Mama Petounia

Μόνο αν το πιστέψεις, ο φόβος θα εξαφανιστεί. Μόνο αν το πιστέψεις, τα αδύνατα γίνονται δυνατά. Μόνο αν το πιστέψεις, γίνονται θαύματα!
Η τόλμη και η πίστη στον εαυτό μας καθώς και η μητρική αγάπη, ξεδιπλώνονται στο έργο “Μόνο αν το πιστέψεις” της Κέλλυς Σταμουλάκη το οποίο ανεβαίνει από τον θίασο Αβάντι σε σκηνοθεσία της ίδιας στο θέατρο Αλίκη.
Χτες το μεσημέρι βρεθήκαμε στην πρεμιέρα και απολαύσαμε μια καλοκουρδισμένη παράσταση όπου όλοι οι ηθοποιοί τραγούδησαν, χόρεψαν και ερμήνευσαν εξαιρετικά τους ρόλους τους κάνοντάς μας να γελάσουμε αλλά και να συγκινηθούμε!
Με τη ζωντανή μουσική γραμμένη από τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να παίζει καθοριστικό ρόλο, τα ωραία σκηνικά της Δέσποινας Βολίδη και τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς της Κατερίνας Μαραγκουδάκη να πλαισιώνουν αρμονικά τους ηθοποιούς, περάσαμε ευχάριστα το Κυριακάτικό μας μεσημέρι!

Συντελεστές:

Κείμενο – σκηνοθεσία: Κέλλυ Σταμουλάκη
Στίχοι: Κέλλυ Σταμουλάκη – Γιάννης Προεστάκης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ενορχήστρωση-μουσική διδασκαλία: Μαυρίκιος Μαυρικίου
Σκηνικά: Δέσποινα Βολίδη
Κοστούμια: Δέσποινα Κολοκοτσά
Χορογραφίες: Τζένη Τοψίδου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Παύλος Εμμανουηλίδης
Make up artist – Hair styling: Νικολέττα Πικέα

Διανομή: Ελένη Καστάνη, Ορέστης Τρίκας, Μυριέλλα Κουρεντή, Παύλος Εμμανουηλίδης, Παναγιώτης Σούλης, Μαυρίκιος Μαυρικίου, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Γιώργος Στεφανουδάκης, Ελένη Καρβέλη, Δάφνη Καφετζή, Έλενα Παπαδημητρίου, Μαρία-Νεφέλη Δούκα, Γιώργος Σαμαράς, Παναγιώτης Σαχάς.

Στο πιάνο ο Μαυρίκιος Μαυρικίου.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Κέλλυ Σταμουλάκη

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ (Παιδική Σκηνή)
Αμερικής 4 – Αθήνα

Oργανωμένες παραστάσεις για σχολεία καθημερινά στις 10.30
Για το κοινό και group κάθε Κυριακή στις 11:30 και 14:30

Τιμές εισιτηρίων:
Παιδικό: 12 ευρώ
Ενηλίκων: 10 ευρώ

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και
INSTAGRAM

Οκτωβρίου 10, 2016 2 σχόλια

Οκτωβρίου 07, 2016 No σχόλια

photo from Pinterest

Ο Σεπτέμβρης μου ήταν πολύ όμορφος.
Κοίταξα την αναβλητικότητά μου στα μάτια και ξεκίνησα το project μου “365 μέρες χωρίς ψώνια” το οποίο μέχρι στιγμής πάει πολύ καλά! Έχω και τα τυχερά μου, μιας και όταν κάτι το θέλω πολύ, όλο και κάποιος το βάζει στο μάτι και μου το παίρνει δώρο! Ξεκίνησα τη γιόγκα και το περπάτημα στον διάδρομο που είχε αρχίσει να σκουριάζει, έφτιαξα πεντανόστιμους χυμούς με τον αγαπημένο μου αποχυμωτή, βρέθηκα πολλές φορές με τις φίλες μου για φαγητό, τσάι, βόλτες και πικ νικ, οργάνωσα τον υπολογιστή μου και χάρισα μερικά από τα ρούχα που δεν φόραγα πια. Περπάτησα στη βροχή την πρώτη μέρα που άρχισε να βρέχει και πήγα σε ένα καφέ, όπου κατάλαβα για ακόμα μια φορά ότι δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Εν κατακλείδι ήταν ένας υπέροχος Σεπτέμβρης!

