Άλλο ένα post έμπνευσης με όμορφες εικόνες, όμορφα μέρη, όμορφες στιγμές, που προσωπικά με κάνουν να ονειρεύομαι ένα πιο όμορφο αύριο!
Απολαύστε το! Όλες οι φωτογραφίες είναι από εδώ.
"Θα αντάλλαζες όλα όσα έχεις με αυτά που θα ήθελες να έχεις;"
Κάνω συχνά-πυκνά αυτήν την ερώτηση στον εαυτό μου, ειδικά όταν χάνομαι στον κόσμο του διαδικτύου και του φαίνεσθαι. Όταν κοιτάζω τις ζωές των άλλων και όχι την δική μου. Όταν με απορροφά η ματαιοδοξία και όχι η ουσία.
Και φυσικά, κάθε φορά, η απάντηση είναι ΟΧΙ. Δεν θα αντάλλαζα με ΤΙΠΟΤΑ όλα όσα έχω με αυτά που θα ήθελα να έχω.
Γιατί όλα αυτά που έχω είναι η ουσία. Όλα αυτά που έχω είναι το αποτέλεσμα χρόνων προσωπικής δουλειάς κι αγώνων με τον κατώτερό μου εαυτό.
Όλα αυτά που "έχω", κι ας μου επιτραπούν τα εισαγωγικά, καθώς πιστεύω πως ΤΙΠΟΤΑ μα ΤΙΠΟΤΑ δεν μας ανήκει, κι ας ζούμε με αυτήν την ψευδαίσθηση χρόνια τώρα, δεν είναι παρά οι σχέσεις μου και τα συναισθήματά μου.
Δεν θα αντάλλαζα αυτό το πολυμορφικό κολάζ της ύπαρξης μου, με όσα βλέπω γύρω μου και κατά καιρούς μου τραβούν την προσοχή.
Δεν θα αντάλλαζα το παιδί μου και τον σύντροφο μου, το σπίτι μου και το σκυλί μου, τις όμορφες αλλά και τις λιγότερο όμορφες μέρες μας με όλα όσα νομίζω πως θέλω.
"Μακάρι να είχα ταξιδέψει σε χίλιες θάλασσες, μακάρι το όνομά μου να ήταν γνωστό στα πέρατα της γης, μακάρι να είχα τόσα χρήματα ώστε να μην χρειαζόταν να δουλεύω για αυτά, μακάρι να μην γερνούσα ποτέ και να ήμουν πάντα φρέσκια σαν ολάνθιστο λουλούδι, μακάρι να...", λέει κατά καιρούς μια λεπτή φωνούλα μέσα μου.
Κι εγώ της απαντώ: "Μακάρι να ζήσω τα χρόνια που μου απομένουν πάνω σε αυτή τη γη εν ειρήνη. Μακάρι να ζήσω με γαλήνη και σε συμφιλίωση με τα λάθη μου και τις αδύναμες πλευρές μου.
Μακάρι να ζω την κάθε μου μέρα, τιμώντας τις αξίες μου και νιώθοντας αγάπη και συμπόνια για τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Μακάρι να νιώθω χαρά και να στηρίζω τις χαρές των άλλων. Μακάρι να λέω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κάθε πρωί που ανοίγω τα μάτια μου και "βλέπω" πως είμαι ακόμα ζωντανή.
Μακάρι να μην στερηθώ ποτέ αυτά που πραγματικά θέλω ή να μην τα ανταλλάξω με αυτά που με καλούν να τα θέλω...".
Εσείς, θα ανταλλάζατε αυτά που έχετε με αυτά που θα θέλετε να έχετε;
Μαρτίου 24, 2022
No σχόλια
1. Η ταινία "Σημείο Βρασμού"
Όταν μια ταινία μου αρέσει το καταλαβαίνω κατά την διάρκεια της, όταν νιώθω πως θέλω οπωσδήποτε να την ξαναδώ και μάλιστα πολύ σύντομα.
