photo from Pinterest
Ο Σεπτέμβρης μου ήταν πολύ όμορφος.
Κοίταξα την αναβλητικότητά μου στα μάτια και ξεκίνησα το project μου “365 μέρες χωρίς ψώνια” το οποίο μέχρι στιγμής πάει πολύ καλά! Έχω και τα τυχερά μου, μιας και όταν κάτι το θέλω πολύ, όλο και κάποιος το βάζει στο μάτι και μου το παίρνει δώρο! Ξεκίνησα τη γιόγκα και το περπάτημα στον διάδρομο που είχε αρχίσει να σκουριάζει, έφτιαξα πεντανόστιμους χυμούς με τον αγαπημένο μου αποχυμωτή, βρέθηκα πολλές φορές με τις φίλες μου για φαγητό, τσάι, βόλτες και πικ νικ, οργάνωσα τον υπολογιστή μου και χάρισα μερικά από τα ρούχα που δεν φόραγα πια. Περπάτησα στη βροχή την πρώτη μέρα που άρχισε να βρέχει και πήγα σε ένα καφέ, όπου κατάλαβα για ακόμα μια φορά ότι δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Εν κατακλείδι ήταν ένας υπέροχος Σεπτέμβρης!
Να ξεκινήσω το παλιό μου project: 365 μέρες χωρίς ψώνια.Να περπατάω κάθε μέρα 30’.Να πειραματιστώ περισσότερο με τον αγαπημένο μου αποχυμωτή.Να καταλάβω για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι δυνατόν να αρέσουμε σε όλους.- Να αρχίσω ένα συναρπαστικό βιβλίο.
- Να φτιάξω μια γλυκιά τάρτα χωρίς ζάχαρη.
Να βρεθώ για τσάι με τις φίλες μου.Να οργανώσω τα αρχεία του υπολογιστή μου.Να ξεδιαλύνω και να χαρίσω τα ρούχα μου.- Να πάω για χαμάμ.
- Να έχω 2 ώρες την ημέρα μόνο για μένα.
Να ξεκινήσω γιόγκα.Να κοιτάξω την αναβλητικότητα μου στα μάτια.Να βγω να περπατήσω την πρώτη μέρα με βροχή.- Να αρχίσω να χρησιμοποιώ καθημερινά “το καλό” μου σερβίτσιο.
Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Οκτωβρίου 05, 2016
4
σχόλια
photo from Pinterest
Το φθινόπωρο μου αρέσει πολύ. Μου δημιουργεί μια εσωτερικότητα, μια διάθεση για ενδοσκόπηση και για καινούργια ξεκινήματα, για ανταμώματα με φίλους και για ποιοτικό χρόνο στο σπίτι με την οικογένεια μου. Έτσι όσο πιο γρήγορα έρθει, τόσο το καλύτερα για μένα!
Για αυτόν τον μήνα θέλω:
- Να διαβάσω ένα βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος.
- Να οργανώσω άλλο ένα halloween party.
- Να ακούσω περισσότερη μουσική και λιγότερα λόγια.
- Να συνεχίσω την γιόγκα.
- Να φτιάξω μια κολοκυθόπιτα.
- Να πάω θέατρο.
- Να αγοράσω λουλούδια για το σπίτι.
- Να πάω μια βόλτα στο βουνό.
- Να πάρω κι άλλα παιδικά βιβλία στην Χριστίνα.
- Να βάψω μοβ τα νύχια μου.
- Να αφεθώ στον χρόνο.
- Να πάω για μασάζ.
- Να χαϊδέψω ένα σκυλί.
- Να τακτοποιήσω το γραφείο μου.
- Να μαζέψω πεσμένα φύλλα.
- Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Σας φιλώ
Οκτωβρίου 03, 2016
4
σχόλια
photo from Pinterest
Σάββατο πρωί σε πολυσύχναστη περιοχή της Αθήνας.
Έχει λαϊκή και ο κόσμος πηγαινοέρχεται με ψώνια και καρότσια. Πάω να διασχίσω τον δρόμο και ένα αυτοκίνητο με έναν αναποφάσιστο οδηγό με εμποδίζει να προχωρήσω. Έχει σταματήσει μπροστά μου και δεν κάνει ούτε πίσω, ούτε μπρος.
-“Τα προκωρήσεις;” ρωτάω τον οδηγό.
-“Τι θες;” μου απαντάει ειρωνικά εκείνος.
-“Ρωτάω αν τα προκωρήσεις γκια να ξέρω τι τα κάνω.”
-“Μίλα ελληνικά” μου λέει.
