Γεια σας και χαρά σας!
Εύχομαι να είστε πολύ καλά.
Άλλο ένα post έμπνευσης με εικόνες που μου αρέσουν, εικόνες που με εμπνέουν, εικόνες που με κάνουν να νιώθω όμορφα και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας!(όλες οι φωτογραφίες είναι από ΕΔΩ )

• Να ξεκινήσω κάτι καινούργιο.
• Να φτιάξω ψωμί με σταφίδες.
• Να αγοράσω ένα άσπρο μαλακό χαλί.
• Να κολλήσω αυτοκόλλητα στο ημερολόγιο μου.
• Να κάνω πράξη τις σκέψεις μου.
• Να πάρω στα σοβαρά το χρόνο μου.
• Να απέχω από ότι είναι για αποχή.
• Να οργανώσω ένα ταξίδι.
• Να μασκαρευτώ.
• Να τραβήξω το δρόμο μου.
• Να φορέσω λαμπερά σκουλαρίκια.
• Να απολαύσω τη σιωπή.
• Να μυρίσω ένα τριαντάφυλλο.
• Να ζωγραφίσω ψεύτικες φακίδες στο πρόσωπό μου.
• Να λικνιστώ στο αγαπημένο μου τραγούδι.
• Να θυμηθώ τα πάθη μου.
• Να λουστώ στο φως του ήλιου.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Καλό μήνα αγαπημένοι!
Πάει και ο Φλεβάρης. Η αλήθεια είναι πως ο φετινός χειμώνας με κούρασε λιγάκι κι έτσι χαίρομαι πολύ με τον ερχομό του πρώτου μήνα της Άνοιξης.
Εύχομαι αυτός ο Μάρτης να είναι γλυκός και τρυφερός με όλους μας και να μας χαρίσει όμορφες και ουσιαστικές στιγμές.
Για αυτόν τον μήνα θέλω:

•Να βλέπω κάθε μέρα κι από μια ταινία στον υπολογιστή μου.
•Να φορέσω ένα κλαράκι αμυγδαλιάς στο πέτο.
•Να διαβάσω 2 καινούργια βιβλία.
•Να ξεκινήσω διατροφή.
•Να φορέσω τρία μαρτάκια στο αριστερό μου χέρι.
•Να βαδίσω με σταθερά βήματα.
•Να φάω αρωματικό ρύζι με σταφίδες.
•Να λύσω έναν γρίφο.
•Να λουστώ με το φως του ήλιου.
•Να ανακαλύψω νέους τρόπους.
•Να ανανεώσω το διαβατήριό μου.
•Να νικήσω στη Monopoly.
•Να με κεράσω ένα Virgin Mary.
•Να επανέλθω στην μισάωρη καθημερινή γυμναστική μου.
•Να αποδεχτώ τα αυτονόητα.
•Να ανθίσω.
•Να στολίσω το σπίτι με λουλούδια.
•Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Εσείς τι θέλετε να κάνετε αυτόν τον μήνα;

Γεια σας και χαρά σας!
Ελπίζω να είστε πολύ καλά.
Όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, μας αρέσει πολύ να βγαίνουμε οικογενειακώς και να πηγαίνουμε σε όμορφα μέρη για φαγητό ή καφέ.
Άλλες φορές πάλι μας αρέσει μαζί με την Χριστίνα, να παίρνουμε τις φίλες μας και να ανακαλύπτουμε παρέα μαγαζιά όπου μπορούν να κάτσουν άνετα μικροί και μεγάλοι.
Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, υπάρχουν όλο και περισσότερα χώροι που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό να μπορούν να φιλοξενήσουν πέρα από τους μεγάλους και μικρά παιδιά.
Παλιότερα, ήταν πολύ δύσκολο να βρεις ένα μέρος όπου θα απαγορευόταν το κάπνισμα και η άμεση κλήση προς τον Ηρώδη, άμα τη εμφανίσει ενός παιδιού!
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια τα πράγματα πάνε καλύτερα. Σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να μάθουμε να σεβόμαστε την ύπαρξη και τη διαφορετικότητα του άλλου, αλλά είμαι αισιόδοξη.
Σήμερα λοιπόν θα σας μιλήσω για μερικά μέρη που μας αρέσει πολύ να πηγαίνουμε με την Χριστίνα και τους φίλους μας, μαγαζιά όπου περνάμε καλά όλοι ανεξαιρέτως.
Επίσης να σας πω πως το "ρεπορτάζ" δεν είναι διαφημιστικό παρά μόνο βιωματικό!



