Mama Petounia: ΜΙΝΩΑΣ

Γεια σας και χαρά σας και καλή εβδομάδα να έχουμε!

Σήμερα σας μιλάω για 3 βιβλία που διαβάσαμε τελευταία με την Χριστίνα και μας άρεσαν πολύ, 3 βιβλία που προτείνουμε να προσθέσετε και εσείς στην παιδική σας βιβλιοθήκη!

1. Η Λούμπνα και το Βότσαλο

Κείμενο: Wendy Meddour
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο2. Η Λούμπνα και το Βότσαλο

Κείμενο: Wendy Meddour
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο
από 5 ετών

Το συγκεκριμένο βιβλίο το αγάπησα από την πρώτη στιγμή.

Με συγκίνησε βαθιά και μου θύμισε την ικανότητα που είχα κι εγώ σαν παιδί να δημιουργώ πράγματα από το μηδέν, να κάνω "φίλους" μου μια πέτρα, ένα κομμάτι ύφασμα, ένα μικρό ξυλαράκι.

Η Λούμπνα, ένα παιδί του πολέμου που γνώρισε από νωρίς τον ξεριζωμό, τον φόβο, την ανασφάλεια και την μοναξιά, φτάνει με τον πατέρα της σε έναν προσφυγικό καταυλισμό, κρατώντας στο χέρι της τον καλύτερό της φίλο. Ένα Βότσαλο. Στο Βότσαλο λέει όλα τα μυστικά, τους φόβους της και τις χαρές της. Το φροντίζει και το αγαπάει πολύ, μέχρι τη στιγμή που έρχεται στον καταυλισμό ένα μικρό αγόρι...

Το υπέροχο κείμενο της Wendy Meddour, μεστό, συγκινητικό και γεμάτο νοήματα, σε συνδυασμό με την υπέροχη και γεμάτη συμβολισμούς εικονογράφηση της Daniel Egneus δημιουργούν ένα μοναδικό βιβλίο που εξυμνεί την ενσυναίσθηση, την γενναιοδωρία, τη φιλία, την κατανόηση, την ανιδιοτέλεια, την ικανότητα των παιδιών να βλέπουν την αλήθεια εκεί που οι μεγάλοι αδυνατούν, την αξία της οικογένειας και την ελπίδα πως με την αγάπη οδηγό, ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος.

"Η Λούμπνα και το Βότσαλο", είναι σίγουρα ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.

2. Φύγαμε για το κυνήγι της αρκούδας

Κείμενο: Michael Rosen
Εικονογράφηση: Helen Oxenbury
Μετάφραση: Μαρία Παπαγιάννη
Εκδόσεις: Πατάκη

από 5 ετών

Μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα, μια οικογένεια με 3 παιδιά και έναν σκύλο αναφώνησε: "Φύγαμε για το κυνήγι της αρκούδας" και κάπου εκεί ξεκίνησε η περιπέτειά τους.

Κόντρα στους φόβους τους πέρασαν ποτάμια με βαθιά νερά, πάτησαν μέσα σε πηχτή λάσπη, περπάτησαν σε σκοτεινά μεγάλα δάση, και ήρθαν αντιμέτωποι με μια έντονη χιονοθύελλα. Μέχρι τη στιγμή που...

Ο βραβευμένος συγγραφέας Michael Rosen γράφει με λιτό και άμεσο τρόπο μια ιστορία για την αξία της οικογένειας και του ομαδικού πνεύματος, υπενθυμίζοντάς μας, πως ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε και να πάμε παραπέρα, είναι η απόφαση και η τόλμη να πάμε κόντρα στους φόβους μας.

Η εξαιρετική εικονογράφηση της επίσης βραβευμένης Helen Oxenbury χαρούμενη, νοσταλγική και γεμάτη συναίσθημα, συμπληρώνει με τον καλύτερο τρόπο την γραφή του Rosen, δημιουργώντας έτσι ένα κλασσικό έργο για κάθε ηλικία και για κάθε εποχή.

3. Ο Λύκος και η Πεταλούδα

Κείμενο: Χριστίνα Αποστολίδη
Εικονογράφηση: Σεραφείμ Στρουμπής
Εκδόσεις: Μίνωας
από 4 ετών

Χαίρομαι πραγματικά κάθε φορά που βλέπω ανθρώπους, να κάνουν τις σκέψεις και τα όνειρά τους πραγματικότητα.

Την Χριστίνα Αποστολίδη την γνώρισα από κοντά λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στην εκδήλωση για το ημερολόγιο #ΜΑΜΑ των εκδόσεων Μίνωας, στο οποίο συμμετέχουμε και οι δύο με κείμενά μας, και εκτίμησα την ευγένεια και την γενναιοδωρία του χαρακτήρα της.

Στο βιβλίο της "Ο Λύκος και η Πεταλούδα" μας μιλάει για την ιστορία ενός λύκου που ζει στη μοναξιά, απορροφημένος από την καθημερινή του ρουτίνα να κυνηγάει τα άλλα ζώα, χάνοντας έτσι τις καθημερινές μικρές χαρές της ζωής, μέχρι τη στιγμή που θα μπει στη ζωή του μια πεταλούδα και θα του δείξει τον κόσμο με άλλα ματιά.

Θα του δείξει τις ομορφιές που εκείνος ξεχνά να δει, τις χαρές που αφήνει καθημερινά πίσω του στην προσπάθειά του να εκτελέσει το καθήκον του ως λύκος.

Η Χριστίνα Αποστολίδη, μέσα από τον μεστό, απλό και ταυτόχρονα ουσιαστικό της λόγο, γράφει ένα παραμύθι που μας βάζει σε σκέψεις. Μήπως είμαστε κι εμείς ένα λύκος που στην προσπάθεια του να είναι εντάξει απέναντι στον ρόλο του, ξεχνάει ουσιαστικά να ζήσει;

Αλήθεια, πόσο συχνά κοιτάζουμε τον ουρανό; Πόσο συχνά σταματάμε αυτό που κάνουμε για να ακούσουμε τον ήχο των πουλιών, να μυρίσουμε ένα λουλούδι ή να κοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια;!

