facebook instagram
COPYRIGHT Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Mama Petounia.. Από το Blogger.
  • Αρχική
  • About me
  • Νιώθω
    • Σκέψεις
    • Λίστες
    • Έμπνευση
    • Μικρές χαρές
  • Ζω
    • Από το κινητό
    • Home Schooling
    • Ταξίδια
    • Βόλτες
  • Προτείνω
    • Γεύσεις
    • Βιβλία
    • Θέατρο
    • Ομορφιά
    • 5things
  • Συνεργασίες
  • Επικοινωνία

Mama Petounia



Γιατί το μόνο φίλτρο που θέλω να χρησιμοποιώ πια, είναι αυτό του γαλλικού καφέ:

Γιατί δεν θέλω να δείχνω ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.
Γιατί θέλω να έχω ειρήνη με τον εαυτό μου.
Γιατί δεν είμαι τέλεια.
Γιατί αν με ακολουθούσα στα social θα ήθελα να βλέπω την αλήθεια.
Γιατί ότι και να κάνω δεν θα ξαναγίνω ποτέ 20 χρονών.
Γιατί είναι ωραίο να με αποδέχομαι.
Γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.
Γιατί κουράστηκα να βλέπω φουσκωμένα χείλη και αψεγάδιαστα δέρματα.
Γιατί θέλω να με θέλουν για αυτό που πραγματικά είμαι.
Γιατί έτσι νιώθω ελεύθερη.
Γιατί όλο το άλλο μου δημιουργεί μάταιες προσδοκίες.
Γιατί οι ρυτίδες μου είναι τα σημάδια ότι υπήρξα ζωντανή.
Γιατί έτσι νιώθω πιο δυνατή.
Γιατί δεν θέλω να είμαι ίδια με όλους τους άλλους.
Γιατί έτσι.
Γιατί μου το χρωστάω!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  
Σεπτεμβρίου 22, 2021 No σχόλια


Η σημερινή συνταγή, είναι εύκολη, γρήγορη και πολύ νόστιμη!
Φτιάχνουμε μπάλες ενέργειας γεμάτες θρεπτικά και αντιοξειδωτικά συστατικά όπως σπόρους chia, σταφύδες, νιφάδες κινόα, ηλίοσπορο και ακατέργαστο κακάο, που ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας, ενώ παράλληλα μας κρατάνε χορτάτους! 
Με απλά υλικά, χωρίς να χρειάζονται ψήσιμο, αυτές τις πεντανόστιμες μπαλίτσες μπορούμε να τις πάρουμε μαζί μας για κολατσιό στη δουλειά, στο σχολείο, στην εκδρομή ή να τις φάμε είτε ως πρωινό, είτε συνοδεύοντας τες με ένα φλιτζάνι τσάι ή καφέ.
Είμαι σίγουρη πως θα γίνουν οι αγαπημένες σας!




ΥΛΙΚΑ
(για περίπου 15 κομμάτια)

•30 γρ ηλιόσπορο  

•50 γρ σταφίδες 

•30 γρ κομματάκια ακατέργαστου κακάο

•2 κ.γ. σπόροι chia 

•25 γρ σιρόπι σφενδάμου

•100 γρ νιφάδες κινόα

•1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας

•ξύσμα από 1 πορτοκάλι 

•25 γρ λάδι καρύδας (λιωμένο)

•2 κ.σ. κακάο σε σκόνη για να καλύψετε τις μπάλες





ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Μουλιάζουμε για 10 λεπτά τις σταφίδες σε βραστό νερό και στη συνέχεια τις στραγγίζουμε.
Βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από την σκόνη κακάο στο μούλτι και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν μια ομοιογενής μάζα.
Στη συνέχεια πλάθουμε μικρές μπάλες και τις βάζουμε σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Μπορεί η ζύμη να κολλάει στα χέρια σας και να μην είναι ευκολόπλαστη μα μην το βάλετε κάτω. Μόλις ζεσταθεί στις παλάμες σας θα μεταμορφωθεί.
Τις βάζουμε στο ψυγείο για περίπου δυο ώρες μέχρι να σφίξουν.
Ύστερα κοσκινίζουμε το κακάο σε ένα μπολ και τις κυλάμε μέχρι να καλυφθούν.
Εμείς δεν τις καλύψαμε όλες, έτσι για ποικιλία.
Αν δεν τις καταναλώσουμε αμέσως, μπορούμε να τις φυλάξουμε κλεισμένες σε αεροστεγές δοχείο, στο ψυγείο.

