Γεια σας και χαρά σας και καλό μήνα να έχουμε με υγεία και χαρά!
Ο Οκτώβρης είναι εδώ και μαζί του είναι και η Λίστα Οκτωβρίου, με όλα όσα θέλω να κάνω αυτόν τον μήνα.
Αφήνοντας πίσω μου λοιπόν τον Σεπτέμβριο, οφείλω να πω, πως για μένα ήταν ένας πολύ όμορφος και φωτεινός μήνας.
Για πρώτη φορά στη ζωή μου ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου, με βρήκε να συνεχίζω τις καλοκαιρινές μου διακοπές και τα μπάνια μου, κάτι που από μόνο του ήταν ένα μεγάλο δώρο.
Παράλληλα, μετά από καιρό, πήγα ένα ταξίδι στο αγαπημένο μου Παρίσι, κάνοντας η ίδια ένα δώρο στον εαυτό μου που πολύ το χάρηκα.
Στο Παρίσι λοιπόν, τώρα που το σκέφτομαι, κατάφερα να κάνω τα περισσότερα πράγματα από την Λίστα μου.
Έκανα το ταξίδι με το αεροπλάνο, αγόρασα μια καινούργια (πολύ όμορφη) ατζέντα, ήπια ένα πολύ νόστομο pumpkin spice latte (σπιτικό παρακάλω!), έστειλα 3 cartes postales, βρέθηκα με φίλους και έκανα έναν μεγάλο περίπατο σε ένα ωραίο πάρκο.
Επίσης πρόλαβα πριν τελειώσει ο μήνας, να φτιάξω ένα schultüte για την Χριστίνα που πολύ το χάρηκε για ακόμα μια χρονιά και να στείλω ένα καινούργιο newsletter με θέμα "Πώς να βάζω στόχους και να τους πετυχένω" (αν θέλεις κι εσύ να λαμβάνεις το newsletter μου με αποκλυστικά νέα, tips αυτοβελτίωσης, συνταγές, όμορφες εικόνες και πολλά άλλα, μπορείς να κάνεις την εγγαφή σου ΕΔΩ!).
Προτελευταία μέρα του Σεπτέμβρη σήμερα και ο Οκτώβρης είναι προ των πυλών.
Η Λίστα Σεπτεμβρίου ολοκληρώθηκε κι εγώ είμαι πανέτοιμη να βάλω νέους στόχους.
Εύχομαι ο δεύτερος μήνας του Φθινοπώρου να είναι γλυκός και ήπιος μαζί μας, να έχει το άρωμα της καραμέλας και του ζεστού κακάου, την γεύση της μηλόπιτας και των μπισκότων βουτύρου, την ζεστασιά ενός χουχουλιάρικου απογεύματος και την δροσιά της φθινοπωρινής αυγής.
Τον Οκτώβριο θέλω:
•Να επικεντρωθώ στον στόχο για τον οποίο σας μιλάω στο σημερινό μου newsletter.
Εύχομαι να είστε πολύ καλά. Μετά την παρουσίαση του βιβλίου "Ο Καπετάν Μιχάλης" του Ν. Καζαντζάκη από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Γιώργος συνέχισε το καλοκαιρινό του αφιέρωμα στον μεγάλο μας συγγραφέα, διαβάζοντας και γράφοντας αυτή τη φορά για το βιβλίο "Ο Φτωχούλης του Θεού".
Ο ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ του Ν.Καζαντζάκη, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Η πασίγνωστη μυθιστορηματική βιογραφία του Ν. Καζαντζάκη για τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης: Ο ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Άλλη μία περίτεχνη έκδοση, στη νέα σειρά των εκδόσεων ΔΙΟΠΤΡΑ.
