνέχεια για αυτό". 
Όλα τα παραπάνω, τα έπαθα με το βιβλίο "Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς" του Αντόνιο Ιτούρμπε από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, το οποίο και τελείωσα πριν από μερικές μέρες.
Και θα μπορούσαν να είναι αρκετά σαν προτροπή δική μου για να το διαβάσατε, μα είπα να σας πω και δυο λόγια παραπάνω.
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της κρατούμενης στο Άουσβιτς Ντίτας Κράους, αυτό το βαθιά ουσιαστικό βιβλίο, με συγκίνησε, με ταξίδεψε, με προβλημάτισε και με έκανε να ψάξω να βρω περισσότερες λεπτομέρειες για τα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτό. 
Όπως για την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, την Ντίτα Κράους που τον Ιανουάριο του 1944, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, μεταφέρεται στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου μαζί με τους γονείς της και έρχεται αντιμέτωπη με την φρίκη του πολέμου. Παρόλα αυτά, δεν τα παρατά και προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από πραγματικά απάνθρωπες συνθήκες, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα να προσέχει τα λιγοστά λαθραία βιβλία του Μπλοκ 31, που δίνουν μια ανάσα ζωής και ελπίδας στους κρατούμενους που βρίσκονται στο μυστικό σχολείο που ίδρυσε ο Φρέντι Χιρς, ένας Εβραίος αθλητής γεννημένος στην Γερμανία, που κατάφερε να πείσει τους επικεφαλής του στρατοπέδου να δώσουν προνόμια στα μικρά εβραιόπουλα.
Μέχρι την Άνοιξη του 1945 και την απελευθέρωσή της από τους Συμμάχους, η Ντίτα, θα δει την ζωή από την πιο σκληρή της πλευρά και θα κοιτάξει τον θάνατο κατάματα.
Ταυτόχρονα όμως, θα δημιουργήσει ισχυρές φιλίες που αντέχουν στον χρόνο και στις κακουχίες, θα ακούσει την καρδιά της και θα προχωρήσει μπροστά, ελπίζοντας πως θα γίνει ένα θαύμα και όλα θα γίνουν και πάλι κανονικά όπως πρώτα.
Μεταξύ αλήθειας και μυθοπλασίας, το βιβλίο αυτό, αποτελεί μια καλή αφορμή για να θυμηθούμε όλα όσα αποτρόπαια συνέβησαν μόλις μερικά χρόνια πριν στην ανθρωπότητα, να δούμε πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να γίνει απάνθρωπος, να εκτιμήσουμε όλα όσα έχουμε και να αναλογιστούμε όλα εκείνα που μπορούμε ο καθένας μας και όλοι μαζί να κάνουμε για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.

Εσείς; Το γνωρίζετε αυτό το βιβλίο; Το έχετε διαβάσει; Τι καλό διαβάζετε τώρα;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  










Οκτωβρίου 14, 2020 No σχόλια
\

Σε μια εποχή που η εικόνα και το φαίνεσθαι μας έχουν κατακλύσει, που ο ανταγωνισμός και η φιγούρα έχουν μπει για τα καλά στην ζωή  μας, είναι πραγματικά παρήγορο, βιβλία σαν αυτό του Γιώργου Ευγενειάδη, να σε προτρέπουν να ζήσεις "Απλά και διαφορετικά"!
Έχοντας σπουδάσει Τεχνολογία και η Επιστήμη των τροφίμων και έχοντας ασχοληθεί στη συνέχεια με την δημόσια ειδική εκπαίδευση, δουλεύοντας με άτομα από όλο το φάσμα του αυτισμού, την νοητική υστέρηση, την διάσπαση προσοχής και την υπερκινητικότητα, ο Γιώργος Ευγενειάδης εμπνεόμενος από τα παιδικά του χρόνια αλλά και από τους μαθητές του, έγραψε ένα βιβλίο με εύκολες, γρήγορες και διασκεδαστικές συνταγές, που δεν χρειάζονται ζυγαριά, περίτεχνα υλικά και σκεύη, παρά μόνο όρεξη και διάθεση για δημιουργία, δείχνοντας μας με πολύ άμεσο και ωραίο τρόπο, πως όλοι μπορούμε να μαγειρέψουμε.