#1 Το μαγαζί που βρίσκεται στην οδό Ναυάρχου Αποστόλη 10 στου Ψυρρή, 5' λεπτά με τα πόδια από τον σταθμό του μετρό Μοναστηράκι, είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του.
Είναι το Spiti mas. Ένας όμορφος χώρος, με κουζίνα, σαλόνι και υπνοδωμάτιο, όπου μπορείς να κάτσεις για να φας το πρωινό ή το μεσημεριανό σου, να πιεις τον καφέ σου, να χαλαρώσεις και να νιώσεις πραγματικά σαν στο σπίτι σου.
Δυο ευγενέστατα και γλυκά κορίτσια, αποφάσισαν να ανοίξουν ένα μαγαζί που να μοιάζει με σπίτι και τα κατάφεραν μια χαρά.
Το πεντανόστιμο φαγητό που ετοιμάζουν με φροντίδα για σένα στην ανοιχτή τους κουζίνα (να δοκιμάσεις οπωσδήποτε τις ιδιαίτερες και μεγάλες πίτες τους), το φιλικό σέρβις, το άκαπνο περιβάλλον και το κρεβάτι που δεσπόζει σε περίοπτη θέση και στο οποίο μπορείς να κάτσεις και να φας (!) είναι μερικοί από τους λόγους που το προτιμούμε. 
Η Χριστίνα χαίρεται κάθε φορά που αποφασίζουμε να πάμε στο "σπίτι με το κρεβάτι", αφού ξέρει πως θα ξαπλώσει, θα ζωγραφίσει, θα διαβάσει και θα φάει πάνω σε αυτό, ενώ τα κορίτσια του μαγαζιού θα της φερθούν με φροντίδα και αγάπη. 
Τα τραπεζάκια έξω από το μαγαζί, ιδανικά τώρα που ανοίγει ο καιρός, σου παρέχουν την δυνατότητα ακόμα κι αν έχεις μωρό σε καρότσι να απολαύσεις την έξοδό σου, αφού ο δρόμος της Ναυάρχου Αποστόλου είναι γραφικός και ήσυχος.
Αν αποφασίσετε να πάτε, ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ για να δείτε τις μέρες και τις ώρες που είναι ανοιχτά!




#2 Στην πλατεία Μητροπόλεως στον αριθμό 8, δίπλα δηλαδή από την Μητρόπολη Αθηνών, βρίσκεται το πολύ όμορφο καφέ της γνωστής εταιρίας παπουτσιών Toms. 
Πρόκειται για το Flagship store της στην Αθήνα (το πρώτο έχει ανοίξει εδώ και κάποια χρόνια στην Θεσσαλονίκη), όπου πέρα από cafe, λειτουργεί και ως μαγαζί και μπορείς εκεί να βρεις τα παπούτσια, τις τσάντες αλλά και τα γυαλιά της εταιρίας.
Η Toms μου αρέσει χρόνια τώρα, όχι μόνο για τα άνετα παπούτσια της αλλά και για την φιλοσοφία προσφοράς της One for one που κρύβεται πίσω από αυτά.
Με κάθε ζευγάρι παπούτσια που αγοράζεις, η Toms χαρίζει άλλο ένα σε παιδιά που το έχουν ανάγκη!
Τέλειο; Το ίδιο κάνει όμως και με τον καφέ που θα πιεις. Για κάθε καφέ που θα αγοράσεις, η Toms προφέρει νερό σε έναν άνθρωπο που δεν έχει πρόσβαση σε καθαρά συστήματα ύδρευσης και πόσιμο νερό. Τί καλύτερο λοιπόν από το να πάμε βόλτα με το παιδί μας σε έναν χώρο όπου ενισχύονται η αλληλεγγύη και η ανταποδοτικότητα;
Ιδανικό μαγαζί μπροστά στην μεγάλη πλατεία, όπου τα παιδιά μπορούν αν παίξουν, να κάνουν ποδήλατο κι εμείς να απολαύσουμε άνετα τον καφέ μας κάνοντας παράλληλα και τα ψώνια μας!
Εκεί θα βρεις τσάι Matcha, σπιτικές λεμονάδες και πεντανόστιμα brownies, βότανα, χυμούς και μπύρες made in Greece, αλλά και χειροποίητες μπάρες δημητριακών, σάντουιτς και μπισκότα.
Ο χώρος είναι μεγάλος και φωτεινός (εκεί παλιά στεγαζόταν ένα ιστορικό υφασματάδικο), πολύ όμορφα φτιαγμένος με ωραία vintage στοιχεία που δένουν αρμονικά με την ιστορία της περιοχής.
Σύντομα από ότι έμαθα, θα ξεκινήσουν και δράσεις για τα παιδιά, μια ακόμα όμορφη αφορμή για να το επισκεφτείτε!



