facebook instagram
COPYRIGHT Όλα τα κείμενα και οι εικόνες είναι πνευματική ιδιοκτησία του Mama Petounia.. Από το Blogger.
  • Αρχική
  • About me
  • Νιώθω
    • Σκέψεις
    • Λίστες
    • Έμπνευση
    • Μικρές χαρές
  • Ζω
    • Από το κινητό
    • Home Schooling
    • Ταξίδια
    • Βόλτες
  • Προτείνω
    • Γεύσεις
    • Βιβλία
    • Θέατρο
    • Ομορφιά
    • 5things
  • Συνεργασίες
  • Επικοινωνία

Mama Petounia


Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα θα σας μιλήσω για τρία πολύ ωραία βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά και με ταξίδευσαν το τελευταίο διάστημα. Ένα από αυτά μάλιστα, θα σας το κάνω δώρο για να το διαβάσετε κι εσείς!



"Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο"
Jessica Joelle Alexander/ Iber Dissing Sandahl
Εκδόσεις Διόπτρα 

Είναι αρκετές οι φορές που έχω σκεφτεί πως θα ήταν πολύ βολικό εάν το παιδί μου, μαζί με τον ερχομό του, είχε κι ένα εγχειρίδιο για το πώς θα πρέπει να του συμπεριφέρομαι σύμφωνα με τον χαρακτήρα του. Κοινώς, να ερχόταν στον κόσμο παρέα με ένα manual.
Οι άνθρωποι όμως δεν είμαστε μηχανές και ο καθένας μας είναι διαφορετικός κι είναι υπέροχο να ανακαλύπτουμε παρέα τη ζωή και τους τρόπους εκείνους που θα μας κάνουν να ζούμε αρμονικά μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον μέσα από τα σωστά και τα λάθη μας. 
Σ' αυτή την πορεία, εμπειρίες, γνώσεις, συμβουλές και οδηγίες ειδικών αποτελούν ένα πολύ καλό υλικό προς επεξεργασία και προσωπική επαλήθευση. Και στην κατεύθυνσή αυτή κάθε καλό βιβλίο προσωπικής αυτοβελτίωσης αλλά και ανατροφής των παιδιών, είναι πάντα καλοδεχούμενο.
Η ενσυναίσθηση, το παιχνίδι, η συντροφικότητα, η αυθεντικότητα, είναι μερικές από τις αρχές τις οποίες αναλύει το συγκεκριμένο βιβλίο και οι οποίες συνδέονται άμεσα με τον Δανέζικο τρόπο ανατροφής των παιδιών. 
Οι Δανοί, σίγουρα δεν είναι τέλειοι οι αρχές τους όμως μου ταιριάζουν.
-Προωθούν το ελεύθερο παιχνίδι
-Προσπαθούν να μην γκρινιάζουν
-Επιβραβεύουν με μέτρο
-Προσεγγίζουν το παιδί με ενσυναίσθηση  
-Κάνουν παρέα με τα παιδιά τους
-Ζουν συντροφικά
-Χρησιμοποιούν έπαινο για τη διαδικασία και την προσπάθεια και όχι για τις εγγενείς τους ικανότητες
-Δεν προστατεύουν τα παιδιά τους από κάθε δυσάρεστο συναίσθημα 
Αυτό που εγώ κράτησα διαβάζοντας  το "Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο", είναι πως όπως φέρομαι εγώ στον εαυτό μου, αντίστοιχα θα φέρομαι και στο παιδί μου και κατ'  επέκταση και το ίδιο στον δικό του εαυτό. 
Αν για παράδειγμα χρησιμοποιώ διαρκώς αρνητικές φράσεις όπως: "Δεν θα τα καταφέρω", "Δεν είμαι καλή σε αυτό", "Αυτό είναι χάλια", δημιουργώ αυτομάτως μια αρνητική αφήγηση την οποία και εισπράττει το παιδί μου και ταυτίζεται με αυτή, με αποτέλεσμα να αρχίζει να χτίζει στρατηγικές επιβίωσης, που στηρίζονται σε μια δυσπιστία απέναντι στις ικανότητές του σε δύσκολες στιγμές.
Το βιβλίο μας προτρέπει να μην κρίνουμε τα παιδιά μας, να μην τους βάζουμε ταμπέλες, να μην τα μειώνουμε με φαινομενικά "ανώδυνα" σχόλια.
Είναι ένα χρήσιμο και ευχάριστο βιβλίο που με αφύπνισε και με παρακίνησε να βάλω λίγο περισσότερο την χαρά και το παιχνίδι, στην ζωή με το παιδί μου!