Το κείμενο της Χριστίνας Αποστολίδη σε συνδυασμό με την πολύ όμορφη εικονογράφηση του Σεραφείμ Στρουμπή, είναι μια καλή αφορμή για εμάς και τα παιδιά μας, να αρχίσουμε να παρατηρούμε γενικότερα τη ζωή μας και το περιβάλλον και τη φύση αλλά και τις μικρές χαρές της ζωής!

Εσείς, τι καλό διαβάσατε τελευταία;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK

και

INSTAGRAM

Μαρτίου 18, 2019 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!
Μετά από ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο με βόλτα στο βουνό, φαγητό με φίλους και την πρώτη μας θεατρική παιδική παράσταση της σεζόν, θέλω να σας μιλήσω για 5 πράγματα που μου τράβηξαν την προσοχή, 5 πράγματα που μου άρεσαν τελευταία, για 5 πράγματα που με έκαναν να νιώσω όμορφα και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Εδώ μπορείτε να βρείτε όλα τα προηγούμενα posts από αυτήν τη στήλη!

1. Εκδρομή

Το τελευταίο διάστημα έχουμε καθιερώσει μικρές οικογενειακές εκδρομές στο βουνό της Πάρνηθας. Σε αυτό τον πανέμορφο και τόσο κοντά στην Αθήνα προορισμό, βρήκαμε ένα προσωπικό καταφύγιο απόδρασης από την καθημερινότητα.

Κάθε φορά που πηγαίνουμε εκεί, φορτώνουμε τις μπαταρίες μας με καθαρό αέρα, υπέροχες εικόνες και μοναδικές στιγμές ηρεμίας και γαλήνης.

Κάθε φορά που περπατώ μέσα στο δάσος, ο χρόνος σταματάει κι εγώ αισθάνομαι σαν να παίζω σε ταινία του Harry Potter.

Κατά καιρούς έχουμε δει ελάφια, αλεπούδες, σκαντζόχοιρους, χελώνες ενώ σε κάθε μας επίσκεψη μας όλο και κάτι καινούργιο ανακαλύπτουμε.

Την τελευταία φορά που πήγαμε, το κρύο ήταν αισθητό και η ομίχλη δημιουργούσε ένα σκηνικό μοναδικό.

Αφού πήραμε το τελεφερίκ και κάναμε μια βόλτα μέχρι το Καζίνο της Πάρνηθας, καταλήξαμε στο Καταφύγιο Μπάφι για φαγητό και ζεστό τσάι. Μετά περπατήσαμε μέσα στο δάσος και μαζέψαμε μήλα, κουκουνάρια και φύλλα.

Το καταφύγιο Μπάφι, είναι ένας χώρος όπου μπορείς να φας, να πιεις τον καφέ σου, να ψυχαγωγηθείς παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, αλλά και να διανυκτερεύσεις παρόλο που η απόσταση από το κέντρο της Αθήνας είναι μόλις 60'.

Μια εκδρομή στην Πάρνηθα είναι η τέλεια απόδραση όλες τις εποχές του χρόνου, την οποία σας προτείνω ανεπιφύλακτα!

2. Καλλυντικά

Η νέα σειρά Πορτοκάλι-Βανίλια Ορχιδέα-Μύρτιλο των ελληνικών φυσικών καλλυντικών Messinian Spa που μόλις κυκλοφόρησε, με έχει ξετρελάνει με το φρέσκο και ξεχωριστό της άρωμα.

Μια σειρά που αποτελείται από αφρόλουτρο, κρέμα σώματος και hair&body mist χωρίς parabens και δοκιμές σε ζώα, με υπέροχη υφή που σου αφήνει μια αίσθηση καθαριότητας και φρεσκάδας.

Μου αρέσει πολύ κάθε φορά να μαθαίνω πως μια ελληνική εταιρία, χρησιμοποιεί αγνές πρώτες ύλες, όπως για παράδειγμα ελαιόλαδο από την Καλαμάτα, υποστηρίζοντας έτσι την ελληνική παραγωγή αλλά και την ελληνική φύση και τα οφέλη της, δημιουργώντας καλλυντικά υψηλών προδιαγραφών που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αντίστοιχα του εξωτερικού.

Δοκιμάστε τα προϊόντα της Messinian Spa και θα με θυμηθείτε!

3. Παιδική θεατρική παράσταση

Χτες Κυριακή, πήγαμε θέατρο. Ξεκινήσαμε την φετινή σεζόν με την παιδική παράσταση όπου παίζει ο αγαπημένος μου φίλος Κωνσταντίνος Πασσάς: "Ένα παιδί μετράει τ'άστρα", που είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη και παίζεται σε σκηνοθεσία της Ειρήνης Ιακώβου στο θέατρο Ακροπόλ.

Η ιστορία ενός ορφανού παιδιού, που παρ' όλες τις δυσκολίες που του φέρνει η ζωή, καταφέρνει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να πάει στο σχολείο ικανοποιώντας έτσι την λαχτάρα του για μάθηση, ζωντανεύει πάνω στη σκηνή και μας ταξιδεύει στην Ελλάδα του 1960, με αρκετές όμορφες και συγκινητικές στιγμές και με τον αγαπημένο μου φίλο, να κλέβει την παράσταση στο ρόλο του Μπίθρου!

Μια παράσταση με χρώμα άλλης εποχής, με εναλλαγές και όμορφες εικόνες, με χορό, τραγούδι και όμορφα μηνύματα.

4. Γιόγκα

Πριν από μερικές μέρες, βρέθηκα στο Κτήμα Αρίστη καλεσμένη του Sportgallery.gr για μια συνεδρία γιόγκα.

Είναι καιρός τώρα που θέλω να αρχίσω πάλι να γυμνάζομαι συστηματικά, οπότε αυτό η πρόσκληση μου έκανε πολύ καλό, κινητοποιώντας με προς αυτή την κατεύθυνση.

Με φόντο το υπέροχο φθινοπωρινό τοπίο του κτήματος, ντυμένη με yoga outfit από την χειμερινή colection της Nike και υπό τις οδηγίες της yoga instructor Έφη Δημά, έκανα γιόγκα, χαλάρωσα και απόλαυσα ένα απογευματινό τσάι Saristi από τα βιολογικά βότανα του κτήματος, συνοδεία υπέροχων βέγκαν κερασμάτων της εταιρίας Wema.

