Κι αν ξυπνούσα το πρωί γεμάτη όρεξη για ατελείωτο παιχνίδι;
Κι αν τα βράδια που δεν μπορούσες να κοιμηθείς διαβάζαμε παραμύθια μέχρι το ξημέρωμα;
Κι αν μια μέρα τρώγαμε για μεσημεριανό παγωτά, τσίχλες και σοκολάτες;
Κι αν βγαίναμε στο δρόμο βόλτα με τις μπιτζάμες μας;
Κι αν παίζαμε μπουγέλο στο σαλόνι;
Κι αν ζωγραφίζαμε στους τοίχους του σπιτιού μας καράβια κι αστέρια και πριγκίπισσες με μακριά μαλλιά;
Κι αν χορεύαμε ένα απόγευμα μέχρι να πέσουμε κάτω;
Κι αν κρυβόμασταν μέσα στη ντουλάπα για να μην πλύνουμε τα δόντια μας το βράδυ;
Κι αν πετάγαμε μπαλόνια με μηνύματα από το μπαλκόνι;
Κι αν χαρίζαμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια σε αυτούς μου μας πληγώσανε;
Κι αν δεν υπήρχαν πρέπει και τώρα;
Κι αν τρώγαμε το πρωινό μας κάτω από το τραπέζι;
Κι αν παίρναμε σπίτι το γατάκι που μας χάιδεψε το πόδι;
Κι αν βάζαμε κραγιόν και βάφαμε τα νύχια μας;
Κι αν λέγαμε πάντα αυτό που θέλαμε χωρίς φόβο;
Κι αν βλέπαμε τηλεόραση μέχρι να βαρεθούμε;
Κι αν χαζεύαμε για ώρες τα μυρμήγκια;
Κι αν είχαμε γενέθλια τρεις φορές το χρόνο;
Κι αν υπήρχε Άγιος Βασίλης και μας αγαπούσε;
Κι αν μας θέλανε για αυτό ακριβώς που είμαστε;
Κι αν σε κοίταγα στα μάτια κάθε μέρα και σου έλεγα πως είσαι ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΕΧΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;
Κι αν…
Για την Χριστίνα.
Σας φιλώ
11 σχόλια
Αχ! Πόσο χαίρομαι που άρχισες να ξαναγράφεις!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάγδα μου!! Κι εγώ πόσο χαίρομαι που άρχισες να με ξαναδιαβάζεις!
ΔιαγραφήΜας χρωστάμε έναν καφέ…
Σε φιλώ
Τέλειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια
oiparamythenies
Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε.
Αν τα κάναμε όλα αυτά, σίγουρα θα ήμασταν πιο χαρούμενοι (τουλάχιστον για λίγο)!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, θα ήμασταν!
ΔιαγραφήΊσως και για πολύ..
Και γιατί όχι; Να φτιάχνουμε τον δικό μας μικρόκοσμο; Έστω για λίγο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι! Τον δικό μας κόσμο! Αφού μπορούμε!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ.
...τότε θα είμαστε καλύτεροι άνθρωποι! Ξέγνοιαστοι, χωρίς άγχη και χιλιάδες πρέπει να μας κυνηγούν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Σ: ξέρεις πόσες φορές έχω κάνει τις ίδιες σκέψεις?
Χαίρομαι που έγραψα και τις δικές σου σκέψεις…
ΔιαγραφήΧαίρομαι που όλο αυτό γίνεται αφορμή για επαφή και επικοινωνία…
Καλό σου βράδυ Μαρία!
Τι όμορφη εικόνα, τι όμορφα λόγια... να σου πω ότι βούρκωσα στο τέλος??
ΑπάντησηΔιαγραφή