*μπορείτε αν θέλετε να αντικαταστήσετε τις νιφάδες κινόα με βρώμη, το λάδι καρύδας με βούτυρο, τους ηλιόσπορους με κολοκυθόσπορους και τις σταφίδες με γκότζι μπέρι ή χουρμάδες! Επίσης μπορείτε στην επικάλυψη αντί για κακάο, να χρησιμοποιήσετε τριμμένη καρύδα ή κάποιον τριμμένο ξηρό καρπό!


Καλή σας απόλαυση!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  
Σεπτεμβρίου 20, 2021 No σχόλια
 


Άλλα ήθελα να σας πω σήμερα και άλλα σας λέω. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Απρόβλεπτη.
Σήμερα το πρωί που λέτε, λίγο πριν φύγει η Χριστίνα για το σχολείο, συζητάγαμε για την καινούργια σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε, για την δασκάλα της, για την τάξη και τα μαθήματα της και κάπου εκεί, μας εκμυστηρεύτηκε πως δυσκολεύεται μερικές φορές να σηκώσει το χέρι της και να πει την απάντηση στην ερώτηση της δασκάλας της, ακόμα κι αν την ξέρει. Δυσκολεύεται να σηκωθεί στον πίνακα και να "εκτεθεί" μπροστά σε όλη την τάξη.
Αφού την αφήσαμε να ολοκληρώσει την σκέψη της, την ρωτήσαμε τί είναι αυτό που την δυσκολεύει πιο πολύ. Κι εκείνη αμέσως μας είπε πως φοβάται να πάρει τον χρόνο της, μήπως και καθυστερήσει τη ροή του μαθήματος, μήπως και κάνει τους συμμαθητές της να βαριούνται. Μας είπε πως κι εκείνη βαριέται μερικές φορές όταν κάποιος από τους συμμαθητές της αργεί να γράψει την απάντηση και πως προτιμά να μην σηκωθεί, παρόλο που αυτή η στάση δεν της αρέσει καθόλου.

Και όσο μας τα έλεγε αυτά, εγώ σκεφτόμουν παράλληλα όλες εκείνες τις στιγμές της ζωής μου, που βιάστηκα να κάνω κάτι, από φόβο μήπως με περιμένουν οι άλλοι, μήπως δεν με βρουν αρκετά γρήγορη άρα και ικανή, μήπως με περάσουν για άσχετη και για χαζή. Και σκέφτηκα όλες εκείνες τις φορές που πάρκαρα όπως-όπως για να μην εμποδίσω την κυκλοφορία και αρχίσουν να μου κορνάρουν, όλες εκείνες τις φορές που έγνεψα καταφατικά σε κάτι που μου είπαν, ενώ δεν το είχα καταλάβει,  χωρίς να κάνω μια διευκρινιστική ερώτηση μήπως και ενοχλήσω ή μήπως θεωρηθώ αργόστροφη, όλες εκείνες τις φορές που έκανα βιαστικά τη δουλειά μου και με την ψυχή στο στόμα, για να με πουν ικανή και γρήγορη και να με ξαναπάρουν στη δουλειά.
Και κάπου εκεί φούντωσα και κόρωσα και σκέφτηκα πως ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ! ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Έχω δικαίωμα ως άνθρωπος, όπως κάθε άνθρωπος, να πάρω όσο χρόνο χρειάζομαι πάνω σε αυτή τη γη. Και παράλληλα έχω φυσικά και την ηθική υποχρέωση να σέβομαι τους άλλους, όταν αποφασίσουν να πάρουν κι εκείνοι τον δικό τους χρόνο. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους αυτό δεν είναι δικαίωμα, γιατί δικαίωμα σημαίνει ότι μου δίνει κάποιος την άδεια να κάνω κάτι. 
Είναι το βασικό στοιχείο της της ύπαρξης κάθε πλάσματος πάνω σε αυτό τον πλανήτη: Να είναι ελεύθερο, να έχει το χώρο και το χρόνο του. 