Ένιωσα για ακόμη μια φορά πόσο σημαντικό είναι να φροντίζω το μυαλό, την ψυχή και το σώμα μου και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να ξεκινήσω σύντομα ξανά γυμναστική.

Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη εμπειρία και μια ανάσα μέσα στους απαιτητικούς ρυθμούς της εβδομάδας, που με αναζωογόνησε και με γέμισε ευφορία!

5. Βιβλίο

Το βιβλίο που διαβάζω τελευταία, είναι "Το βιβλίο του Hygge ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά" του Meik Wiking, από τις εκδόσεις Μίνωας για το οποίο σας μίλησα αναλυτικότερα σε ΑΥΤΟ εδώ το ποστ.

Είναι ένα βιβλίο γεμάτο συνταγές, ζεστό κακάο, κρύα απογεύματα, αναμμένα κεριά, βόλτες με φίλους, επιτραπέζια παιχνίδια, θεματικές βραδιές, όμορφα βιβλία, χνουδωτές κουβέρτες, αναπαυτικούς καναπέδες, μαλακές ζακέτες, εκδρομές, γλυκά, σοκολάτα, ζεστό κρασί και άλλα πολλά τα οποία συνθέτουν μια ατμόσφαιρα θαλπωρής και χαλάρωσης, ένα συναίσθημα ευεξίας και εσωτερικής πληρότητας και ζεσταίνουν την ψυχή.

Μπορείτε να κάνετε δικό σας ένα αντίτυπο αυτού του πολύ ωραίου βιβλίου, παίρνοντας μέρος στο διαγωνισμό μου στο Instagram αλλά και στο Facebook!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και

INSTAGRAM

Οκτωβρίου 15, 2018 No σχόλια

"Το Βιβλίο του Hygge ο Δανέζικος τρόπος να ζεις καλά"

συγγραφέας: Meik Wiking

μετάφραση: Ελένη Τουλούπη

εκδόσεις: Μίνωας

Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για ένα βιβλίο το οποίο νιώθω ότι έχει γραφτεί για μένα!
Από τις εκδόσεις Μίνωας, "Το βιβλίο του Hygge ένας δανέζικος τρόπος να ζεις καλά", του Meik Wiking, Διευθύνοντος Συμβούλου του Ινστιτούτου Έρευνας της Ευτυχίας στη Δανία.
Το Hygge (προφέρεται χού-γκα), είναι μια λέξη που έχει πολλές ερμηνείες. Δηλώνει το αίσθημα της ευεξίας, της ψυχικής πληρότητας, τον τρόπο να δημιουργείς μια ατμόσφαιρα θαλπωρής.
Στην ουσία είναι μια κατάσταση.
Μια όμορφη, χαλαρή, ζεστή, αναπαυτική, χουχουλιάρικη κατάσταση, στην οποία επιδιώκουν να βρίσκονται όσο πιο συχνά μπορούνε οι Δανοί, ο ευτυχέστερος λαός του κόσμου, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Δίκτυο Sustainable Development Solutions του OHE και από το Earth Institute του Πανεπιστημίου Columbia.

Προσωπικά είχα την χαρά να βιώσω αρκετές στιγμές Δανέζικου Hygge αφού η παιδική μου φίλη Sonia είναι μισή Δανέζα, ένα κορίτσι μες στη χαρά και την αισιοδοξία, κάτι που θυμάμαι από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά και που διαπίστωσα πρόσφατα, μετά την επίσκεψή μου στην Κοπεγχάγη.
Εκεί λοιπόν, κάθε Σαββατοκύριακο, μαζεύονται σε σπίτια, τρώνε, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια, βλέπουν ταινίες ή απλά μιλάνε για τα νέα της εβδομάδας, μέσα σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα που την πλαισιώνουν τα αναμμένα κεριά, η όμορφη μουσική και η απουσία των κινητών τηλεφώνων.
Το σπίτι της φίλης μου, είναι φτιαγμένο σύμφωνα με την λογική του Hygge. Άνετο, φωτεινό, χαλαρό, φιλόξενο, έτοιμο να υποδεχθεί φίλους για θεματικές βραδιές με φαΐ και συζήτηση.
Φυτά εσωτερικού χώρου, τζάκι και πολλά κεριά, αλλά και μια μικρή γωνιά για διαλογισμό και την ανάγνωση αγαπημένων βιβλίων, είναι μερικά από το χαρακτηριστικά που με έκαναν να νιώσω ζεστασιά και ασφάλεια, σαν να ήμουν στο σπίτι μου.
Η αλήθεια είναι πως κατά την παραμονή μου στην Κοπεγχάγη, ζήλεψα τους ρυθμούς της πόλης. Ζήλεψα το fika τους, το απαραίτητο διάλειμμα που κάνουν μέσα στη μέρα με τσάι, καφέ ή ζεστό κακάο και γλυκό για να ξεκουραστούν, να χαλαρώσουν και να πάρουν δύναμη για να συνεχίσουν την ημέρα.
Εκεί κατάλαβα ότι το Hygge, δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει μόνο μέσα στο σπίτι μας.
Το Hygge είναι μια κατάσταση χαλάρωσης και εφορίας, χωρίς καμία συναισθηματική φόρτιση, η οποία μας συντροφεύει και έξω από το σπίτι, στο πρωινό μας με φίλους, στη δουλειά, σε κάποιο όμορφο μαγαζί ή σε μια βόλτα στο δάσος.