"Θαύμα"
R.J.Palacio
Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Πόσο δύσκολη είναι η ζωή ενός παιδιού με παραμορφωμένο πρόσωπο; 
Ο Όγκι, ένα κατά τα άλλα συνηθισμένο εννιάχρονο αγόρι λόγω του προβλήματος της παραμόρφωσης που έχει, λόγο ενός σπάνιου συνδρόμου, ξεχωρίζει από τα άλλα παιδιά. Όσο κι αν προσπαθεί να "κρύψει" το πρόβλημά του πίσω από το διαστημικό κράνος του το οποίο φοράει κάθε φορά που δεν αισθάνεται καλά και ιδιαίτερα όταν βγαίνει από το σπίτι, το πρόβλημα είναι πάντα εκεί για να του θυμίζει πως τελικά το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να το παραδεχτεί και να το αγαπήσει. Να μάθει σιγά, σιγά να ζει με αυτό, να εκτιμήσει την ιδιαιτερότητά του, να δει τα χαρίσματά του και να προχωρήσει. 
Η Palacio έγραψε ένα βιβλίο που μας αφορά όλους. Όλοι έχουμε μια "παραμόρφωση" που μας κάνει ξεχωριστούς και την οποία προσπαθούμε μάταια να κρύψουμε αντί να τη παραδεχτούμε, να την αποδεχτούμε και να μάθουμε να ζούμε με αυτήν, καλλιεργώντας παράλληλα όλα τα καλά τα οποία έχουμε.


Το βιβλίο "ΘΑΥΜΑ" του οποίου κυκλοφορεί και η έκδοση για μικρότερα παιδιά που μπορείτε να βρείτε εδώ, προσεγγίζει σημαντικά θέματα όπως την ενδοοικογενειακή επικοινωνία, τις κοινωνικές σχέσεις, την υποκρισία, τη σχέση μεταξύ των δύο γονιών, τον ρατσισμό, τον φόβο, τον εκφοβισμό, την περιθωριοποίηση και φυσικά την διαφορετικότητα. 
Πόσο σημαντικό είναι να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την διαφορετικότητα, να τα εξοικειώσουμε αλλά και να εξοικειωθούμε και εμείς οι ίδιοι με αυτήν;
Η καλοσύνη, η ενσυναίσθηση και η αποδοχή, η αγάπη και το νοιάξιμο μπορούν να κάνουν θαύματα. 
Το "Θαύμα" μέσα από την φαινομενική του απλότητα, σε προβληματίζει, σε ξεκλειδώνει, σε διασκεδάζει και σε διδάσκει. Όλοι είμαστε ξεχωριστοί. Όλοι είμαστε ένα Θαύμα.
Η υπόθεση του βιβλίου, μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστές τους Τζούλια Ρόμπερτς, Όουεν Γουίλσον και Τζέισον Τρέμπλει.