Ο πλούσιος γόνος που απαρνήθηκε τα πάντα και αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στη φιλανθρωπία και την αγάπη δίνοντας, έως εξοντώσεως, καθημερινή μάχη με τον εγωτικό εαυτό του. Πρόκειται για ένα βαθιά φιλοσοφικό και αποκαλυπτικό αφήγημα, σχετικά με την ανθρώπινη φύση και τα όρια της, έναν διάλογο με την εσωτερική αλήθεια, μια ανατομία της έννοιας του «σχετίζεσθαι» με οδηγό το Pax et bonum.
Κι αυτός που αφιερώθηκε ολόψυχα στον Θεό, που έκανε την πενία τρόπο ζωής, ο ιδρυτής του τάγματος των Φραγκισκανών, ο άνθρωπος με την τεράστια εσωτερική δύναμη και θέληση, ο εκουσίως αφοσιωμένος δούλος Θεού, για τον Καζαντζάκη είναι ο Φτωχούλης του Θεού. Τί αλήθεια σηματοδοτεί η κτητική του Θεού; Σχήμα λόγου ή ουσία; Κι αν είναι το πρώτο, γιατί να γράψει ένα τόσο εκτενές και τόσο «ένθεο» βιβλίο; Κι αν είναι το δεύτερο, ποιού Θεού; Του Καζαντζάκη που τον συνοψίζουμε στην ταφόπετρα, που δεν πιστεύει σε τίποτα και δεν φοβάται τίποτα, όπως πληροφοριακά μάθαμε οι περισσότεροι και το κουβαλάμε αφελώς στη δική μας ένζωη ταφόπετρα-μπλουζάκι;
Και γιατί Φτωχούλης και όχι Φτωχός; Πρόκειται για σμίκρυνση του Αγίου; Για τα ανθρώπινα μέτρα ίσως ναι. Για μας Φτωχός, ειδικά σήμερα, στη συνείδηση της νεωτερικότητας, είναι ο ατυχήσας πλούσιος. Φτωχούλης όμως, είναι ο ευτυχήσας της εκούσιας πενίας και της συνειδητής αυτοταπείνωσης. Γιατί η μεγαλοσύνη της αυτοταπείνωσης προϋποθέτει το λίγο. Το μικρό και αθώο.
Ο Καζαντζάκης με το έργο του αυτό, μας καλεί ακόμα και από τον τίτλο να αναρωτηθούμε: Αν αυτός ο αυτοθυσιαστικός άνθρωπος, αν αυτός που λέει ότι κάνει το βαθύτατα κρυμμένο δικό του θέλημα όταν κάνει το θέλημα του Θεού, αν αυτός που απαρνήθηκε τις ανέσεις και τα πλούτη του στο όνομα της αγάπης είναι Ο ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, τότε εμείς που αγόμαστε και φερόμαστε από τις ρηχές μας επιθυμίες, τα μικροσυμφέροντα και τις εγωπάθειές μας, τι του Θεού είμαστε; Ή μήπως δεν είμαστε του Θεού; Ή μήπως είμαστε ενός άλλου Θεού, όχι του Θεού που ενανθρωπίστηκε αλλά του ανθρώπου που αυτοθεοποιήθηκε; Κι αν ο άνθρωπος γίνηκε Θεός τότε τι σημασία έχει ο θετικός βαθμός των ηθολογικών επιθέτων, όπως λ.χ. καλός, ενάρετος, έντιμος; Σε πιο πλαίσιο αναφοράς υπάρχουν; Τι διαφορά έχει για μας το «Φτωχούλης-σκέτο» από το «Φτωχός-σκέτο»;
Εύχομαι να είστε πολύ καλά. Από την τελευταία φορά που τα είπαμε εδώ, έχουν γίνει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή μου, για τα οποία ελπίζω να καταφέρω να σας μιλήσω πολύ σύντομα.
Προς το παρόν θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα 5 πιο σημαντικά πράγματα που κράτησα από το τελευταίο μου digital detox, που πιστεύω πως θα αλλάξουν την σχέση με το κινητό μου τηλέφωνο προς το καλύτερο.