Στο βιβλίο του "Hygge ένας δανέζικος τρόπος να ζεις καλά" ο Wiking, με απλά λόγια και πολύ όμορφες φωτογραφίες, μας εξηγεί από που προήλθε η λέξη Hygge, μας προτείνει τρόπους για να το εντάξουμε στην ζωή μας, αναλύοντάς μας τα οφέλη αυτής της στάσης ζωής.
Μας δίνει συνταγές μαγειρικής, μας προτείνει μέρη όπου μπορούμε να επισκεφτούμε στην Κοπεγχάγη και να νιώσουμε το Hygge σε όλο του το μεγαλείο και το πιο σημαντικό, μας προτρέπει να βρούμε την ευτυχία στα μικρά καθημερινά πράγματα, όπως σε μια κούπα ζεστό τσάι, σε ένα αρωματικό κερί, σε ένα καλό βιβλίο, σε μια βόλτα στην εξοχή και στην επαφή μας με τον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους.
Το βιβλίο αυτό το αγάπησα από την πρώτη στιγμή, αφού υμνεί την σημασία των μικρών πραγμάτων, τις μικρές χαρές της ζωής, την ουσιαστική επαφή με τον εαυτό μας και τους άλλους.
Υμνεί το ζεστό κακάο, το καλό και αργό φαγητό, τις συχνές επαφές με φίλους και με την οικογένειά μας, τα επιτραπέζια παιχνίδια, τον χαλαρό φωτισμό, το αναμμένο τζάκι και τα κεριά, τα Χριστούγεννα, τα θεματικά πάρτι και τις βόλτες σε όμορφα μέρη!
"Το βιβλίο του Hygge", είναι ένα βιβλίο που αξίζει να βρίσκεται στην βιβλιοθήκη σας για να το διαβάσετε αργά και απολαυστικά και να εμπνευστείτε από αυτό, εντάσσοντας μικρές καθημερινές χαρές στη ζωή σας, που θα σας κάνουν ευτυχέστερους, ακόμα κι αν δεν βρίσκεστε στην πιο ευτυχισμένη χώρα του κόσμου!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και

INSTAGRAM

Οκτωβρίου 12, 2018 8 σχόλια

Το καλοκαίρι, πέρα από περίοδος ξεκούρασης, χαλάρωσης και διακοπών, είναι για μένα και η κατάλληλη στιγμή να διαβάσω τα βιβλία που δεν έχω καταφέρει να διαβάσω το χειμώνα.
Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για έξι βιβλία που διάβασα τελευταία, έξι βιβλία που μου άρεσαν πολύ, έξι βιβλία που με ταξίδευσαν και μου χάρισαν πολύ όμορφες στιγμές.

1. "Κάτω από τον πορφυρό ουρανό"

ΜΑΡΚ ΣΑΛΙΒΑΝ

εκδόσεις Οξύ

Φαντάσου να ανοίγεις ένα βιβλίο, και να πέφτεις μέσα του έτσι όπως θα έπεφτες μέσα σε μια πισίνα.
Αυτό συνέβη σε μένα μόλις άνοιξα το βιβλίο "Κάτω από τον πορφυρό ουρανό" του Μαρκ Σάλιβαν.
Βούτηξα μέσα του για τα καλά και δεν ήθελα να βγω από κει με τίποτα.
Η αληθινή ιστορία του Πίνο Λέλα, ενός έφηβου Ιταλού κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, που απέτρεψε τον συγγραφέα από μια πιθανή αυτοκτονία, με έκανε να διαβάσω το βιβλίο των 600 περίπου σελίδων μέσα σε δυο μέρες!
Ο Πίνο Λέλα, ένα αγόρι που αψηφά των κίνδυνο και φυγαδεύει Εβραίους από τις Άλπεις, ερωτεύεται παράφορα την όμορφη Άννα και γίνεται προσωπικός οδηγός του στενού συνεργάτη του Αδόλφου Χίτλερ στην Ιταλία, ονειρεύεται μια ζωή ελεύθερη, ανέμελη, γεμάτη μουσική, κρασί και όμορφα ταξίδια. Σπάνια μου συμβαίνει να μπαίνω τόσο βαθιά στην ιστορία, ώστε να νιώθω γύρω μου το περιβάλλον για το οποίο διαβάζω.
Ο Σάλιβαν καταφέρνει να δημιουργήσει ένα "κινηματογραφικό" βιβλίο, έναν συγκινητικό αντιφασιστικό ύμνο, που σε καθηλώνει και σε γεμίζει ελπίδα και θάρρος για τη ζωή, που σε προτρέπει να ζήσεις την κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία.
Το "Κάτω από τον πορφυρό ουρανό", έχει γίνει best seller με πωλήσεις που έχουν ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο αντίτυπα, και σύντομα θα μεταφερθεί και στην μεγάλη οθόνη, ενώ ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, Πίνο Λέλα ο οποίος είναι εν ζωή, από αφανής ήρωας πήρε επιτέλους την αναγνώριση που του αξίζει.

2. "Η δική μου ιστορία"

ΧΟΥΑΝ ΧΟΣΕ ΜΙΓΙΑΣ

εκδόσεις Ψυχογιός

"Η δική μου ιστορία", του Χουάν Χοσέ Μιγιάς, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται μέσα σε μερικές ώρες, αφήνοντάς σου όμως σκέψεις που σε συντροφεύουν για μέρες.

Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, αφηγείται αφοπλιστικά και με τόλμη την ιστορία της ζωής του και την στιγμή που του άλλαξε για πάντα τη ζωή.

Ζώντας μέσα σε μια τυπική οικογένεια, όπου οι υποχρεώσεις και η καθημερινότητα των γονιών του αποκτούν μεγαλύτερη αξία από αυτόν, όπου οι προσπάθειές του για αποδοχή πέφτουν συνεχώς στο κενό, και όπου η εφηβεία και η πορεία προς την ενηλικίωση μοιάζει με Γολγοθάς, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή του πηδώντας από μια γέφυρα.

Αντ αυτού όμως, και άθελά του, προκαλεί ένα θανατηφόρο δυστύχημα που θα σημαδεύσει για πάντα τη ζωή του.

"Η δική μου ιστορία", είναι ένα μικρό μα συνάμα πολύ δυνατό βιβλίο, το οποίο πραγματικά με έβαλε σε σκέψεις για όλα όσα συμβαίνουν μέσα από τις κλειστές πόρτες κάθε οικογένειας.

Μυστικά που κρατούνται καλά φυλαγμένα, από φόβο μήπως ανατινάξουν την ήδη σαθρή σχέση των γονιών, καταστάσεις που δημιουργούν ανεπανόρθωτα τραύματα στα παιδιά αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό, και άνθρωποι που παλεύουν να κάνουν το "εγώ" "εμείς", με ολέθρια αποτελέσματα.