#3 Σκέψου έναν χώρο όπου μπορείς να συνδυάσεις τα ψώνια σου για το σπίτι, το γεύμα σου αλλά και την απασχόληση του παιδιού σου!
Στο Yoleni's Σόλωνος 9 στο Κολωνάκι μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω.
Πρόκειται για ένα ντελικατέσεν-πολυχώρο στον κέντρο της Αθήνας, όπου πέρα από το μοντέρνο του μπακάλικο στο οποίο μπορείς να βρεις πληθώρα ελληνικών προϊόντων, διαθέτει ένα εστιατόριο-καφέ (με υπέροχες πίτες, πίτσες, σαλάτες και όχι μόνο), έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο για εκδηλώσεις και μαθήματα μαγειρικής αλλά και έναν ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ όπου τα παιδιά μπορούν να παίξουν και να απασχοληθούν δημιουργικά, όσοι ώρα εμείς τρώμε ή κάνουμε τα ψώνια μας!
Όσες φορές έχουμε πάει με την Χριστίνα έχουμε περάσει πολύ ωραία.  

Αν έχετε κι εσείς αγαπημένα μέρη που πηγαίνετε με τα παιδιά σας, μην διστάσετε να μου τα προτείνετε!

#1 "Το Βιβλίο του Lykke ο Δανέζικος τρόπος για την κατάκτηση της ευτυχίας" από τις εκδόσεις Μίνωας, είναι το δεύτερο κατά σειρά βιβλίο του συγγραφέα Meik Wiking μετά το παγκόσμιο best seller του "Το βιβλίο του Hygge ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά".
Για το πρώτο του βιβλίο σας έχω μιλήσει σε ΑΥΤΟ το ποστ, ενώ και το δεύτερο του βιβλίο κυμαίνετε στο ίδιο στυλ, προσπαθώντας να ανακαλύψει τί είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Ένα καλό αυτοκίνητο; Περισσότερα λεφτά; Μια βόλτα στην εξοχή; Ένα μεγάλο σπίτι σε μια καλή περιοχή; Ένας καλός ύπνος; 
Η έννοια της ευτυχίας είναι υποκειμενική, όμως στην κοινωνία και στην εποχή που ζούμε υπάρχουν αναπόφευκτα κάποια στάνταρς που σηματοδοτούν την λέξη "ευτυχία". Στο χέρι μας είναι να επαναπροσδιορίσουμε τί είναι σημαντικό για μας και να επιβάλουμε τις δικές μας αξίας.
Και δεν έχει τελικά και τόση μεγάλη σημασία αν ζούμε σε μια χώρα με λιγότερους κανόνες ή σε μια άλλη πιο οργανωμένη, αφού όπως λέει και ο Wiking:
"Όπου κι αν κατοικεί κάποιος, αν έχει στέρεες ανθρώπινες σχέσεις στις οποίες μπορεί να βασιστεί, τότε νιώθει πιο ευτυχισμένος. Αν έχουμε φίλους που μας αποδέχονται όπως είμαστε και μας βοηθούν να γίνουμε αυτοί που θέλουμε, τότε έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε".
Ο Wiking μας προτρέπει μεταξύ άλλων να στραφούμε στον εθελοντισμό και στην ομαδική δράση.
Πόσο ωραίο θα ήταν να μην ψάχναμε αλλού την ευτυχία αλλά να την δημιουργούσαμε πχ στην δική μας γειτονιά, με το να γνωρίσουμε καλύτερα τους γείτονές μας, να φροντίσουμε όλοι μαζί τον δρόμο που μένουμε, να τον διατηρούμε καθαρό και γιατί όχι, να οργανώνουμε όμορφες συλλογικές δράσεις, όπως μια δανειστική βιβλιοθήκη, έναν κοινό λαχανόκηπο ή την "γιορτή των γειτόνων";
Άλλωστε σημασία έχει να νιώθεις χρήσιμος και ευγνώμων για όσα έχεις και να μπορείς να τα μοιραστείς όλα αυτά και με τους γύρω σου.
Μερικά ακόμα "μυστικά" του βιβλίου σχετικά με την κατάκτηση της ευτυχίας πέρα από την ουσιαστική επαφή μας με τον εαυτό μας και τους άλλους, είναι η μείωση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου, ο διαλογισμός, η σωματική άσκηση, ο διαχωρισμός της έννοιας της ευτυχίας από το χρήμα, η καλή διατροφή και άλλα πολλά!
"Το Βιβλίο του Lykke ο Δανέζικος τρόπος για την κατάκτηση της ευτυχίας" είναι ένα όμορφο κι ευχάριστο βιβλίο που στόχο έχει να μας αφυπνίσει και να μας κάνει να σκεφτούμε ποια είναι τα πράγματα που συνθέτουν πραγματικά την ΔΙΚΗ μας ευτυχία!