Ο Γιώργος, που είχα την χαρά να τον γνωρίσω και από κοντά, είναι ένας άνθρωπος απλός και διαφορετικός, ένας άνθρωπος γενναιόδωρος, με πλούσιο ψυχικό κόσμο.
Την πρώτη φορά που βρεθήκαμε για καφέ, μου έφερε την φημισμένη του Πάστα Φλώρα με τυρί, έτσι απλά για να την δοκιμάσω. Κάτσαμε ώρες μαζί, μιλώντας σχεδόν για τα πάντα και ήταν σαν τον ήξερα χρόνια.
Μέσα από την κουβέντα μας, ανακάλυψα έναν άνθρωπο γεμάτο εκπλήξεις, έναν άνθρωπο με τον οποίο είχα πολλά να ακούσω και να πω, έναν άνθρωπο που θα ήθελα να έχω στη ζωή μου.
Κι αυτό γιατί από την πρώτη στιγμή, ο Γιώργος με έκανε να νιώσω ξεχωριστή και αγαπητή. Μου άφησε χώρο για να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να περιμένει κάτι από μένα.


Όταν πρωτοκράτησα το βιβλίο του από τις εκδόσεις Πεδίο στα χέρια μου, γέμισα με αναμνήσεις.
Θυμήθηκα τα τεφτέρια της μαμάς και της γιαγιάς μου μέσα στα οποία κρατούσαν τις αγαπημένες τους συνταγές.
Απλά, γαλάζια τετράδια, που μου άρεσε να τα ξεφυλλίζω και να "μυρίζω" τα μελομακάρονα, τα κουλουράκια με πορτοκάλι και κανέλα, αλλά και το στιφάδο και το θρυλικό παστίτσιο τους.
Στο βιβλίο του Γιώργου τίποτα δεν είναι τυχαία επιλεγμένο. Ξεκινώντας από το εξώφυλλο, η επιλογή του γαλάζιου χρώματος έχει ως στόχο την ηρεμία, ενώ το κεντρικό του logo, με δύο ανθρώπους τον έναν δίπλα στον άλλον να αποδέχονται την διαφορετικότητα τους, περνάει το μήνυμα πως όλοι μαζί μπορούμε.
Η εικονογράφηση της Δέσποινας Παπαχρήστου απλή και κατανοητή, μας δείχνει βήμα βήμα την εκτέλεση της κάθε συνταγής, θυμίζοντας μας σκίτσα από παλιά αναγνωστικά βιβλία των πρώτων τάξεων του δημοτικού.
Οι συνταγές του Γιώργου πρεσβεύουν την απλότητα και την χαρά της δημιουργίας και με ένα μικρό twist γίνονται από γλυκές αλμυρές, "Απλά και διαφορετικά"!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και  
FACEBOOK 
Νοεμβρίου 20, 2019 No σχόλια

Γίνεται μέσα σε 5 δευτερόλεπτα να δεις αλλαγή στη ζωή σου;
Γίνεται μέσα σε 5 δευτερόλεπτα:
Να μπουν στο λογαριασμό σου χρήματα που σου χρωστάγανε καιρό;
Να διεκδικήσεις μια δουλειά που πριν δεν τολμούσες ούτε καν να την σκεφτείς;
Να ξεκινήσεις διατροφή;
Να οργανώσεις ένα ταξίδι;
Να μιλήσεις για πράγματα που σε δυσκολεύουν;
Να σηκωθείς από το κρεββάτι ενώ το μόνο που θέλεις είναι να εξαφανιστείς κάτω από τα σκεπάσματα;
Να πας κόντρα στην αναβλητικότητα σου;
Να πιστέψεις στον εαυτό σου;