-“Ελληνικά μιλάω” του λέω. “Σε ρωτάω αν τα προκωρήσεις γκιατί έκεις κόψει ντο ντρόμο στη μέση και ντεν μπορώ να περάσω με το γκαρότσι μου.”
-“Άντε φύγε από δω μωρή που με ρωτάς κι όλας αν θα προχωρήσω… Ότι γουστάρω θα κάνω. Και να πας από κει που ήρθες, να ξεβρομίσει ο τόπος. Που σε φέραμε και στην Ελλάδα ηλίθια. Ε ηλίθια… ” μου απαντά και φεύγει μαρσάροντας με ταχύτητα.
Όχι αγαπητέ μου… Εδώ κάνεις ένα πολύ μεγάλο λάθος. Δεν με φέρατε εσείς στην Ελλάδα. Με έφεραν η φτώχια, η ανέχεια, η ανεργία, ο πόλεμος, η εξαθλίωση. Όλα αυτά δηλαδή που μπορούν να φέρουν αντίστοιχα κι εσένα σε μιαν άλλη χώρα. Όλα αυτά που μπορούν να σε κάνουν κι εσένα να πέσεις θύμα ρατσιστικής επίθεσης, όπως πέφτω εγώ τώρα από εσένα.
Όχι δεν με φέρατε εσείς στην Ελλάδα. Με έφερε η ανάγκη μου για μια καλύτερη ζωή.
Γι’αυτό σε συγχωρώ. Σε συγχωρώ και συνεχίζω το δρόμο μου κοιτώντας μπροστά. Γιατί βλέπεις εγώ έχω δρόμο. Έχω φως, σε αντίθεση με σένα που ζεις μες στο σκοτάδι…
(Το “έργο” αυτό παίχτηκε μπροστά μου πριν από μερικές μέρες, γεμίζοντας με θλίψη και απογοήτευση. Πρωταγωνιστές, μια γυναίκα γύρω στα 40 από μια άλλη χώρα κι ένας νεαρός Έλληνας.)
Σας φιλώ
Σεπτεμβρίου 30, 2016
4
σχόλια
photo from Pinterest
Αγάπη είναι…
Να σου κρατώ το χέρι στα δύσκολα και στα καλά.
Να σε βλέπω με τα μάτια μου ανοιχτά αλλά και κλειστά.
Να περιμένω το κλειδί να γυρίσει στην πόρτα να την ανοίξεις και να μπεις.
Να θέλω να είμαι συνέχεια κοντά σου ακόμα κι όταν δεν είμαι.
Να νιώθω τη ζέστη σου τις κρύες νύχτες μακριά σου.
Να τρέχω με την φαντασία μου στα όμορφα βράδια μας.
Να χαμογελώ όταν γελάς.
Να μην φοβάμαι σε σένα να είμαι ο εαυτός μου.
Να θυμάμαι το χρώμα των ματιών σου ακόμα και στον ύπνο μου.
Να μην θέλω να σε αλλάξω.
Να σου τα δίνω όλα.
Να τραγουδάω το όνομά σου.
Να μην υπάρχει τίποτα που να μην μπορώ να κάνω για μας.
Να περιμένω τα σημάδια σου.
Να ξέρω το σώμα σου καλύτερα από το δικό μου.
Να έχω τόσα να σου πω να μην μου φτάνει η ώρα.
Να θέλω να γεράσω δίπλα σου.
Να ξέρω πως τα τραγούδια γράφτηκαν για μας.
Να ψάχνω το φως στα σκοτάδια σου.
Να σε γεμίζω με φιλιά προτού μου το ζητήσεις.
Να κρατάω την ελπίδα ζωντανή στην καρδιά σου.
Να μην περιμένω τίποτα από σένα.
Να ξέρω τις ανάγκες σου.
Να πονάω μακριά σου.
Να σε αγαπώ μέχρι το τέλος.
{με αφορμή ένα τραγούδι και όχι μόνο}
Προσθέστε ελεύθερα τι είναι αγάπη για σας.
Σας φιλώ
Σεπτεμβρίου 28, 2016
No σχόλια
Γεια σας και χαρά σας!!
Η σημερινή συνταγή αφορά τα πεντανόστιμα και φουλ υγιεινά κουλουράκια τύπου brownies που δοκίμασα στο σπίτι της φίλης μου της Δήμητρας, και τα οποία φτιάχνονται πάρα πολύ εύκολα σε 10’ παρέα με τους μικρούς μας βοηθούς!
