"Μαμά τι θα φάμε σήμερα?", μέρος τρίτο! Να τι έφαγε για πρωινό η Χριστίνα τις τελευταίες 3 μέρες.

Πρώτη Μέρα

Εικόνες, αντικείμενα, στιγμές, που μου δημιουργούν την διάθεση να σκεφτώ, να νιώσω ή να κάνω κάτι!
Αν έστω κι ένα απο όλα αυτά, λειτουργήσει έτσι και για σας διαβάζοντας το post μου, τότε η έμπνευση θα είναι μεταδοτική!!

Σήμερα είναι η γιορτή μου! Και σκέφτηκα να φτιάξω αυτά τα υπέροχα και νόστιμα μπισκότα, που γίνονται πανεύκολα με δυο μόνο υλικά! Με μερέντα και με 1 αυγό!!!
Αν θέλετε και η μερέντα σας να είναι σπιτική, σας έχω την συνταγή εδώ!!!

ΥΛΙΚΑ (για 20-24 κομμάτια)

• 200γρ μερέντα
• 1 αυγό σε θερμοκρασία δωματείου

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 c και στρώνουμε ένα μεγάλο ταψί με λαδόκολλα
2. Χτυπάμε τα υλικά μας στο μίξερ σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα για 10'.
3. Παίρνουμε με ένα κουταλάκι λίγο , λίγο απο το μείγμα και το βάζουμε στο ταψί.
4. Αφήνουμε απόσταση μεταξύ των μπισκότων γιατί κατά το ψήσιμο θα απλώσουν.
5. Ψήνουμε για 10 λεπτά.
6. Τα αφήνουμε για 2 ώρες να κρυώσουν, και τα ξεκολλάμε με μια σπάτουλα.
7. Πάνε υπέροχα με γάλα!!!

Καλή σας απόλαυση!!
Περιμένω τα σχόλιά σας εδώ και στην σελίδα μου στο facebook .
Σας φιλώ!

 Στιγμές των τελευταίων ημερών, μέσα απο τον φακό του κινητού μου.

"Δεν γράφεις ποτέ τίποτα για μένα.."μου είπε μια φορά διαβάζοντας ένα post μου ο Γιώργος. “Σαν να μην υπάρχω...σαν να μεγαλώνεις μόνη σου τη μικρή.."
Σήμερα γιορτάζει.
Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω κάτι γι’αυτόν...
Αλλά τί; Και πώς;
Πώς να γράψω για την αγάπη, για την συντροφικότητα, για την καλοσύνη, χωρίς να γίνω γραφική;
Πώς να αναφερθώ στο πόσο σημαντικός είναι στη ζωή μου, χωρίς να γίνω γλυκανάλατη;
Πώς να του πω πως ο λόγος που έχω την Χριστίνα, είναι ΑΥΤΟΣ;
Πώς να του εξηγήσω πως η ζωή μου μαζί του είναι αυτό που ονειρευόμουν πάντα, χωρίς να σκεφτεί ότι του λέω ψέματα;
Λέω λοιπόν για ακόμα μια φορά, να μην γράψω τίποτα γι'αυτόν.
Να του ευχηθώ μόνο
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ...