Αυτό συνέβη πρόσφατα με την αγγλική ταινία του Φίλιπ Μπαραντίνι "Σημείο Βρασμού", όπου μας εξιστορεί μια μέρα από την ζωή του Αντι, ενός σεφ που είναι επικεφαλής στην κουζίνα διακεκριμένου λονδρέζικου εστιατορίου. Μια μέρα στην κουζίνα του πολύβουου εστιατορίου, όπου οι ήρωες ετοιμάζουν το μενού της βραδιάς και ξεδιπλώνουν με τον καλύτερο τρόπο τους χαρακτήρες τους.
Η κάμερα τους ακολουθεί και μας βάζει για τα καλά στα άδυτα της κουζίνας αλλά και της ψυχολογικής τους κατάστασης όταν μας δείχνει όλη την διαδικασία που χρειάζεται για να ετοιμαστούν τα πιάτα, που τόσο εύκολα εμείς απολαμβάνουμε όταν πηγαίνουμε για φαγητό σε κάποιο εστιατόριο.
Η ταινία, γυρισμένη από την αρχή μέχρι το τέλος με ένα μόνο πλάνο, χωρίς απολύτως κανένα cut για 90 ολόκληρα λεπτά, θα έλεγε κανείς πως είναι ντοκιμαντέρ παρά μυθοπλασία, αφού είναι τόσο αληθινή και παραστατική, με όλους τους ηθοποιούς της να παίζουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ.
Οι χαρακτήρες, ζωντανοί και ευαίσθητοι, γεμάτοι νεύρο, έξαψη, ευαισθησίες και αδρεναλίνη, συγκινούν και δημιουργούν στον θεατή μια αίσθηση ρεαλισμού και οικειότητας. Με σκηνές που συγκινούν, φέρνουν γέλιο και δημιουργούν ερωτήματα για το τί είναι τελικά σημαντικό σε αυτή τη ζωή, το "Σημείο Βρασμού" είναι μια σπουδαία ταινία που σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε. Είμαι σίγουρη, πως μετά θα δείτε τα εστιατόρια με άλλο μάτι!
2. Το Polis Hammam
Πριν από μερικές μέρες, είχα την χαρά να επισκεφτώ το "Polis Hammam-Polis Loutron".
Έναν όμορφο, καλαίσθητο και συνάμα λιτό χώρο ευεξίας που βρίσκεται στην οδό Αυλητών 6-8 στου Ψυρρή και προσφέρει υπηρεσίες χαμάμ αλλά και πολλές ολιστικές θεραπείες που καλύπτουν τις ανάγκες και του πιο απαιτητικού πελάτη.
Προσωπικά, μαζί με το χαμάμ, διάλεξα και το Αρχαίο Ελληνικό Λουτρό, μια ολιστική θεραπεία για προστασία του οργανισμού από τις λοιμώξεις, που χαρίζει αποτοξίνωση και λάμψη.
Από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο χώρο, ένιωσα να χαλαρώνω και να ηρεμώ.
Το ζεστό καλωσόρισμα που μου επιφύλαξαν στην reception και η ευγενική κατατοπιστική ενημέρωση σχετικά με την θεραπεία, συνοδευόταν με ένα φλιτζάνι τσάι του βουνού, κάτι που με έβαλε για τα καλά στο κλίμα.
Περνώντας στο χώρο του χαμάμ, με τις μαρμάρινες επιφάνειες, το θολωτό ταβάνι και τις περίτεχνες χρυσές βρύσες, μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από άλλες εποχές.
Τότε, που για τους Αθηναίους το χαμάμ ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους, μέρος συνάντησης και αναζωογόνησης και όχι κάποια πολυτέλεια που επέτρεπαν στον εαυτό τους μια φορά στο τόσο.
Μου ήρθαν στο μυαλό και οι ιστορίες που μου έλεγε η γιαγιά μου, για τα παιδικά της χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, όπου τα λουτρά, πέρα από χώροι σωματικής ευεξίας, ήταν και χώροι αναψυχής, συζητήσεων και διαλογισμού.