Η δική μου απάντηση είναι πως ΝΑΙ, γίνεται!
Πριν από μερικές μέρες, οι εκδόσεις Διόπτρα, μου έστειλαν το βιβλίο της Mel Robbins "Ο Κανόνας των 5 Δευτερολέπτων".
Ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης, το οποίο από τις πρώτες γραμμές μου κέρδισε το ενδιαφέρον και με έκανε να νιώσω ότι ΜΠΟΡΩ!
Έχω διαβάσει κι άλλα παρόμοια βιβλία τα οποία επίσης έχουν γίνει παγκόσμια Best sellers, όμως κανένα άλλο μέχρι στιγμής δεν με έχει επηρεάσει τόσο γρήγορα και άμεσα, όσο αυτό.
Σε αυτό το βιβλίο βρήκα το κόλπο που μπορώ να χρησιμοποιώ κάθε φορά που η αναβλητικότητα μου, ο φόβος μου και η χαμηλή μου αυτοεκτίμηση παίρνουν τα ινία της ζωής μου.
Μετράω αντίστροφα 5, 4, 3, 2, 1 και λέω ΠΑΜΕ! Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά σας διαβεβαιώ πως δεν είναι πάντα. Είναι όμως μια πολύ καλή καθημερινή άσκηση θάρρους που με βοηθά να εξασκώ την αυτοπεποίθησή μου και να καταφέρνω μικρά προσωπικά επιτεύγματα.
Γιατί αγαπητοί μου μερικές φορές επίτευγμα δεν είναι μόνο να ανέβεις στον Όλυμπο ή να τελειώσεις το μεταπτυχιακό σου.
Επίτευγμα είναι και να σηκωθείς απ’το κρεβάτι σου όταν όλα φαντάζουν μαύρα και σκοτεινά, να πεις όχι στο γλυκό που σου κλείνει το μάτι ενώ ξέρεις ότι θα σε ρίξει σε έναν κυκεώνα υπερφαγικών επεισοδίων, να διεκδικήσεις με θάρρος μια δουλειά που χρόνια τώρα σκέφτεσαι και αναβάλλεις, να απομακρύνεις από δίπλα σου ανθρώπους και καταστάσεις που σε υποτιμούν και σε βουλιάζουν, να πεις στον άλλον πόσο πολύ τον αγαπάς και τον σκέφτεσαι ενώ μέχρι τώρα δεν τολμούσες καν να το εκφράσεις.

Η Mel Robbins μέσα από το βιβλίο της "Ο Κανόνας των 5 Δευτερολέπτων", μου θύμισε πως αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να βρουν το πάθος τους είναι ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις σκέψεις τους και να περάσουν στη δράση.
Πως η αυτοπεποίθηση δεν είναι χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μας, αλλά μια δεξιότητα που χτίζεται μέσω πράξεων καθημερινού κουράγιου και πως μετρώντας 5, 4, 3, 2, 1 για να κάνω τα μικρά πράγματα, αποκτώ αυτοπεποίθηση για να καταφέρω να κάνω τα μεγαλύτερα.
Ναι, είναι φορές που πρέπει να ξεβολευτώ και να κοπιάσω, που πρέπει να τιθασεύσω την παρόρμησή μου και να αλλάξω κάποιες από τις συνήθειές μου, όμως πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω.
Γιατί όπως λέει και η Robbins: " Αξίζει να μάθετε να πιέζετε τον εαυτό σας να ξεπεράσει τις δικαιολογίες του και να κάνετε ένα βήμα πιο κοντά στην ζωή, στο σώμα ή στο μέλλον που ονειρεύεστε."
Η ζωή θέλει δουλειά, πίστη και αφοσίωση. Τίποτα δεν γίνεται μαγικά από την μια στιγμή στην άλλη. Υπάρχουν όμως μερικές φορές μικρά τρικς τα οποία μπορεί να κάνουν ένα κλικ μέσα μας και να μας βοηθήσουν να πάμε παραπέρα.
Γι'αυτό την επόμενη φορά που ο φόβος, η αναβλητικότητα ή χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η συνήθεια σταθούν εμπόδιο σε κάτι που θέλετε να κάνετε, μετρήστε αντίστροφα μέχρι το 5 και απλά κάντε το.
Πάρτε μια καλή ανάσα και βουτήξτε στα γαλανά νερά της ίδιας σας της ζωής!

Σας φιλώ!