"Η δική μου ιστορία", μέσα από την ευαίσθητη και εύστοχη γραφή του Χουάν Χοσέ Μιγιάς, είναι ένα βιβλίο που αφηγείται όλα όσα ο καθένας μας δε βρίσκει το κουράγιο να εξομολογηθεί.

3. "Καλή αντάμωση εκεί ψηλά"

ΠΙΕΡ ΛΕΜΕΤΡ

εκδόσεις Μίνωας

Το "Καλή αντάμωση εκεί ψηλά" του Πιέρ Λεμέτρ, ένα βιβλίο που βραβεύτηκε με το βραβείο Goncourt το 2013 και ξεπέρασε τα 600.000 αντίτυπα, το διάβασα μέσα σε μερικές μέρες, και ήταν τόσο έντονο που με έκανε να αναβάλω την προβολή της ταινίας με θέμα το βιβλίο, μέχρι να το βγάλω από το μυαλό μου!

Με την λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου, δυο στρατιώτες επιστρέφουν από τα χαρακώματα φέροντας σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα. Η μοίρα θα ενώσει τις ζωές τους για πάντα και θα τους φέρει αντιμέτωπους με τις παράπλευρες απώλειες του φρικτού πολέμου, με τον εαυτό τους, τις αδυναμίες τους και τους φόβους τους, καθώς και με τον κυνισμό, την βαρβαρότητα και την παραλογισμό που αφήνει πίσω του ο εκάστοτε πόλεμος.

Το "Καλή αντάμωση εκεί ψηλά" είναι ένα να μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Ένα βιβλίο που μιλά για το εμπόριο που στήνετε γύρω από έναν πόλεμο και για την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου. Ένα καλογραμμένο βιβλίο που ζωντανεύει με την μαεστρία του εξαιρετικού Λεμέτρ την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής, η οποία μεταξύ μας, δεν απέχει και πολύ από την δική μας.

4. "Το βαμμένο πουλί"

ΓΙΕΡΖΙ ΚΟΖΙΝΣΚΙ

εκδόσεις Μεταίχμιο

Τι να πω τώρα για αυτό το βιβλίο, το οποίο με καθήλωσε με την συγκλονιστική, σκληρή και ειλικρινή γραφή του σπουδαίου Πολωνού (εβραϊκής καταγωγής) συγγραφέα Γιέρζι Κοζίνσκι;

Το "Το βαμμένο πουλί", είναι ένα βιβλίο που σίγουρα δεν σου χαϊδεύει τα μάτια.

Είναι η συγκλονιστική ιστορία επιβίωσης ενός εξάχρονου αγοριού στην Ανατολική Ευρώπη, κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, καταδεικνύοντας την φθορά της ανθρώπινης υπόστασης μέσα στον πόλεμο. Μέσα από τα μάτια ενός εξάχρονου παιδιού, η ανθρώπινη υπόσταση ξεγυμνώνετε και φανερώνει, όλα τα ακραία και βάναυσα ένστικτά της. Ο άνθρωπος γίνεται ζώο, προκειμένου να δείξει την δική του κυριαρχία, σε ότι νομίζει ότι του ανήκει στη ζωή.

"Το βαμμένο πουλί", είναι ένα βιβλίο που με στοίχειωσε για αρκετές μέρες, σε βαθμό που το διάβαζα επίτηδες αργά γιατί δεν ήθελα να τελειώσει. Ομολογώ πως είχε σημεία που αδυνατούσα να κοιτάξω, τόσο σκληρά και αιχμηρά μα ταυτόχρονα τόσο αληθεινά, που με κάρφωναν κατευθείαν στην καρδιά.

Η προσπάθεια ενός αθώου πλάσματος κατά τη διάρκεια του πολέμου, που διεκδικεί με νύχια και με δόντια το δικαίωμά του στη ζωή, είναι τόσο διαχρονική, που "Το βαμμένο πουλί" θα μπορούσε να είναι ένα σύγχρονα βιβλίο με αντιστοιχίες στην σημερινή ζωή των ασυνόδευτων παιδιών, θυμάτων του πολέμου, που φτάνουν καθημερινά στα σύνορα μας.

Ο Κοζίνσκι μετά την έκδοση του βιβλίου του το 1965, προκάλεσε αντιφατικά συναισθήματα και έγινε αντικείμενο βίαιων αντιδράσεων, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε ένα κλασσικό βιβλίο που γίνεται αφορμή για μια προσωπική ενδοσκόπηση.

5. "Κρυφές ζωές"

ΑΛΕΞ ΚΡΙΣΤΟΦΙ

εκδόσεις Ψυχογίος

Είναι κάποιες σχέσεις που μας σημαδεύουν για πάντα. Σχέσεις που μας αφήνουν για χρόνια να παλεύουμε με όλα όσα έπρεπε να κάνουμε και δεν μπορέσαμε να κάνουμε. Σχέσεις που μας ακολουθούν σε κάθε βήμα της ζωής μας, σε κάθε μας απόφαση, σε κάθε μας προσπάθεια για μια νέα αρχή..

Για μια τέτοια σχέση μιλάει το βιβλίο "Κρυφές ζωές", για μια ιστορία αγάπης που διαδραματίζεται στο Παρίσι το 1958, και που φέρει αναπόφευκτα μαζί της, τα σημάδια από τα βίαια γεγονότα που συντάραξαν την Ευρώπη κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου.

Ένα βιβλίο που σε παίρνει από το χέρι και σε ταξιδεύει στα στενά δρομάκια και στα μεγάλα βουλεβάρτα αυτής της υπέροχης πόλης, κάνοντάς σε μάρτυρα μιας δυνατής ερωτικής ιστορίας.