Αφού απόλαυσα το πρώτο αυτό στάδιο, την διαδικασία αποτοξίνωσης με την βοήθεια των υδρατμών και του νερού, αφέθηκα για την θεραπεία, στα έμπειρα χέρια της ειδικού. Ενός ευγενικού και εξυπηρετικότατου κοριτσιού που με έκανε από την πρώτη στιγμή να νιώσω άνετα.
Ξεκινήσαμε με μια μάσκα προσώπου και σώματος από φυσικό ορυκτό που διώχνει τις τοξίνες και τα βαρέα μέταλλα, περάσαμε στην απολέπιση, για δέρμα υγιές και λείο και στην ενυδάτωση, για σύσφιξη και αναζωογόνηση και ολοκληρώσαμε με μασάζ, με την Ιπποκρατική τεχνική για απόλυτη χαλάρωση!
Τέλος, πριν περάσω στο χώρο όπου είχα αφήσει τα πράγματα μου για να ντυθώ, κάθισα στο ειδικά διαμορφωμένο σαλόνι για αποθεραπεία, όπου απόλαυσα ένα ακόμα ζεστό ρόφημα, παρέχοντας έτσι στο σώμα μου την δυνατότητα να αφομοιώσει καλύτερα την όλη θεραπευτική αγωγή, που τα οφέλη της δεν εξαντλούνται εκεί αλλά σε ακολουθούν μέσα στην διάρκεια της μέρας.
Όσοι δεν έχετε ακόμα ανακαλύψει τα ευεργετήματα του χαμάμ και των ολιστικών θεραπειών, όσοι έχετε ανάγκη από χαλάρωση, εσωτερική γαλήνη και ηρεμία, σας προτείνω ανεπιφύλακτα το "Polis Hammam-Polis Loutron" ως μια ξεχωριστή εμπειρία!
Κλείνοντας, να σας πω πως τηρούνται όλα τα πρωτόκολλα για τον COVID 19, ενώ περισσότερες πληροφορίες για τις υπηρεσίες και σχετικές θεραπείες, μπορείτε να βρείτε εδώ!
3. Ένα καινούργιο μαγιό
Τι κι αν ο καιρός δεν λέει να ζεστάνει, το καλοκαίρι είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε, κι εγώ ανυπομονώ να βρεθώ ξανά στη θάλασσα και να ξεκινήσω τα μπάνια που τόσο αγαπώ.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στην εξερεύνησή μου για καινούργιο μαγιό, ανακάλυψα μια νέα, ελληνική εταιρία, που φέρει το όνομα therinós και παραπέμπει ξεκάθαρα στο ηλιόλουστο ελληνικό καλοκαίρι!
Έχοντας ως πηγή έμπνευσης, εμβληματικές γυναίκες με διαχρονικό στυλ, ο στόχος του brand, είναι να δημιουργήσει μοντέρνα και ταυτόχρονα κλασικά σχέδια, που κολακεύουν και αναδεικνύουν την θηλυκή σιλουέτα, ακολουθώντας ηθικές πρακτικές στη διαδικασία παραγωγής.
Πέρα από τα ίδια τα μαγιό, ένα άλλο πράγμα που μου άρεσε πολύ, είναι πως μεγάλο μέρος της συλλογής, έχει δημιουργηθεί από ανακυκλώσιμα νήματα κατασκευασμένα από πλαστικά που συλλέγονται από τους ωκεανούς και μετατρέπονται σε υψηλής ποιότητας υλικά ραφής. Επίσης το ότι η νέα αυτή συλλογή, αντλεί έμπνευση από τον πλούσιο Μινωικό πολιτισμό, στον οποίο η γυναίκα διαδραμάτιζε κυρίαρχο ρόλο, συμμετέχοντας εξίσου στα κοινωνικά δρώμενα, ενώ το προσωπικό της στυλ, η εμφάνιση, τα μαλλιά και η αποκαλυπτική ενδυμασία της αντιπροσώπευαν μια μορφή δύναμης και σεξουαλικής απελευθέρωσης!
Περισσότερα για την therinós, μπορείτε να μάθετε εδώ!