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, η γιορτή του Πάσχα είχε μεγαλύτερη σημασία για μένα από ότι έχει τώρα...Τηρούσαμε στην οικογένειά μου όσο μπορούσαμε κάποια από τα έθιμα, όχι καταναγκαστικά, αλλά γιατί αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε πως αυτές οι μέρες είχαν κάτι το διαφορετικό από τις υπόλοιπες, πράγμα που με τα δυσκολίας αισθάνομαι τα τελευταία χρόνια.
Τώρα αρχίζω σιγά σιγά να θέλω να επιστρέψω σε εκείνες τις μνήμες και να τις κάνω κι εγώ πράξη, τώρα που έχω την Χριστίνα και διαπιστώνω πως όταν έχεις παιδί, κάποια πράγματα αποκτάνε άλλη σημασία.
Θυμάμαι την Μεγάλη Δευτέρα την μητέρα μου να καθαρίζει το σπίτι και να να ψωνίζει τα υλικά για τα μαγειρέματα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Μεγάλη Πέμπτη βάφαμε τα αυγά. Παραδοσιακά με παντζάρι και κρεμμύδια και την θυμάμαι να τα τυλίγει με ένα κομμάτι από καλσόν για να μένει πάνω τους το κρεμμυδόφυλλο. Μέτα σειρά είχαν τα τσουρέκια και τα σμυρναίικα κουλούρια. Μοσχομύριζε το σπίτι. Και καθώς νηστεύαμε όλη την Μ.Εβδομάδα, η επιθυμία μας να τα φάμε γινόταν μεγαλύτερη!
Κάπου εκεί, ερχόταν κι ο νονός της αδελφής μου, ο οποίος με είχε πάρει υπό την προστασία του, μιας και η δικιά μου η νονά ήταν από χρόνια εξαφανισμένη. Μας έφερνε τις λαμπάδες μας, πασχαλινά αυγά και ρούχα ή παπούτσια!
Την Μ. Παρασκευή, το πρωί, πηγαίναμε και στολίζαμε τον επιτάφιο και φυσικά το βράδυ τον ακολουθούσαμε, με τα αναμμένα μας κεριά να στάζουν και να μας τσουρουφλάνε τα δάκτυλα. Δεν τρώγαμε ούτε λάδι και το γεύμα μας ήταν ψωμί κι ελιές (πάντα αναρωτιόμουν γιατί επιτρεπόντουσαν οι ελιές και όχι το λάδι τους) και μια υπέροχη ντοματόσουπα  που έφτιαχνε η μαμά μου.
Το Μ. Σάββατο ήταν γιορτή μεγάλη! Στολίζαμε το σπίτι με λαγουδάκια, κουνελάκια και πασχαλινά αυγά, τα βάζα με κρινάκια και ζουμπούλια, και το απόγευμα στρώναμε το τραπέζι για το βραδινό μας γεύμα! Φοράγαμε τα καινούργια μας ρούχα, παίρναμε την λαμπάδα και το φαναράκι μας και κάναμε διαγωνισμό με τις αδελφές μου, για το πια θα πάρει πρώτη το Άγιο φως. Το πιο σημαντικό δε από όλα, ήταν πως εκείνη τη μέρα, θα πηγαίναμε αργά για ύπνο και θα τρώγαμε όσα σοκολατένια αυγουλάκια θέλαμε!
Την Κυριακή του Πάσχα, δεν μπορώ να πω πως την περίμενα με ανυπομονησία, μιας και από μικρή δεν μου άρεσε το κρέας και φυσικά η εικόνα ενός αρνιού στη σούβλα και δέκα ανθρώπων να χορεύουν και να γελούν ολόγυρά του δεν ήταν και δεν είναι ότι καλύτερο για μένα.
Ευτυχώς μιας και δεν είχαμε "σπίτι στο χωριό" δεν ήμουν αναγκασμένη να το βιώσω πολλές φορές αυτό.
Εννοείται πως όλη την Μ. Εβδομάδα, ακούγαμε μόνο κλασσική μουσική και βλέπαμε φανατικά "Τον Ιησού από την Ναζαρέτ" του Φράνκο Τζεφιρέλι και όποια ταινία παιζόταν στην τηλεόραση με σχετικό περιεχόμενο!
Κάπως έτσι ήταν το Πάσχα των παιδικών μου χρόνων.
Εύχομαι να είμαστε καλά, να έχουμε υγεία και αγάπη και να περνάμε κάθε χρόνο, το καλύτερο Πάσχα της ζωής μας!

Καλή Ανάσταση σε όλους!
Περιμένω τα σχόλιά σας εδώ και στην σελίδα μου στο facebook
Σας φιλώ

Μιας και οι γιορτινές μέρες το απαιτούν, η συνταγή της εβδομάδας είναι εύκολα και πεντανόστιμα κουλουράκια, με σουσάμι, σταφίδες αμύγδαλα, σοκολάτα και ότι άλλο εσείς θέλετε να προσθέσετε !

ΥΛΙΚΑ

• 1 κούπα ελαιόλαδο 
• 1 κούπα φρέσκο χυμό πορτοκαλιού 
• 1 κούπα ζάχαρη 
• 1 κούπα σουσάμι 
• ξύσμα  απο 2 πορτοκάλια
• 4 βανίλιες 
• 2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ 
• 1 κούπα σταφίδες ή αμύγδαλα ή κάσιους ή καρύδια  ή φουντουκιά
• 1 κουβερτούρα χοντροκομμένη
• αλεύρι όσο πάρει