6. "Το χρονικό του έρωτα"

ΑΛΑΙΝ ΝΤΕ ΜΠΟΤΟΝ

εκδόσεις Πατάκη

Τι είναι έρωτας; Μπορεί να διαρκέσει καιρό ή θα χαθεί ως άλλο παιδί, μέσα στο δάσος της καθημερινότητας με τις πρώτες καταιγίδες που θα ξεσπάσουν μέσα στη σχέση;
Κι ο γάμος; Μήπως τελικά είναι ένα στοίχημα που σκοτώνει τον έρωτα, και αφήνει ξέπνοα τα ζευγάρια να αντιμετωπίσουν μετά την πραγματικότητα;
Στο "Χρονικό του έρωτα", ένα ζευγάρι ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και αποφασίζει να ενώσει τη ζωή του για πάντα.
Ζουν αυτό που λέμε την απόλυτη ευτυχία, το παραμύθι. Τι γίνεται όμως όταν η καθημερινότητα τους ξυπνά από τον λήθαργο της ιδανικής συνθήκης; Όταν αποκτούν ένα παιδί και η ζωή τους αλλάζει ριζικά και αρχίζει και φορτώνεται με υποχρεώσεις και στιγμές χωρίς ηλιοβασιλέματα, ταξίδια και βραδιές όλο πάθος;
Η καθημερινότητα, οι εντάσεις, η γκρίνια, η διαχείριση των χρημάτων, δημιουργούν ρωγμές στη σχέση και καλούν το ζευγάρι να πάρει θέση και να παλέψει για την επιβίωση του γάμου του.
Κάτι δηλαδή που συμβαίνει σε όλους μας και όχι μόνο στα παραμύθια.
Ο Αλέν Ντε Μποττόν μέσα από το "Το χρονικό του έρωτα", διερευνά με φιλοσοφική και ψυχολογική διεισδυτικότητα τι συμβαίνει μετά τη γέννηση του έρωτα, γράφοντας ένα μυθιστόρημα που ισορροπεί μεταξύ μυθοπλασίας, δοκιμίου και ψυχαναλυτική μελέτης, μετατρέποντας μια απλή ιστορία αγάπης σε δοκίμιο ψυχαναλυτικής βοήθειας, που μπορεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματά μας.
Είμαι σίγουρη πως μέσα στις σελίδες του βιβλίου, θα βρεις γνώριμα κομμάτια του εαυτού σου και της σχέσης σου και κάποιες απαντήσεις σε τυχών ερωτήματά σου.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και

INSTAGRAM

Αυγούστου 29, 2018 2 σχόλια

Γεια σας και χαρά σας και καλή εβδομάδα σε όλους.
Τα σχολεία έκλεισαν, τον καλοκαίρι είναι εδώ και εμείς έχουμε μπόλικο χρόνο στη διάθεση μας για να διαβάσουμε και να ανακαλύψουμε καινούργια βιβλία.
Σήμερα θα σας μιλήσουμε για 5 από αυτά που διαβάσαμε τελευταία και μας άρεσαν πολύ!

1. Μια ομάδα για την Σόφη

κείμενο: Τζένη Κουτσοδημητροπούλου

εικονογράφηση: Μαρία Μανουρά

εκδόσεις: Ελληνοεκδοτική

για παιδιά από 4 ετών και πάνω.

Η Σόφη είναι ένα από εκείνα τα παιδιά που πάντα αντιπαθούσα όταν ήμουν μικρή. Κακομαθημένη και εγωίστρια, δεν μοιράζεται τίποτα και θέλει να γίνεται πάντα το δικό της.

Μεγαλώνοντας, κατανόησα τους λόγους αυτής της συμπεριφοράς τους.

Η Σόφη είναι ένα κορίτσι που δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαδικά και πάντα θέλει να ξεχωρίζει κάνοντας του κεφαλιού της. Όταν όμως η καλύτερη της φίλη η Αλίκη αλλά και τα άλλα παιδιά της τάξης της την κάνουν πέρα και της δείχνουν με τον τρόπο τους ότι μπορούν και χωρίς αυτή, αλλάζει και παραδέχεται πως τους έχει ανάγκη και τους αγαπά. Μαθαίνει να κάνει στην άκρη το εγώ της και να λειτουργεί συλλογικά και όχι ατομικά. Άλλωστε όλοι μας έχουμε την ανάγκη να ανήκουμε σε μια ομάδα.

Η Τζένη Κουτσοδημοπούλου, μέσα από το βιβλίο της "Μια ομάδα για την Σόφη", μιλάει στα παιδιά για την αξία της φιλίας, την ομαδικότητα, την τέχνη του να μοιράζεσαι και να συνεργάζεσαι με τους άλλους, αλλά και για την μοναχικότητα και τα μειονεκτήματα του ατομισμού.

Η εικονογράφηση της Μαρίας Μανουρά, "ζωντανή" και πολύχρωμη, πλαισιώνει αρμονικά το κείμενο, κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο.

Τέλος, ένα από τα πράγματα που κρατάω από το βιβλίο "Μια ομάδα για την Σόφη"και που θα ήθελα να το δω να υπάρχει σε όλα τα σχολεία, είναι η ιδέα της δασκάλας του βιβλίου:

Ένα χαρτόνι δίπλα στον μαυροπίνακα της τάξης, όπου τα παιδιά, κάθε φορά που θα μοιράζονται κάτι με τους συμμαθητές τους θα το ζωγραφίζουν πάνω του.

Έτσι το μοίρασμα γίνεται παιχνίδι, και ως γνωστόν, μέσα από το παιχνίδι μαθαίνει κανείς πιο εύκολα και ουσιαστικά!

2. Η ΧΑμένη ΧΑρά της Θυμιώς

κείμενο: Βούλα Γιαγκάζογλου-Παπούδα

εικονογράφηση: Μαιρηλία Φωτιάδου

εκδόσεις: Ελληνοεκδοτική

για παιδιά από 5 ετών και πάνω

Για σκεφτείτε!

Όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με αγνά και τρυφερά συναισθήματα, με αγάπη και χαρά στην καρδιά μας, μέχρι τη στιγμή που μια τραυματική εμπειρία μπορεί να γίνει η αιτία να παγώσουμε και να μετατρέψουμε τη χαρά μας σε θυμό, και το γέλιο μας σε λύπη.

Η Ευθυμία, ένα κοριτσάκι όλο χαρά, εύθυμο, γελαστό και γλυκό σαν μέλι, βιώνει από πολύ μικρή την απόρριψη, την προκατάληψη και τον κοινωνικό αποκλεισμό, με αποτέλεσμα να κλειστεί στον εαυτό της, η καρδιά της να πετρώσει, να γεμίσει θυμό και θλίψη, και να μισήσει τη χαρά.