4. Το βιβλίο "Βάλε τον εαυτό σου πρώτο"
To "Βάλε τον εαυτό σου πρώτο" της Emma Reed Turrell από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ένα βιβλίο που ήρθε νομίζω στη ζωή μου, την κατάλληλη στιγμή!
Μην σας ξεγελάσει ο τίτλος και νομίσετε πως πρόκειται για ένα βιβλίο που μας ωθεί να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας, εγωιστικά και εγωκεντρικά, αποκλείοντας όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους από τη ζωή μας.
Αντίθετα, μέσα από παραδείγματα και μαρτυρίες, το συγκεκριμένο βιβλίο μας βοηθά να κατανοήσουμε στην αναπότρεπτη συνύπαρξη μας με τους άλλους, τους λόγους για τους οποίους αυτή αλλοτριώνεται και θέλουμε, παραγκωνίζοντας τον εαυτό μας, να γινόμαστε συνεχώς αρεστοί στους άλλους, να τους ευχαριστούμε και να τους υπηρετούμε ακόμα κι αν σε άλλη περίπτωση, δεν θα τους λέγαμε ούτε καλημέρα.
Μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί παραβλέπουμε τις δικές μας ανάγκες και σπεύδουμε μόνιμα να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των άλλων, γιατί σε όλες τις υποθέσεις της ζωής μας, κάνουμε τα πάντα για να μας αποδέχονται και να μας αγαπούν αφήνοντας στην άκρη τα πραγματικά θέλω μας.
Τέλος, μας μαθαίνει, πως μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να νοιαστούμε πραγματικά για όλους τους άλλους και αυτός είναι, το να νοιαστούμε πραγματικά για τον εαυτό μας και τα συναισθήματα μας.
To "Βάλε τον εαυτό σου πρώτο", είναι από εκείνα τα βιβλία που διαβάζονται αργά, με ένα μολύβι στο χέρι, είναι από εκείνα τα βιβλία που τα έχεις πάντα δίπλα σου, για ώρα ανάγκης.
5. Πρωινό για 2
Μου αρέσει πολύ, όταν μπορώ και κάνω τις καθημερινές μέρες να μοιάζουν με Σαββατοκύριακο! Δεν χρειάζονται πολλά. Λίγο ζεστό τσαγάκι, ωραία μουσική, ένα μπουκέτο λουλούδια, ένα αναμμένο αρωματικό κερί, άντε και κάνα δυο λιχουδιές που δεν θα τις τρώγαμε μια καθημερινή πρωί.
Α! Και το πιο σημαντικό! Λίγος ελεύθερος χρόνος και καλή παρέα.
Χαίρομαι να ετοιμάζω κάτι όμορφο και να προσκαλώ τον αγαπημένο μου σε ένα πρωινό για δύο, ξεκινώντας έτσι τη μέρα μας, πίνοντας και τρώγοντας και λέγοντας τα νέα μας.
Σας λέω με σιγουριά, πως κάτι τέτοιο, είναι ικανό να με γεμίσει με δύναμη και αισιοδοξία, όχι μόνο για την υπόλοιπη μέρα, αλλά για ολόκληρη την εβδομάδα. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Ετοιμάστε κάτι όμορφο κι απλό, και καλέστε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο για να το μοιραστείτε.
Δεν χρειάζεται να είναι πρωί αν δεν μπορείτε εκείνη την ώρα ή δουλεύετε. Διαλέξτε μια άλλη στιγμή της ημέρας που θα έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Κι αν δεν βρίσκετε κάποιον για το μοιραστείτε μαζί του, κάντε το για τον εαυτό σας!
Μαρτίου 23, 2022
No σχόλια
Παγκόσμια ημέρα ποίησης η χτεσινή και σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αγαπημένα μου ποιήματα αλλά και αποσπάσματα, που όταν τα διαβάζω, ευφραίνεται η καρδιά μου.
