Γεια σας και χαρά σας!
Την περασμένη Πέμπτη, βρέθηκα στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης "Ζωρζ Νταντέν: Ο Άναυδος Σύζυγος" του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη στο θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν.
Η κωμωδία  αυτή του Μολιέρου είναι ένα από τα λιγότερο παιγμένα έργα του, με πρωταγωνιστή τον Ζωρζ Νταντέν έναν ζηλιάρη σύζυγο που προσπαθεί να επιβεβαιώσει και να αποδείξει πως η γυναίκα του τον απατά. 
Ο γάμος του, μια συναλλαγή ανάμεσα στον ίδιο και στα πεθερικά του, σε μια προσπάθειά του να ανατρέψει την ταξική του αδυναμία και να εισχωρήσει στον κύκλο των ευγενών. Αντάλλαγμα, η οικονομική του συνδρομή στον δικό τους οικονομικό μαρασμό. Μια συναλλαγή που εν πολλοίς αντικατοπτρίζει και τις προβληματικές σχέσεις της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η γυναίκα απατά τον σύζυγό της, αλλά ταυτόχρονα μένει κοντά του μόνο για τους τύπους και τα λεφτά. 


Η Μαριάννα Κάλμπαρη σοφά αναδεικνύει κυρίως τύπους στο έργο (τον ζηλιάρη σύζυγο, την πεθερά, τον ορμητικό ευγενή) και όχι χαρακτήρες, κρατώντας την ουσία και μεταφέροντας την δράση στο τώρα, στήνοντας μια παράσταση με έντονο το στοιχείο του κιτς και της ελληνικής πραγματικότητας.
Η σκηνή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν μετατρέπεται σε ένα κακόγουστο κέντρο διασκέδασης που θυμίζει έντονα αυτά τις εθνικής οδού, με τους πρωταγωνιστές να πίνουν ουίσκι, να τρώνε πατατάκια, να πετάνε λουλούδια και να χορεύουν από τσιφτετέλι μέχρι χασαποσέρβικο, λουσμένοι σε έντονα και πολύχρωμα φώτα.
Η αποδόμηση είναι ολοκληρωτική αλλά πετυχαίνει τον σκοπό της.
Οι ρόλοι ντυμένοι με βελούδα και λεοπάρ, απευθύνονται κυρίως στο κοινό και σπάνια κοιτάζονται μεταξύ τους καθώς μιλούν, τονίζοντας έτσι την απουσία συναισθημάτων.
Όλοι οι ηθοποιοί: Βασίλης Μαυρογεωργίου, Σύρμω Κεκέ, Νέστωρ Κοψιδάς, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Μαγγίνας, Κώστας Κουτσολέλος, δίνουν των καλύτερο τους εαυτό και δεν σου αφήνουν περιθώρια να τους ξεχωρίσεις από τον ρόλο που υποδύονται.
Μια καλοδουλεμένη παράσταση με έντονο το στοιχείο της φάρσας, που σε διασκεδάζει αλλά ταυτόχρονα σε προβληματίζει και σε κάνει να αναλογιστείς τους συμβιβασμούς και τις συμβάσεις που έχεις κάνει κι εσύ στην ζωή σου.
Να πας να την δεις. Σου την προτείνω.

Πώς είναι να περιμένεις μια ολόκληρη ζωή την αγάπη κι εκείνη να φτάνει μόλις μια μέρα μετά το τέλος της ζωής σου; Πώς είναι να σε ορίζουν οι επιλογές των άλλων και να ζεις μια ζωή μέσα στον φόβο και την ανασφάλεια;
Το διαχρονικό έργο της Λιλής Ζωγράφου "Η Αγάπη Άργησε μια Μέρα", ανεβαίνει στο Θέατρο ΑΡΓΏ σε σκηνοθεσία 'Ενκε Φεζολλάρι με έναν εξαιρετικό θίασο 7 γυναικών.