Σ' ΑΦΗΣΑ
Clare Mackintosh
Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ένα ένα best seller που δεν σε αφήνει να το αφήσεις.
Διάβασα τις 460 σελίδες του μέσα σε 3 μέρες. Με συνεπήρε η πλοκή αλλά προπαντός το θέμα του. Μια γυναίκα βλέπει μπροστά στα μάτια της το παιδί της να "χάνεται" χτυπημένο από ένα αυτοκίνητο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν σταματά και εξαφανίζεται και η ζωή της θα αλλάξει για πάντα. Αλλά δεν είναι η μόνη που βιώνει μια συγκλονιστική αλλαγή...
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το "Σ' ΑΦΗΣΑ" έχει όλα τα προσόντα ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος: Έντονη και μεστή πλοκή, φοβερές ανατροπές, ρυθμό και κινηματογραφική γραφή. 
Πόσα πράγματα αφήνουμε να συμβούν στη ζωή μας από φόβο και ανασφάλεια, κόντρα στα πιστεύω και στις επιθυμίες μας; Πόσα αφήνουμε να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητάς μας, χωρίς να βρίσκουμε την δύναμη να βάλουμε ένα τέλος;
Αναμφισβήτητα ένα μυθιστόρημα που με κάνει να ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο της Mackintoch, το οποίο έχει ήδη κυκλοφορήσει στο εξωτερικό.    

*ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ*
"Σ' ΑΦΗΣΑ"

Σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο, κάνουμε ΔΩΡΟ σε έναν αναγνώστη του blog ένα αντίτυπο του βιβλίου "Σ' ΑΦΗΣΑ"!
Πάρτε μέρος και διεκδικείστε το, ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:

1. Αφήστε ένα σχόλιο κάτω από αυτό το ποστ, αναφέροντας ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία.
2. Συμπληρώστε τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα συμμετοχής.
3. Προαιρετικά ακολουθήστε με στο FACEBOOK και στο INSTAGRAM.

ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Ο διαγωνισμός λήγει την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 τα μεσάνυχτα και ο νικητής θα ειδοποιηθεί την Δευτέρα 5 Μαρτίου με mail.
Εάν είναι κάτοικος Αθηνών παραλαμβάνει ο ίδιος το βιβλίο του από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Εάν δεν είναι κάτοικος Αθηνών θα του σταλεί το βιβλίο με ταχυδρομείο (courier) με έξοδα των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Καλή σας επιτυχία!