Όπως κάθε καλοκαίρι τα τελευταία 4 χρόνια, έτσι και φέτος, επέλεξα να κάνω ένα digital detox, μια αποτοξίνωση δηλαδή από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κι ενώ ξεκίνησα δειλά-δειλά την όλη διαδικασία με μόλις μια εβδομάδα αποχής, νιώθω πολύ χαρούμενη που τώρα πια μπορώ και μένω εκτός για έναν ολόκληρο μήνα!
Τα οφέλη άλλωστε που αποκομίζω κάθε φορά, είναι τόσα πολλά που πραγματικά ο πήχης ανεβαίνει από μόνος του.
Με αφορμή αυτήν μου την απόσταση των 30 ημερών, κρατώ 5 πράγματα που νιώθω πως θα με βοηθήσουν να έχω μια πιο αρμονική σχέση με το κινητό μου. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εντελώς καινούργιες αυτές οι διαπιστώσεις, αφού το 2019 είχα αναφέρει κάποιες σε αυτό μου το άρθρο. Σας είχα μιλήσει για 5 κόλπα που χρησιμοποιώ για να μειώσω την χρήση του κινητού μου και του Ίντερνετ, κόλπα που με την πάροδο του χρόνου και με το τελευταίο μου detox, εξελίχθηκαν και ωρίμασαν περισσότερο.
Πάμε να τα δούμε παρέα:
1—Απενεργοποίηση όλων των ειδοποιήσεων
Διαπίστωσα, πως καθ' όλη τη διάρκεια της αποτοξίνωσής μου, αφαιρώντας εντελώς το Instagram και το Facebook και κλείνοντας τις ειδοποιήσεις από κάποιες άλλες εφαρμογές, το τηλέφωνο μου χτυπούσε μόνο στις κλήσεις και τα μηνύματα, χαρίζοντας μου απίστευτη ηρεμία.
Κι ενώ όλο αυτό συνέβαινε κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, όπου δεν υπήρχαν δουλειές και projects να τρέχουν, με την επιστροφή στην κανονικότητα, σκέφτηκα πως θα ήταν μια πολύ ωραία ιδέα αυτή η επιλεκτική "σιωπή" να συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου!
Γι'αυτό λοιπόν έκλεισα ΟΛΕΣ τις ειδοποιήσεις από το κινητό μου, ακόμα και από τα mail μου, κάτι που στο παρελθόν μου φάνταζε αδύνατο και όρισα κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα, όπου θα μπορώ με την ησυχία μου να τσεκάρω το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο αλλά και τις εφαρμογές μέσα από τις οποίες επικοινωνώ με γνωστούς και φίλους.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλη είναι η διαφορά του πριν και του μετά για την ψυχική μου ηρεμία και πόσο επιδραστική είναι αυτή μου η απόφαση στην απόσπαση προσοχής από τις εκάστοτε ειδοποιήσεις.
Όλα θέλουν τον χρόνο τους, όπως κι εμείς και για αυτό δεν είναι ανάγκη να απαντάμε αμέσως στο εκάστοτε mail ή μήνυμα που λαμβάνουμε με κόστος την διάσπαση της προσοχής μας, στερώντας μας μια καθημερινότητα όπως εμείς την επιθυμούμε, επειδή πρέπει πάντα να είμαστε διαθέσιμοι και σε εγρήγορση σε σχέση με το κινητό μας.
Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Μην φοβάστε, δεν πρόκειται να χάσατε τίποτα. Το αντίθετο. Με αυτήν σας την κίνηση θα κερδίσετε πολλά.
2—Περιορισμός του κινητού σε ορισμένα δωμάτια
Κιενώ ξεκίνησα να βγάζω το κινητό από την κρεβατοκάμαρα μου λίγο πριν κοιμηθώ, τελικά αποφάσισα πως θα μου κάνει ακόμα μεγαλύτερο καλό, το να μην το βάζω ΚΑΘΟΛΟΥ μέσα.
