Ποτέ δεν ήμουν αυτό που λέμε "πρωινός τύπος". Ίσα-ίσα, που η σχέση μου με τον ύπνο είναι, μπορώ να πω, σχέση πάθους. Μου αρέσει πάρα πολύ να κοιμάμαι.
Πιστεύω πως ένας καλός ύπνος, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος ανατροφοδότησης, αντιγήρανσης και ηρεμίας και προσπαθώ όσο μπορώ να κοιμάμαι καλά και ποιοτικά ώστε να έχω αυτά τα οφέλη.
Κοιμάμαι πολύ εύκολα και οπουδήποτε. Έχω κοιμηθεί σε μέσα μαζικής μεταφοράς, στο σινεμά, μια φορά κατά την διάρκεια μαγνητικής τομογραφίας, στον οδοντίατρο, στο κομμωτήριο, στο μανικιούρ και πάει λέγοντας.
Σε αντίθεση με μένα, η μητέρα μου ξύπναγε πάντα πάρα πολύ νωρίς. Νωρίτερα από όλους μας. Παράπονο το είχα να ξυπνήσω μια φορά και να την πετύχω στο κρεβάτι να χουζουρεύει.
"Αφού έχω τόσες δουλειές να κάνω! " μου έλεγε όταν την ρωτούσα γιατί σηκώνεται μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα. "Άσε που μου αρέσει κιόλας να είμαι εγώ και η ησυχία μου!".
Πέρασαν τα χρόνια, έγινα κι εγώ μαμά, όμως παρόλα αυτά, δεν σταμάτησα να αποζητώ το πρωινό χουζούρι με κάθε ευκαιρία.
Μέχρι που συνειδητοποίησα πως δεν βγαίνει έτσι η δουλειά. Τα τελευταία χρόνια, ξυπνούσα σχεδόν καθημερινά μέσα στο άγχος για να τα προλάβω όλα.
Η δουλειά, η οικογένεια, το σπίτι, οι συνεργασίες, το blog και αλλά πολλά, ήθελαν τον δικό τους χώρο και χρόνο, με συνέπεια να πελαγώνω, να μην κάνω τίποτα από όλα αυτά έτσι όπως ήθελα και φυσικά να μην έχω καθόλου χρόνο για μένα.
Πώς μου ήρθε η έμπνευση
Πέρσι κάποια στιγμή, ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο του Robin Sharma "Το κλαμπ των 5 π.μ." από τις εκδόσεις Διόπτρα. Πρόκειται για μια μέθοδο βασισμένη στη νευροεπιστήμη που, σύμφωνα με τα λεγόμενα του συγγραφέα, είναι ικανή να μας διασφαλίσει χρόνο για προσωπική ανανέωση και ανάπτυξη, να μας διεγείρει την δημιουργικότητα και να μας βάλει σε μια διαδικασία να αναδείξουμε τα ταλέντα και τα χαρίσματά μας.
Για να είμαι ειλικρινής, το βιβλίο ως βιβλίο δεν με ενθουσίασε. Είναι γραμμένο σε ένα αρκετά "αμερικάνικο" ύφος για τα δικά μου γούστα, ενώ ο συγγραφέας χρησιμοποιεί λέξεις και φράσεις που, για μένα, είναι αταίριαστες στην διαμόρφωση κλίματος εσωτερικότητας και αυτοβελτίωσης.
ΚΙ ΟΜΩΣ! Η ιδέα, ο στόχος και η πρόταση του Sharma πίσω από τις λέξεις, είχαν τελικά μεγάλη σημασία για μένα, για αυτό και ξεκίνησα να κάνω αυτά που προτείνει.
Ξεκίνησα να ξυπνάω στις 5 το πρωί και να ξεκινάω τη μέρα μου με 20 λεπτά έντονης γυμναστικής, να συνεχίζω με ένα εικοσάλεπτο διαλογισμού, ασκήσεων ευγνωμοσύνης και γράψιμο ημερολογίου και να τελειώνω με ένα εικοσάλεπτο κατά την διάρκεια του οποίου μπορώ να διαβάσω, να ακούσω ή να δω κάτι που να εμπλουτίζει τις γνώσεις μου.