Κάποτε διάβαζα πολύ ποίηση. Και έγραφα κι όλας. Ίσως όπως οι περισσότεροι από εμάς, εκεί στην αρχή της εφηβείας, που ψάχναμε τρόπους να εκφραστούμε. Εκείνα τα χρόνια, που ο ρομαντισμός κι ο έρωτας κυριαρχούσαν στη ζωή μου.
Και τώρα που τα χρόνια πέρασαν, κάθε φορά που τα διαβάζω, αναγνωρίζω εκείνο το νεαρό κορίτσι, το γεμάτο όνειρα και ορμή και δεν σας κρύβω πως μου αρέσουν κι όλας.
Τα Παιχνίδια μας
Γεώργιος Γιαννούτσος
Τὸ βιβλίο βαθύρριζο.
Κι ἡ σελίδα νὰ λείπει.
Λάθος τυπογραφικό, εἶπε κάποιος.
Κι ἕνας ἄλλος
πώς θὰ τυλίξανε σαρδέλες.
Καὶ γελάσαμε ὅλοι.
Καὶ τότε πέρασε ἀπὸ μπροστά μας
πολυσέλιδος ὁ ἄνεμος
κι ἡ σελίδα 1001 ὁλόσωμη.
"Πιάστε με!", ἔγραφε.
Κάποιος εἶπε πὼς ἔγραφε "Ἀφῆστε με!".
Ὤσπου σκάλωσε
στὸ κλαδὶ τῆς ἀκακίας.
Τρέξαμε ὅλοι.
Μόνος μου ἤμουν.
Ἄρχισα νὰ σκαρφαλώνω.
Ἡ σελίδα κελαηδοῦσε:
"Εἶμαι ἕνας συγγραφέας
πιὰ δὲν ἔχω καμιὰ λύπη,
ἔχω γράψει ἕνα βιβλίο
γιὰ σελίδα ποὺ τοῦ λείπει"
“Ἐπιτέλους, φωνὴ στὰ κλαδιά μου”
εἶπα.
Θεσσαλονίκη
Νίκος Καββαδίας
Ἤτανε κείνη τὴ νυχτιὰ ποὺ φύσαγε ὁ Βαρδάρης,
τὸ κύμα ἡ πλώρη ἐκέρδιζεν ὀργιὰ μὲ τὴν ὀργιά.
Σ᾿ ἔστειλε ὁ πρῶτος τὰ νερὰ νὰ πᾶς γιὰ νὰ γραδάρεις,
μὰ ἐσὺ θυμᾶσαι τὴ Σμαρὼ καὶ τὴν Καλαμαριά.
Ξέχασες κεῖνο τὸ σκοπὸ ποὺ λέγανε οἱ Χιλιάνοι
-Ἅγιε Νικόλα φύλαγε κι Ἅγια Θαλασσινή.-
Τυφλὸ κορίτσι σ᾿ ὁδηγάει, παιδὶ τοῦ Modigliani,
ποὺ τ᾿ ἀγαποῦσε ὁ δόκιμος κι οἱ δύο Μαρμαρινοί.
Νερὸ καλάρει τὸ Fore Peak, νερὸ καὶ τὰ πανιόλα
μὰ ἐσένα μία παράξενη ζαλάδα σὲ κινεῖ.
Μὲ στάμπα ποὺ δὲν φαίνεται σὲ κέντησε ἡ Σπανιόλα
ἢ τὸ κορίτσι ποὺ χορεύει ἀπάνω στὸ σκοινί;
Ἀπάνω στὸ γιατάκι σου φίδι νωθρὸ κοιμᾶται
καὶ φέρνει βόλτες ψάχνοντας τὰ ροῦχα σου ἡ μαϊμού.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ μάνα σου κανεὶς δὲν σὲ θυμᾶται
σὲ τοῦτο τὸ τρομακτικὸ ταξίδι τοῦ χαμοῦ.
Ὁ ναύτης ρίχνει τὰ χαρτιὰ κι ὁ θερμαστὴς τὸ ζάρι
κι αὐτὸς ποὺ φταίει καὶ δὲ νογάει, παραπατάει λοξά.