Πάει καιρός από την τελευταία φορά που είδα μια παράσταση που είχε ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ. Πάει καιρός από την τελευταία φορά που είδα μια παράσταση που μόλις τελείωσε άρχισα να σκέφτομαι "πότε θα πάω να την ΞΑΝΑΔΩ"; Από την πρώτη στιγμή με τύλιξε κι εμένα με το πλαστικό πέπλο με το οποίο είναι τυλιγμένες οι ηρωίδες πάνω στη σκηνή, και με κράτησε εκεί μέχρι το τέλος.
Μέχρι τη στιγμή που τα φώτα άναψαν και εγώ πάλευα να συγκρατήσω τα δάκρυα που ήθελαν από ώρα να απελευθερωθούν. Γιατί αυτή η παράσταση με άγγιξε πολύ. Με άγγιξε ο τρόπος που ο ευρηματικός σκηνοθέτης αγκάλιασε την γήινη πλευρά μου, που οι εξαιρετικές αυτές γυναίκες με το παίξιμό τους, γίνανε όλες κομμάτια του εαυτού μου...


Πήγαινε να την δεις.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται να σου πω κάτι παραπάνω για αυτήν την παράσταση που δεν αφήνει τη σκέψη και το βλέμμα σου να "φύγουν" λεπτό από όλα συμβαίνουν πάνω στην σκηνή. Για αυτήν την παράσταση που ενώ ακουμπά τραγικά θέματα όπως η κακοποίηση, ο βιασμό και η υποδούλωση των γυναικών δεν γίνεται μελό παρά υμνεί την ελευθερία και τον έρωτα και σε καλεί να σκεφτείς πότε επιτέλους θα αποτινάξεις κι εσύ τα δικά σου προσωπικά δεσμά ώστε να μην χρειαστεί να πεις
"Η Αγάπη Άργησε μια Μέρα".


Ταυτότητα παράστασης.




 

Αναρωτηθήκατε άραγε ποτέ, πώς θα ήταν ο κόσμος αν κυβερνούσαν τα παιδιά;
Είμαι σίγουρη πως θα διάλεγαν τα ίδια τα ονόματά τους και θα είχαν όσα ζώα θα ήθελαν στο σπίτι. Θα πήγαιναν στη θάλασσα αντί για το σχολείο και θα έκαναν όλους τους δρόμους παιδότοπους. Θα κάνανε παρέα με όποιον ήθελαν και θα διάβαζαν όποια και όσα βιβλία θα ήθελαν. Θα έτρωγαν ό,τι ήθελαν και θα ντυνόντουσαν με αποκριάτικα όλο το χρόνο. Θα κάνανε κι άλλα πολλά, αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι θα κάνανε πόλεμο μόνο για παιχνίδι.


Την περασμένη Κυριακή είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε οικογενειακώς την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης "Ματίας ο Πρώτος' ", του Πολωνού παιδαγωγού και παιδιάτρου Γιάννους Κόρτσακ (ο πρώτος που μίλησε για τα δικαιώματα των παιδιών), σε διασκευή και θεατρική μεταφορά της συγγραφέως  Άλκης Ζέη και σε σκηνοθεσία της Αρτέμιδας  Γρύμπλα στο θέατρο ΑΛΦΑ.Ιδέα.
Ένα αντιπολεμικό παραμύθι που υμνεί την φιλία, την αγάπη και την παιδική αθωότητα.
Ένα έργο που μας προτρέπει να γίνουμε όλοι μαζί ξανά παιδιά.


Ο μικρός Ματίας μετά τον θάνατο των γονιών του, στέφεται ο νεαρότερος βασιλιάς στην ιστορία και μπαίνει για τα καλά στον κόσμο των μεγάλων, στερούμενος την ανεμελιά και την χαρά της παιδικής ηλικίας.
Βιώνει τον παραλογισμό, την απληστία και την εξουσιομανία των μεγάλων, βιώνει την μανία τους για πόλεμο.
Δραπετεύει όμως στον κόσμο των παιδιών, όπου με όπλο τους την αθωότητα, την αλήθεια και την διαύγεια της παιδικής τους σκέψης, πολεμούν για ένα καλύτερο αύριο φτιάχνοντας έναν κόσμο χωρίς πολέμους και βία, γεμάτο από την αγάπη και την χαρά της ζωής.