Η αποτυχία της πρώτης προσπάθειας
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικές με τις κατευθύνσεις του βιβλίου ως προς αυτή τη ρουτίνα, αλλά θα σας πω πως σε μένα, τότε που την ξεκίνησα, η μέθοδός του ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ.
Ξύπναγα μέσα στη νύχτα τσεκάροντας συνεχώς το ρολόι μου για να δω πόση ώρα έχω ακόμα περιθώριο να κοιμηθώ, σηκωνόμουν με τα χίλια ζόρια, πίεζα τον εαυτό μου να γυμναστεί, να ιδρώσει και να κάνει ΣΩΣΤΑ όλα όσα έλεγε το βιβλίο. Ένιωθα όλη την υπόλοιπη μέρα τρομερά κουρασμένη και στην σκέψη πως και την επομένη θα έπρεπε να ξυπνήσω στις 5 το πρωί με έπιανε πονοκέφαλος.
Μέχρι που φυσικά τα παράτησα και ησύχασα.
Πως αποφάσισα να ξαναδοκιμάσω την τεχνική
Φέτος όμως, με το που μπήκε η καινούργια χρονιά και χωρίς καμία απολύτως πίεση, σκέφτηκα πως θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω να ξυπνάω νωρίς το πρωί, έτσι ώστε να έχω περισσότερη ώρα στη διάθεσή μου.
Νοιώθοντας δυνατότερη, μετά από την ενδοσκόπηση που έκανα όλο αυτό το διάστημα από τον περασμένο Μάρτιο που πρωτομπήκαμε σε καραντίνα, ένιωσα πως χρειαζόμουν μια αλλαγή στη ζωή μου, μια ευκαιρία που θα με κάνει να δω πιο βαθιά μέσα μου. Μια συνθήκη που θα με βοηθήσει να δω καθαρά τις ανάγκες μου, τις δυνατότητές μου, τα θέλω μου αλλά και τα λάθη μου.
Φέτος άλλωστε το είπα: "Θα επενδύσω στον εαυτό μου” , έτσι ώστε να μπορώ στη συνέχεια να είμαι παρούσα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου, στη δουλειά μου.
Εμπνεόμενη λοιπόν από το βιβλίο που σας προανέφερα, προσάρμοσα την τεχνική αυτή στις δικές μου ανάγκες και έτσι από την αρχή του 2021, ξυπνάω κάθε μέρα στις 5 το πρωί.
Ποιό είναι το πρόγραμμά μου
Κάθε βράδυ, λίγο πριν πάω να κοιμηθώ, ετοιμάζω όλα όσα θα χρειαστώ την επόμενη μέρα όπως τα ρούχα μου, τα βιβλία και το ημερολόγιο μου, τα ακουστικά μου, μια κουβέρτα, το στρώμα της γιόγκα, το μαξιλάρι του διαλογισμού, τα κεράκια μου και τα έλαια μου, την κούπα για το τσάι μου και το ποτήρι μου για το νερό και τα μεταφέρω όλα στην κουζίνα-τραπεζαρία, όπου και πηγαίνω, αφού το συγκεκριμένο δωμάτιο του σπιτιού μας είναι μεγάλο, βολικό και απομακρυσμένο από τις κρεβατοκάμαρες όπου κοιμούνται οι υπόλοιποι.
Το πρόγραμμα που κάνω, ποικίλλει ανάλογα με την διάθεση, όμως πάντα ξεκινάω με 20 λεπτά κίνησης.
Μπορεί να είναι ελεύθερος έντονος χορός με τραγούδια από την καινούργια μου λίστα, την οποία και έφτιαξα ειδικά για αυτόν τον λόγο ή αν η διάθεσή μου είναι για κάτι πιο ήπιο, θα κάνω γιόγκα ή πιλάτες.