Θυμήσου κεῖνο τὸ στενὸ κινέζικο παζάρι
καὶ τὸ κορίτσι πού ῾κλαιγε πνιχτὰ μὲς στὸ ρικσά.
Κάτω ἀπὸ φῶτα κόκκινα κοιμᾶται ἡ Σαλονίκη.
Πρὶν δέκα χρόνια μεθυσμένη μοῦ ῾πες «σ᾿ ἀγαπῶ».
Αὔριο, σὰν τότε, καὶ χωρὶς χρυσάφι στὸ μανίκι,
μάταια θὰ ψάχνεις τὸ στρατὶ ποὺ πάει γιὰ τὸ Depot.
Η Σονάτα του Σεληνόφωτος
Γιάννης Ρίτσος
Άφησέ με να’ρθω μαζί σου.
Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα.
Δεν ωφελεί.
Άφησέ με να’ρθω μαζί σου.
Σε περιμένω παντού
Τάσος Λειβαδίτης
Την αγάπη μας θα τη διαβάζουν τα παιδιά στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων.
Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.
Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογέρα και μεγάλα σα δυο νύχτες έρωτα μες στον εμφύλιο πόλεμο.
Α! ναι, ξέχασα να σου πω,
πως τα στάχυα είναι χρυσά κι απέραντα
Γιατί σ’αγαπώ.
Κική Δημουλά
Διατίθεται ἀπόγνωσις
εἰς ἀρίστην κατάστασιν,
καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.
Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.
Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον
ἔδαφος πωλεῖται
ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.
Καὶ χρόνος
ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.
Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον
Ὥρα: Πᾶσα.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Τάσος Λειβαδίτης
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις,
τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σαν να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν
ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη κάτω απ’ τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου,
την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι,
είναι όμορφο σκυμμένος
πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι
ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου
και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία,
τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα να ‘γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Εσάς, σας αρέσει η ποίηση; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής;
Μαρτίου 22, 2022
No σχόλια
Για το πόσο μου αρέσει να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, οργανώνοντας μικρές αποδράσεις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου.
Μου αρέσει να γίνομαι για λίγες μέρες τουρίστας στην ίδια μου την πόλη και να την βλέπω με άλλα μάτια. Να βλέπω τα ωραία της κομμάτια, να εκτιμώ ξανά την ομορφιά της και να αναθερμαίνω τη σχέση μου μαζί της.
Μια σχέση που κρατάει πολλά χρόνια και που όπως όλες οι σχέσεις, έχει τα πάνω της και τα κάτω της.
Συνοδοιπόροι μου σε αυτά μου τα "ταξίδια" είναι η Χριστίνα και ο Γιώργος και φυσικά, όπου το επιτρέπουν οι συνθήκες και ο σκύλος μας η Σελίνα.
Το ξενοδοχείο
Αυτή τη φορά, είχαμε τη χαρά και την τιμή, να γευτούμε την υπέροχη φιλοξενία του ξενοδοχείου Athens Capital Hotel-MGallery Collection.
Για εμάς, που λατρεύουμε το κέντρο της Αθήνας, η διαμονή μας στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο, που βρίσκεται κυριολεκτικά στην καρδιά της πόλης, ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή εμπειρία.
Μπορείτε δε να φανταστείτε και τη χαρά μας, ειδικά όσοι από σας έχετε κατοικίδια, όταν μας πληροφόρησαν πως το Athens Capital Hotel-MGallery Collection είναι ένα pet friendly ξενοδοχείο και πως κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει σκυλάκια, γατάκια αλλά και ένα κουνελάκι!
Πρόσφατα μάλιστα φιλοξενήθηκε εκεί και ο σκύλος γνωστού προέδρου μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας.
Το ανακαινισμένο κτήριο, γωνία Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, με θέα την Ακρόπολη, που προσωπικά μου φέρνει στο μυαλό κτήρια της Νέας Υόρκης, είναι ένα ξενοδοχείο που ξεχωρίζει για την λιτή και συνάμα εκλεπτυσμένη διακόσμηση του, τις σύγχρονες υποδομές και ανέσεις του, τα μοναδικά έργα τέχνης που κοσμούν κάθε του γωνιά, τη γεναιοδωρία των παροχών του και το ευγενέστατο, εξυπηρετικό και φιλικό προσωπικό του.
