Όπως ίσως θα έχετε καταλάβει όσοι με διαβάζετε εδώ στο blog και με παρακολουθείτε σε Instagram και Facebook  μου αρέσει πολύ να βγαίνω με τους φίλους για φαγητό.
Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, έχουμε πια καθιερώσει αυτήν την έξοδο, όπου ανακαλύπτουμε καινούργια μαγαζιά, δοκιμάζουμε νέες γεύσεις, λέμε τα νέα μας και μοιραζόμαστε όμορφες στιγμές. 
Στο πλαίσιο αυτό, το τελευταίο διάστημα έχω εντάξει και μια προσωπική άσκηση που πιστεύω ότι με πάει παραπέρα.
Να μιλάω όταν κάτι δεν μου αρέσει και να μην το αποδέχομαι σιωπηλά. 
Για παράδειγμα, πήγα πρόσφατα σε ένα κατά τα άλλα ωραίο μαγαζί και παρήγγειλα για κυρίως πιάτο μια Ντακοσαλάτα. 
Στον κατάλογο η σαλάτα περιείχε ντοματίνια, ρόκα, μυζήθρα, μια σαλτσούλα πέστο και παξιμάδι ολικής άλεσης. 
Στην πραγματικότητα η σαλάτα περιείχε, άπειρο παξιμάδι και ελάχιστα από τα προαναφερθέντα συστατικά. Δεν λέω, ήταν νόστιμη αλλά δεν ήταν αυτό που είχα παραγγείλει. Εγώ ζήτησα σαλάτα και όχι μια σακούλα παξιμάδια. Παλιότερα θα την έτρωγα χωρίς να πω κάτι και φυσικά θα με έτρωγε.
Θα με έτρωγε όχι μόνο για την επόμενη ώρα, αλλά για μέρες. Θα με έτρωγε η σκέψη ότι δεν στήριξα τον εαυτό μου και την επιθυμία μου να φάω μια σαλάτα της προκοπής. 
Πολύ ευγενικά το ανέφερα στη σερβιτόρα και εκείνη μου ζήτησε συγνώμη και με διαβεβαίωσε ότι θα το αναφέρει στον υπεύθυνο κουζίνας.


Θα μπορούσα βέβαια να της έλεγα να την πάρει πίσω και να μου την αντικαταστήσει με μια κανονική σαλάτα, αλλά δεν πειράζει. Θα το κάνω σίγουρα την επόμενη φορά. 
Το πιο σημαντικό πράγμα για μένα ήταν ότι ΜΙΛΗΣΑ. 
Ότι άρθρωσα την σκέψη μου κι ότι δεν "έφαγα" την δυσαρέσκεια και τα συναισθήματά μου. Ότι πήγα κόντρα στο φόβο μου να φανώ παράξενη, ενοχλητική, μη αρεστή. Στο ότι δεν ήθελα να είμαι το "καλό παιδί" που δεν μιλάει και είναι πάντα ευχαριστημένο. 
Να μιλάμε. Να μιλάμε όμορφα κι ευγενικά και να διεκδικούμε ότι πιστεύουμε ότι μας αξίζει. Κι ας μην το πάρουμε. Δεν είναι αυτός ο στόχος, αλλά η ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησής μας. Η ενδυνάμωση του λόγου μας και της φωνής μας.
Όταν δεν μιλάμε μικραίνουμε. Και γεμίζουμε θυμό, που μπορεί να ξεσπάσει πέρα από τον εαυτό μας και σε άλλους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. Όπως στον σύντροφό μας, στους φίλους μας και στο παιδί μας...
Στο παιδί μας! Να ένας ακόμη λόγος που θέλω να μιλάω, ειδικά μπροστά στην Χριστίνα. Θέλω να νιώθει πως έχει μια μητέρα που διεκδικεί το δίκιο της, που δεν καταπίνει τα λόγια και τις σκέψεις της. Μια μητέρα που προσπαθεί όσο μπορεί να λύνει τα θέματά της και να μην τα ξεσπάει πάνω στην κόρη της. Μια μητέρα που μαθαίνει να ζει κάθε μέρα, κάθε στιγμή, μια μητέρα που κάνει λάθη αλλά που ταυτόχρονα προσπαθεί να μάθει μέσα από αυτά με σκοπό να ζήσει ελεύθερη με αυτοσεβασμό και αγάπη.
Για αυτό αγαπημένοι μου να μιλάμε. ΝΑ ΜΙΛΑΣ!

Σας φιλώ!

