Εικόνες, αντικείμενα, στιγμές, που μου δημιουργούν την διάθεση να σκεφτώ, να νιώσω ή να κάνω κάτι!
Αν έστω κι ένα απο όλα αυτά, λειτουργήσει έτσι και για σας διαβάζοντας το post μου, τότε η έμπνευση θα είναι μεταδοτηκή!!

 Στιγμές των τελευταίων ημερών ,μέσα απο τον φακό του κινητού μου

Είναι φορές που σκέφτομαι πώς ήταν η ζωή μου πριν αποκτήσω την κόρη μου...
Πως ήμουν ?  Ποια ήμουν ?
Έκανα ότι ήθελα χωρίς  να δίνω λογαριασμό σε κανέναν.
Έτρωγα όταν πεινούσα και κοιμόμουν όταν νύσταζα. Δούλευα πολύ. Έβγαινα πολύ. Ταξίδευα πολύ. Έβλεπα τους φίλους μου πιο συχνά. Κάπνιζα, έπινα, ξενυχτούσα. Μίλαγα άπειρες ώρες στο τηλέφωνο και σέρφαρα άπειρες ώρες στο διαδίκτυο. Έκανα σχέδια με τον σύντροφό μου για ταξίδια μακρινά με αυτοκίνητο. Ψώνιζα ρούχα, καλλυντικά, παπούτσια και ξανά παπούτσια. Ξημερωνόμουν στον καναπέ του σπιτιού μου κάνοντας ψυχανάλυση με την κολλητή μου. Βαφόμουν. Ντυνόμουν. Έκανα γυμναστική. Έτρωγα πολλές σοκολάτες και μετά άρχιζα δίαιτα. Κοίταγα το ταβάνι. Πήγαινα σε συναυλίες. Έβλεπα θέατρο και σινεμά.  Σκεφτόμουν να κάνω παιδί.
Πολλά έχουν αλλάξει απο τότε...Κάποια πάλι όχι. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Δεν ξέρω πως θα ταν η ζωή μου αν δεν έκανα παιδί.. Ξέρω μόνο πως είναι τώρα που έχω.
Ξέρω πως όταν μπορώ και παίρνω προσωπικές ανάσες μέσα στη μέρα, νιώθω ευτυχισμένη που είμαι μάνα. Ξέρω πως όταν μπορώ και φροντίζω τον εαυτό μου, και το σπίτι μας  η κόρη μου παίρνει ευτυχία και χαρά απο μένα. Ξέρω πως όταν μπορούμε και οι δυο, ξαναξημερωβραδιάζομαι με την κολλητή μου στο καναπέ για ψυχανάλυση. Ξέρω πως το αυτοκίνητό μας, είναι έτοιμο κάθε φορά που αποφασίζουμε ταξιδάκι για τρεις. Ξέρω πως όταν κοιμάται η μικρή μου, μπορώ να μιλήσω και να σερφάρω όσο θέλω. Ξέρω πως δεν θέλω να ξανακαπνίσω και πως το αλκοόλ το απολαμβάνω καλύτερα όταν το πίνω με μέτρο. Ξέρω πως δεν μου χρειάζονται πια τόσα ρούχα και παπούτσια. Ξέρω πως δουλειά, δεν είναι μόνο το επάγγελμά μου. Ξέρω πως μπορώ να κάνω νέους φίλους. Ξέρω πως ακόμα μπορώ να είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ. Ξέρω πως ο σύντροφός μου είναι πια κάτι παραπάνω. Είναι και πατέρας του παιδιού μου. Ξέρω πως δεν θα άλλαζα τον έρωτά μου για την κόρη μου με κανέναν άλλον έρωτα. Ξέρω πως μπορώ ακόμα να σκέφτομαι να κάνω κι άλλο παιδί.