Η συνήθεια μου να ξαπλώνω στο κρεβάτι για να χαλαρώσω, με το κινητό στο χέρι, μόνο χαλάρωση δεν μου φέρνει. Το μόνο που καταφέρνω, είναι να απομονωθώ από το υπόλοιπο σπίτι και να χαθώ μέσα στον εικονικό κόσμο του διαδικτύου.
Στο χώρο όπου ξεκουράζομαι και κοιμάμαι, έχω ανάγκη τα βιβλία μου, τα τετράδια μου και την ηρεμία μου.
Δεν έχω ανάγκη το κινητό μου τηλέφωνο.
Το ίδιο συμβαίνει και στην κουζίνα, την ώρα που μαγειρεύω ή τρώω με παρέα ή χωρίς, το τηλέφωνο δεν έχει καμία δουλειά.
Είναι πια αποδεκτό, μόνο στο γραφείο μου και στο σαλόνι, εκεί δηλαδή όπου μπορώ και το ορίζω και το χρησιμοποιώ με σύνεση.
Είναι αλήθεια πως κάθε αλλαγή, είναι δύσκολη και πως για να γίνει πιο εύκολη καλό είναι να αντικαταστήσουμε την όποια συνήθεια με κάποια άλλη, για αυτό κι εγώ επιλέγω το διάβασμα, το μαγείρεμα, το γράψιμο και ότι άλλο θα με κάνει να μην αποζητώ το κινητό μου, απολαμβάνοντας τις στιγμές μου χωρίς περισπασμούς.
3—Λιγότερος χρόνος στα social media
Τις 30 μέρες που έμεινα εκτός, κατάλαβα πως δεν έχω πραγματικά καμία ανάγκη να βλέπω καθημερινά τόσα stories και τόσες δημοσιεύσεις σχετικές με τις ζωές των άλλων, ενώ αντίθετα, έχω πραγματικά ανάγκη από ένα podcast ή μία δημοσίευση που θα με εμπνεύσει και θα με πάει λίγο παραπέρα.
Αποφάσισα λοιπόν να περιορίσω τον χρόνο που περνάω στα social media, να διαλέξω ποιοι λογαριασμοί ταιριάζουν στην δική μου φιλοσοφία έτσι ώστε να μην περιπλανιέμαι ασκόπως, γενικώς και αορίστως, στον εικονικό κόσμο του Instagram και του Facebook.
Νιώθω την ανάγκη να επικεντρωθώ εκεί που πιστεύω πως ταιριάζω, στην δεδομένη στιγμή της ζωής μου, χωρίς φυσικά να αποκλείω άλλους ανθρώπους και λογαριασμούς.
4—Ιδιωτικότητα
Καθόλη την διάρκεια που απείχα από τα social, κανείς διαδικτυακός φίλος δεν ήξερε που ήμουν και τί έκανα. Δεν ήξερε τί είχα φάει για πρωινό, σε ποια παραλία είχα πάει για μπάνιο, ποιο βιβλίο είχα διαβάσει ή αν βγήκα κάπου έξω με φίλους το βράδυ.
Όλη αυτή η ιδιωτικότητα λειτούργησε τόσο απελευθερωτικά μέσα μου, ενώ παράλληλα με βοήθησε να νιώθω απόλυτα παρούσα στην κάθε στιγμή και με έκανε να σκεφτώ πόσα και ποια από τα πράγματα που ζω και βιώνω καθημερινά, θέλω να μοιράζομαι δημοσίως.
Φυσικά μου αρέσει πολύ η αλληλεπίδραση μαζί σας και νιώθω μεγάλη χαρά, όταν μια μου δημοσίευση μπορεί να σταθεί αφορμή για έμπνευση ή για να ξεκινήσει ένας όμορφος διάλογος μεταξύ μας, όμως η αλήθεια είναι πως μερικές φορές, ευτυχώς όχι πολλές, μπορεί να πέσω στην παγίδα του να ανεβάσω κάτι, απλά και μόνο για να το ανεβάσω.