Με έμβλημα του το Ακροκέραμο, το οποίο και συναντάς σε προθήκες στους διαδρόμους, φιλοτεχνημένο από τον Βαγγέλη Χούρσογλου, το γλυπτό του Γεώργιου Λάππα στο αίθριο που διατρέχει 10 ορόφους, τα διάσπαρτα έργα τέχνης των Μόραλη, Βασιλείου, Τέτση κ.α. αλλά και τα ονόματα των Μαρία Κάλλας, Μελίνα Μερκούρη, Μάνου Χατζιδάκι και Οδυσσέα Ελύτη που φέρουν κάποιες από τις σουίτες του, όπου κι αν βρεθείς σε αυτό το ξενοδοχείο, η τέχνη σε ακολουθεί!
Το δωμάτιό μας
Το δωμάτιό μας, η Junior Suit με την ιδιαίτερη θέα στην οδό Πανεπιστημίου, την αρχιτεκτονικά άψογη αισθητική και διαρρύθμιση, το ονειρεμένο king size bed, το μαρμάρινο walk in ντουζ με τα επώνυμα προϊόντα περιποίησησης και την κομψή και άνετη επίπλωση του, ήταν πεντακάθαρο και φωτεινό, ιδανικό καταφύγιο για τις κρύες μέρες που προμήνυε το μετεωρολογικό δελτίο στην Αθήνα.
Δίπλα στο κρεβάτι μας, υπήρχε ένα κρεβάτι για την Χριστίνα με δύο ξεχωριστά δώρα από το Μουσείο Μπενάκη, αλλά και ένα μικρό, άνετο κρεβατάκι για τη Σελίνα, μαζί με λιχουδιές, αρωματικά βιοδιασπώμενα σακουλάκια για τις βόλτες της, ένα όμορφο παπιγιόν και μια κάρτα καλωσορίσματος!
Η διαμονή μας
Έξω είχε τόσο κρύο και μέσα ήταν τόσο ζεστά και άνετα που δεν μου έκανε καρδιά να βγαίνω από το δωμάτιο!
Από την πρώτη στιγμή λάτρεψα τη μεγάλη τζαμαρία με την θέα στην κεντρική λεωφόρο και απολάμβανα τις στιγμές που καθόμουν εκεί με ένα φλιτζάνι τσάι παρατηρώντας τον κόσμο και την κίνηση στο δρόμο.
Η Χριστίνα και ο Γιώργος τίμησαν την μεγάλη τηλεόραση του δωματίου βλέποντας ταινίες και η Σελίνα προσαρμόστηκε αμέσως στην νωχελική και χαλαρή μας διάθεση.
Το πρωινό μας
Ένα από τα πράγματα που πραγματικά απολαμβάνω στα ξενοδοχεία, είναι το πρωινό. Η καθημερινότητα δυστυχώς δεν με αφήνει να χαίρομαι όσο θέλω το πρώτο γεύμα της ημέρας.
Το πρωινό του Athens Capital Hotel-MGallery Collection είναι ένα πλούσιο, αμερικάνικου τύπου πρωινό, που σερβίρεται στο χώρο του εστιατορίου MFlavors που θυμίζει bistro, αλλά υπάρχει και η δυνατότητα για room service, κατόπιν συνενόησης με τη reception.
Φρέσκα φρούτα και χυμοί, ομελέτες και αυγά που φτιάχνονται εκείνη την ώρα στην όμορφη ανοιχτή κουζίνα, κρέπες, pancakes, πίτες, βραστά λαχανικά, παραδοσιακά ελληνικά γλυκά αλλά και σφολιάτες, ποικιλία τυριών και αλλαντικών και τόσα όλα προσφέρουν μια τεράστια γκάμα επιλογών που ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό πελάτη.
Το σέρβις ήταν υποδειγματικό και όλα συνέβαλαν στο να ξεκινάει η μέρα μας με τον καλύτερο τρόπο.