Είναι πολύ θρεπτικά μιας και δεν περιέχουν γλουτένη και ζάχαρη παρά μπανάνα, λάδι καρύδας και κακάο. Εγώ έβαλα χαρούπι, μιας και το προτιμώ.
Η original συνταγή είναι από το blog Dairy-Free.
Τα φτιάξαμε παρέα με την Χριστίνα και μόλις που πρόλαβα να βγάλω μια φωτογραφία πριν εξαφανιστούν!
ΥΛΙΚΑ (για περίπου 12 κομμάτια)
- 1 πολύ ώριμη μεγάλη μπανάνα
- 1 μεγάλο αυγό ή 2 μικρά (κατά προτίμηση βιολογικά ή ελευθέρας βοσκής)
- 30γρ. λάδι καρύδας
- 35γρ. χαρούπι σε σκόνη ή κακάο
- 43γρ. αλεύρι καρύδας
- 120γρ. μέλι ή λίγο παραπάνω αν η μπανάνα μας δεν είναι ώριμη
- 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
- 1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ χωρίς γλουτένη
Χτυπάμε στο μούλτι το αυγό, το αλεύρι, τη βανίλια και την μπανάνα μέχρι να ενωθούν καλά μεταξύ τους.
Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά το λάδι καρύδας, το χαρούπι, το μέλι και το μπέικιν. Τα ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι.
Σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, παίρνουμε με το κουτάλι λίγο, λίγο από το μείγμα και το τοποθετούμε πατώντας το από πάνω για να γίνoυν πιο ομοιόμορφα τα μπισκότα μας.
Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για περίπου 15-20’.
Τα θέλουμε ζουμερά στο κέντρο μιας και έχουν την λογική του brownie, οπότε δεν το παρακάνουμε στο ψήσιμο. Αν ξεκολλάνε από την λαδόκολλα είναι μια χαρά.
Τα αφήνουμε λίγο να κρυώσουν στη σχάρα και είναι έτοιμα!
Διατηρούνται στο ψυγείο.
Καλή σας απόλαυση!
Αλήθεια! Ποια είναι η άποψή σας για αυτά τα “εναλλακτικά” γλυκά;
Καλή σας απόλαυση!
Αλήθεια! Ποια είναι η άποψή σας για αυτά τα “εναλλακτικά” γλυκά;
Σας φιλώ
Σεπτεμβρίου 26, 2016
2
σχόλια
Σεπτεμβρίου 23, 2016
1 σχόλια
Η Χριστίνα φέτος αποφάσισε ότι θέλει να πάει σχολείο. Έτσι λοιπόν κι εμείς κάναμε αίτηση στον δημοτικό σταθμό της γειτονιάς μας, που ευτυχώς βρίσκεται απέναντι από το σπίτι μας και περιμένουμε για την απάντηση.
Όλον αυτόν τον καιρό που ήταν σπίτι μαζί μου είχαμε καθιερώσει ένα πρόγραμμα homeschooling τόσο δημιουργικό όσο και ευχάριστο και για τις δυο μας. Μπορεί να μην ήμουν τελευταία τόσο συνεπής στο να σας δείχνω τι ακριβώς κάναμε, αλλά οι μέρες μας ήταν καθημερινά γεμάτες από κατασκευές, παιχνίδια και βόλτες σε μουσεία και όμορφα μέρη.
Η αλήθεια είναι πως θα μου λείψουν εκείνα τα πρωινά που ξύπναγε όλο λαχτάρα και μου έλεγε: “Μαμά, θα κάνουμε σχολείο;;;”.
Από την άλλη ζωή προχωράει, η Χριστίνα μεγαλώνει και εξελίσσετε και μαζί με αυτήν κι εγώ. Το μόνο που θα ήθελα είναι να είναι καλά όπου κι αν είναι, σε ότι κι αν επιλέξει να κάνει.
Ιδού λοιπόν δυο διαφορετικές δραστηριότητες που κάναμε τελευταία.
Μαθαίνω τους αριθμούς
Γράφουμε σε σελοτέιπ τους αριθμούς και τους κολλάμε πάνω σε τουβλάκια.
Σκοπός, να τα βάλει στη σωστή σειρά.
Ζωγραφική με πιρούνι
Ζωγραφίζουμε το περίγραμμα και αφήνουμε το παιδί να αυτοσχεδιάσει.
Ελπίζω κάποια στιγμή να συγκεντρώσω όλα όσα έχουμε κάνει τελευταία και να σας τα δείξω σε μία ανάρτηση!
Μέχρι τότε…
Σας φιλώ
Σεπτεμβρίου 21, 2016
2
σχόλια