~~Να ξεκινήσω το παλιό μου project: 365 μέρες χωρίς ψώνια.~~
~~Να περπατάω κάθε μέρα 30’.~~
~~Να πειραματιστώ περισσότερο με τον αγαπημένο μου αποχυμωτή.~~
~~Να καταλάβω για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι δυνατόν να αρέσουμε σε όλους.~~
Να αρχίσω ένα συναρπαστικό βιβλίο.
Να φτιάξω μια γλυκιά τάρτα χωρίς ζάχαρη.
~~Να βρεθώ για τσάι με τις φίλες μου.~~
~~Να οργανώσω τα αρχεία του υπολογιστή μου.~~
~~Να ξεδιαλύνω και να χαρίσω τα ρούχα μου.~~
Να πάω για χαμάμ.
Να έχω 2 ώρες την ημέρα μόνο για μένα.
~~Να ξεκινήσω γιόγκα.~~
~~Να κοιτάξω την αναβλητικότητα μου στα μάτια.~~
~~Να βγω να περπατήσω την πρώτη μέρα με βροχή.~~
Να αρχίσω να χρησιμοποιώ καθημερινά “το καλό” μου σερβίτσιο.
~~Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.~~

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και
INSTAGRAM

Οκτωβρίου 05, 2016 4 σχόλια

Οκτωβρίου 03, 2016 4 σχόλια

photo from Pinterest

Σάββατο πρωί σε πολυσύχναστη περιοχή της Αθήνας.
Έχει λαϊκή και ο κόσμος πηγαινοέρχεται με ψώνια και καρότσια. Πάω να διασχίσω τον δρόμο και ένα αυτοκίνητο με έναν αναποφάσιστο οδηγό με εμποδίζει να προχωρήσω. Έχει σταματήσει μπροστά μου και δεν κάνει ούτε πίσω, ούτε μπρος.
-“Τα προκωρήσεις;” ρωτάω τον οδηγό.
-“Τι θες;” μου απαντάει ειρωνικά εκείνος.
-“Ρωτάω αν τα προκωρήσεις γκια να ξέρω τι τα κάνω.”
-“Μίλα ελληνικά” μου λέει.
-“Ελληνικά μιλάω” του λέω. “Σε ρωτάω αν τα προκωρήσεις γκιατί έκεις κόψει ντο ντρόμο στη μέση και ντεν μπορώ να περάσω με το γκαρότσι μου.”
-“Άντε φύγε από δω μωρή που με ρωτάς κι όλας αν θα προχωρήσω… Ότι γουστάρω θα κάνω. Και να πας από κει που ήρθες, να ξεβρομίσει ο τόπος. Που σε φέραμε και στην Ελλάδα ηλίθια. Ε ηλίθια… ” μου απαντά και φεύγει μαρσάροντας με ταχύτητα.
Όχι αγαπητέ μου… Εδώ κάνεις ένα πολύ μεγάλο λάθος. Δεν με φέρατε εσείς στην Ελλάδα. Με έφεραν η φτώχια, η ανέχεια, η ανεργία, ο πόλεμος, η εξαθλίωση. Όλα αυτά δηλαδή που μπορούν να φέρουν αντίστοιχα κι εσένα σε μιαν άλλη χώρα. Όλα αυτά που μπορούν να σε κάνουν κι εσένα να πέσεις θύμα ρατσιστικής επίθεσης, όπως πέφτω εγώ τώρα από εσένα.
Όχι δεν με φέρατε εσείς στην Ελλάδα. Με έφερε η ανάγκη μου για μια καλύτερη ζωή.
Γι’αυτό σε συγχωρώ. Σε συγχωρώ και συνεχίζω το δρόμο μου κοιτώντας μπροστά. Γιατί βλέπεις εγώ έχω δρόμο. Έχω φως, σε αντίθεση με σένα που ζεις μες στο σκοτάδι…

(Το “έργο” αυτό παίχτηκε μπροστά μου πριν από μερικές μέρες, γεμίζοντας με θλίψη και απογοήτευση. Πρωταγωνιστές, μια γυναίκα γύρω στα 40 από μια άλλη χώρα κι ένας νεαρός Έλληνας.)