Όλα στην εποχή μας γίνονται τόσο γρήγορα κι έτσι ο γρηγορότερος κερδίζει! 
Όλα και όλοι τρέχουν με ταχύτητα φωτός, λες και ήρθαμε σε αυτή τη γη για να κάνουμε πρωταθλητισμό και όχι για να απολαύσουμε το δώρο της ζωής.
Πόσο γρήγορα τρέχει ο υπολογιστής σου; Πόσο γρήγορα έφτασες στη δουλειά; Πόσο γρήγορα τελείωσες το πανεπιστήμιο; Πόσο γρήγορα ξεκίνησε το παιδί σου δεύτερη ξένη γλώσσα; Πόσο γρήγορα έβγαλες λεφτά; Πόσο γρήγορα παντρεύτηκες και έκανες παιδιά; Πόσο γρήγορα έγινες γνωστή; Πόσο γρήγορα έκανες καριέρα; Πόσο γρήγορη είσαι στο μάθημα; Πόσο γρήγορα γέννησες; Πόσο γρήγορα γέρασες;

Με αφορμή την ανησυχία της κόρης μου και το άγχος της σχετικά με τον χρόνο που έχει ανάγκη να πάρει, αποφάσισα πολύ συνειδητά να προσπαθήσω από εδώ και πέρα να παίρνω τον χρόνο μου. Να παίρνω τον χρόνο που έχω ανάγκη ώστε να βιώνω πραγματικά τη στιγμή και όχι να την ξεπετάω. Να παίρνω το χρόνο μου για να κατανοώ όλα όσα συμβαίνουν γύρω και μέσα μου, χωρίς να σκέφτομαι πως θα με χαρακτηρίσουν. Να παίρνω τον χρόνο μου χωρίς να θέλω να αποδείξω ότι αξίζω, αφού αυτό ισχύει έτσι κι αλλιώς. Να παίρνω τον χρόνο που μου αναλογεί πάνω στη γη.

Και αυτή είναι τελικά και η απάντηση που δώσαμε στην Χριστίνα όταν μας ρώτησε "τί να κάνω;". Της είπαμε ότι την καταλαβαίνουμε κι ότι όλοι το παθαίνουμε αυτό. Όμως είναι μια ευκαιρία να βγει από τη ντροπή και τον φόβο, με το να πάρει το χρόνο της. Και να πάρει όσο χρόνο χρειάζεται για να μπορέσει να σκεφτεί και να δώσει την απάντηση που της ζητάει η κυρία της. Γιατί στο σχολείο πάει για να μάθει να ζει με  τους άλλους. Κι αν η απάντηση που θα δώσει πάρει χρόνο είτε δεν είναι η σωστή, δεν πειράζει. Το σίγουρο είναι πως δεν θα ξεχάσει ποτέ τη σωστή απάντηση, αλλά κυρίως θα μάθει καλύτερα τον εαυτό της κι ίσως βοηθήσει κι άλλα παιδάκια που νιώθουν έτσι, για να ζήσουμε όλοι μαζί σε έναν καλύτερο κόσμο.