Φεβρουαρίου 22, 2018 50 σχόλια

via

Γεια σας και χαρά σας και καλή Σαρακοστή.
Τις τελευταίες μέρες σχεδόν καθημερινά μέσα από μηνύματά σας στον λογαριασμό μου στο Instagram, μου στέλνετε ερωτήσεις σχετικές με την διατροφή μου. Σκέφτηκα λοιπόν να σας τις απαντήσω μέσα από μερικά ποστς, ξεκινώντας από την αρχή!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσαν πολύ τα γλυκά και ιδιαίτερα η σοκολάτα.
Στο σπίτι μας υπήρχε πάντα ένα σπιτικό γλυκό για μετά το φαγητό, και οι γονείς μου ήταν γενικά "άνετοι" με τα γλυκά που τρώγαμε, αφού η διατροφή μας γενικότερα ήταν καλή. Ως παιδί λοιπόν δεν με θυμάμαι να έχω ιδιαίτερο πρόβλημα.
Μεγαλώνοντας και όταν πια άρχισα να μένω στο δικό μου σπίτι, επειδή δεν είχα καθημερινά "έτοιμο" φαγητό, η διατροφή μου ήταν άστατη και πολλές φορές πρόχειρη και ανθυγιεινή.
Τα κιλά μου πάνω-κάτω ήταν τα ίδια, χωρίς ιδιαίτερες μεταβολές, οπότε η κακή μου διατροφή συνεχιζόταν για καιρό και περιελάμβανε μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, ειδικά στις περιόδους που δεν ένιωθα και τόσο καλά, πιστεύοντας -ματαίως- πως αυτό θα με βοηθούσε να νιώσω λίγο καλύτερα. Και λέω "ματαίως", γιατί όχι μόνο δεν με βοηθούσε, αντιθέτως με βούλιαζε ακόμα περισσότερο μέσα στο πρόβλημά μου.
Μπορεί τα πρώτα λεπτά της κατανάλωσης-χρήσης, η ζάχαρη να μου δημιουργούσε ένα αίσθημα ευφορίας, στην συνέχεια όμως με γέμιζε με ματαίωση, ενοχές, δυσφορία, νευρικότητα κι ένα αίσθημα αποτυχίας.
Και σε αυτό το σημείο να σας πω, πως αναφέρομαι σε ΜΕΓΑΛΕΣ ποσότητες ζάχαρης, μιας και σιγά, σιγά, δεν μου αρκούσε να φάω μόνο ένα γλυκό ή μια σοκολάτα. Είχα ανάγκη να τρώω καθημερινά και πολύ. Υπήρχαν μέρες που μπορούσα να τρέφομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ μόνο με γλυκά.
Για φρούτα και λαχανικά ούτε λόγος...
Στην αρχή δεν είχα καταλάβει απολύτως τίποτα. Είχα κοτσάρει στον εαυτό μου την ετικέτα της γλυκατζούς και άφηνα την κατάσταση να ξεφεύγει πέρα από κάθε έλεγχο.
Η μεγάλη παγίδα ήταν πως δεν έπαιρνα κιλά αναλογικά με την τεράστια κατανάλωση ζάχαρης, οπότε την αρνητική μου διάθεση και τις απότομες εναλλαγές της, τα νεύρα μου, τις στιγμές έντονης κατάθλιψης και αυτό το αίσθημα κενού, τα απέδιδα στην εκάστοτε στιγμή και φάση που πέρναγα.
Όταν γνώρισα τον άντρα μου και αρχίσαμε να μένουμε μαζί, η διατροφή μου προσαρμόστηκε στην καινούργια αυτή συνθήκη. Βλέπετε ο καλός μου δεν αγαπά καθόλου τα γλυκά και είναι υπέρμαχος της καλής και ισορροπημένης διατροφής, κάτι το οποίο με βοήθησε πολύ να δω το πρόβλημά μου.
Συνειδητοποίησα πως δεν πάει άλλο και πως έπρεπε να παραδεχτώ πως ήμουν εθισμένη στη ζάχαρη και πως την χρησιμοποιούσα όπως ένα ναρκωτικό για να μου καλύψει τα αρνητικά μου συναισθήματα, να με χαλαρώσει, να με παρηγορήσει, να με κάνει να ξεχαστώ, να νιώσω ζεστασιά και αγάπη... Αντί να πάρω στο τηλέφωνο έναν φίλο και να του πω το πρόβλημά μου, έπαιρνα ένα κουτί σοκολατάκια και νόμιζα ότι μπορούσα να το λύσω μόνη μου χωρίς μάλιστα να γίνω βάρος σε κανέναν. Δεν είχα μάθει να ζητάω, να "ενοχλώ", να μοιράζομαι.
Με την έλευση της Χριστίνας στη ζωή μου,  γεννήθηκε αυτόματα και ταυτόχρονα η ανάγκη μου να γίνω επιτέλους ειλικρινής με τον εαυτό μου. Να πάψω να κρύβω τα όποια προβλήματά μου κάτω από το χαλί. Να πάψω να παριστάνω πως είμαι ένας ισορροπημένος άνθρωπος χωρίς ελαττώματα, που παρεμπιπτόντως έκανε και ένα παιδί. Ένα παιδί που αναπόφευκτα θα φορτωθεί τα "φυσιολογικά" μου προβλήματα.
Έτσι σιγά, σιγά και με την πολύτιμη βοήθεια κάποιων ξεχωριστών ανθρώπων που ήρθαν στη ζωή μου, άρχισα να βλέπω καθαρά το πρόβλημά μου με τη ζάχαρη και να το δουλεύω.
Άρχισα να επιλέγω πιο καθαρές τροφές, πιο φυσικές και λιγότερο επεξεργασμένες. Τα όσπρια, τα ψάρια, τα φρούτα και τα λαχανικά μπήκαν στην καθημερινότητά μου. Παράλληλα με την ζάχαρη μείωσα σημαντικά και την γλουτένη, καθώς με οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ξανά στον εθισμό..
Περνάω περιόδους όπως τώρα, που απέχω εντελώς από ζάχαρη και γλουτένη και βλέπω τα ευεργετικά αποτελέσματα στο σώμα, την ψυχή και το μυαλό μου. Είμαι χαρούμενη, αισιόδοξη, επικοινωνιακή, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και λιγότερο νευρική, ευερέθιστη, φοβική και κατατονική.
Μαζί με την καλή και ισορροπημένη διατροφή, πρόσθεσα στη ζωή μου τον διαλογισμό, την άσκηση, την έκφραση των συναισθημάτων μου, την συχνή επαφή μου με φίλους, το γράψιμο και το διάβασμα.
Αλλά για όλα αυτά θα σας μιλήσω σε ξεχωριστά ποστ.
Θέλω να φτάσω στο σημείο να μπορώ να τρώω τα πάντα αλλά με μέτρο, αφού κακά τα ψέματα, το φαγητό είναι ευλογία, είναι απόλαυση, είναι "ταξίδι".
Μέχρι να βρω την προσωπική μου ισορροπία, μαθαίνω να τρέφομαι σωστά και να ακούω το σώμα μου και την ψυχή μου. Μαθαίνω να με αγαπώ και να μην με κακοποιώ πετώντας μέσα μου διατροφικά σκουπίδια που μόνο κακό μου κάνουν. Ανακαλύπτω νέες συνταγές, νέες τροφές, νέες γεύσεις, νέους τρόπους δράσης.
Μαθαίνω να ζητάω, να αναζητάω, να με σέβομαι και να με αποδέχομαι με τα καλά και τα άσχημα μου.
Κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να ζήσω μέσα στην αρμονία, την ισορροπία, την αποδοχή και την αγάπη. Το χρωστάω στον εαυτό μου, στο παιδί μου, στη ζωή.
Σε επόμενα ποστ, θα σας μιλήσω για την ρουτίνα της διατροφής μου, για συνταγές που μου δίνουν χαρά και για τα "εργαλεία", που με βοηθούν τις δύσκολες μέρες.
Οι γνώμες που εκφράστηκαν σε αυτό το ποστ είναι καθαρά προσωπικές και σίγουρα υπάρχουν και άλλες, που θα ήθελα πολύ να ακούσω. Περιμένω πάντα τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας με μεγάλη χαρά!