Γεια σας και χαρά σας και καλή εβδομάδα να έχουμε!

"Όταν αδυνατίσω και μπορώ να φοράω ότι θέλω, τότε η ζωή μου θα είναι πολύ καλύτερη".
"Όταν πετύχω στον χώρο της δουλειάς μου, τότε θα μπορώ να διεκδικώ τα αυτονόητα".
"Όταν καταφέρω και μαζέψω λεφτά, τότε θα πάω εκείνο το ταξίδι που ονειρεύομαι χρόνια".
"Όταν τελειώσω και αυτό το μεταπτυχιακό, τότε θα ζητήσω την αύξηση που δικαιούμαι εδώ και καιρό".
"Όταν μεγαλώσει το παιδί μου, τότε θα βρω τον χρόνο να παίξω μαζί του".
"Όταν τελειώσω με τις υποχρεώσεις μου, τότε θα πάρω τηλέφωνο τους φίλους μου να πάμε για καφέ".
"Όταν η κατάσταση θα έχει φτάσει στο απροχώρητο, τότε θα διεκδικήσω τα λεφτά που μου χρωστάνε".
"Όταν αγοράσω μεγαλύτερο σπίτι, τότε θα πάρω έναν σκύλο".
"Όταν αποκτήσω περισσότερους followers, τότε θα ζητήσω να πληρώνομαι για την δουλειά που κάνω για τους άλλους στο blog μου".
"Όταν ο άλλος μου φερθεί για πολλοστή φορά σαν να είμαι σκουπίδι, τότε θα τον βάλω στη θέση του".
"Όταν αρχίσω να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου, τότε θα πάω στον γιατρό για εκείνους τους πόνους στην πλάτη".
"Όταν δεν θα έχω άλλη ανάσα στα πνευμόνια μου, τότε θα φωνάξω δυνατά για να ακουστεί η φωνή μου".
"Όταν όλα θα έχουν τελειώσει, τότε θα σκεφτώ μήπως ήρθε η ώρα να ζήσω την ζωή που πάντα ήθελα".

Τι θα γίνει; Ως πότε θα αναβάλουμε τη ζωή μας; Ως πότε θα ζούμε με το χτες και το αύριο και θα αφήνουμε το ΤΩΡΑ; 

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να διεκδικήσεις τα χρήματά σου.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πας το ταξίδι που τόσα χρόνια ονειρευόσουνα .
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσεις εκείνη την αύξηση που δικαιούσαι.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να παίξεις με το παιδί σου.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να βγεις με τους φίλους σου.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πάρεις τον σκύλο που τόσο πολύ θέλεις.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσεις από τους άλλους να σε σέβονται.
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να φροντίσεις τον εαυτό σου.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ΖΗΣΕΙΣ!

Εσύ, ζεις το τώρα ή περιμένεις την κατάλληλη στιγμή;

Γεια σας και χαρά σας!
Εύχομαι να είστε πολύ καλά.
Άλλο ένα post έμπνευσης με εικόνες που μου αρέσουν, εικόνες που με εμπνέουν, εικόνες που με κάνουν να νιώθω όμορφα και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας!(όλες οι φωτογραφίες είναι από ΕΔΩ )

• Να ξεκινήσω κάτι καινούργιο.
• Να φτιάξω ψωμί με σταφίδες.
• Να αγοράσω ένα άσπρο μαλακό χαλί.
• Να κολλήσω αυτοκόλλητα στο ημερολόγιο μου.
• Να κάνω πράξη τις σκέψεις μου.
• Να πάρω στα σοβαρά το χρόνο μου.
• Να απέχω από ότι είναι για αποχή.
• Να οργανώσω ένα ταξίδι.
• Να μασκαρευτώ.
• Να τραβήξω το δρόμο μου.
• Να φορέσω λαμπερά σκουλαρίκια.
• Να απολαύσω τη σιωπή.
• Να μυρίσω ένα τριαντάφυλλο.
• Να ζωγραφίσω ψεύτικες φακίδες στο πρόσωπό μου.
• Να λικνιστώ στο αγαπημένο μου τραγούδι.
• Να θυμηθώ τα πάθη μου.
• Να λουστώ στο φως του ήλιου.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Καλό μήνα αγαπημένοι!
Πάει και ο Φλεβάρης. Η αλήθεια είναι πως ο φετινός χειμώνας με κούρασε λιγάκι κι έτσι χαίρομαι πολύ με τον ερχομό του πρώτου μήνα της Άνοιξης.
Εύχομαι αυτός ο Μάρτης να είναι γλυκός και τρυφερός με όλους μας και να μας χαρίσει όμορφες και ουσιαστικές στιγμές.
Για αυτόν τον μήνα θέλω:

•Να βλέπω κάθε μέρα κι από μια ταινία στον υπολογιστή μου.
•Να φορέσω ένα κλαράκι αμυγδαλιάς στο πέτο.
•Να διαβάσω 2 καινούργια βιβλία.
•Να ξεκινήσω διατροφή.
•Να φορέσω τρία μαρτάκια στο αριστερό μου χέρι.
•Να βαδίσω με σταθερά βήματα.
•Να φάω αρωματικό ρύζι με σταφίδες.
•Να λύσω έναν γρίφο.
•Να λουστώ με το φως του ήλιου.
•Να ανακαλύψω νέους τρόπους.
•Να ανανεώσω το διαβατήριό μου.
•Να νικήσω στη Monopoly.
•Να με κεράσω ένα Virgin Mary.
•Να επανέλθω στην μισάωρη καθημερινή γυμναστική μου.
•Να αποδεχτώ τα αυτονόητα.
•Να ανθίσω.
•Να στολίσω το σπίτι με λουλούδια.
•Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Εσείς τι θέλετε να κάνετε αυτόν τον μήνα;

Γεια σας και χαρά σας!
Ελπίζω να είστε πολύ καλά.
Όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, μας αρέσει πολύ να βγαίνουμε οικογενειακώς και να πηγαίνουμε σε όμορφα μέρη για φαγητό ή καφέ.
Άλλες φορές πάλι μας αρέσει μαζί με την Χριστίνα, να παίρνουμε τις φίλες μας και να ανακαλύπτουμε παρέα μαγαζιά όπου μπορούν να κάτσουν άνετα μικροί και μεγάλοι.
Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, υπάρχουν όλο και περισσότερα χώροι που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό να μπορούν να φιλοξενήσουν πέρα από τους μεγάλους και μικρά παιδιά.
Παλιότερα, ήταν πολύ δύσκολο να βρεις ένα μέρος όπου θα απαγορευόταν το κάπνισμα και η άμεση κλήση προς τον Ηρώδη, άμα τη εμφανίσει ενός παιδιού!
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια τα πράγματα πάνε καλύτερα. Σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να μάθουμε να σεβόμαστε την ύπαρξη και τη διαφορετικότητα του άλλου, αλλά είμαι αισιόδοξη.
Σήμερα λοιπόν θα σας μιλήσω για μερικά μέρη που μας αρέσει πολύ να πηγαίνουμε με την Χριστίνα και τους φίλους μας, μαγαζιά όπου περνάμε καλά όλοι ανεξαιρέτως.
Επίσης να σας πω πως το "ρεπορτάζ" δεν είναι διαφημιστικό παρά μόνο βιωματικό!



#1 Το μαγαζί που βρίσκεται στην οδό Ναυάρχου Αποστόλη 10 στου Ψυρρή, 5' λεπτά με τα πόδια από τον σταθμό του μετρό Μοναστηράκι, είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του.
Είναι το Spiti mas. Ένας όμορφος χώρος, με κουζίνα, σαλόνι και υπνοδωμάτιο, όπου μπορείς να κάτσεις για να φας το πρωινό ή το μεσημεριανό σου, να πιεις τον καφέ σου, να χαλαρώσεις και να νιώσεις πραγματικά σαν στο σπίτι σου.
Δυο ευγενέστατα και γλυκά κορίτσια, αποφάσισαν να ανοίξουν ένα μαγαζί που να μοιάζει με σπίτι και τα κατάφεραν μια χαρά.
Το πεντανόστιμο φαγητό που ετοιμάζουν με φροντίδα για σένα στην ανοιχτή τους κουζίνα (να δοκιμάσεις οπωσδήποτε τις ιδιαίτερες και μεγάλες πίτες τους), το φιλικό σέρβις, το άκαπνο περιβάλλον και το κρεβάτι που δεσπόζει σε περίοπτη θέση και στο οποίο μπορείς να κάτσεις και να φας (!) είναι μερικοί από τους λόγους που το προτιμούμε. 
Η Χριστίνα χαίρεται κάθε φορά που αποφασίζουμε να πάμε στο "σπίτι με το κρεβάτι", αφού ξέρει πως θα ξαπλώσει, θα ζωγραφίσει, θα διαβάσει και θα φάει πάνω σε αυτό, ενώ τα κορίτσια του μαγαζιού θα της φερθούν με φροντίδα και αγάπη. 
Τα τραπεζάκια έξω από το μαγαζί, ιδανικά τώρα που ανοίγει ο καιρός, σου παρέχουν την δυνατότητα ακόμα κι αν έχεις μωρό σε καρότσι να απολαύσεις την έξοδό σου, αφού ο δρόμος της Ναυάρχου Αποστόλου είναι γραφικός και ήσυχος.
Αν αποφασίσετε να πάτε, ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ για να δείτε τις μέρες και τις ώρες που είναι ανοιχτά!