Εσείς; Παίρνετε των χρόνο που χρειάζεστε;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  


Σεπτεμβρίου 17, 2021 No σχόλια
 


Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται λένε, κι εγώ συμφωνώ απόλυτα.
Τα τελευταία χρόνια, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι για μένα, να έχω ένα καλό και ήρεμο ξύπνημα αλλά και αρκετή ώρα στη διάθεση μου, για να προετοιμαστώ για ό,τι καινούργιο θα μου φέρει η νέα μέρα.
Ξεκίνησα λοιπόν να εντάσσω σιγά-σιγά καινούργιες συνήθειες και ρουτίνες στο πρωινό μου ξύπνημα, που με γεμίζουν με ενέργεια και ηρεμία και που μου δημιουργούν μια αίσθηση ασφάλειας για την "άγνωστη" μέρα που ξεκινά.
Απλά πράγματα, που μέσα στο άγχος της καθημερινότητας, το προσπερνούσα ή τα παράβλεπα, χωρίς να υπολογίζω την αξία τους.
Πάμε να τα δούμε παρέα!


Αργό ξύπνημα

Σταμάτησα να πετάγομαι σαν ελατήριο από το κρεβάτι μου κάθε φορά που χτυπάει το ξυπνητήρι για να προλάβω να τα κάνω όλα, με τις εκκρεμότητες και τις δουλειές να στριφογυρίζουν στο κεφάλι μου.
Τώρα πια ξυπνώ αργά, παίρνω τον χρόνο μου στο κρεβάτι, τεντώνω καλά το σώμα μου και σκέφτομαι θετικά την νέα μέρα που ξεκινάει. Αυτό, τουλάχιστον για μένα, προϋποθέτει να έχω λίγα έξτρα λεπτά στη διάθεση μου βάζοντας το ξυπνητήρι να χτυπήσει νωρίτερα από την ώρα που πρέπει να σηκωθώ.

Περιποίηση προσώπου

Το πρώτο πράγμα που έχω ανάγκη να κάνω το πρωί μόλις ξυπνήσω, είναι να πλύνω καλά και να ενυδατώσω το πρόσωπο μου.
Είναι μια κίνηση που με "ξυπνά", με αναζωογονεί και με γεμίζει ενέργεια. 
Αφού το καθαρίσω με γαλάκτωμα και λοσιόν, το πλένω με ένα ήπιο καθαριστικό και ύστερα του προσφέρω μια πλούσια ενυδάτωση κάνοντας ένα γρήγορο μασάζ.

Αερίζω δωμάτιο και κλινοσκεπάσματα 

Ό,τι καιρό κι αν κάνει, φροντίζω το πρωί να ανοίξω τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες του σπιτιού, έτσι ώστε να μπει φρέσκος αέρας και να ανανεωθεί η ατμόσφαιρα. Βγάζω τα κλινοσκεπάσματα και τα μαξιλάρια στον ήλιο και τα αφήνω έξω για αρκετή ώρα για να φρεσκαριστούν, πριν τα ξαναστρώσω, έτσι ώστε να μας υποδεχτούν ευχάριστα το βράδυ!

Stretching  

Συνεχίζω τη μέρα μου, δίνοντας στο σώμα μου τον απαιτούμενο χρόνο, έτσι ώστε να "ξυπνήσει" και να αρχίσει να λειτουργεί με την ησυχία του.
Το πρωινό stretching με βοηθά πολύ στο να κρατάω επαφή με το σώμα μου.  Μάλιστα από τότε που το έχω καθιερώσει, έχω παραταρήσει πως έχει μειωθεί αισθητά ο πόνος στη μέση μου.

