Έχω δικαίωμα στον χρόνο

by - Σεπτεμβρίου 17, 2021

 


Άλλα ήθελα να σας πω σήμερα και άλλα σας λέω. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Απρόβλεπτη.
Σήμερα το πρωί που λέτε, λίγο πριν φύγει η Χριστίνα για το σχολείο, συζητάγαμε για την καινούργια σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε, για την δασκάλα της, για την τάξη και τα μαθήματα της και κάπου εκεί, μας εκμυστηρεύτηκε πως δυσκολεύεται μερικές φορές να σηκώσει το χέρι της και να πει την απάντηση στην ερώτηση της δασκάλας της, ακόμα κι αν την ξέρει. Δυσκολεύεται να σηκωθεί στον πίνακα και να "εκτεθεί" μπροστά σε όλη την τάξη.
Αφού την αφήσαμε να ολοκληρώσει την σκέψη της, την ρωτήσαμε τί είναι αυτό που την δυσκολεύει πιο πολύ. Κι εκείνη αμέσως μας είπε πως φοβάται να πάρει τον χρόνο της, μήπως και καθυστερήσει τη ροή του μαθήματος, μήπως και κάνει τους συμμαθητές της να βαριούνται. Μας είπε πως κι εκείνη βαριέται μερικές φορές όταν κάποιος από τους συμμαθητές της αργεί να γράψει την απάντηση και πως προτιμά να μην σηκωθεί, παρόλο που αυτή η στάση δεν της αρέσει καθόλου.

Και όσο μας τα έλεγε αυτά, εγώ σκεφτόμουν παράλληλα όλες εκείνες τις στιγμές της ζωής μου, που βιάστηκα να κάνω κάτι, από φόβο μήπως με περιμένουν οι άλλοι, μήπως δεν με βρουν αρκετά γρήγορη άρα και ικανή, μήπως με περάσουν για άσχετη και για χαζή. Και σκέφτηκα όλες εκείνες τις φορές που πάρκαρα όπως-όπως για να μην εμποδίσω την κυκλοφορία και αρχίσουν να μου κορνάρουν, όλες εκείνες τις φορές που έγνεψα καταφατικά σε κάτι που μου είπαν, ενώ δεν το είχα καταλάβει,  χωρίς να κάνω μια διευκρινιστική ερώτηση μήπως και ενοχλήσω ή μήπως θεωρηθώ αργόστροφη, όλες εκείνες τις φορές που έκανα βιαστικά τη δουλειά μου και με την ψυχή στο στόμα, για να με πουν ικανή και γρήγορη και να με ξαναπάρουν στη δουλειά.
Και κάπου εκεί φούντωσα και κόρωσα και σκέφτηκα πως ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ! ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Έχω δικαίωμα ως άνθρωπος, όπως κάθε άνθρωπος, να πάρω όσο χρόνο χρειάζομαι πάνω σε αυτή τη γη. Και παράλληλα έχω φυσικά και την ηθική υποχρέωση να σέβομαι τους άλλους, όταν αποφασίσουν να πάρουν κι εκείνοι τον δικό τους χρόνο. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους αυτό δεν είναι δικαίωμα, γιατί δικαίωμα σημαίνει ότι μου δίνει κάποιος την άδεια να κάνω κάτι. 
Είναι το βασικό στοιχείο της της ύπαρξης κάθε πλάσματος πάνω σε αυτό τον πλανήτη: Να είναι ελεύθερο, να έχει το χώρο και το χρόνο του. 

Όλα στην εποχή μας γίνονται τόσο γρήγορα κι έτσι ο γρηγορότερος κερδίζει! 
Όλα και όλοι τρέχουν με ταχύτητα φωτός, λες και ήρθαμε σε αυτή τη γη για να κάνουμε πρωταθλητισμό και όχι για να απολαύσουμε το δώρο της ζωής.
Πόσο γρήγορα τρέχει ο υπολογιστής σου; Πόσο γρήγορα έφτασες στη δουλειά; Πόσο γρήγορα τελείωσες το πανεπιστήμιο; Πόσο γρήγορα ξεκίνησε το παιδί σου δεύτερη ξένη γλώσσα; Πόσο γρήγορα έβγαλες λεφτά; Πόσο γρήγορα παντρεύτηκες και έκανες παιδιά; Πόσο γρήγορα έγινες γνωστή; Πόσο γρήγορα έκανες καριέρα; Πόσο γρήγορη είσαι στο μάθημα; Πόσο γρήγορα γέννησες; Πόσο γρήγορα γέρασες;

Με αφορμή την ανησυχία της κόρης μου και το άγχος της σχετικά με τον χρόνο που έχει ανάγκη να πάρει, αποφάσισα πολύ συνειδητά να προσπαθήσω από εδώ και πέρα να παίρνω τον χρόνο μου. Να παίρνω τον χρόνο που έχω ανάγκη ώστε να βιώνω πραγματικά τη στιγμή και όχι να την ξεπετάω. Να παίρνω το χρόνο μου για να κατανοώ όλα όσα συμβαίνουν γύρω και μέσα μου, χωρίς να σκέφτομαι πως θα με χαρακτηρίσουν. Να παίρνω τον χρόνο μου χωρίς να θέλω να αποδείξω ότι αξίζω, αφού αυτό ισχύει έτσι κι αλλιώς. Να παίρνω τον χρόνο που μου αναλογεί πάνω στη γη.

Και αυτή είναι τελικά και η απάντηση που δώσαμε στην Χριστίνα όταν μας ρώτησε "τί να κάνω;". Της είπαμε ότι την καταλαβαίνουμε κι ότι όλοι το παθαίνουμε αυτό. Όμως είναι μια ευκαιρία να βγει από τη ντροπή και τον φόβο, με το να πάρει το χρόνο της. Και να πάρει όσο χρόνο χρειάζεται για να μπορέσει να σκεφτεί και να δώσει την απάντηση που της ζητάει η κυρία της. Γιατί στο σχολείο πάει για να μάθει να ζει με  τους άλλους. Κι αν η απάντηση που θα δώσει πάρει χρόνο είτε δεν είναι η σωστή, δεν πειράζει. Το σίγουρο είναι πως δεν θα ξεχάσει ποτέ τη σωστή απάντηση, αλλά κυρίως θα μάθει καλύτερα τον εαυτό της κι ίσως βοηθήσει κι άλλα παιδάκια που νιώθουν έτσι, για να ζήσουμε όλοι μαζί σε έναν καλύτερο κόσμο.


Εσείς; Παίρνετε των χρόνο που χρειάζεστε;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
INSTAGRAM
και 


You May Also Like

0 σχόλια