Γεια σας και χαράς σας!
Ο Σεπτέμβρης ήταν ένας πολύ όμορφος και πολύ γενναιόδωρος μήνας.
Ήταν μήνας αποφάσεων, πλάνων και μιας καινούργιας σχολικής χρονιάς.
Ήταν μήνας προσαρμογής, μήνας αλλαγών, ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου.
Ήπια ζεστό κακάο με καλή παρέα, αλλά και τσάι με γεύση μέντα-κακάο.
Ξεκίνησα να γράφω στο καινούργιο μου σημειωματάριο, πήγα κοντά σε ότι με γεμίζει ακολουθώντας τα συναισθήματά μου και πηγαίνοντας κόντρα στην μόδα των πολλών.
Ετοίμασα το γραφείο της Χριστίνας και έγραψα ένα ακόμα ποστ για την διατροφή (το οποίο μπορείς να βρεις εδώ), γέμισα την κουζίνα μου με γλαστράκια και άκουσα πολύ γαλλική μουσική, παίρνοντας αγκαλιά τις όποιες αλλαγές μου έφερε αυτός ο μήνας!
Τον Σεπτέμβρη κατάφερα: 

•Να καλέσω μια φίλη μου στο σπίτι για τσάι με γεύση μέντα-κακάο.
•Να ξεκινήσω να γράφω στο καινούργιο μου σημειωματάριο.
•Να πάω κοντά σε ότι με γεμίζει.
•Να οργανώσω ένα μελλοντικό ταξίδι.
•Να προσθέσω μερικές καινούργιες συνταγές στο συνταγολόγιο μου.
•Να ετοιμάσω το γραφείο της Χριστίνας για την νέα σχολική χρονιά.
•Να διαβάσω το βιβλίο μου ξαπλωμένη στην αιώρα ένα βροχερό απόγευμα.
•Να ακολουθήσω τα συναισθήματά μου.
•Να γράψω ακόμα ένα ποστ περί διατροφής εδώ στο blog.
•Να γεμίσω την κουζίνα μου με μυρωδάτα γλαστράκια.
•Να φτιάξω μια μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη.
•Να ακούσω πολύ γαλλική μουσική.
•Να πάω κόντρα στη μόδα των πολλών.
•Να αγοράσω ένα ροζ σκανδιναβικό σακίδιο για την Χριστίνα.
•Να πάρω αγκαλιά τις όποιες αλλαγές μπορεί να μας φέρει ο μήνας.
•Να πιω ζεστό κακάο.
• Να αφήσω ένα βιβλίο στο κάθισμα του μετρό με την σημείωση "άστο με την σειρά σου κάπου μόλις το διαβάσεις".
•Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Και μην ξεχνάτε πως μπορείτε να βρείτε όλες τις προηγούμενες λίστες μου ΕΔΩ!

Γεια σας και χαρά σας!
Το φθινόπωρο είναι για τα καλά εδώ, με τον Οκτώβρη να κάνει την εμφάνισή του κι εγώ χαίρομαι σαν μικρό παιδί, αφού ήρθε επιτέλους η εποχή για ζεστά τσάγια, μαζώξεις στο σπίτι για επιτραπέζια και πίτσα, κολοκυθόπιτες, αναμμένα κεριά και μυρωδιά κανέλας.
Αυτόν τον μήνα θέλω:

•Να περπατήσω πάνω σε ξερά φύλλα.
•Να φτιάξω μια μηλόπιτα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη.
•Να διαβάσω τουλάχιστον δύο βιβλία.
•Να περάσω τα Σαββατοκύριακά μου χωρίς ίντερνετ.
•Να οργανώσω το φετινό Halloween party.
•Να κατεβάσω τα χειμερινά μας ρούχα.
•Να φτιάξω σοκολατάκια με γεύση καρύδας.
•Να πάω μια βόλτα στο βουνό.
•Να διατηρήσω καθαρό και μαζεμένο το σπίτι.
•Να αγοράσω ένα κερί με άρωμα κανέλα.
•Να πάω θέατρο.
•Να δω με περισσότερη αγάπη τους ανθρώπους.
•Να κλείσω τα μάτια μου στην ασχήμια.
•Να ακούσω καινούργιες μουσικές.
•Να ετοιμάσω κάτι όμορφο για την επέτειο του γάμου μου.
•Να πάω σινεμά.
•Να φάω ζεστά κάστανα.
•Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Εσείς, τι θέλετε κάνετε αυτόν τον μήνα;
Και μην ξεχνάτε πως μπορείτε να βρείτε όλες τις προηγούμενες λίστες μου ΕΔΩ!