Πρωινό γεύμα

Το πρωινό μου γεύμα είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα της ημέρας. Ξεκινάω με ένα ποτήρι χλιαρό νερό, ενυδατώνοντας έτσι τον οργανισμό μου και στη συνέχεια ετοιμάζω ένα ζεστό τσάι με διάφορα βότανα, το οποίο και πίνω αργά και ήρεμα, οργανώνοντας τη μέρα μου.
Αυτή η διαδικασία είναι η αγαπημένη μου. Απολαμβάνω τον χρόνο που παίρνω και πραγματικά την περιμένω κάθε μέρα πως και πως!
Ύστερα ετοιμάζω, ανάλογα με την διάθεση μου, το πρωινό μου, που μπορεί να είναι  ένα ανοιχτό σάντουιτς με αβοκάντο, φυτικό τυρί και ντομάτα ή ένα μπολ με γιαούρτι καρύδας, γκρανόλα, μελάσα, φυστικοβούτυρο και σπόρια.
Άλλες φορές μπορεί να φτιάξω μια φρουτοσαλάτα με γιαούρτι, κι άλλες μια ομελέτα με λαχανικά.
Πάντα όμως φροντίζω να τρώω αυτά που θα μου προσφέρουν όλα τα θρεπτικά συστατικά και την ενέργεια που χρειάζομαι για να ξεκινήσω τη μέρα μου.

Διαλογισμός

Ένα από τα πράγματα που παίζουν καταλυτικό ρόλο τα τελευταία χρόνια στη ζωή μου, είναι ο διαλογισμός. 
Αυτή μου η συνήθεια, που μου προσφέρει απλόχερα ηρεμία, εσωτερική γαλήνη και συνειδητότητα, είναι το μυστικό μου για μια ζωή με λιγότερο άγχος και πίεση.
Κάθε μέρα, φροντίζω να μου προσφέρω αυτό το υπέροχο δώρο, με το να κάθομαι στη σιωπή για 20', παρατηρώντας τον εαυτό μου, τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου. Και τότε ξαφνικά και μαγικά, όλα μαλακώνουν, όλα γαληνεύουν και αποκτούν άλλη σημασία, βαρύτητα, διάσταση. Ακόμα και τα πιο δύσκολα θέματα βρίσκουν τη λύση τους.
Δοκιμάστε το! Μπορεί στην αρχή να σας φανεί ανούσιο ή δύσκολο, όμως σας διαβεβαιώνω πως πραγματικά αξίζει να το δοκίμασε και να επιμείνετε. 

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM
Σεπτεμβρίου 15, 2021 No σχόλια
 


Πρώτη μέρα σήμερα για τα σχολεία όλης της χώρας κι εγώ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, ένα αυτοβιογραφικό μου κείμενο που το αγαπώ πολύ και που το έγραψα για πρώτη φορά το 2018, εδώ στο blog.
Από τότε, τίποτα δεν έχει αλλάξει μέσα μου σχετικά με την όλη διαδικασία και το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Το μόνο που με παρηγορεί, είναι πως κόρη μου χαίρεται όταν πηγαίνει στο σχολείο!