Ακόμα κι αν είναι αρκετά αυτά που κρατάω μόνο για μένα, τις στιγμές με την οικογένεια μου και τους φίλους μου, τα πρόσωπα των δικών μου ανθρώπων, τα Σαββατοκύριακα μου, που έτσι κι αλλιώς απέχω από τα social αλλά και κομμάτια της δουλειάς μου, σκέφτομαι πως το να επιλέγω λίγο πιο προσεκτικά όλα όσα μοιράζομαι δημοσίως, θα με βοηθήσει να βιώνω διαφορετικά την κάθε στιγμή, ζώντας το παρόν, χωρίς να χρειάζεται οπωσδήποτε να το αιχμαλωτίσω με ένα κλικ.
5—Θέλω να είμαι πιο ενεργή στο blog μου
Η μοναδική ανάγκη που μου βγήκε κατά την διάρκεια της αποτοξίνωσης μου από το διαδίκτυο, ήταν να γράψω ένα κείμενο εδώ στο blog μου, στο διαδικτυακό μου σπίτι, που μετράει αισίως 11 χρόνια παρουσίας και που στάθηκε η αφορμή για να δημιουργηθούν οι κοινότητές μου στο Instagram και στο Facebook αλλά και να ζήσω πολλές και υπέροχες εμπειρίες.
Βλέπετε, όσο το instagram λειτουργούσε όλο και πιο επαγγελματικά στη ζωή μου, το blog μου πέρασε σε δεύτερη μοίρα στερώντας μου την χαρά της γραφής και της πραγματικής δημιουργίας.
Εννοείται πως μου αρέσει πολύ να δημιουργώ περιεχόμενο και στον λογαριασμό μου στο instagram, αλλά τώρα πια, δεν θέλω να γίνεται εις βάρος του blog μου.
Έτσι, θα ήθελα να δεσμευτώ και να αρχίσω πάλι να μοιράζομαι μαζί σας μέσα από εδώ, 3 φορές την εβδομάδα, τις σκέψεις μου, τις προτάσεις μου και τις μικρές χαρές μου, ελπίζοντας πως θα κάνουμε παρέα αυτό το όμορφο ταξίδι της ζωής!
Αν κι εσείς νιώθετε τελευταία όπως κι εγώ, θα χαρώ πολύ να διαβάσω την άποψή σας!
Η αλήθεια είναι, πως μιας και είμαι ακόμα στο νησί, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου είναι εδώ.
Το φετινό καλοκαίρι μου φάνηκε ατελείωτο. Σαν να έκανα μισό χρόνο διακοπές. Πόσο όμορφη είναι αυτή η αίσθηση του να χάνεις τον χρόνο, του να μην ξέρεις τι μέρα είναι...
Έτσι ήταν ο Αύγουστος για μένα, αφού κλείνοντας τα social για έναν μήνα, ο χρόνος πήρε άλλη διάσταση και έγινε πιο ουσιαστικός.
Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα χάνετε όταν μπαίνω στον εικονικό κόσμο του instagram και ξεχνάω να βγω.
Στόχος μου για την καινούργια περίοδο, να μένω εκεί μέσα όσο λιγότερο μπορώ.
Για μένα η αρχή του φθινοπώρου, είναι κάτι σαν την καινούργια χρονιά.
Βάζω καινούργιους στόχους, ξεκινάω την ανασυγκρότηση μου μετά την καλοκαιρινή ραστώνη και οργανώνω την καθημερινότητα μου και το σπίτι μου.
Όσοι από εσάς με διαβάζετε καιρό, ξέρετε ήδη πως μου αρέσει πολύ αυτή η εποχή, που ο καιρός αρχίζει σιγά, σιγά και δροσίζει, που ο καφές μου πίνεται ζεστός, που το βραδάκι ρίχνω κάτι στους ώμους μου για να ζεσταθώ!
Εύχομαι ο τελευταίος μήνα του καλοκαιριού, να σας βρίσκει κάπου ωραία, χαρούμενους και υγιείς.
