Κι αν ξυπνούσα το πρωί γεμάτη όρεξη για ατελείωτο παιχνίδι;
Κι αν τα βράδια που δεν μπορούσες να κοιμηθείς διαβάζαμε παραμύθια μέχρι το ξημέρωμα;
Κι αν μια μέρα τρώγαμε για μεσημεριανό παγωτά, τσίχλες και σοκολάτες;
Κι αν βγαίναμε στο δρόμο βόλτα με τις μπιτζάμες μας;
Κι αν παίζαμε μπουγέλο στο σαλόνι;
Κι αν ζωγραφίζαμε στους τοίχους του σπιτιού μας καράβια κι αστέρια και πριγκίπισσες με μακριά μαλλιά;
Κι αν χορεύαμε ένα απόγευμα μέχρι να πέσουμε κάτω;
Κι αν κρυβόμασταν μέσα στη ντουλάπα για να μην πλύνουμε τα δόντια μας το βράδυ;
Κι αν πετάγαμε μπαλόνια με μηνύματα από το μπαλκόνι;
Κι αν χαρίζαμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια σε αυτούς μου μας πληγώσανε;
Κι αν δεν υπήρχαν πρέπει και τώρα;
Κι αν τρώγαμε το πρωινό μας κάτω από το τραπέζι;
Κι αν παίρναμε σπίτι το γατάκι που μας χάιδεψε το πόδι;
Κι αν βάζαμε κραγιόν και βάφαμε τα νύχια μας;
Κι αν λέγαμε πάντα αυτό που θέλαμε χωρίς φόβο;
Κι αν βλέπαμε τηλεόραση μέχρι να βαρεθούμε;
Κι αν χαζεύαμε για ώρες τα μυρμήγκια;
Κι αν είχαμε γενέθλια τρεις φορές το χρόνο;
Κι αν υπήρχε Άγιος Βασίλης και μας αγαπούσε;
Κι αν μας θέλανε για αυτό ακριβώς που είμαστε;
Κι αν σε κοίταγα στα μάτια κάθε μέρα και σου έλεγα πως είσαι ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΕΧΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;
Κι αν…
Για την Χριστίνα.
Σας φιλώ
Ιουλίου 08, 2016
11
σχόλια
Όταν πριν από μερικές μέρες ένα από τα αγαπημένα μου περιοδικά μαγειρικής ο Γαστρονόμος με προσκάλεσε να παρακολουθήσω τα βραβεία ποιότητας, εννοείται πως πέταξα την σκούφια μου.
Από το πρώτο κι όλας τεύχος του περιοδικού πριν από δέκα χρόνια (είναι απίστευτο πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός) μέχρι σήμερα, χαίρομαι κάθε φορά που το διαβάζω.
Βρέθηκα λοιπόν στο Ζάππειο Μέγαρο για να γνωρίσω Έλληνες παραγωγούς, να δοκιμάσω τα προϊόντα τους και να χαρώ με το πείσμα αυτών των ανθρώπων που παρ’όλες τις δυσκολίες των καιρών, πασχίζουν και καταφέρνουν να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Δοκίμασα εξαίσια γραβιέρα, υπέροχα κεράσια, γευστικά πιάτα από βραβευμένους σεφ, συναντήθηκα με αγαπημένους φίλους και έφυγα με ένα καλάθι γεμάτο καλούδια.
Πάρτε μια μικρή γεύση από τις φωτογραφίες κι από το βίντεο της βραδιάς, στο οποίο θα με δείτε (στον χρόνο 2:15) να δοκιμάζω την φασολάδα του Σωτήρη Ευαγγέλου executive chef του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία, και να ενθουσιάζομαι!
Ιουλίου 06, 2016
2
σχόλια
Ξέρεις κάτι;
Είναι φορές που νιώθω πως ζητάς από μένα, πολλά περισσότερα από αυτά που μπορώ πραγματικά να σου δώσω. Πολλά περισσότερα από αυτά που πραγματικά έχω να σου δώσω.
Τις φορές που μου ζητάς να είμαι η πιο τέλεια μητέρα, η πιο τέλεια φίλη, η πιο τέλεια σύζυγος, η πιο τέλεια επαγγελματίας, η πιο τέλεια ερωμένη, η πιο τέλεια κόρη, η πιο τέλεια αδελφή, η πιο τέλεια γυναίκα.