Σας φιλώ


Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 

INSTAGRAM


Φεβρουαρίου 20, 2018 20 σχόλια

Μου αρέσουν πολύ τα βιβλία της Μικρής Σελήνης. Κάθε φορά που μου τα φέρνει η μαμά μου, κάνω μεγάλη χαρά.
Σήμερα θα σας μιλήσω για τρία αγαπημένα μου βιβλία, που μου κράτησαν συντροφιά στις διακοπές των Χριστουγέννων.
Μπορείτε να δείτε τα αλλά δύο που έχω από την Μικρή Σελήνη εδώ κι εδώ!


Ο Παππούς μου έχει για φίλο έναν Γίγαντα
του David Litchfield

Το βιβλίο αυτό μου άρεσε πολύ! Μιλάει για την φιλία, την αγάπη και για την διαφορετικότητα. Μιλάει για την εμπιστοσύνη και την χαρά του να κάνεις καινούργιους φίλους.
Ο Νικόλας έχει έναν παππού και ο παππούς του έχει για φίλο του έναν Γίγαντα που όλοι τον φοβούνται. Εδώ που τα λέμε είναι λογικό να φοβάται κάποιος έναν Γίγαντα. Και γω θα τον φοβόμουνα... Αλλά ο Γίγαντας αυτός είναι τόσο καλός και τρυφερός και όπως λέει και η μαμά μου, είναι κρίμα κι άδικο να κρίνουμε τους άλλους από την εμφάνισή τους.