Στη συνέχεια το πρόγραμμα έχει σίγουρα διαλογισμό κι από εκεί και πέρα, μέχρι να πάει 7 η ώρα και να αρχίσει το σπίτι να μπαίνει σιγά-σιγά στους ρυθμούς της ημέρας, γράφω ημερολόγιο, λίστες ευγνωμοσύνης, κάνω οραματισμό, προγραμματίζω τις δουλειές μου, διαβάζω κάποιο βιβλίο, ακούω κάποιο podcast ή βλέπω κάποια ομιλία στο youtube.
Με λίγα λόγια, όλα όσα κάνω αυτές τις δύο ώρες, με προετοιμάζουν έτσι ώστε να υποδεχτώ την μέρα μου με ηρεμία, αγάπη, ευγνωμοσύνη και χαρά.
Τα Αγαθά κόποις κτώνται
Δεν σας κρύβω πως υπάρχουν πρωινά που ζορίζομαι να σηκωθώ απ' το ζεστό μου κρεβατάκι και διαπραγματεύομαι με τον εαυτό μου μια "μέρα κοπάνας", παρόλο που μέχρι στιγμής δεν έχω ενδώσει σε αυτήν την σκέψη.
Υπάρχουν και βράδια που δεν καταφέρνω να πάω για ύπνο στις 9:30-10:00 ώστε να χορτάσω ύπνο και να σηκωθώ πιο εύκολα στις 5 το πρωί.
Υπάρχουν και μέρες που είμαι πραγματικά πολύ κουρασμένη για να ξυπνήσω μες στο σκοτάδι.
Όμως μέχρι στιγμής, μου αρέσει τόσο πολύ η πρωινή αυτή ρουτίνα και μου έχει δώσει τόσο όμορφες και μοναδικές στιγμές, που δεν αφήνω κάποια από τις παραπάνω καταστάσεις να μου την στερήσει.
Τι έχω κερδίσει μέχρι στιγμής
Στην ερώτηση των φίλων μου "Μέχρι πότε θα το κάνεις αυτό;", δεν έχω να απαντήσω κάτι άλλο, πέρα από το ότι "Θα το κάνω...".
Είναι πραγματικά συγκλονιστικές οι αποκαλύψεις που μου γίνονται καθημερινά μέσα από αυτήν την πρωινή διαδικασία, την άσκηση, τον διαλογισμό και την αυτοπειθαρχία.
Ποτέ δεν πίστευα πως κάτι που φάνταζε τόσο δύσκολο και σκληροπυρηνικό στο δικό μου μυαλό, θα μου έδινε σε τόσο γρήγορο χρονικό διάστημα τόσα πολλά δώρα!
Να μερικά από τα πράγματα που νιώθω πως έχω κερδίσει μέχρι στιγμής:
•Σταμάτησα να ξυπνάω με άγχος.
•Έγινα πιο οργανωτική.
•Νιώθω πολύ πιο αισιόδοξη.
•Βάζω προτεραιότητες
•Έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
•Κάνω μεγάλα όνειρα.
•Έχω άλλες αντοχές.
•Ανακαλύπτω τον εαυτό μου και το κέντρο μου.
•Συγκεντρώνομαι πιο εύκολα.
•Είμαι πιο δραστήρια.
•Κρατάω το σπίτι μου καθημερινά καθαρό και τακτοποιημένο.
•Μαθαίνω να σέβομαι και να μην ξοδεύω άσκοπα τον πολύτιμο μου χρόνο.
•Εξαλείφω σταδιακά την ανάγκη μου να αρέσω στον καθένα.
•Περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένεια μου και λιγότερο με το κινητό μου.
•Ξεκίνησα 2 διαδικτυακά μαθήματα.
•Κάθε μου μέρα είναι και μία καινούργια εμπειρία.
•Απέκτησα έναν κατάδικό μου κόσμο.
Δεν ξέρω που θα με πάει αυτή η συνήθεια, ούτε και πόσο θα κρατήσει.
Αυτό που ξέρω, είναι πως μέχρι στιγμής με καλύπτει και με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα.
Τέλος, αν θέλετε να με ρωτήσετε κάτι σχετικό με την καινούργια μου αυτή ρουτίνα, είμαι στην διάθεση σας!