Η Ευθυμία κλείνεται σε έναν πύργο, μετονομάζεται σε Θυμιώ και βιώνει την απόλυτη μοναξιά, μέχρι την στιγμή που έρωτας θα της χτυπήσει την πόρτα και θα την κάνει να σκεφτεί ξανά την χαρά της ζωής.

Η Βούλα Γιαγκάζογλου-Παπούδα, στήνει με μαεστρία ένα πολύ όμορφο συναισθηματικό παραμύθι, και "Η ΧΑμένη ΧΑρά της Θυμιώς", μέσα από το λογοπαίγνιο μιλάει στους μικρούς αναγνώστες για την χαρά, τη διαφορετικότητα, τον θυμό, την αγάπη, την αποδοχή του εαυτού μας αλλά και τις επιπτώσεις της απόρριψης στον ψυχισμό των ανθρώπων.

Η εικονογράφηση της Μαιρηλίας Φωτιάδου, δημιουργεί εικόνες που θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής και συμπληρώνουν αρμονικά το κείμενο.

3.Δεν ζουν όλες οι Πριγκίπισσες σε κάστρα

κείμενο: Τζέφρι και Λίζα Μπόουν

εικονογράφηση: Βαλέρια Ντοκάμπο

εκδόσεις: Μίνωας

για παιδιά από 3 ετών και πάνω

Ποιός είπε πως όλες οι Πριγκίπισσες ζουν σε κάστρα, πως όλοι οι σούπερ ήρωες έχουν υπερφυσικές δυνάμεις, πως όλες οι νεράιδες έχουν φτερά και πως οι ιππότες είναι μόνο άντρες.

Είμαστε αυτό που επιλέγουμε να είμαστε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο, ο καθένας μας ξεχωριστός και ανεπανάληπτος.

Ο Τζέφρι και η Λίζα Μπόουν ψυχολόγοι και γονείς δυο κοριτσιών, μέσα από το βιβλίο τους "Δεν ζουν όλες οι Πριγκίπισσες σε κάστρα", προάγουν την ισότητα των δύο φύλων αλλά και την διαφορετικότητα του καθενός μας, προτρέποντας παράλληλα τους νεαρούς αναγνώστες τους να αφήσουν την φαντασία τους ελεύθερη, κάνοντας στην άκρη τα κοινωνικά στερεότυπα και τα πρέπει.

Δίνοντας βαρύτητα στα δικά τους συναισθήματα και στις δικές τους επιθυμίες, τα παιδιά μαθαίνουν να διεκδικούν στη ζωή τους αυτό που πραγματικά θέλουν και όχι αυτό που τα προστάζει να είναι το εκάστοτε κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο ζουν.

Ποιός είπε πως ένα αγόρι δεν μπορεί να φορέσει στέμμα ή ένα κορίτσι δεν μπορεί να είναι αεροπόρος ή πειρατής.

Στο τέλος του βιβλίου "Δεν ζουν όλες οι Πριγκίπισσες σε κάστρα", ένα σημείωμα προτρέπει τους γονείς αλλά και όσους ασχολούνται με την φροντίδα των παιδιών, να ενθαρρύνουν τα παιδιά να φανταστούν τη ζωή τους, πέρα από τους στερεοτυπικούς έμφυλους ρόλους και τις προσδοκίες που συνδέονται με αυτούς, επιτρέποντας στην προσωπικότητά τους να εξελιχθεί όπως επιθυμούν τα ίδια.

Ένα πολύ όμορφο και χρήσιμο βιβλίο, πλαισιωμένο από την πολύ όμορφη εικονογράφηση της Βαλέρια Ντοκάμπο.

4. Πώς έγινα αστέρι στην ανάγνωση

κείμενο-εικονογράφηση: Lisa Papp

εκδόσεις: Παπαδόπουλος

για παιδιά από 5 ετών και πάνω

Αυτό το βιβλίο το αγάπησα από την πρώτη στιγμή που το κράτησα στα χέρια μου. Με κέρδισε το θέμα του αλλά και η υπέροχη, αέρινη και νοσταλγική εικονογράφηση του.

Η μικρή Μάντλιν δυσκολεύεται στην ανάγνωση. Φοβάται τα γέλια των συμμαθητών της όταν κάνει κάποιο λάθος, αλλά και τις καρδιές με την φράση "Προσπάθησε κι άλλο" που της δίνει η δασκάλα της αντί για τα αστεράκια που τόσο πολύ επιθυμεί, τα οποία προορίζονται για όσους διαβάζουν καλά και δυνατά.

Ωστόσο ξέρει, πως τα αστέρια είναι πάντα εκεί για να ακούσουν τις ευχές σου, και η δική της ευχή είναι να καταφέρει κάποτε να πάρει ένα αστέρι από τη δασκάλα της..

Η λύση έρχεται μέσα από την επαφή της με ένα σκυλί...

Είναι γνωστό, κυρίως στο εξωτερικό, πως οι σκύλοι χρησιμοποιούνται από ειδικούς, για να βοηθήσουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, αλλά και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες όπως είναι η ηρωίδα του βιβλίου της Lisa Papp.

Η Μπόνι, ο τετράποδος καινούργιος φίλος της Μάντιλ, που την ακούει χωρίς να την κοροϊδεύει, που δεν την διακόπτει και δεν της δίνει συμβουλές, που την αγαπάει αληθινά χωρίς να την κρίνει, που έχει πάντα μια ζεστή αγκαλιά για αυτήν, θα σταθεί η αφορμή ώστε το μικρό κορίτσι να πιστέψει ξανά στον εαυτό του και στις ικανότητές του και να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει.

Το «Πώς έγινα αστέρι στην ανάγνωση» είναι μια ευαίσθητη ιστορία για τη δύναμη της επιμονής και της υπομονής, της ενθάρρυνσης και της αγάπης.

Μια ιστορία που μας θυμίζει πως ΟΛΟΙ μας έχουμε ανάγκη από αγάπη και σεβασμό, από κατανόηση και φροντίδα για να ανθίσουμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα.

5. Ο Μπρούνο έχει 100 φίλους

κείμενο-εικονογράφηση: Φραντσέσκα Πιρόν

εκδόσεις: Μεταίχμιο

για παιδιά από 5 ετών και πάνω

-Πόσους φίλους έχεις;

-Πάνω από χίλιους. Εσύ;

-Κοντεύω τους 3 χιλιάδες.