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και
INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 30, 2016 4 σχόλια

photo from Pinterest

Άδεια μου αγκαλιά

Αγάπη είναι…
Να σου κρατώ το χέρι στα δύσκολα και στα καλά.
Να σε βλέπω με τα μάτια μου ανοιχτά αλλά και κλειστά.
Να περιμένω το κλειδί να γυρίσει στην πόρτα να την ανοίξεις και να μπεις.
Να θέλω να είμαι συνέχεια κοντά σου ακόμα κι όταν δεν είμαι.
Να νιώθω τη ζέστη σου τις κρύες νύχτες μακριά σου.
Να τρέχω με την φαντασία μου στα όμορφα βράδια μας.
Να χαμογελώ όταν γελάς.
Να μην φοβάμαι σε σένα να είμαι ο εαυτός μου.
Να θυμάμαι το χρώμα των ματιών σου ακόμα και στον ύπνο μου.
Να μην θέλω να σε αλλάξω.
Να σου τα δίνω όλα.
Να τραγουδάω το όνομά σου.
Να μην υπάρχει τίποτα που να μην μπορώ να κάνω για μας.
Να περιμένω τα σημάδια σου.
Να ξέρω το σώμα σου καλύτερα από το δικό μου.
Να έχω τόσα να σου πω να μην μου φτάνει η ώρα.
Να θέλω να γεράσω δίπλα σου.
Να ξέρω πως τα τραγούδια γράφτηκαν για μας.
Να ψάχνω το φως στα σκοτάδια σου.
Να σε γεμίζω με φιλιά προτού μου το ζητήσεις.
Να κρατάω την ελπίδα ζωντανή στην καρδιά σου.
Να μην περιμένω τίποτα από σένα.
Να ξέρω τις ανάγκες σου.
Να πονάω μακριά σου.
Να σε αγαπώ μέχρι το τέλος.

{με αφορμή ένα τραγούδι και όχι μόνο}

Προσθέστε ελεύθερα τι είναι αγάπη για σας.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και
INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 28, 2016 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!!
Η σημερινή συνταγή αφορά τα πεντανόστιμα και φουλ υγιεινά κουλουράκια τύπου brownies που δοκίμασα στο σπίτι της φίλης μου της Δήμητρας, και τα οποία φτιάχνονται πάρα πολύ εύκολα σε 10’ παρέα με τους μικρούς μας βοηθούς!
Είναι πολύ θρεπτικά μιας και δεν περιέχουν γλουτένη και ζάχαρη παρά μπανάνα, λάδι καρύδας και κακάο. Εγώ έβαλα χαρούπι, μιας και το προτιμώ.
Η original συνταγή είναι από το blog Dairy-Free.
Τα φτιάξαμε παρέα με την Χριστίνα και μόλις που πρόλαβα να βγάλω μια φωτογραφία πριν εξαφανιστούν!

ΥΛΙΚΑ (για περίπου 12 κομμάτια)

1 πολύ ώριμη μεγάλη μπανάνα
1 μεγάλο αυγό ή 2 μικρά (κατά προτίμηση βιολογικά ή ελευθέρας βοσκής)
30γρ. λάδι καρύδας
35γρ. χαρούπι σε σκόνη ή κακάο
43γρ. αλεύρι καρύδας
120γρ. μέλι ή λίγο παραπάνω αν η μπανάνα μας δεν είναι ώριμη
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ χωρίς γλουτένη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χτυπάμε στο μούλτι το αυγό, το αλεύρι, τη βανίλια και την μπανάνα μέχρι να ενωθούν καλά μεταξύ τους.

Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά το λάδι καρύδας, το χαρούπι, το μέλι και το μπέικιν. Τα ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι.

Σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, παίρνουμε με το κουτάλι λίγο, λίγο από το μείγμα και το τοποθετούμε πατώντας το από πάνω για να γίνoυν πιο ομοιόμορφα τα μπισκότα μας.

Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για περίπου 15-20’.

Τα θέλουμε ζουμερά στο κέντρο μιας και έχουν την λογική του brownie, οπότε δεν το παρακάνουμε στο ψήσιμο. Αν ξεκολλάνε από την λαδόκολλα είναι μια χαρά.

Τα αφήνουμε λίγο να κρυώσουν στη σχάρα και είναι έτοιμα!

Διατηρούνται στο ψυγείο.
Καλή σας απόλαυση!
Αλήθεια! Ποια είναι η άποψή σας για αυτά τα “εναλλακτικά” γλυκά;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και
INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 26, 2016 2 σχόλια

About me

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

Αρχειοθήκη Ιστολογίου