Για μένα ο Αύγουστος ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αφού όπως κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος, αποφάσισα να κάνω ένα digital detox για 30 μέρες και να μείνω σε απόσταση από τα social media.
Κι ενώ λοιπόν απέχω ήδη μια εβδομάδα από το instagram και το facebook και έχω βρει την ησυχία μου και ενώ δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι στο blog μου, στην πορεία άλλαξα γνώμη και σκέφτηκα πως αυτή εδώ η διαδικτυακή γωνιά, είναι ο προσωπικός μου χώρος έκφρασης, κάτι ολοδικό μου, ένα αλλιώτικο ημερολόγιο, που δεν έχει να κάνει με likes και comments με followers και views, που δεν με παρασέρνει σε σκοτεινά μονοπάτια, που δεν με αποπροσανατολίζει και που μου έχει δώσει μόνο χαρές!
Να´μαι λοιπόν τώρα εδώ, με μια νέα ανάρτηση που με κάνει να νιώθω μεγάλη χαρά!
Τον Αύγουστο θέλω:
•Να απολαύσω τις διακοπές μου.
•Να κάνω ένα μακροβούτι.
•Να πιω ένα ποτήρι από το αγαπημένο μου κρασί.
•Να τελειώσω το βιβλίο μου.
•Να συλλέξω στιγμές.
•Να φτιάξω ωμοφαγικές μπάρες.
•Να μην είμαι τόσο αυστηρή με την Ζωή.
•Να κερδίσω στο Jenga.
•Να ακούσω το κύμα της θάλασσας και το τραγούδι των τζιτζικιών.
Ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού είναι εδώ και δεν σας κρύβω πως η ζέστη με κουράζει τόσο πολύ, που ανυπομονώ να έρθει το φθινόπωρο.
Έχοντας μόλις επιστρέψει από το ταξίδι που κάναμε στη Δανία, εκεί όπου η μέγιστη θερμοκρασία έφτανε τους 25 βαθμούς, η σκέψη πως το Σάββατο στην Αθήνα θα έχουμε 43, πραγματικά με τρελαίνει.
Δεν λέω, μου αρέσει το καλοκαίρι, αλλά όσο μεγαλώνω, προτιμώ να βρίσκομαι κάπου που να έχει λιγότερη ζέστη από ότι έχει στην Ελλάδα.
Και αφού γκρίνιαξα για τον καιρό, πάμε τώρα να σας πω, όλα όσα θέλω να κάνω τον Ιούλιο!
Αυτόν τον μήνα θέλω:
•Να φτιάξω το καινούργιο puzzle που φέραμε από την Δανία.
•Να οργανώσω όπως κάθε καλοκαίρι το digital detox μου.
•Να φτιάξω ένα δωμάτιο χαλάρωσης μέσα στο σπίτι.
•Να μάθω τα νέα των φίλων που έχω καιρό να δω.
•Να γράψω 3 καινούργιες αναρτήσεις.
•Να απολαύσω τις διακοπές μου.
•Να πάω θερινό σινεμά.
•Να πιω ένα ωραίο κοκτέιλ.
•Να εκτυπώσω τις φωτογραφίες της Δανίας.
•Να δω βιντεάκια με tips οργάνωσης.
•Να ξαπλώσω στην αιώρα μην κάνοντας απολύτως τίποτα.
Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού είναι εδώ, κι εγώ ονειρεύομαι μέρες δίπλα στη θάλασσα, χωρίς κινητό, με μαγιό και παρεό, με καλή παρέα και πολλά βιβλία, βιώνοντας μικρές και μεγάλες χαρές.
Κι ακόμα κι αν ξέρω πως αυτές οι μέρες θα αργήσουν να έρθουν, είμαι χαρούμενη που τα σχολεία όπου να'ναι κλείνουν, που οι υποχρεώσεις όσο πάνε λιγοστεύουν, που η διάθεση μου αλλάζει όλο και πιο πολύ προς το καλύτερο και που ο χρόνος αποκτά άλλη διάσταση.
Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!