#2 Μου αρέσει πολύ να βγαίνω έξω για φαγητό με τους φίλους μου και προσπαθώ να το κάνω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
Είναι για μένα κάτι σαν ψυχοθεραπεία, αφού οι φίλοι μας είναι οι άνθρωποι εκείνοι με τους οποίους μπορούμε να συζητήσουμε πράγματα που ίσως δεν λέμε εύκολα σε κανέναν άλλο και πολλές φορές, ούτε καν στον ίδιο μας τον εαυτό.
Ακόμα κι αν οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας έχουν καταντήσει να είναι φρενήρεις, ακόμα κι αν νομίζουμε πως δεν έχουμε ούτε μια ώρα για να αφιερώσουμε στον εαυτό μας και στους φίλους μας, αξίζει να προσπαθήσουμε να συντονιστούμε και να θεσπίσουμε μια φορά την εβδομάδα "την ημέρα των φίλων", όπου θα φροντίσουμε να έχουμε λίγο χρόνο για την τόσο σημαντική αυτή σχέση!
Αυτός είναι και ένας από τους στόχους μου για το 2019 .
Εσείς βλέπετε όσο συχνά θέλετε τους φίλους σας;



#3 Χτες ήταν η βραδιά των Oscars και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οργανώθηκα για να τα δω.
Είναι κάτι σαν "παράδοση" για μένα αυτή η βραδιά και έτσι φροντίζω να έχω ετοιμάσει κάτι ωραίο για να πιούμε και να φάμε με τον κύριο Γ. ώστε μόλις βάλουμε την μικρή μας για ύπνο, να είναι όλα έτοιμα για την prive προβολή μας!
Φέτος όμως ο κύριος Γ. είχε δουλειά κι εγώ ήμουν πραγματικά τόσο πολύ σε επαφή με τον εαυτό μου, που μέτρησε περισσότερο η ανάγκη μου να κοιμηθώ και να ξεκουραστώ, παρά να δω την απονομή του χρυσού κυρίου Oscar.
Αποφάσισα πως θα είναι πολύ καλύτερα να δω την επανάληψή τους, που προβάλλεται μια ώρα που σαφώς με βολεύει καλύτερα!
Φυσικά το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις άνοιξα τα μάτια μου (δεν στο κρύβω), είναι να δω τους νικητές.
Χάρηκα για το "Πράσινο βιβλίο" που πήρε το Oscar Καλύτερης Ταινίας, αφού το λάτρεψα, όπως σας είχα πει πριν από μερικές μέρες σε ΑΥΤΟ το ποστ, αλλά και για τον έναν από τους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας, τον Μαχερσάλα Άλι που κέρδισε το βραβείο Β' αντρικού ρόλου.
Ο εξαιρετικός Ράμι Μάλεκ κέρδισε το Oscar Α' αντρικού ρόλου παίζοντας τον Φρέντι Μέρκιουρι στην πολύ ωραία ταινία που επίσης είδα, την "Bohemian Rhapsody" του Μπράιαν Σίνγκερ ενώ το αγαπημένο μου τραγούδι από την υπέροχη ταινία "A Star is Born"  της Lady Gaga πήρε δικαίως το Oscar Καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού.
Θέλω τέλος να δω την ταινία του Λάνθιμου "The Favourite" με πρωταγωνίστρια την Ολίβια Κόλμαν η οποία κέρδισε και το Oscar Α' Γυναικείου Ρόλου!
Εσείς τι γνώμη έχετε για τα φετινά αποτελέσματα; Έχετε δει κάποιες από τις ταινίες που απέσπασαν κάποιο βραβείο;