Τις στιγμές που μου ζητάς να είναι όλα έτοιμα, όλα καθαρά, όλα ευχάριστα, όλα ιδανικά.
Τις στιγμές που πρέπει να χαμογελώ, να καταλαβαίνω, να υπομένω, να περιμένω, να γλυκαίνω.
Τότε που όλα γίνονται για μια εικόνα, για μια αγκαλιά, για ένα μπράβο, για ένα like, για ένα share, για ένα comment.
Τότε που μόνο τότε αποκτώ αξία για σένα. Τότε που αν δεν είμαι αυτό που θες, απλά δεν με θες.
Τότε που οι πλευρές μου μπερδεύονται και δεν ξέρω ποια πραγματικά είμαι.
Τότε που πρέπει να χαμογελώ με ίσια δόντια, με ίσια μαλλιά, με ίσια μύτη, με ίσια κοιλιά, χωρίς κυτταρίτιδα και με μεγάλο στήθος, χωρίς φοβίες και ανασφάλειες, χωρίς ψυχαναγκασμούς και αναβλητικότητες.
Γεμάτη τόλμη και γοητεία, γεμάτη ομορφιά, γεμάτη σιγουριά, γεμάτη αυτοπεποίθηση, ολόκληρη μια τεράστια επιτυχία, ολόκληρη μια προσωποποίηση του ιδανικού, μια προσωποποίηση του ελεύθερου, του όμορφου, του ζωντανού, του έξυπνου, του σέξι, του μορφωμένου, του ήρεμου, του γλυκού.
Και ξέρεις κάτι; Δεν έχω ίσια δόντια, ούτε ίσια μαλλιά, ούτε ίσια μύτη, ούτε ίσια κοιλιά…
Και ξέρεις κάτι; Είμαι γεμάτη ανασφάλειες και λάθη, και είναι φορές που φοβάμαι τους ανθρώπους και τα λόγια τους και τα βλέμματά τους. Και είναι φορές που θέλω απλά να τρέξω, να κλείσω τα μάτια μου, τα αυτιά μου και να τρέξω, να τρέξω μέχρι να νιώσω την καρδιά μου να βγαίνει από το στήθος μου και να κατρακυλάει στο χώμα.
Και ξέρεις κάτι; Δεν είμαι ούτε τέλεια μητέρα, ούτε τέλεια φίλη, ούτε τέλεια σύζυγος, ούτε τέλεια επαγγελματίας, ούτε τέλεια ερωμένη, ούτε τέλεια κόρη, ούτε τέλεια αδελφή, ούτε τέλεια γυναίκα.
Μα ξέρεις κάτι; Ποτέ δεν ήθελα να είμαι. Μόνο τις στιγμές που το βλέμμα σου κοίταγε αλλού. Μόνο όταν η φωνή σου σκλήραινε και γινόταν ψυχρή. Μόνο όταν τα χέρια σου κλείνανε και μου στερούσαν την αγκαλιά.
Μόνο τότε ήθελα να 'μουν τέλεια για να με θέλεις. Για να με κοιτάς και να με θέλεις. Για να Μ’ΑΓΑΠΑΣ και να με θέλεις.
Μα ξέρεις κάτι; Κουραστικά να προσπαθώ να είμαι κάποια άλλη. Μάτωσα τα πόδια μου να ψάχνω για σωσία. Έχασα τα χρόνια μου να ψάχνω αυτό που θα ήτανε καλύτερο να είμαι.
Και ξέρεις κάτι; Τώρα πια θέλω μόνο EMENA. Εμένα με τα μεγάλα μάτια και τα καστανά μαλλιά. Με την ψυχή και το σώμα μου. Με την ανάσα και το βλέμμα μου. Με τη δίψα μου να βρω τον εαυτό μου, σαν ένα μικροσκοπικό μπιζέλι κάτω από τα στρώματα των άλλων. Κάτω από τα σώματα των άλλων.
Και ξέρεις κάτι; Αν με αποδεχτείς, θα με δεις να ανθίζω…
Ξέρεις.