Γεια σας και χαρά σας!
Παρασκευή σήμερα, και είναι μέρα έμπνευσης με εικόνες που μου αρέσουν, εικόνες που με εμπνέουν, εικόνες που με κάνουν να νιώθω όμορφα και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
(όλες οι φωτογραφίες είναι από ΕΔΩ )

Γεια σας και χαρά σας!
Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ αυτή η εποχή του φθινοπώρου.
Μετά από ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι, με τις όποιες δυσκολίες και τις αναποδιές του, ήρθε το φθινόπωρο για να γεμίσει της μέρες μας με ζεστά τσαγάκια, μυρωδάτα κεριά, όμορφες φιλικές συγκεντρώσεις και χαλαρά Σαββατοκύριακα.
Αυτήν την εποχή, όταν έχω ελεύθερα κάποια από τα πρωινά μου (τα τυχερά του επαγγέλματος) και αφού πάω το Χριστινιώ στο σχολείο, απολαμβάνω την θαλπωρή του σπιτιού μου καθισμένη στον καναπέ με μια κούπα τσάι και ένα βιβλίο.
Μου αρέσει να ακούω την ησυχία και να προγραμματίζω εξορμήσεις στο βουνό, μου αρέσει να φτιάχνω καροτόσουπες και να στολίζω το σπίτι μου με κολοκύθες, κουκουνάρια και ξερά φύλλα.
Σκέφτομαι να δοκιμάσω να φτιάξω μια μηλόπιτα χωρίς γλουτένη και ζάχαρη, με αλεύρι αμυγδάλου και πετιμέζι!
Αν την πετύχω, θα σας δώσω την συνταγή.
Σκέφτομαι να ακούω πιο συχνά μουσική από το παλιό μας πικαπ με δίσκους βινύλιου.
Σκέφτομαι επίσης να περιορίσω την χρήση του ίντερνετ και αντ' αυτού, να διαβάσω πολλά βιβλία.
Ανυπομονώ να πάω για πικ νικ στην Πάρνηθα και να φωνάξω τις φίλες μου στο σπίτι για τσάι και συμπάθεια.
Επίσης σκέφτομαι να κάνω κι φέτος ένα Halloween Party με τις φίλες της Χριστίνας, αφού κάθε χρόνο περνάνε τόσο καλά.
Θα ήθελα να ξαναξεκινήσω και pilates. Ίσως βρω επιτέλους το κουράγιο και γραφτώ, μιας και διαπιστωμένα είναι από τα καλύτερα δώρα που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου.
Θέλω να δω πολύ θέατρο και σινεμά και να περάσω πολύ χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου.
Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο, μα αισθάνομαι πως αυτό το διάστημα, θα είναι η απαρχή μιας υπέροχης χρονιάς!
Εσείς, τι θέλετε να κάνετε αυτήν την περίοδο;