#4 Η μουσικοθεατρική ομάδα "Νότες εν δράση" ανεβάζει σε σκηνοθεσία Αντώνη Περπινιά στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. Θεοχαράκη, την παράσταση "Η Αλίκη συναντά τη χώρα των θαυμάτων" και φέρνει την όπερα και την κλασσική μουσική λίγο πιο κοντά στα παιδιά!
Η παράσταση που απευθύνετε σε παιδιά από 4 ετών, είναι βασισμένη στο γνωστό παραμύθι του Lewis Carroll "Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων" και μιλάει για ένα κορίτσι την Αλίκη, που ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να γνωρίσει νέους τόπους και να συναντήσει τα μαγικά πλάσματα των παραμυθιών που τόσο αγαπά. Μέσα από το ταξίδι της αυτό θα ανακαλύψει τη δύναμη της αγάπης και με την βοήθεια της μουσικής θα βρει το δρόμο του γυρισμού.
Οι λυρικές τραγουδίστριες Ιωάννα Βρακατσέλη (mezzo-soprano) και Αγάπη Παπαμήτσου (soprano) που παίζουν τους βασικούς ρόλους του έργου, ερμηνεύουν παράλληλα με συνοδεία πιάνου, φημισμένες άριες που αποτελούν σταθμό για την οπερετική μουσική, γνωρίζοντας έτσι στα παιδιά τις μελωδίες των Μότσαρτ, Βέρντι, Όφενμπαχ, Ροσσίνι κ.α.
Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε ΕΔΩ




#5 Τώρα τελευταία μου αρέσει πολύ μέσα στη μέρα να κλείνω το ίντερνετ, να χαμηλώνω την ένταση στο κινητό μου και να παίζω με το παιδί μου.
Το έκανα συνέχεια όταν ήταν πιο μικρή όμως τώρα που μεγάλωσε νομίζω πως κι οι δυο μας το έχουμε περισσότερη ανάγκη από πριν, αφού τώρα η σχέση μας χτίζετε διαφορετικά.
Η χαρά της Χριστίνας είναι μεγάλη κάθε φορά που της προτείνω "στα καλά καθούμενα" να αφήσει αυτό που κάνει και να παίξουμε! Όσο μεγαλώνει, γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητη και μπορεί να παίξει και μόνη της, όμως οι στιγμές που παίζουμε παρέα είναι πολύτιμες και για τις δυο μας.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε κάναμε κατασκευές με lego, παίξαμε με 4 διαφορετικά επιτραπέζια αλλά και με τα αγαπημένα μας playmobil και περάσαμε υπέροχα βλέποντας παρέα ταινία και τρώγοντας pop corn!
Αυτές τις μικρές, πολύτιμες στιγμές ευτυχίας, θέλω να τις επαναλλαμβάνω όσο συχνότερα μπορώ μέσα στην εβδομάδα, χαρίζοντας έτσι και στις δύο μας την ευκαιρία να χτίσουμε παρέα όμορφες αναμνήσεις και ουσιαστική επαφή.