Σας φιλώ
Ιουλίου 04, 2016
6
σχόλια
Καλό μήνα!!!
Κι εκεί που είχα προγραμματίσει να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου από τα Βραβεία Ποιότητας του Γαστρονόμου, συνειδητοποιώ πως έφτασε ο Ιούλιος και πως μετά από 5 μήνες απουσίας, η λίστα μου θέλει να ξαναβγεί στον αέρα!
Έτσι λοιπόν, για αυτόν τον σούπερ καλοκαιρινό μήνα θέλω:
- Να ξαπλώσω στην ακροθαλασσιά και να αφήσω το βάρος μου στην άμμο.
- Να φορέσω το λεμονάτο μου μαγιό.
- Να φτιάξω γρανίτα από καρπούζι και να την φάω στην βεράντα.
- Να κάνω το κέφι μου και οποιανού του αρέσει.
- Να πάω σε ένα ακόμα θερινό σινεμά.
- Να οργανώσω τις επόμενες μέρες των διακοπών μας.
- Να κλείσω τα αυτιά μου και τα μάτια μου στον αρνητισμό.
- Να αρχίσω ένα καινούργιο βιβλίο.
- Να κάνω ένα ακόμα βραδινό μπάνιο.
- Να συνεχίσω τον διαλογισμό.
- Να πάρω τηλέφωνο όσους φίλους μου έχω καιρό να δω.
- Να μαζέψω κοχύλια για να χω συντροφιά τον χειμώνα.
- Να δω ένα αστέρι να πέφτει και να κάνω μια ευχή.
- Να βάλω ένα πρόγραμμα γυμναστικής στην καθημερινότητά μου.
- Να με αγαπάω κάθε μέρα και πιο πολύ.
- Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Σας εύχομαι ένα μήνα όπως εσύ τον επιθυμητέ! Γεμάτο δροσερά απογεύματα και καταγάλανα νερά και φλούδες από καρπούζι.
Σας φιλώ
Ιουλίου 01, 2016
No σχόλια
Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα το δεύτερο και τελευταίο μέρος από το ταξίδι μου στη Σαντορίνη.
Ελπίζω να σας αρέσει όσο και το πρώτο.
Τρίτη Μέρα
Πρωινό στο σπίτι.
Τοστ, σαντορινιά ντοματάκια και χυμός πορτοκάλι.
Στην παραλία για μπάνιο και κάτι ελαφρύ για μεσημεριανό.
Το απογευματάκι στο Σεμινάριο ελαιογνωσίας.
Και η βραδιά έκλεισε με δείπνο στο εστιατόριο Σελήνη.
Τέταρτη Μέρα
Βόλτα στην αγαπημένη μου Οία.
Μεσημεριανό στον πολύ όμορφο καφενέ Μελετίνι.
Και αργά το απόγευμα μπάνιο στη θάλασσα και
δείπνο στην παραλία με θέα την πανσέληνο.
Πέμπτη Μέρα
Η μέρα της αναχώρησής μου ξεκίνησε χαλαρά, με το γνωστό κι αγαπημένο
πρωινό στο σπίτι. Αυτή τη φορά είχαμε και ντόπιο νοστημότατο ξυλάγγουρο!
Καφεδάκι και μεσημεριανό σε γειτονικό καφενείο.
Και επιστροφή στην Αθήνα με την απογευματινή πτήση
της Aegean Airlines.
Αυτό ήταν λοιπόν το ταξίδι μου στην Σαντορίνη!
Γεμάτο όμορφες στιγμές και εικόνες, όμορφους ανθρώπους, όμορφες αναμνήσεις…
Περιμένω τα σχόλιά σας, μιας και κάθε φορά που τα διαβάζω με γεμίζουν χαρά.
Γι’αυτό μην σταματάτε να μου γράφετε!
Επανέρχομαι την Παρασκευή με ένα νέο ποστ σχετικό με τα Βραβεία Ποιότητας του Γαστρονόμου που παρακολούθησα προχτές.
Μέχρι τότε, τα λέμε μέσα από το Facebook το
Instagram και το Snapchat!
Σας φιλώ
Ιουνίου 29, 2016
7
σχόλια