Βρείτε με σε

FACEBOOK  

και 
INSTAGRAM
Μαρτίου 27, 2019 No σχόλια


Γεια σας και χαρά σας!
Εύχομαι να είστε πολύ καλά.
Ένας από τους στόχους μου για το 2019 (τους υπόλοιπους αν δεν τους ξέρετε ήδη, μπορείτε να τους δείτε εδώ ), είναι να διαβάζω τουλάχιστον 2 βιβλία το μήνα.
Τον Γενάρη κατάφερα και διάβασα 3 για τα οποία σας μίλησα σε αυτό το ποστ, ενώ για αυτόν τον μήνα μέχρι στιγμής έχω τελειώσει το "Η ευγενής τέχνη να τα γράφεις όλα στα...!" του Mark Manson.
Το συγκεκριμένο βιβλίο το ζαχάρωνα καιρό τώρα βλέποντάς το να φιγουράρει σε ξένα accounts στο Instagram και για να πω την αλήθεια ο τίτλος του ήταν αυτός που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Όταν είδα πως κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Έσοπτρον το πρόσθεσα αμέσως στη λίστα μου.
Το διάβασα μέσα σε τρεις μέρες και έχω να πω πως με διασκέδασε, με προβλημάτισε και με κινητοποίησε να δω τη ζωή με άλλο μάτι. 
Ήταν σαν να κουβέντιαζα με έναν φίλο που να με ήξερε χρόνια και να λέγαμε για τα "πακέτα" της ζωής μας, για τις μικρές χαρές που μας κρατούν σε ισορροπία, για την αδυναμία μας να αφήσουμε τις καταστάσεις να κυλήσουν παρατηρώντας τες με αποδοχή, άλλα και για το ότι είναι απολύτως οκ να μην είσαι οκ.
Ο Manson γράφει σύγχρονα, απλά και άμεσα χωρίς να δίνει συμβουλές και οδηγίες χρήσεως για μια καλύτερη ζωή γεμάτη επιτυχίες.
Μέσα από παραδείγματα που παραθέτει είτε από προσωπικά βιώματα είτε από αληθινές ιστορίες διάσημων προσωπικοτήτων, σου λέει απλά να χαλαρώσεις, να ελαττώσεις τις προσδοκίες σου και αφού πάρεις τον χρόνο σου και δεις τι έχει πραγματική αξία για ΣΕΝΑ, να επενδύσεις σε αυτό. 
"Το να μη δίνεις δεκάρα δεν σημαίνει να είσαι αδιάφορος. Σημαίνει να νιώθεις άνετα με την διαφορετικότητά σου".
Το "Η ευγενής τέχνη να τα γράφεις όλα στα...!" σε προτρέπει να αποδεχθείς τα συναισθήματά σου όσο αρνητικά κι αν είναι και σου θέτει ερωτήματα όπως: "Για ποιο λόγο και για πιο πράγμα είσαι έτοιμος να αγωνιστείς" ή "Τι είδους πόνο επιλέγεις στη ζωή σου;".
Ο Manson δεν θα μου βρει τη λύση στα προβλήματά μου, ούτε θα μου δώσει κάποια θαυματουργή μυστική συνταγή η οποία θα αλλάξει τη ζωή.
Αυτό είναι δική μου δουλειά. Εκείνος θα μου μιλήσει για τον δικό του τρόπο, για το δικό του σκεπτικό να αντιμετωπίζει τη ζωή και θα μου υπενθυμίσει τα σοφά λόγια του Τσάρλς Μπουκόβσκι "Όλοι μας θα πεθάνουμε. Τι τσίρκο! Αυτό και μόνο θα πρέπει να μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον...".

Σας φιλώ!

Βρείτε με σε


FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM



Φεβρουαρίου 11, 2019 2 σχόλια

come away with me

Γεια σας και χαρά σας!
Εύχομαι να είστε πολύ καλά.
Ξεκινώντας να υλοποιώ σιγά, σιγά τους στόχους που έχω για την χρονιά που μόλις ξεκίνησε και για τους οποίους σας μίλησα αναλυτικά σε ΑΥΤΟ το post, κατάφερα να διαβάσω σε λιγότερο από ένα μήνα, τρία πολύ ωραία βιβλία για τα οποία θα σας μιλήσω σήμερα!
Και τα τρία είναι πολύ ενδιαφέροντα και διαφορετικά μεταξύ τους και ομολογώ πως μου κράτησαν εξαιρετική συντροφιά.
Πάμε όμως να σας τα παρουσιάσω αναλυτικότερα.


1. Σε είδα 
συγγραφέας: Clare Mackintosh
μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
εκδόσεις: Μεταίχμιο