Σας φιλώ

Θέλω μέχρι το τέλος αυτού του μήνα :

• να σκέφτομαι λιγότερο και να γελάω περισσότερο
• να φάω σούσι με τις φίλες μου
• να χορέψω με κέφι το πρώτο τραγούδι που θα ακούσω στο ραδιόφωνο
• να κάνω κάτι που φοβάμαι να κάνω
• να πάω θέατρο
• να φτιάξω μια καινούργια συνταγή
• να κάτσω στην βεράντα μου και να μην κάνω τίποτα για μια ολόκληρη ώρα
• να στείλω ένα μήνυμα στους φίλους μου, που θα γράφει  "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ"
• να κάνω έστω και ένα απο τα παραπάνω

Μέχρι τότε περιμένω τα σχόλιά σας εδώ και στην σελίδα μου στο facebook !
Και μην ξεχνάτε. Απομένουν 2 μέρες μέχρι την λήξει του διαγωνισμού μου!

Σας φιλώ

Σήμερα η συνταγή της εβδομάδας είναι η σπιτική μερέντα!!
Ξέρω, θα μου πείτε πως δύσκολα μπορεί κανείς να φτιάξει σπιτική μερέντα που να έχει την ΓΕΥΣΗ της μερέντας. Και θα συμφωνήσω μαζί σας, λέγοντας σας όμως , πως αυτή εδώ που σας προτείνω , πέραν του ότι είναι πολύ πιο υγιεινή και θρεπτική, είναι και πολύ νόστιμη !!
Γι'αυτό πάρτε μολύβι και χαρτί και γράψτε ..

ΥΛΙΚΑ

• 200γρ. κουβερτούρα 
• 400γρ. γάλα ζαχαρούχο
• 100γρ. φουντούκια, αποφλοιωμένα
• 250γρ. βούτυρο αγελάδος ελαφρός λιωμένο

Μιας και σας άρεσε το post που είχα γράψει με την ετικέτα έμπνευση, είπα να το καθιερώσω και να υπάρχει μια στήλη με αυτό, μια φορά την εβδομάδα.
Εικόνες, αντικείμενα, στιγμές, που μου δημιουργούν την διάθεση να σκεφτώ, να νιώσω ή να κάνω κάτι!
Αν έστω κι ένα απο όλα αυτά, λειτουργήσει έτσι και για σας διαβάζοντας το post μου, τότε η χαρά θα είναι μεγάλη!

Πριν ακόμα γεννηθεί η Χριστίνα, είχε δυο μεγάλα καλάθια γεμάτα παιχνίδια, απο φίλους και συγγενείς που δεν τα χρειάζονταν πια, μιας και τα παιδιά τους είχαν μεγαλώσει. Φανταστείτε λοιπόν, αφού γεννήθηκε και μετά, πόσα ακόμα προστέθηκαν στην "συλλογή" της.
Κατά καιρούς, έπαιζε με διάφορα, χωρίς να "κολλήσει" ιδιαιτέρα με κάποιο και πολλές ήταν οι φορές, που καταλάβαινα πως τα βαριόταν εύκολα και είτε τα παρατούσε κάπου, είτε δεν είχε την υπομονή να τελειώσει αυτό που άρχιζε.
Είναι σαν να έχετε μια ντουλάπα γεμάτη ρούχα και αξεσουάρ, και κάθε μέρα να μην ξέρετε τι να φορέσετε, και να νιώθετε την ανάγκη να αγοράσετε κι άλλα...
Έτσι λοιπόν διαβάζοντας και ψάχνοντας περί παιχνιδιού και παιδιού, μια ωραία πρωία, μάζεψα τα περισσότερα απο αυτά, τα αποθήκευσα, και της άφησα λίγα και διαλεγμένα, σε μικρά καλαθάκια και σε κοντά ράφια για άμεση πρόσβαση.
Ο χώρος καθάρισε, τα παιχνίδια και τα βιβλία ξεχώρισαν και η Χριστίνα παίζει πιο πολύ απο πριν.
Επίσης, προστέθηκαν κι άλλα, αυτοσχέδια και περισσότερο εκπαιδευτικά τα οποία εναλλάσσονται σε εβδομαδιαία βάση.
Ιδού μερικά απο τα νέα της παιχνίδια!

Παιχνίδι με μαγνήτες
(μαγνητάκια με φιγούρες για να φτιάξει μια ιστορία, πάνω στο ψυγείο)