Γεια σας και χαρά σας και καλή εβδομάδα να έχουμε.
Χτες το βράδυ καθώς έβαζα την κόρη μου για ύπνο, με κατέκλυσε μια ξεχασμένη παιδική μου ανάμνηση που με έβαλε σε σκέψεις: Μόλις έχω τελειώσει την Πέμπτη Δημοτικού. Είναι Σεπτέμβρης αργά το απόγευμα κι εγώ βρίσκομαι μέσα στο αυτοκίνητο μαζί με τους γονείς μου οι οποίοι έχουν έρθει να με πάρουν από το καινούργιο μου σχολείο, για να πάμε στο καινούργιο μας σπίτι, στην καινούργια χώρα στην οποία θα ζήσουμε την ζωή μας για τα επόμενα χρόνια. 
Κλαίω απαρηγόρητα καθώς η προσαρμογή, μου πέφτει κομματάκι βαριά. Πάω σε ένα καινούργιο σχολείο αχανές και διαφορετικό, σαν και αυτό που βλέπαμε αργότερα στην σειρά Beverly Hills, μακριά από την χώρα μου και το σπίτι μου, μακριά από τους φίλους μου και την αγαπημένη μου γιαγιά, ενώ παράλληλα με προάγουν στην Πρώτη Γυμνασίου όπου πρέπει να μιλάω και στα γαλλικά.
Η μαμά μου, από το μπροστινό κάθισμα, μου λέει να μην στεναχωριέμαι κι ότι τώρα θα έχω την ευκαιρία να μάθω τόσα πολλά πράγματα, θα κάνω καινούργιους φίλους και πως ο καιρός θα περάσει γρήγορα, θα έρθουν οι διακοπές και θα πάμε στην Ελλάδα για να δούμε τον παππού και την γιαγιά και άλλα τέτοια, ενώ ο μπαμπάς μου, παρκάρει το αυτοκίνητο στο πρώτο σούπερ μάρκετ που βρίσκει, κατεβαίνει και επιστρέφει με ένα πακέτο μπισκότα.
Και κάπου εκεί, γίνεται ένα "κατ" και ο χρόνος σταματάει για λίγο.
Εγώ κρατάω στα χέρια μου ένα πακέτο με μπισκότα της γαλλικής εταιρίας LU που απέξω γράφει PRINCE και γλύφω τα αλμυρά μου δάκρυα, ενώ παράλληλα ο σοκολατένιος τραγανός Πρίγκιπας, με γέμιση βανίλια και επικάλυψη σοκολάτας γάλακτος, βγαίνει από το κουτί του και έρχεται να με σώσει από την δυστυχία μου.
Με την πρώτη δαγκωνιά, ένα γλυκό κύμα με πλημμυρίζει και με χαλαρώνει, κάνοντάς με να ξεχάσω για λίγο τον καημό μου και να αφεθώ στο να χαζεύω από το παράθυρο την φωτισμένη πόλη.
Μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι, έχω φάει όλο το πακέτο με τα μπισκότα και έχω πιστεί πως υπάρχει ελπίδα. Στην τελική, όσο άσχημα κι αν πάνε τα πράγματα, εγώ θα έχω πάντα δίπλα μου τον γλυκό μου Πρίγκιπα να με παρηγορεί... 
Κάπου εδώ πρέπει να σας πω πως θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια την γεύση, την υφή και την μυρωδιά των συγκεκριμένων μπισκότων κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε.
Ο σοκολατένιος Πρίγκιπας, έγινε η λύση, ένα ηρεμιστικό, ένα εύκολο και αποδεχτό μέσο για να καταστείλει την λύπη μου, τον φόβο μου και την αναστάτωση μου ενώ παράλληλα ήταν ένα ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ.
Χωρίς καμία πρόθεση από πλευράς μου να επιρρίψω όλες τις ευθύνες στους γονείς μου για τον λάθος χειρισμό τους, αφού πάντα κάνανε και κάνουν για μένα και τις αδελφές μου το καλύτερο που μπορούν, μένω στο πώς επιλέγοντας αυτόν τον τρόπο, με ενίσχυσαν στο να μάθω να συνδέω την εξάλειψη της στεναχώριας μου, με το φαγητό και συγκεκριμένα με την ζάχαρη.
Σκεφτείτε πόσο καταστροφικό και παράλληλα μπερδευτικό είναι αυτό για ένα παιδί.
Σκοπός του φαγητού είναι να μας δώσει τα θρεπτικά συστατικά τα οποία θα μας κρατήσουν υγιείς στη ζωή, παράλληλα φυσικά και με την γευστική απόλαυση που είναι αδιαμφισβήτητα εξίσου σημαντική. 
Σκοπός του φαγητού σίγουρα δεν είναι να μας πάρει αγκαλιά, να μας κοιτάξει βαθιά στα μάτια και να μας πει: "Κλάψε αγάπη μου... σε καταλαβαίνω... έχεις δίκιο...είμαι εδώ για σένα".
Αυτό πρέπει να το κάνουν οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι το φαγητό.
Αυτό πρέπει να το κάνω κι εγώ στο παιδί μου και όχι να του προσφέρω το φαγητό σαν λύση στα προβλήματά του.
Η λύση δεν είναι να του δώσω ένα μπισκότο όταν κλαίει μέσα στο αυτοκίνητο, ούτε να του πάρω καραμέλες για να σταματήσει να γκρινιάζει. 
Η λύση δεν είναι να του παραγγείλω μια πίτσα όταν βαριέται, ούτε να του πάρω παγωτό επειδή χτύπησε το πόδι του.
Η λύση είναι να του δώσω μια αγκαλιά, την φυσική μου παρουσία, χρόνο από τον χρόνο μου για να καταλάβουμε παρέα τα συναισθήματά του.
Η λύση είναι να αισθανθεί ότι το συμμερίζομαι κι ότι δεν είναι παλαβό που κάνει έτσι, ότι κάποτε ήμουν κι εγώ ένα μικρό παιδί με φόβους κι ανασφάλειες και άσχημες στιγμές. Κι αυτό θα γίνει, μόνο όταν ΕΓΩ αρχίσω να φροντίζω τον εαυτό μου και σταματήσω να τον παρηγορώ με υποκατάστατα όπως το φαγητό, το αλκοόλ, τα ψώνια, το διαδίκτυο κτλ.
Να' μαι λοιπόν τώρα, μετά από πολλά χρόνια να προσπαθώ να βρω την ψυχική και σωματική μου υγεία, να αρνούμαι την "βοήθεια" και την "παρηγοριά" του φαγητού, διεκδικώντας αγάπη και προσοχή από τους ανθρώπους.
Τώρα πια θέλω να βρίσκω το κουράγιο να μένω με τα συναισθήματά μου, με τον φόβο, τον θυμό, τον πόνο μου και να ζητάω μια αγκαλιά, δυο μάτια που θα με δουν με αγάπη και θα με καταλάβουν, δυο αυτιά που θα με ακούσουν προσεκτικά.
Το κάνω για μένα, αλλά και για το παιδί μου.
Δεν θέλω να γεμίζω άλλο το σώμα μου σκουπίδια, που θολώνουν το μυαλό και το συναίσθημά μου και ως άλλο ναρκωτικό με ταξιδεύουν για λίγο σε ηλιόλουστα λιβάδια, όπου τρέχω καβάλα σε ένα άσπρο άλογο παρέα με τον σοκολατένιο Πρίγκιπα μου, ενώ μόλις ξεπεζέψω με γεμίζουν απελπισία και κατάθλιψη. 
Το χρωστάω άλλωστε και σε εκείνο το κοριτσάκι μέσα στο αυτοκίνητο.