Το ψυχολογικό-αστυνομικό θρίλερ "Σε είδα", είναι το δεύτερο βιβλίο της Clare Mackintosh μετά το  "Σ' άφησα" που είχε γίνει μπεστ σέλερ, αποσπώντας βραβεία και κάνοντας την συγγραφέα ευρέως γνωστή. 
Η ικανότητα της Mackintosh να σε κρατάει κολλημένο στις σελίδες της είναι για μένα αδιαμφισβήτητη, ακόμα κι αν το πρώτο της βιβλίο το είχα βρει απλά "συμπαθητικό".
Με το "Σε είδα", η αλήθεια είναι πως την εκτίμησα πολύ περισσότερο, αφού η ιστορία και η πλοκή του με έκαναν να διαβάσω 400+ σελίδες μέσα σε 2 μέρες. 
Πρωταγωνίστρια, μια γυναίκα που ανακαλύπτει τυχαία την φωτογραφία της στις προσωπικές αγγελίες μιας λονδρέζικης εφημερίδας και αποφασίζει να μάθει πώς και γιατί βρέθηκε εκεί.
Η Mackintosh μέσα από το καινούργιο της βιβλίο, καταπιάνεται με θέματα όπως η φιλία, η εμπιστοσύνη, η χαώδης καθημερινότητα που μας κάνει να ζούμε μηχανικά, χωρίς να παρατηρούμε τί συμβαίνει γύρω μας. 
Πόσες φορές, στριμωγμένοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, βιαστικοί, κουρασμένοι και απορροφημένοι στο κινητό μας, αδιαφορούμε για τον διπλανό μας;
Και πόσο έχουν αλλάξει η ζωή μας, οι επαφές μας, οι σχέσεις μας, από την στιγμή που όλοι τρέχουμε για να προλάβουμε το τρένο της αναγνώρισης και της επιτυχίας;
Η αφήγηση του "Σε είδα" γεμάτη ανατροπές, ξέφρενη και καταιγιστική, εναλλάσσεται μεταξύ πρώτου και τρίτου προσώπου αγγίζοντας τα όρια της πραγματικότητας, κάνοντας τον αναγνώστη να αισθανθεί πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εκείνος ο πρωταγωνιστής της ιστορίας!



2. Το Μυστικό 
συγγραφέας: Frederic Lenoir
μετάφραση: Τατιάνα Γαλάτουλα
εκδόσεις: Διόπτρα

Ο Γάλλος φιλόσοφος Frederic Lenoir γράφει ένα εξαιρετικό παραμύθι για μεγάλους, μιλώντας για την αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη, την απληστία, τις θεμελιώδεις αξίες της ύπαρξής μας, τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή και τις επιλογές μας που μας καθορίζουν.
Ο Πιέρ, ένας νέος που προτιμά να περνάει τον χρόνο του παρατηρώντας τη φύση παρά να είναι δίπλα στους ανθρώπους, έχει ένα μυστικό που προσπαθεί να διαφυλάξει με κάθε κόστος. Ζώντας σε μια σαθρή κοινωνία όπου κάθε τι το διαφορετικό φαντάζει ξένο και παράταιρο, όπου η απληστία και η διαφθορά κυριαρχούν, εκείνος παραμένει σιωπηλός και πιστός στα ιδανικά του.
Ο Lenoir με αιχμαλώτισε με την γραφή του, κάνοντάς με να αγαπήσω ιδιαίτερα τον ήρωά του, να ταυτιστώ μαζί του και να βιώσω συναισθήματα αγάπης, θυμού, αγωνίας και λύπης.
"Το Μυστικό" είναι ένα βιβλίο που σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, αφού πιστεύω πως διαβάζοντάς το θα συγκινηθείτε, θα προβληματιστείτε και θα αφυπνιστείτε όπως εγώ.




3. Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος 
συγγραφέας: Gavriel Savit
μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
εκδόσεις: Ψυχογιός

Η αλήθεια είναι πως μια αδυναμία στα βιβλία που αφορούν την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου την έχω.
Και η ιστορία στο συγγραφικό ντεμπούτο του Gavriel Savit "Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος" διαδραματίζεται εκείνη ακριβώς την περίοδο στην Κρακοβία. 
Η επτάχρονη Άννα, βρίσκεται ολομόναχη μετά την σύλληψη του πατέρα της από τους Γερμανούς και η ανάγκη της για επιβίωση την ωθεί να ακολουθήσει έναν μυστηριώδη ψηλό άντρα, που φέρει το όνομα ο Χελιδονάνθρωπος.
Μια ιστορία δρόμου και περιπλάνησης που μας μιλά για τη φρίκη του πολέμου, για τη μάχη του ανθρώπου να κρατηθεί με κάθε κόστος και με κάθε τίμημα στη ζωή, για την ανάγκη μας να πιστέψουμε σε ένα θαύμα, ακόμα κι όταν όλα φαντάζουν μάταια.
Η Άννα που ξεκινά παιδί και στην πορεία του βιβλίου γίνεται γυναίκα, ο περίεργος άντρας που μιλά την γλώσσα των πουλιών και ζει παίζοντας ρόλους και τέλος ο νεαρός ονειροπόλος μουσικός που θα τους ακολουθήσει στην προσπάθειά τους να βγουν ζωντανοί από την δίνη του πολέμου, είναι σίγουρο πως θα σας συναρπάσουν, θα σας ταξιδέψουν και θα σας συγκινήσουν.
Διαβάστε το! 