Οι βόλτες μας
Και πραγματικά, για άλλη μια φορά, με εξέπληξε αυτή η αίσθηση του να βλέπω την πόλη μου με άλλα μάτια. Του να νιώθω πραγματικός τουρίστας, σε δρόμους που περπατάω σχεδόν κάθε μέρα επί πολλά-πολλά χρόνια!
Το Brunch μας
Στο καφέ του ισογείου με το όνομα Galerie Café, γωνία Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, μεταξύ άλλων, σερβίρεται και εξαιρετικό brunch.
Στον μέσα χώρο, που θυμίζει γκαλερί έργων τέχνης, αλλά και στον έξω, που φέρνει στο νου τα παριζιάνικα café, παρατηρώντας τον κόσμο που περνάει, μπορεί κανείς να απολαύσει κάθε Σάββατο 12 με 5 το απόγευμα, λαχταριστά pancakes, porridge με κινόα, αλμυρή βάφλα, γλυκά όπως macarons και red velvet, υπέροχη πίτσα και πεντανόστιμο ριζότο με τρούφα που δοκίμασα εγώ, αλλά και σαλάτες και μπέργκερ και φανταστική καρμπονάρα την οποίο τίμησε δεόντως η Χριστίνα!
Το δείπνο μας
Για κυρίως πιάτο, εγώ επέλεξα χταπόδι σχάρας με πουρέ πατάτας και κρεμμυδάκια, το ωραιότερο που έχω φάει μέχρι τώρα, ο Γιώργος ψητή σφυρίδα με πουρέ μελιτζάνας και ψητά σπαράγγια και η Χριστίνα πήρε από το παιδικό μενού, πατάτες τηγανιτές με μπουκιές κοτόπουλου. Παράλληλα τα εξαιρετικά κρασιά που μας πρότεινε ο ευγενέστατος μετρ, απογείωσαν τις επιλογές μας.
Στο τέλος, κλείσαμε το δείπνο μας με δροσερό σορμπέ λεμονιού αλλά και με μια νόστιμη, ιδιαίτερη τάρτα με μαρέγκα!
Το σέρβις ήταν άψογο, το φαγητό πεντανόστιμο και η βραδιά εξαιρετική.
Τι κρατάω
•Το άψογο service, την φιλοξενία και την ευγένεια των ανθρώπων που εργάζονται εκεί.
•Το μεγάλο παράθυρο με θέα στην Πανεπιστημίου.
•Τις πινακίδες στα δωμάτια αλλά και στα ασανσέρ που ήταν γραμμένες και στην μέθοδο Braille.
•Το καλωσόρισμα και την αγάπη που έδειξαν όλοι σε εμάς αλλά και στον σκύλο μας.
•Το μεγάλο και άνετο κρεβάτι.
•Τη χαρά της κόρης μας.
•Τη θέα από το bar Mappemonde στον 10ο όροφο.
•Τη σχολαστική καθαριότητα.
•Τις κουρτίνες που ανοιγόκλειναν με το πάτημα ενός κουμπιού.
•Τη γεύση από το χταπόδι που έφαγα στο εστιατόριο MFlavors.
•Την αίσθηση πως βρισκόμουν κάπου μακριά για διακοπές.
•Το άνετο και καλαίσθητο ντουζ.
•Τα απαλά φώτα που άναβαν μόνα τους κάθε φορά που σηκωνόμασταν το βράδυ από το κρεβάτι.
Μέσα σε αυτές τις δύσκολες για όλους μας μέρες, θα μας μείνει αξέχαστο αυτό το όμορφο τριήμερο που περάσαμε εκεί.
To Athens Capital Hotel-MGallery Collection είναι ένα ξενοδοχείο που θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα, όχι μόνο σε κάποιον που έρχεται για διακοπές στην Αθήνα, αλλά και σε όποιον θέλει να ζήσει μια ιδιαίτερη εμπειρία μέσα στην ίδια του την πόλη!
Μαρτίου 21, 2022
No σχόλια