"Εμείς τα παιδιά δεν θέλουμε πόλεμο. Γιατί αν σκοτωθούμε πώς θα γίνουμε μετά μεγάλοι;"
Η παράσταση είναι καλοδουλεμένη, γεμάτη μουσική, χιούμορ και συγκίνηση. Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, μα προσωπικά ξεχώρισα τον Ευθύμη Χαλκίδη, ο οποίος ερμηνεύει τον μικρό Ματία με λιτότητα και με μια παιδικότητα που συγκινεί.


Ο Ματίας ο Πρώτος, είναι μια πολύ καλή αφορμή για να συζητήσουμε με τα παιδιά μας για θέματα όπως η εξουσία και ο πόλεμος και κατά πόσο τα ίδια μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Άλλωστε όπως είπε και η Άλκη Ζέη την μέρα της πρεμιέρας: "Εγώ έγραψα αυτό το έργο πολύ παλιά και τα παιδιά το πήραν και το αναπαλαίωσαν. Το έκαναν σύγχρονο έργο και χαίρομαι πολύ για αυτό."

Ταυτότητα παράστασης 

Την Κυριακή που μας πέρασε, βρεθήκαμε οικογενειακώς στο θέατρο Άβατον για να παρακολουθήσουμε την παράσταση μουσικού θεάτρου για μικρούς και μεγάλους "Το κορίτσι που επιμένει".
Ένα πρωτότυπο παραμύθι σε κείμενα, στίχους και σκηνοθεσία του Τηλέμαχου Τσαρδάκα και μουσική σύνθεση του Διονύση Μπάστα.



Τέσσερις ηθοποιοί σε έναν άδειο χώρο, φέρνουν μαζί τους κουστούμια, σκηνικά, μουσικά όργανα, μαριονέτες και φυσικά το ταλέντο τους και μας εξιστορούν παίζοντας, τραγουδώντας και χορεύοντας μια ιστορία αγάπης.
Το έργο βασισμένο στην Ελληνική Μυθολογία, μας μιλάει για την σχέση δυο νεαρών παιδιών που μεγαλώνουν μαζί, αγαπιούνται και παντρεύονται και που είναι σίγουροι πως θα ζήσουν έτσι για πάντα. Μα ο θάνατος έρχεται και τους χωρίζει... Αλλά η επιμονή, η θέληση και φυσικά η αγάπη τους, τους ξαναδίνουν πίσω τη ζωή και την χαρά.



Μια παράσταση γεμάτη τραγούδι και χορό, που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόση δύναμη κρύβει η αγάπη, πόσο εύκολο είναι να χαθούν όλα σου τα όνειρα σε μια στιγμή και πόσο σημαντικό είναι να έχεις πίστη και επιμονή για κάτι που θέλεις πραγματικά!
Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά από 6-7 ετών και άνω..

“Η παράσταση θα αρχίσει 15:05” μου είπε η κοπέλα στο ταμείο, όταν πήγα να πάρω το χαρτάκι με τις θέσεις μας στο θέατρο Θησείον χτες το μεσημέρι.
Και πραγματικά, ξεκίνησε ακριβώς την ώρα που μου είπε.
Μας έκανε εντύπωση. Σπάνια συνέπεια για θεατρική παράσταση.
“Η Αλίκη είχε αρχίσει να βαριέται έτσι που καθόταν πάνω στο χορτάρι…”, όμως εγώ καθόλου δεν βαρέθηκα παρακολουθώντας αυτήν την παράσταση που είναι βασισμένη στο βιβλίο “Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων” του Lewis Carroll με την γνωστή ιστορία για το παιδί που συναντιέται με τον παράλογο κόσμο των μεγάλων.
Η Αλίκη, ο Λαγός, ο Τρελο-Κάπελας, η Κόκκινη Βασίλισσα και οι άλλοι ήρωες της ιστορίας, με πήραν απ’το χέρι και βουτήξαμε παρέα στην λαγότρυπα.
Ήπιαμε τσάι και φάγαμε γλυκό, παίξαμε τένις κι εγώ μπαινόβγαινα πότε στον κόσμο των μικρών και πότε στον κόσμο των μεγάλων.





