Ο Γιώργος διαβάζει: O Καπετάν Μιχάλης του Ν. Καζαντζάκη
Χαίρετε, χαίρετε και καλή εβδομάδα!
Καιρό τώρα ήθελα να εντάξω τον αγαπημένο μου στην ομάδα του Mama Petounia.
Είναι αλλιώς να γράφεις μόνη σου κι αλλιώς με παρέα, για αυτό και θέλησα να του προτείνω να αναλάβει μια δική του στήλη εδώ στο blog και να μοιράζεται μαζί μας την γνώμη του για τα βιβλία που διαβάζει.
Ο Γιώργος, είναι ένας πολύ εκλεπτυσμένος άνθρωπος, ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης που διαβάζει πολύ και γράφει με έναν δικό του, μοναδικό τρόπο.
Είμαι σίγουρη πως η νέα αυτή στήλη, παράλληλα με τις Μεγάλη Βιβλιοφάγος και Μικρή Βιβλιοφάγος θα σας αρέσει πολύ και θα σταθεί αφορμή για να γνωρίσετε βιβλία που θα σας κινήσουν το ενδιαφέρον και θα σας κρατήσουν συντροφιά!
Καλή σας απόλαυση.
O ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ του Ν.Καζαντζάκη Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Σε μια σειρά από επιμελημένες, αισθητικά κομψές και πρωτότυπες εκδόσεις, ο εκδοτικός οίκος ΔΙΟΠΤΡΑ ξαναφέρνει στο προσκήνιο έργα του μεγάλου μας συγγραφέα και στοχαστή Ν. Καζαντζάκη.
Ένα από αυτά, που αποτελεί κλασσικό αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είναι και «Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ», που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1953 και συμπυκνώνει την αντίληψη του συγγραφέα για εκείνη την αστείρευτη εσωτερική δύναμη του ανθρώπου που, όταν αφυπνίζεται, τον κυβερνά και ταυτόχρονα τον ελευθερώνει. Η δύναμη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα πεποίθησης ούτε μοίρας αλλά αποκάλυψης νοήματος.
Το μυθιστόρημα τοποθετημένο χρονικά στα τέλη του 19 ου αιώνα, με φόντο τον νέο ξεσηκωμό του Κρητικού λαού ενάντια στον τούρκικο ζυγό, συμπυκνώνει
στους ήρωές του, με επαγωγικά άψογο λογοτεχνικό και φιλοσοφικό οίστρο τα απαραμείωτα χαρακτηριστικά της σάρκας και της ψυχής του ανθρώπου, με το κεντρικό
πρόσωπό του, τον αδάμαστο και σκληροτράχηλο Καπετάν Μιχάλη, να οδηγείται από το πάθος για την ελευθερία αλλά και την περιπάθειά του, στην θυσιαστική έμμεση αυτοχειρία του.
Τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν απλά το φόντο για τις προσωπικές περιπέτειες και τα πάθη των πρωταγωνιστών. Ο πόνος και η χαρά, η σκληρότητα και η ευαισθησία, ο φόβος και η γενναιοψυχία, η ανθρωπιά και η κτηνωδία, η άδολη πίστη στο Θεό και η θρησκοληψία, η αγάπη και το εκδικητικό μίσος, το ηθικό χρέος και το ατομικό συμφέρον, η τιμή και η ιδιοτέλεια, ο έρωτας κι ο θάνατος, ενσαρκώνονται στους ήρωες του μυθιστορήματος με τέτοια αλήθεια και αισθητικό βάθος, τόσο ανάγλυφα και παραστατικά, που ο ίδιος ο αναγνώστης τα αντιλαμβάνεται κατά την ανάγνωση, να αναδύονται και στον ίδιο του τον εαυτό.
Κι αυτό είναι που κάνει η υψηλή τέχνη:
Φιλοτεχνεί λυτρωτική σχέση με τα πάθη και την υπαρξιακή μας αγωνία.
Μέχρι την επόμενη φορά, σας χαιρετώ.
Γιώργος
0 σχόλια