"Ξύπνα αγάπη μου, θα αργήσεις στο σχολείο."
Θεέ μου, πότε θα σταματήσει αυτό το μαρτύριο;
Λογικά σε 9 χρόνια, αν σκεφτεί κανείς πως τώρα θα πάω Τρίτη δημοτικού.
Δεν είναι πως δεν αγαπώ το σχολείο, είναι πως το ΜΙΣΩ.
Μισώ που αναγκάζομαι κάθε πρωί να ξυπνάω τόσο νωρίς, να ετοιμάζομαι γρήγορα λες και κάνω ασκήσεις εκκένωσης κτηρίου, να μπαίνω σε ένα σχολικό που με ανακατεύει, να κάθομαι δίπλα στην Αυγούλα που το μόνο που κάνει είναι να τρώει τα νύχια της και να τα πετάει κάτω, και μόλις φτάσω στην τάξη να παύω να είμαι ΕΓΩ, και να πρέπει να γίνω το ΕΠΙΘΕΤΟ μου, για μια δασκάλα που μιλάει ασταμάτητα, χωρίς να πολυνοιάζεται αν την ακούμε ή αν την καταλαβαίνουμε.
Μισώ τις ώρες που χάνω εκεί μέσα, αντί να είμαι έξω στα πάρκα και στις πλατείες και να παίζω με τους φίλους μου.
Μισώ που με αναγκάζουν να μαθαίνω τόσο βαρετά και ανούσια πράγματα, αντί να με μάθουν άλλα πιο χρήσιμα, που θα με βοηθήσουν στην πραγματική μου ζωή. Γιατί να μην υπάρχει ένα ΣΧΟΛΕΙΟ ΖΩΗΣ;
Ένα σχολείο που να μπορούμε να παίζουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ και να μαθαίνουμε ταυτόχρονα!
Να πηγαίνουμε ας πούμε στο "μαγαζάκι" της τάξης για να αγοράσουμε παγωτό, κι εκεί η δασκάλα να μας λέει πως όταν η γρανίτα έχει 1 λεφτάριο κι εμείς δίνουμε στον ψιλικατζή 2, τότε εκείνος πρέπει να μας δώσει πίσω ρέστα και όχι να κάνει το κορόιδο όπως ο κυρ Τάσος, ο περιπτεράς της γειτονιάς μου.
Γιατί να μην μπορούμε να επιλέγουμε εμείς την ώρα που θέλουμε να ξεκινάει το σχολείο; Εγώ ας πούμε θα προτιμούσα να πηγαίνω στις 10, για να έχω ξυπνήσει με την ησυχία μου, να έχω φάει χαλαρά το πρωινό μου, και να μην χρειάζεται να ακούω την μαμά μου να μου λέει συνέχεια "κάνε λίγο πιο γρήγορα Ζωή, θα αργήσουμε πάλι".
Αχ, δεν ξέρω τι θα κάνω με αυτήν την κατάσταση. Εγώ θέλω μόνο να τραγουδάω και να χορεύω και να διαβάζω Μίκυ Μάους και Ιούλιο Βερν και Πηνελόπη Δέλτα. Θέλω να ακούω παραμύθια και ιστορίες στο κασετοφωνάκι μου και να πηγαίνω με τους γονείς μου θέατρο και κινηματογράφο. Δεν με ενδιαφέρει να μάθω πότε γεννήθηκε ο Μάο Τσε Τουνγκ. Εκείνος ξέρει πότε γεννήθηκα εγώ; Εγώ γιατί πρέπει να ξέρω;
Θέλω να πω, πως μου είναι πιο χρήσιμο να μάθω πότε γεννήθηκε ο Ράλφ Μάτσιο, (ξέρεις αυτός που παίζει στο Καράτε Κιντ), για να ξέρω τουλάχιστον σε πόσα χρόνια μπορώ να τον παντρευτώ.
Άσε που στο σχολείο δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και πρέπει πάντα να είσαι καλύτερος από τους άλλους για να παίρνεις μεγαλύτερους βαθμούς.
Όπως και να το κάνεις, το σχολείο είναι χάλια.
Επίσης βαρέθηκα να ζητάω κάθε χρόνο από τον Άγιο Βασίλη αντί για δώρο, να εξαφανίσει όλα τα σχολεία του κόσμου και να μας απελευθερώσει από αυτό το μαρτύριο. Θέλω επιτέλους να του ζητήσω και κανένα παιχνίδι.
Πραγματικά για το μόνο πράγμα που χαίρομαι, είναι πως μόλις τελειώσω το σχολείο, δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί μέσα...

(την Δευτέρα 13 του μηνός το παραπάνω κορίτσι, η Ζωή, θα ξαναπάει σχολείο, για να συνοδεύσει την κόρη της στην Τετάρτη Δημοτικού. Και ίσως τότε να μπορέσει να συμφιλιωθεί μαζί του.)