Αυτά ήταν τα 3 πρώτα βιβλία της χρονιάς και ανυπομονώ για τα επόμενα!
Εσείς, έχετε διαβάσει κάποιο από αυτά; Ποια είναι η γνώμη σας;
Τι διαβάζετε τώρα;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM
Ιανουαρίου 25, 2019 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα, όπως κάθε φορά μέσα από αυτήν την στήλη, θέλω να σας μιλήσω για 5 πράγματα που μου τράβηξαν την προσοχή, 5 πράγματα που μου άρεσαν τελευταία, για 5 πράγματα που με έκαναν να νιώσω όμορφα και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Εδώ μπορείτε να βρείτε όλα τα προηγούμενα posts από αυτήν τη στήλη!



1. Ομορφιά


Πάει καιρός τώρα που θέλω να σου μιλήσω για την καινούργια αντιρυτιδική σειρά της Apivita: Wine Elixir με πολυφαινόλες από αμπέλια Σαντορίνης.
Την δοκίμασα σε μια συνεδρία 50 λεπτών, στο κατάστημα της Apivita στην Σόλωνος στο Κολωνάκι και πραγματικά ενθουσιάστηκα με την αίσθηση που άφησε στο πρόσωπό μου.




Πρόκειται για μια σειρά που στόχο έχει να ενυδατώσει το δέρμα, να μειώσει τις ρυτίδες και να ενισχύσει την σφριγηλότητά του, προσφέροντάς του άμεσο φυσικό lifting χάρη στις πολυφαινόλες από αμπέλια Σαντορίνης που περιέχει.
Η σειρά Wine Elixir, περιλαμβάνει Αντιρυτιδική κρέμα για σύσφιξη και lifting, κρέμα νύχτας, ορό, κρέμα για μάτια και χείλη, καθώς και ένα υπέροχο λάδι προσώπου για αναδόμηση και σύσφιξη.
Τέλος να σου πω, πως στο κατάστημα της Apivita στην Σόλωνος, μπορείς να απολαύσεις το τσάι σου και τον χυμό σου, καθώς και να φροντίσεις πρόσωπο, σώμα και μαλλιά, επιλέγοντας μία από τις πολλές υπηρεσίες ομορφιάς που έχει ο καλαίσθητος αυτός χώρος!



2. Παιχνίδι



Πριν από μερικές μέρες βρέθηκα στο πολύ όμορφο στούντιο μαγειρικής του σεφ Αλέξανδρου Παπανδρέου, για να γνωρίσω από κοντά τους δημιουργούς των ελληνικών παιχνιδιών Learning Tube και να μαγειρέψουμε παρέα συνταγές εμπνευσμένες από το παιχνίδι "Κουζίνες του Κόσμου".
Τα παιχνίδια Learning Tube είναι 100% ελληνικά, διαδραστικά εκπαιδευτικά παιχνίδια, από τα οποία οι παίκτες αποκομίζουν ουσιαστικές και χρήσιμες γνώσεις διασκεδάζοντας. Εύκολα στην μεταφορά τους, αφού στην ουσία πρόκειται για έναν μεταλλικό κύλινδρο που περιέχει κάρτες και ένα ζάρι, είναι ιδανικό για ταξίδια και διακοπές!




Περάσαμε υπέροχα στην παρουσίαση, μαγειρεύοντας και δοκιμάζοντας Φαλάφελ από την Αίγυπτο, Ντράνικι (τηγανίτα με πατάτα και κρεμμύδι) από την Λευκορωσία, Νάσι Γκόρενγκ (κοτόπουλο, γαρίδες, λαχανικά και ρύζι μαγειρεμένα σε wok) από την Ινδονησία και Στέγκ Φλέσκ (πανσέτα με σάλτσα άνηθου και βραστή πατάτα) από την Δανία!
Εμείς από τότε που αρχίσαμε να παίζουμε "Τα Μνημεία του Κόσμου", ανυπομονούμε να αποκτήσουμε και τα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς, για να διευρύνουμε τις γνώσεις μας διασκεδάζοντας!