Οι 3 ηθοποιοί Ελεάννα Αποστολάκη, Μέλισσα Κωτσάκη και Ανδρομάχη Σπανέλλη που αλλάζαν ρόλους και κουστούμια επί σκηνής έπαιζαν μουσική και τραγουδούσαν, τα όμορφα και λειτουργικά σκηνικά αντικείμενα της Άρτεμης Φλέσσα και η πρωτότυπη μουσική του Θάνου Κοσμίδη από τους Berger Project με ταξίδεψαν κανονικά.
Καλοδουλεμένες σκηνές με ευρηματικότητα, εναλλαγές και χιούμορ, μια πρόταση για ένα διαφορετικό παιδικό θέατρο που σου εξάπτει την φαντασία και σου δίνει τροφή για σκέψη.
Τί κι αν η παράσταση απευθυνόταν σε παιδιά από 5 με 6 χρονών και πάνω;
Η Χριστίνα την κατευχαριστήθηκε και μαζί με αυτήν κι εμείς, μιας και είδαμε κάτι διαφορικό από τα συνηθισμένα θεάματα, κάτι λίγο πιο “ψαγμένο”, λίγο πιο καλλιτεχνικό, πιο πρωτοποριακό για την ηλικία της.
Χάρηκα πολύ που είδα την Αλίκη μέσα από την παράσταση της ΟΜΑΔΑΣ ΤΣΟΚΑΡΑ και υπόσχομαι και εγώ όπως κι εκείνη, ποτέ να μην μεγαλώσω!


Πληροφορίες παράστασης :

Χτες βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης “Ο Μικρός Κάστορας και η Ηχώ” στο Μικρό Γκλόρια. Το βιβλίο της Amy Mac Donald από τις εκδόσεις Ρώσση στο οποίο είναι βασισμένη η παράσταση της ομάδας Λόγου Παίγνιον, είναι από τα αγαπημένα μας. Έτσι όταν η Χριστίνα έμαθε πως θα πηγαίναμε να δούμε την θεατρική του βερσιόν, χάρηκε πολύ.
Ένας κάστορας που ζει μόνος του στην άκρη μιας λίμνης, ακούει την ηχώ του και ψάχνει να την βρει νομίζοντας πως είναι η φωνή κάποιου άλλου. Βγαίνει από την μοναξιά του και τολμά να αναζητήσει το άλλο του μισό…
Μια καλοδουλεμένη διαδραστική παράσταση, με 3 ηθοποιούς και 2 κούκλες που μιλάνε για την φιλία, τον φόβο και την μοναξιά. Μέσα από την πρόζα, τον χορό και το τραγούδι, η ιστορία του Μικρού Κάστορα άγγιξε μικρούς και μεγάλους. Με λιτά και απλά μέσα, η ομάδα Λόγου Παίγνιον υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Μαριάνθης Φωτάκη κατάφερε να ζωντανέψει αυτό το όμορφο παραμύθι και να μας ταξιδέψει για μια ολόκληρη ώρα.
Μια παράσταση που σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.



Συντελεστές

Θεατρική διασκευή: Παναγιώτης Τσιρίδης 
Σκηνοθεσία: Μαριάνθη Φωτάκη
Χορογραφίες: Αμαλία Κοσμά
Μουσική: Γιάννης Λούκος
Σκηνικά – κατασκευές κούκλας: Σοφία-Μαρίνα Μάρκου, Μαρία Σιαβίκη
Φωτισμοί: 
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Χριστίνα Πλατανιώτη, Αννέτα Στεφανοπούλου

Ημέρες & ώρες: Κάθε Κυριακή στις 12.00
(εξαιρ. 18/12/16, 1/1/17, 12/3/17)
Θέατρο Μικρό Γκλόρια, Ιπποκράτους 7, Αθήνα (Η πρόσβαση στο θέατρο μπορεί να γίνει είτε οδικώς, είτε με τα ΜΜΜ - 170 μ. από το σταθμό Πανεπιστήμιο)
Εισιτήρια: 10€ (ατομικό) και 8€ (ομαδικό 8 ατόμων κατ' ελάχιστο). Ειδική τιμή για τα μέλη του Ελληνικού Κέντρου Κουκλοθέατρου Unima Hellas: 5€

Η ομάδα Λόγου Παίγνιον προφέρει στους αναγνώστες του blog ΜΙΑ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ για την παράσταση της Κυριακής 23 Οκτωβρίου 2016 στις 12.00.