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM
Σεπτεμβρίου 13, 2021 No σχόλια



Τέλος τα ψέματα! Τα σχολεία αρχίζουν τη Δευτέρα και μαζί με αυτά, αρχίζουν και οι εξωσχολικές δραστηριότητες και τα διαβάσματα και οι εργασίες και όλα όσα είχαμε αφήσει πίσω, κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών.
Κι επειδή όπως και να το κάνουμε, κάθε φόρα η επιστροφή από τις διακοπές έχει και μια μελαγχολία, τα τελευταία χρόνια, λίγο πριν αρχίσουν τα σχολεία ετοιμάζω στην Χριστίνα μια έκπληξη, καθιστώντας λίγο πιο απολαυστική και ευχάριστη την όλη διαδικασία του "back to school".
Της ετοιμάζω ένα Schultüte!
Ένα χωνί γεμάτο από γραφική ύλη και άλλες μικρές εκπλήξεις για να καλωσορίσει με αυτόν τον τρόπο την νέα σχολική χρόνια.
Το χωνί αυτό, το κρατούν οι μαθητές στη Γερμανία την πρώτη μέρα στο σχολείο όταν ξεκινάνε την πρώτη δημοτικού και είναι ένα γερμανικό έθιμο που χρονολογείται από το 1810.




(το περσινό μας Schultüte)

Εγώ το έμαθα, όταν πήγαινα σχολείο στο εξωτερικό, αλλά δεν είχα ποτέ την χαρά να το κρατήσω στα χέρια μου, κι έτσι σκέφτηκα να το φτιάξω για την Χριστίνα.
Παραδοσιακά το Schultüte κατασκευάζεται από ένα μεγάλο κομμάτι χαρτόνι αλλά μπορεί να γίνει και από ύφασμα. Μπορεί να διακοσμηθεί με αυτοκόλλητα, σφραγίδες και κορδέλες και στη συνέχεια να γεμίσει με εκπλήξεις όπως γραφική ύλη, γλυκίσματα και ότι άλλο μπορεί να αρέσει στα παιδιά.
Παρόλο που εθιμοτυπικά απευθύνεται στα παιδάκια που ξεκινούν την πρώτη Δημοτικού, εγώ το κάνω κάθε χρόνο στην Χριστίνα, γιατί είναι κάτι που της αρέσει και της δίνει χαρά! Και μεταξύ μας, δίνει χαρά και σε μένα να την βλέπω να ανακαλύπτει τους μικρούς "θησαυρούς" που κρύβει το χωνί της!
Η κατασκευή του είναι πολύ απλή και εύκολη, αφού το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα κομμάτι χαρτόνι, λίγο γκοφρέ χαρτί, κόλλα, ψαλίδι, μια κορδέλα και μερικά καλούδια για να γεμίσετε το χωνί σας.
Εννοείται πως αν θέλετε, μπορείτε να το διακοσμήσετε με αυτοκόλλητα, σφραγίδες, ζωγραφιές και ότι άλλο σας κάνει κέφι.

Δοκιμάστε το! Είμαι σίγουρη πως θα δώσετε μεγάλη χαρά στα παιδιά σας.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  
Σεπτεμβρίου 10, 2021 No σχόλια


Έμπνευση. Από μια μελωδία, από μια εικόνα, από ένα χαμόγελο, μια κουβέντα, ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον ουρανό. Λίγη έμπνευση πάντα βοηθάει! Όλες οι φωτογραφίες είναι από εδώ!



















Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 
FACEBOOK  
Σεπτεμβρίου 08, 2021 No σχόλια
Πρόσφατες αναρτήσεις
Παλιότερες αναρτήσεις

About me

About me
Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • 10+1 Ιδέες για χειροποίητα δώρα Χριστουγέννων
      Φέτος στις γιορτές, νιώθω περισσότερο από ποτέ τη διάθεση να κάνω χειροποίητα δώρα στους αγαπημένους μου. Όλη αυτή η απομόνωση των ημερών,...
  • Η συνταγή της εβδομάδας: Υπέροχα μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη
    Απαραίτητο στοιχείο στο γευστικό σκηνικό των γιορτών, είναι φυσικά τα γλυκά. Από παιδί περίμενα αυτές τις μέρες για να γευτώ όλα τα νόστιμα ...
  • Λίστα Δεκεμβρίου 2020
      Ήρθε κι ο Δεκέμβρης! Ο μήνας των Χριστουγέννων και των γιορτών, ο μήνας των μαζώξεων, των δώρων και της αγάπης. Και παρόλο που φέτος θα εί...