3. Φίλοι


Τώρα τις γιορτές είναι η κατάλληλη περίοδος να ανοίξουμε το σπίτι μας και να δεχτούμε φίλους και αγαπημένους.
Κανονικά βέβαια, όλο τον χρόνο είναι η κατάλληλη περίοδος για να έρθουμε λίγο πιο κοντά ο ένας με τον άλλον, να ανοίξουμε την καρδιά μας και την αγκαλιά μας, αλλά να, τώρα στις γιορτές ίσος είναι λίγο πιο εύκολο.
Πάντα μου άρεσε να διοργανώνω καλέσματα στο σπίτι. Και λέω διοργανώνω γιατί για μένα δεν ήταν απλή υπόθεση ένα κάλεσμα για τσάι ή φαγητό.
Ένιωθα σαν να είμαι υπεύθυνη γραφείου εκδηλώσεων και ήθελα να είναι όλα οργανωμένα στην εντέλεια. Το μενού, το σπίτι, τα πάντα.





Η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά είχε να αρχίσει να με κουράζει η έλλειψη χαλαρότητας και λειτουργούσε το όλο πράγμα με άγχος και τρέξιμο, πράγμα που μου στερούσε στην ουσία την χαρά της επαφής μου με τους άλλους.
Κατάλαβα με τον καιρό, πως δεν ήταν ανάγκη να αποδείξω σε κανέναν και πάνω από όλους στον ίδιο μου τον εαυτό, ΠΟΣΟ καλή νοικοκυρά, μαγείρισσα, οικοδέσποινα, φίλη είμαι.
Κι έτσι χαλάρωσα. Ανοίχτηκα και αποδέχτηκα το γεγονός πως από μόνες τους η καλή διάθεση, η πρόθεση και η παρέα, αρκούν για να παρέσεις εσύ και τα αγαπημένα σου πρόσωπα κάποιες καλές στιγμές, με μόνα συστατικά την αγάπη και την αποδοχή.
(οι φωτογραφίες είναι από το χαλαρό pre Christmas brunch που διοργάνωσα πριν από μερικές βδομάδες στο σπίτι μου για φίλες).



4. Βιβλίο

"Οι αόρατες ερινύες της καρδιάς"
Συγγραφέας: Τζον Μπόιν 
Εκδόσεις: Ψυχογιός

"Οι αόρατες ερινύες της καρδιάς", είναι ένα βιβλίο από αυτά που δεν θέλεις να τελειώσουν.
Ένα βιβλίο που ερωτεύεσαι από τις πρώτες γραμμές και που θα ήθελες να γινόταν ταινία.
Ο Τζον Μπόιν γράφει ένα μυθιστόρημα που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας.
Μας μιλάει για την δυσκολία που έχει ο καθένας από μας να αποδεχτεί τον εαυτό του, την δυσκολία που έχει να αποδεχτεί τις ιδιαιτερότητες του και να διώξει μακριά τις ερινύες της καρδιάς του.
Ο ήρωας του Μπόι, ο Σίριλ, είναι ένα υιοθετημένο παιδί που ζει στην Ιρλανδία του 1940 και που ανακαλύπτει πως του αρέσουν τα αγόρια περισσότερο από τα κορίτσια.
Στο οδοιπορικό του ήρωα στην προσπάθεια του να βρει τον εαυτό του και την ταυτότητά του, ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει και θα δει πολλά δικά του κομμάτια, παρακολουθώντας παράλληλα την ιστορία της Ιρλανδίας από το 1940 μέχρι σήμερα.
Ο Τζον Μπόι, ο συγγραφέας του παιδικού βιβλίου "Το αγόρι με την ριγέ πιτζάμα", γράφει με χιούμορ και ειλικρίνεια ένα βιβλίο που σε συναρπάζει και σε προβληματίζει βαθιά.
Το θέμα της ομοφυλοφιλίας, γίνεται απλά η αφορμή για να σκεφτεί ο καθένας από μας, πόσες φορές έβαλε στην άκρη τα θέλω και τα πιστεύω του για να γίνει αρεστός και αποδεχτός από την κοινωνία και τους γύρω του. Πόσες φορές έθαψε τον πραγματικό του εαυτό, υποδύοντας κάποιον άλλο, από τον φόβο μήπως μείνει μόνος του.
"Οι αόρατες ερινύες της καρδιάς" είναι ένα βιβλίο που σου προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσεις.