Ο Νικόλας γνωρίζει τελικά τον Γίγαντα (δεν θα σας πω το πως, για να πάρετε το βιβλίο και να το διαβάσετε) και τον συμπαθεί στο τέλος πολύ, αφού καταλαβαίνει πως όλα τα πλάσματα, μικρά και μεγάλα, έχουν ανάγκη από στοργή και αγάπη. Έχουν ανάγκη από έναν φίλο.
Τέλος να σας πω πως πέρα από την ιστορία, αυτό που μου άρεσε πάρα πάρα πολύ, ήταν η εικονογράφηση! Κάθε φορά που μου το διαβάζει η μαμά ή ο μπαμπάς, μαγεύομαι!.

5 Μύγες και μια Τρομπέτα
των Ingrit Chabbert και Guridi


Μια αστεία ιστορία για 5 μύγες που βρίσκουν μια τρομπέτα και αναρωτιούνται σε τί ακριβώς χρησιμεύει.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ αν ήμουν μύγα και έβρισκα μια τρομπέτα, δεν θα ήξερα τι ακριβώς κάνει. Άλλωστε τί πειράζει το κάθε πράγμα να είναι ό,τι το φαντάζεται ο καθένας! Εγώ ας πούμε πολλές φορές πριν κοιμηθώ, κάνω το κρεβάτι μου καράβι, κάστρο, σπηλιά... Μου αρέσει πολύ να παίζω με την φαντασία μου. 
Παρόλο που αυτό είναι ένα βιβλίο για λίγο μικρότερα παιδάκια, εμένα μου άρεσε και οι 5 μυγούλες με έκαναν να γελάσω πολύ!



Το Μολυβένιο Στρατιωτάκι
του Hans Christian Andersen σε απόδοση και εικονογράφηση της Joohee Yoon


Αυτό το παραμύθι είναι από τα αγαπημένα μου. Πρώτον γιατί όταν θα μεγαλώσω θέλω να γίνω μπαλαρίνα και δεύτερον γιατί συμπαθώ πολύ το Μολυβένιο Στρατιωτάκι που αγαπάει πραγματικά, παρ'όλο τη μολυβένια του καρδιά, και παλεύει γενναία ξεπερνώντας τις όποιες δυσκολίες του, για να κερδίσει την αγαπημένη του έστω και την τελευταία στιγμή.


 Το βιβλίο αυτό είναι πολύ ωραίο, και οι εικόνες του είναι σαν να βλέπεις σινεμά! Επίσης μου αρέσει πολύ που οι σελίδες του γυαλίζουν και είναι βαμμένες στα κόκκινα.


Το τέλος είναι λίγο λυπητερό αλλά εμένα μου άρεσε γιατί τελικά αγαπήθηκαν πολύ το Στρατιωτάκι και η Μπαλαρίνα και έμειναν για πάντα μαζί.
Επίσης να σας πω πως στο blog  της Μικρής Σελήνης, μπορείτε να βρείτε πολλές ιδέες για δραστηριότητες με αφορμή αυτά τα πολύ όμορφα βιβλία!

Αυτά για την ώρα. Ως την επόμενη φορά, σας χαιρετώ.
Χριστίνα


Φεβρουαρίου 13, 2018 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!
Πριν από κάποιες μέρες με αφορμή τα γενέθλιά μου, σας ζήτησα να μου στείλετε εάν θέλετε κάποιες ερωτήσεις στον λογαριασμό μου στο Instagram , για να με γνωρίσετε λίγο καλύτερα.
Η ανταπόκρισή σας με ξάφνιασε ευχάριστα.
Πάντα μου δίνει μεγάλη χαρά η επικοινωνία μεταξύ μας, και με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα η σκέψη του ότι υπάρχετε από την άλλη πλευρά του υπολογιστή-κινητού μου.
Ιδού λοιπόν οι ερωτήσεις σας και οι απαντήσεις μου!