#2 Στην πλατεία Μητροπόλεως στον αριθμό 8, δίπλα δηλαδή από την Μητρόπολη Αθηνών, βρίσκεται το πολύ όμορφο καφέ της γνωστής εταιρίας παπουτσιών Toms. 
Πρόκειται για το Flagship store της στην Αθήνα (το πρώτο έχει ανοίξει εδώ και κάποια χρόνια στην Θεσσαλονίκη), όπου πέρα από cafe, λειτουργεί και ως μαγαζί και μπορείς εκεί να βρεις τα παπούτσια, τις τσάντες αλλά και τα γυαλιά της εταιρίας.
Η Toms μου αρέσει χρόνια τώρα, όχι μόνο για τα άνετα παπούτσια της αλλά και για την φιλοσοφία προσφοράς της One for one που κρύβεται πίσω από αυτά.
Με κάθε ζευγάρι παπούτσια που αγοράζεις, η Toms χαρίζει άλλο ένα σε παιδιά που το έχουν ανάγκη!
Τέλειο; Το ίδιο κάνει όμως και με τον καφέ που θα πιεις. Για κάθε καφέ που θα αγοράσεις, η Toms προφέρει νερό σε έναν άνθρωπο που δεν έχει πρόσβαση σε καθαρά συστήματα ύδρευσης και πόσιμο νερό. Τί καλύτερο λοιπόν από το να πάμε βόλτα με το παιδί μας σε έναν χώρο όπου ενισχύονται η αλληλεγγύη και η ανταποδοτικότητα;
Ιδανικό μαγαζί μπροστά στην μεγάλη πλατεία, όπου τα παιδιά μπορούν αν παίξουν, να κάνουν ποδήλατο κι εμείς να απολαύσουμε άνετα τον καφέ μας κάνοντας παράλληλα και τα ψώνια μας!
Εκεί θα βρεις τσάι Matcha, σπιτικές λεμονάδες και πεντανόστιμα brownies, βότανα, χυμούς και μπύρες made in Greece, αλλά και χειροποίητες μπάρες δημητριακών, σάντουιτς και μπισκότα.
Ο χώρος είναι μεγάλος και φωτεινός (εκεί παλιά στεγαζόταν ένα ιστορικό υφασματάδικο), πολύ όμορφα φτιαγμένος με ωραία vintage στοιχεία που δένουν αρμονικά με την ιστορία της περιοχής.
Σύντομα από ότι έμαθα, θα ξεκινήσουν και δράσεις για τα παιδιά, μια ακόμα όμορφη αφορμή για να το επισκεφτείτε!



#3 Σκέψου έναν χώρο όπου μπορείς να συνδυάσεις τα ψώνια σου για το σπίτι, το γεύμα σου αλλά και την απασχόληση του παιδιού σου!
Στο Yoleni's Σόλωνος 9 στο Κολωνάκι μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω.
Πρόκειται για ένα ντελικατέσεν-πολυχώρο στον κέντρο της Αθήνας, όπου πέρα από το μοντέρνο του μπακάλικο στο οποίο μπορείς να βρεις πληθώρα ελληνικών προϊόντων, διαθέτει ένα εστιατόριο-καφέ (με υπέροχες πίτες, πίτσες, σαλάτες και όχι μόνο), έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο για εκδηλώσεις και μαθήματα μαγειρικής αλλά και έναν ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ όπου τα παιδιά μπορούν να παίξουν και να απασχοληθούν δημιουργικά, όσοι ώρα εμείς τρώμε ή κάνουμε τα ψώνια μας!
Όσες φορές έχουμε πάει με την Χριστίνα έχουμε περάσει πολύ ωραία.  

Αν έχετε κι εσείς αγαπημένα μέρη που πηγαίνετε με τα παιδιά σας, μην διστάσετε να μου τα προτείνετε!