5. Στοματική υγιεινή 


Από παιδί βαριόμουνα φρικτά την διαδικασία του πλυσίματος των δοντιών.
Ονειρευόμουν την μέρα που ένα χάπι θα μας καθάριζε τα δόντια, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε απολύτως τίποτα!
Μεγαλώνοντας, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η καλή υγιεινή των δοντιών, η οποία έχει άμεση σχέση και με την γενικότερη υγεία του σώματός μας.
Τα προϊόντα στοματικής υγιεινής της Frezyderm τα γνωρίζω καιρό τώρα. Χρησιμοποιώ την οδοντόκρεμα που είναι κατάλληλη για ομοιοπαθητική και είμαι πολύ ευχαριστημένη.





Στην παρουσίαση όμως που έκανε πριν από μερικές μέρες η Frezyderm, έμαθα πως έχει κι άλλα εξειδικευμένα προϊόντα, κατάλληλα για κάθε ανάγκη περιποίησης της στοματικής κοιλότητας.
Όπως οδοντόκρεμα για εγκυμονούσες και θηλάζουσες, για διαβητικούς καθώς και συμπληρώματα διατροφής με προβιοτικό στέλεχος για την υγεία της στοματικής κοιλότητας, κατάλληλα για παιδιά από 3 ετών αλλά και για ενήλικες.
Εσύ φροντίζεις τα δόντια σου ή θα προτιμούσες να υπήρχε εκείνο το μαγικό χάπι;

Σας φιλώ


Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM
Δεκεμβρίου 10, 2018 2 σχόλια
Παλιότερες αναρτήσεις

About me

About me
Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • 10+1 Ιδέες για χειροποίητα δώρα Χριστουγέννων
      Φέτος στις γιορτές, νιώθω περισσότερο από ποτέ τη διάθεση να κάνω χειροποίητα δώρα στους αγαπημένους μου. Όλη αυτή η απομόνωση των ημερών,...
  • Η συνταγή της εβδομάδας: Υπέροχα μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη
    Απαραίτητο στοιχείο στο γευστικό σκηνικό των γιορτών, είναι φυσικά τα γλυκά. Από παιδί περίμενα αυτές τις μέρες για να γευτώ όλα τα νόστιμα ...
  • Λίστα Δεκεμβρίου 2020
      Ήρθε κι ο Δεκέμβρης! Ο μήνας των Χριστουγέννων και των γιορτών, ο μήνας των μαζώξεων, των δώρων και της αγάπης. Και παρόλο που φέτος θα εί...

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

365 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΨΩΝΙΑ HYGGE MAMA PETOUNIA AND FRIENDS ΑΓΑΠΗ ΒΙΒΛΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΙΔΕΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΙΣΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αρχειοθήκη Ιστολογίου

  • ▼  2025 (24)
    • ▼  Ιουνίου (2)
      • Ταξίδι στη Ρώμη
      • Λίστα Ιουνίου
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (4)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2024 (21)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2023 (32)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2022 (35)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Σεπτεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (7)
    • ►  Φεβρουαρίου (3)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2021 (64)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (5)
    • ►  Οκτωβρίου (9)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (5)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (3)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2020 (76)
    • ►  Δεκεμβρίου (7)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (8)
  • ►  2019 (70)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (6)
    • ►  Οκτωβρίου (8)
    • ►  Σεπτεμβρίου (7)
    • ►  Αυγούστου (8)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (6)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (8)
    • ►  Φεβρουαρίου (11)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2018 (91)
    • ►  Δεκεμβρίου (6)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (14)
    • ►  Σεπτεμβρίου (12)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (13)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2017 (104)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (7)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (6)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (10)
    • ►  Απριλίου (11)
    • ►  Μαρτίου (14)
    • ►  Φεβρουαρίου (12)
    • ►  Ιανουαρίου (13)
  • ►  2016 (86)
    • ►  Δεκεμβρίου (14)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (6)
    • ►  Ιουλίου (12)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (11)
  • ►  2015 (138)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (14)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (6)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (16)
    • ►  Μαρτίου (6)
    • ►  Φεβρουαρίου (20)
    • ►  Ιανουαρίου (17)
  • ►  2014 (160)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (15)
    • ►  Ιουλίου (13)
    • ►  Ιουνίου (15)
    • ►  Μαΐου (15)
    • ►  Απριλίου (21)
    • ►  Μαρτίου (23)
    • ►  Φεβρουαρίου (10)
  • ►  2013 (3)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
  • ►  2012 (4)
    • ►  Αυγούστου (4)

Created with by ThemeXpose