Γεια σας και χαρά σας!
Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
Από μικρή μου άρεσε πολύ να ακούω τραγούδια, να τραγουδάω και να χορεύω.
Σε μικρή ηλικία ξεκίνησα πιάνο με την ελπίδα ότι θα μπορώ να παίζω Cyndi Lauper και Duran Duran όποτε μου κάνει κέφι, αλλά απογοητεύτηκα όταν έμαθα πως πρέπει πρώτα να μάθω κλασσική μουσική.
Πότε δεν άκουγα ένα μόνο είδος μουσικής. Μου άρεσαν πολλά και διαφορετικά ανάλογα με τα κέφια μου και την διάθεση μου. Σίγουρα όμως έχω κι εγώ κάποιες προτιμήσεις.
Μου αρέσουν τα cd με γαλλικά τραγούδια, οι συλλογές με μουσικές για πιάνο στο Spotify, το Τρίτο Πρόγραμμα στο ραδιόφωνο όταν οδηγώ και τα rock και pop κομμάτια στο YouTube.
Δεν ακούω σχεδόν ποτέ λαϊκά τραγούδια από μόνη μου, αλλά αν τύχει και βάλει κάποιος πχ Καρρά, δεν έχω πρόβλημα!
Τώρα που το σκέφτομαι, μοναδική μουσική που δεν μπορώ με τίποτα να ακούσω είναι η Metal.
Νιώθω πως είναι πολύ σκληρή για τα δικά μου γούστα.
Η μουσική με ταξιδεύει, με κάνει να ονειρεύομαι, με γεμίζει με πολύ όμορφα συναισθήματα.
Αγαπημένη μου συνήθεια εδώ και χρόνια, είναι να βάζω κάποιο χορευτικό τραγούδι πολύ δυνατά και να φαντασιώνομαι ότι το τραγουδάω και το χορεύω μέσα σε ένα τεράστιο στάδιο γεμάτο από κόσμο που παραληρεί σε κάθε μου κίνηση!
Χαχαχα! Δεν ξέρω πως σας ακούγετε εσάς όλο αυτό, εμένα πάντως μου δίνει πολύ ενέργεια και μου εκτονώνει με μιας, οποιαδήποτε αρνητική σκέψη και αρνητικό συναίσθημα μπορεί να έχω στο μυαλό αλλά και στο σώμα μου.
Πριν από ένα μήνα μάλιστα ξεκίνησα πάλι μαθήματα τραγουδιού και που ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να κάνω και την φαντασίωση μου πραγματικότητα...
Τώρα τελευταία έχω κολλήσει με αυτά τα 5 τραγούδια και τα ακούω συνέχεια όλη μέρα.
Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς τρώω κάτι τέτοια κολλήματα αλλά φαντάζομαι πως δεν είμαι η μόνη.
Εσάς σας αρέσει η μουσική; Τι σας αρέσει να ακούτε; Κολλάτε ποτέ σε συγκεκριμένα τραγούδια;

Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για ένα θέμα για το οποίο σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν μέσα από ΑΥΤΟ το ποστ και το οποίο με απασχολεί αρκετά τώρα τελευταία.
Το θέμα του ίντερνετ και οι επιπτώσεις που έχει στη ζωή μου.
Όσο περισσότερο δουλεύω με τον εαυτό μου, τόσο πιο πολύ αποκτώ την ικανότητα να τον ακούω.
Όσο πιο πολύ τον ακούω, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω τα σημάδια που μου στέλνει.
Πριν από μερικά χρόνια, θα μου φαινόταν αδιανόητο αν κάποιος μου έλεγε ότι θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω "με το κινητό στο χέρι".
Και ο λόγος είναι πως όλο αυτό μου φαινόταν ανούσιο και χάσιμο χρόνου, ενώ εγώ είχα συνηθίσει να ξεκινώ τη μέρα μου ακούγοντας μουσική και να την τελειώνω διαβάζοντας ένα βιβλίο.
Κι όμως... Έφτασα να το κάνω χωρίς να καταλαβαίνω τι ακριβώς μου προκαλούσε όλο αυτό.
Αλλά ας πάρω τα πράγματα με τη σειρά.
Το πρωινό ξύπνημα και η πρωινή μου ιεροτελεστία, είναι καθοριστικής σημασίας για μένα και συμβάλουν καταλυτικά στην διαμόρφωση της μέρας μου.
Θέλω μόλις ανοίξω τα μάτια μου, να παίρνω τον χρόνο μου και να μην πετάγομαι από το κρεβάτι σαν ελατήριο. Φροντίζω να ξυπνάω τουλάχιστον μισή ώρα νωρίτερα από την προβλεπόμενη, δίνοντας έτσι χρόνο στον εαυτό μου να εγκληματήσει στο καινούργιο ξεκίνημα.
Αν το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να πιάσω το κινητό και κατ επέκταση να ασχοληθώ με τα μηνύματα, τα mails και τις εκάστοτε ειδοποιήσεις, το σήμα που θα δώσω στον εγκέφαλό μου, είναι πως έχουν προτεραιότητα οι άλλοι και όχι εγώ και πως οι δικές τους ανάγκες είναι πιο σημαντικές από τις δικές μου. 