Αν ακούγαμε αυτόν τον διάλογο πριν από μερικά χρόνια, θα νομίζαμε πως σίγουρα επρόκειτο για ένα αστείο, για ένα παιχνίδι, για κάτι σαφώς φανταστικό.

Τώρα με τον κόσμο του διαδικτύου να έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, ξέρουμε ότι αυτός ο διάλογος είναι αληθινός.

Ο Μπρούνο, μια αρκούδα που ζει στο δάσος παρέα με τους φίλους του, βρίσκει τυχαία στο δρόμο του ένα παράξενο αντικείμενο που του παίρνει κυριολεκτικά τα μυαλά.

Είναι ένα κινητό τηλέφωνο, το οποίο δεν αφήνει στιγμή από τα χέρια του και μέσα από το οποίο γνωρίζει έναν ολόκληρο "μαγικό" κόσμο. Ακούει μουσική, βλέπει ταινίες, αποκτά καινούργιους φίλους, αφήνοντας στην άκρη την πραγματική του ζωή...

"Ο Μπρούνο έχει 100 φίλους" μα δεν έχει πια χρόνο για τίποτα και για κανέναν.

Η Φρανσέσκα Πιρόν, γράφει και εικονογραφεί μια ιστορία για μικρά αλλά και για μεγάλα παιδιά, μιλώντας για την εικονική πραγματικότητα που έχει γίνει δεύτερη φύση μας, και η οποία αντικαθιστά πολλές φορές την αληθινή μας ζωής.

Το βιβλίο "Ο Μπρούνο έχει 100 φίλους", μιλάει για την φιλία, την αποδοχή, την αυτοπεποίθηση και τον εθισμό μας στον ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου.

Είναι ένα βιβλίο που βοηθάει τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν τις συνέπειες της αλόγιστης χρήσης του κινητού και του εικονικού κόσμου που αντιπροσωπεύει.

Ένα βιβλίο, απαραίτητο για όλους.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και

INSTAGRAM

Ιουνίου 18, 2018 No σχόλια

Πριν από μερικές μέρες, ήρθε στο σπίτι μας ένα πακετάκι αγάπης από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, μέσα στο οποίο μεταξύ άλλων υπήρχε και αυτό το υπέροχο βιβλίο της Μάρως Θεοδωράκη: Γιαγιά, σ'αγαπώ που μόλις κυκλοφόρησε.
Διαβάζοντάς το χτες βράδυ στην Χριστίνα, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου...
Η ιστορία της γιαγιάς Μαρίας, που ζει στο νησί και που η αγκαλιά της είναι γεμάτη αγάπη και καλοσύνη, μοιάζει τόσο πολύ με την ιστορία της δικιάς μας γιαγιάς...
Της γιαγιάς Βασιλικής, της γιαγιάς της Χριστίνας, της μητέρας του άντρα μου, την οποία η Χριστίνα γνώρισε μέσα από τις δικές μας αφηγήσεις, μιας και πέθανε δυο χρόνια μετά την γέννησή της.
Η γιαγιά Βασιλική πέρασε σχεδόν όλη της τη ζωή στο νησί, την Ιθάκη. Φρόντιζε με τον καλύτερο τρόπο την οικογένειά της, τα παιδιά και τα εγγόνια της.
Μύριζε λουλάκι και καθαριότητα και έφτιαχνε τις πιο νόστιμες πίτες.
Σου μιλούσε πάντα με αγάπη και ηρεμία και η αγκαλιά της ήταν ανοιχτή για όλους.
Ήταν όμορφη με μεγάλα μάτια, τα οποία λάμπανε κάθε φορά που έβλεπε τον γιο της και εμάς να φτάνουμε στο νησί, ενώ κάθε φορά που φεύγαμε, έκλαιγε με μαύρο δάκρυ.

Μέχρι που η γιαγιά Βασιλική άρχισε να ξεχνάει τα ονόματά μας, το όνομα του γιου της, το όνομα του άντρα της και το δικό της.
Άρχισε να ξεχνάει τους πάντες και τα πάντα και ξεκίνησε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, σε έναν δικό της, ολόδικό της κόσμο, όπου κανείς μας δεν μπορούσε να μπει.
Ο πόνος μας ήταν μεγάλος, καθώς την βλέπαμε μέρα με την ημέρα, χρόνο με τον χρόνο να απομακρύνετε από κοντά μας για πάντα. Αυτό που μπορούσαμε μόνο να κάνουμε, ήταν να την αγαπάμε. Πολύ. Τώρα πιο πολύ κι από πριν. Και να την φροντίζουμε και να την σεβόμαστε ακόμα παραπάνω.
Να μην γελάμε μαζί της όταν άρχιζε να μιλάει σαν μωρό, ούτε να της φωνάζουμε όταν έκανε πράγματα που δεν είχαν λογική.
Αυτά τα 5 χρόνια που έζησε μέσα στο κόσμο του Αλτσχάιμερ, ήταν βασανιστικά για την οικογένειά της, αλλά μας δίδαξαν πως η αγάπη και ο σεβασμός, είναι το μόνο φάρμακο.

Μέσα σε αυτό το υπέροχο βιβλίο της Μάρως Θεοδωράκη με την πολύ όμορφη εικονογράφηση της Χριστίνας Λεωνίδου, ο καθένας από εμάς, μπορεί να "βρει" κομμάτια από την δικιά του γιαγιά, διαβάζοντας μια γλυκιά ιστορία για την τρίτη ηλικία, που μας θυμίζει πως η δύναμη της αγάπης και η αξία της οικογένειας είναι πάνω από όλα.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Τέλος να σας πω πως δύο τυχεροί από εσάς, θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου, στο διαγωνισμό που θα τρέξει από σήμερα και μέχρι την Παρασκευή 26 Μαΐου, στον λογαριασμό μου στο Facebook .

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
και

INSTAGRAM

Το post αυτό έγινε σε συνεργασία με τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Μαΐου 19, 2017 2 σχόλια

About me

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

Αρχειοθήκη Ιστολογίου