Κάποτε με ρώτησαν "πώς καταλαβαίνεις ότι ένα βιβλίο σου άρεσε πολύ;" κι απάντησα "όταν ανυπομονώ να το πιάσω στα χέρια μου, όταν στεναχωριέμαι που τελειώνει, όταν θέλω να το ξαναδιαβάσω αμέσως μόλις το τελειώσω και όταν μιλάω συνέχεια για αυτό".
Όλα τα παραπάνω, τα έπαθα με το βιβλίο "Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς" του Αντόνιο Ιτούρμπε από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, το οποίο και τελείωσα πριν από μερικές μέρες.
Και θα μπορούσαν να είναι αρκετά σαν προτροπή δική μου για να το διαβάσατε, μα είπα να σας πω και δυο λόγια παραπάνω.
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της κρατούμενης στο Άουσβιτς Ντίτας Κράους, αυτό το βαθιά ουσιαστικό βιβλίο, με συγκίνησε, με ταξίδεψε, με προβλημάτισε και με έκανε να ψάξω να βρω περισσότερες λεπτομέρειες για τα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτό.
Όπως για την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, την Ντίτα Κράους που τον Ιανουάριο του 1944, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, μεταφέρεται στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου μαζί με τους γονείς της και έρχεται αντιμέτωπη με την φρίκη του πολέμου. Παρόλα αυτά, δεν τα παρατά και προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από πραγματικά απάνθρωπες συνθήκες, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα να προσέχει τα λιγοστά λαθραία βιβλία του Μπλοκ 31, που δίνουν μια ανάσα ζωής και ελπίδας στους κρατούμενους που βρίσκονται στο μυστικό σχολείο που ίδρυσε ο Φρέντι Χιρς, ένας Εβραίος αθλητής γεννημένος στην Γερμανία, που κατάφερε να πείσει τους επικεφαλής του στρατοπέδου να δώσουν προνόμια στα μικρά εβραιόπουλα.
Μέχρι την Άνοιξη του 1945 και την απελευθέρωσή της από τους Συμμάχους, η Ντίτα, θα δει την ζωή από την πιο σκληρή της πλευρά και θα κοιτάξει τον θάνατο κατάματα.
Ταυτόχρονα όμως, θα δημιουργήσει ισχυρές φιλίες που αντέχουν στον χρόνο και στις κακουχίες, θα ακούσει την καρδιά της και θα προχωρήσει μπροστά, ελπίζοντας πως θα γίνει ένα θαύμα και όλα θα γίνουν και πάλι κανονικά όπως πρώτα.
Μεταξύ αλήθειας και μυθοπλασίας, το βιβλίο αυτό, αποτελεί μια καλή αφορμή για να θυμηθούμε όλα όσα αποτρόπαια συνέβησαν μόλις μερικά χρόνια πριν στην ανθρωπότητα, να δούμε πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να γίνει απάνθρωπος, να εκτιμήσουμε όλα όσα έχουμε και να αναλογιστούμε όλα εκείνα που μπορούμε ο καθένας μας και όλοι μαζί να κάνουμε για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.
Εσείς; Το γνωρίζετε αυτό το βιβλίο; Το έχετε διαβάσει; Τι καλό διαβάζετε τώρα;