Αυτό εγώ το έκανα αυτόματα, χωρίς να καταλαβαίνω πόσο πολύ με άγχωνε και μου καθόριζε τη μέρα.
Μόλις το συνειδητοποίησα, αποφάσισα πως θέλω να το αλλάξω και να ξεκινώ την μέρα μου αλλιώς!
Τεντώνομαι καλά, βάζω απαλή μουσική και πίνω ένα ποτήρι ζεστό νερό με λεμόνι κάνοντας θετικές και ευχάριστες σκέψεις (αν θέλετε μπορώ να σας γράψω ένα πιο αναλυτικό ποστ με την πρωινή μου ρουτίνα).
Το κινητό μου φροντίζω να το ανοίξω γύρω στις 9:00 το πρωί, αλλά στο ίντερνετ προσπαθώ να μην συνδέομαι πριν από τις 10:00-10:30, διώχνοντας μακριά τις φωνούλες εκείνες που μου λένε πως "θα χάσω κάτι επείγον".
Δεν τα καταφέρνω πάντα, αλλά όσες φορές κάνω αυτήν την απλή κατά τα άλλα πρωινή μου ρουτίνα και δεν ξυπνάω με το τηλέφωνο στο χέρι, νιώθω μια μικρή προσωπική νίκη κόντρα σε αυτήν μου την εξάρτηση.
Άλλωστε όλα μπορούν να περιμένουν. Όλα μπορούν να γίνουν στο χρόνο τους, αρκεί εγώ να αισθάνομαι καλά.


Το βράδυ πριν κοιμηθώ έχω μεταξύ άλλων ανάγκη και από αυτά τα 3 πράγματα.
1. Να κάνω τον απολογισμό της ημέρας και να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για όλα όσα έγιναν.
2. Να διαβάσω λίγο από το βιβλίο μου.
3. Να κάνω αυτοσυγκέντρωση με αναπνοές για χαλάρωση.

Αν αντί για όλα αυτά, πιάσω το κινητό μου και αποχαυνωθώ κοιτάζοντας εικόνες και διαβάζοντας θέματα που ποσώς με ενδιαφέρουν, το μόνο σίγουρο είναι πως θα στρεσαριστώ, θα γεμίσω το υποσυνείδητό μου με άχρηστο υλικό και θα μου εξασφαλίσω έναν ανήσυχο ύπνο. 
Αντ' αυτού κλείνω το τηλέφωνό δυο ώρες πριν και το βγάζω από το υπνοδωμάτιο μου (αν δεν το έχω δίπλα μου, δύσκολα θα σηκωθώ να πάω να το πιάσω).
Αντικαθιστώ το ξυπνητήρι -τηλέφωνό μου με ένα κανονικό ρολόι και διαλέγω ένα βιβλίο που με ταξιδεύει, με χαλαρώνει, μου ταιριάζει και ύστερα όνειρα γλυκά!
Όλα είναι θέμα εξάσκησης όπως λέει και η Theresa Cheung στο βιβλίο της  "21 Ευκαιρίες Να Ξεπεράσεις Τον Εαυτό Σου" από τις εκδόσεις Διόπτρα, για το οποίο θα σας μιλήσω πολύ σύντομα.
Αν εξασκηθώ στο να κοιμάμαι και να ξυπνάω χωρίς το τηλέφωνο στο πλάι μου, το μόνο σίγουρο είναι πως θα κάνω τη ζωή μου καλύτερη και θα βιώσω μια μορφή υπέροχης ελευθερίας!
Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!

Αλήθεια, εσείς πώς τα πάτε με αυτό το θέμα;