Γεια σας και χαρά σας!
Τελευταία μέρα της εβδομάδας σήμερα, κι εγώ θέλω να σας δείξω εικόνες που μου αρέσουν, εικόνες που με εμπνέουν, εικόνες που με κάνουν να νιώθω όμορφα και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
(όλες οι φωτογραφίες είναι από ΕΔΩ )

Γεια σας και χαρά σας!
Μετά από αυτό το ποστ όπου σας μίλησα λίγο για την διατροφή που κάνω τελευταία, και αφού ανέβασα ένα story στον λογαριασμό μου στο Instagram, πολλοί από εσάς μου ζητήσατε την συνταγή για το υπερνόστιμο κέικ μπανάνας χωρίς γλουτένη και ζάχαρη που έφτιαξα .
Γενικά προσπαθώ να μην πετάω φαγητό και φροντίζω να καταναλώνουμε τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά που παίρνουμε προτού σαπίσουν.
Έτσι προχτές μόλις πήρα χαμπάρι πως οι μπανάνες μας πάνε σιγά, σιγά να μας αποχαιρετήσουν, σκέφτηκα να φτιάξω ένα κέικ για να συνοδεύει το τσαγάκι μας αλλά και για να έχει να παίρνει το Χριστινιώ μαζί του στο σχολείο.
Ένα κέικ πανεύκολο, υγιεινό, μυρωδάτο, χωρίς ζάχαρη και αλεύρι στο οποίο μπορείτε να προσθέσετε ότι σας αρέσει! Σταφίδες, ξηρούς καρπούς, κομματάκια σοκολάτας, χαρουπόμελο, σπόρια, κακάο κτλ.

ΥΛΙΚΑ

- 1/2 κούπα αλεύρι καρύδας
- 4 μεγάλα αυγά
- 2 ώριμες μπανάνες (εγώ έβαλα 3)
- 1/4 της κούπας λάδι καρύδας
- 3/4 κ.γ. αλάτι
- 1/2 κ.γ. μαγειρική σόδα (εγώ βάζω σόδα χωρίς γλουτένη και χωρίς αλουμίνιο)
- 1/4 της κούπας μέλι (εγώ το αντικατέστησα με σταφίδες)
- 1 κ.γ εκχύλισμα βανίλιας
- 1/2 γλ. κανέλα
- τριμμένη καρύδα για γαρνίρισμα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Προθερμαίνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς.
Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι και τη σόδα και τα ανακατεύουμε.
Σε ένα άλλο μπολ, λιώνουμε τις μπανάνες με ένα πιρούνι και προσθέτουμε τα αυγά, το λάδι καρύδας, την βανίλια, την κανέλα, το μέλι (τις σταφίδες, ή τους ξηρούς καρπούς, ή τα κομματάκια σοκολάτας κλπ) και αφού τα ανακατεύσουμε, προσθέτουμε και το περιεχόμενο του πρώτου μπολ και ξανά ανακατεύουμε (εγώ δεν χρησιμοποιώ μίξερ χειρός, αλλά το χτυπητήρι για τα αυγά).
Αλείφουμε μια φόρμα για κέικ , στρογγυλή ή μακρουλή (it's up to you) με λάδι καρύδας και περιχύνουμε το μείγμα. Γαρνίρουμε με τριμμένη καρύδα (εγώ την ξέχασα χαχαχα).
Ψήνουμε για 45 λεπτά και είναι έτοιμο!


Μπορείτε να το συνοδεύσετε με μαρμελάδα ή με σπιτική φουντουκομερέντα , με ταχίνι και μέλι στο πρωινό σας ή στο απογευματινό σας διάλειμμα για τσάι ή καφέ, ενώ επίσης είναι μια πολύ καλή λύση για ένα γρήγορο, γευστικό και υγιεινό σνακ για το σχολείο.
Καλή σας απόλαυση!