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

365 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΨΩΝΙΑ HYGGE MAMA PETOUNIA AND FRIENDS ΑΓΑΠΗ ΒΙΒΛΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΙΔΕΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΙΣΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αρχειοθήκη Ιστολογίου

  • ▼  2025 (21)
    • ▼  Μαΐου (1)
      • Λίστα Μάϊου
    • ►  Απριλίου (2)
    • ►  Μαρτίου (4)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2024 (21)
    • ►  Δεκεμβρίου (2)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου (1)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Μαΐου (1)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (1)
    • ►  Ιανουαρίου (1)
  • ►  2023 (32)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (4)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (5)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (2)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Μαρτίου (1)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2022 (35)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (3)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Σεπτεμβρίου (3)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (2)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (7)
    • ►  Φεβρουαρίου (3)
    • ►  Ιανουαρίου (3)
  • ►  2021 (64)
    • ►  Δεκεμβρίου (4)
    • ►  Νοεμβρίου (5)
    • ►  Οκτωβρίου (9)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (5)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (3)
    • ►  Φεβρουαρίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2020 (76)
    • ►  Δεκεμβρίου (7)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (1)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (3)
    • ►  Απριλίου (10)
    • ►  Μαρτίου (5)
    • ►  Φεβρουαρίου (2)
    • ►  Ιανουαρίου (8)
  • ►  2019 (70)
    • ►  Δεκεμβρίου (1)
    • ►  Νοεμβρίου (6)
    • ►  Οκτωβρίου (8)
    • ►  Σεπτεμβρίου (7)
    • ►  Αυγούστου (8)
    • ►  Ιουλίου (2)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (6)
    • ►  Απριλίου (3)
    • ►  Μαρτίου (8)
    • ►  Φεβρουαρίου (11)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2018 (91)
    • ►  Δεκεμβρίου (6)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (14)
    • ►  Σεπτεμβρίου (12)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (3)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (4)
    • ►  Μαρτίου (13)
    • ►  Φεβρουαρίου (7)
    • ►  Ιανουαρίου (4)
  • ►  2017 (104)
    • ►  Δεκεμβρίου (3)
    • ►  Νοεμβρίου (7)
    • ►  Οκτωβρίου (10)
    • ►  Σεπτεμβρίου (6)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (5)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (10)
    • ►  Απριλίου (11)
    • ►  Μαρτίου (14)
    • ►  Φεβρουαρίου (12)
    • ►  Ιανουαρίου (13)
  • ►  2016 (86)
    • ►  Δεκεμβρίου (14)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (13)
    • ►  Αυγούστου (6)
    • ►  Ιουλίου (12)
    • ►  Ιουνίου (4)
    • ►  Ιανουαρίου (11)
  • ►  2015 (138)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (14)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (4)
    • ►  Ιουλίου (6)
    • ►  Ιουνίου (9)
    • ►  Μαΐου (9)
    • ►  Απριλίου (16)
    • ►  Μαρτίου (6)
    • ►  Φεβρουαρίου (20)
    • ►  Ιανουαρίου (17)
  • ►  2014 (160)
    • ►  Δεκεμβρίου (16)
    • ►  Νοεμβρίου (13)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (8)
    • ►  Αυγούστου (15)
    • ►  Ιουλίου (13)
    • ►  Ιουνίου (15)
    • ►  Μαΐου (15)
    • ►  Απριλίου (21)
    • ►  Μαρτίου (23)
    • ►  Φεβρουαρίου (10)
  • ►  2013 (3)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαρτίου (2)
  • ►  2012 (4)
    • ►  Αυγούστου (4)

Created with by ThemeXpose