1.Ζεις μόνη;

Όχι δεν ζω μόνη! Έχω την χαρά να ζω με την οικογένειά μου, η οποία αποτελείται από τον άντρα μου το Γιώργο και την κόρη μου την Χριστίνα που είναι 5,5 ετών.
Πολλές αναγνώστριες του blog με έχουν ρωτήσει κατά καιρούς εάν είμαι χωρισμένη κι αυτό γιατί ο άντρας μου δεν εμφανίζεται ποτέ!
Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν θέλει να εκτίθεται διαδικτυακά και αυτό είναι κάτι που το σέβομαι απόλυτα.
Δεν έχει κανέναν λογαριασμό στα κοινωνικά δίκτυα και προτιμάει το διάβασμα από ότι το σερφάρισμα στο διαδίκτυο και την δια ζώσης κοινωνική επαφή.

2. Ποιά αρετή του συντρόφου σου εκτιμάς περισσότερο;

Ο αγαπημένος μου είναι ένας χαρισματικός και σεμνός άνθρωπος, ο οποίος με πάει παραπέρα.
Είναι ο συνοδοιπόρος μου στη ζωή τα τελευταία 12 χρόνια. Με εξελίσσει και με κάνει να αισθάνομαι ασφάλεια. Δεν έχει καμία έπαρση (παρόλο που άνετα θα μπορούσε μιας και εκτός των άλλων είναι κι εκείνος ηθοποιός και μάλιστα πολύ καλός) και τον χαρακτηρίζει η σεμνότητα. Αυτό που εκτιμάω πιο πολύ σε αυτόν, είναι η αυταπάρνηση και η τάση του να προσφέρει χωρίς να περιμένει να πάρει πίσω κάτι. Αυτήν την αρετή του πραγματικά την θαυμάζω.

3. Πώς είναι η σχέση σου με το παιδί σου;

Η Χριστίνα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου.
Την λατρεύω και μαθαίνω πάρα πολλά από αυτήν. Θα τολμούσα να πω ότι είναι το μικρό μου φιλαράκι, παρότι η γονεϊκή σχέση είναι διαφορετική από την φιλική.
Περνάμε πολύ όμορφα μαζί και φροντίζουμε όσο μπορούμε να σεβόμαστε η μία την άλλη. Προσπαθώ να μην ξεχνάω πώς ήμουν και τι ήθελα κι εγώ ως παιδί, έτσι ώστε να την καταλαβαίνω όσο περισσότερο μπορώ.
Θα ήθελα να είμαι για αυτήν ο άνθρωπος κοντά στον οποίο θα αισθάνεται ασφάλεια, ηρεμία και αγάπη.
Αυτή η σχέση, όπως όλες οι σχέσεις άλλωστε, είναι ένα συνεχές υπέροχο ταξίδι και όπως ήδη σας έχω πει, λατρεύω τα ταξίδια.

4. Όταν ήσουν παιδί, τι ήθελες να γίνεις όταν θα μεγάλωνες;

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω μεγάλη. Για να είμαι ηθοποιός. Αυτό ήθελα περισσότερο από όλα.στη ζωή μου.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα με τον μπαμπά μου να δω θέατρο. Ήταν η παράσταση "Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα".
Δεν θυμάμαι σε πιο θέατρο ήταν, ούτε ποιοι ηθοποιοί παίζανε. Αυτό που θυμάμαι, είναι πως είχα σοκαριστεί. Είχα μαγευτεί τόσο πολύ που δεν μπορούσα να πιστέψω πως η κοπέλα που έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ΔΕΝ ήταν στην πραγματικότητα το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
Μόλις τελείωσα το σχολείο και πριν πάω ακόμα σε δραματική σχολή,  δούλεψα στην πρώτη μου επαγγελματική παράσταση.
Το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Έζησα πολύ όμορφα πράγματα μέσα από αυτό. Γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, έκανα καλούς φίλους, γνώρισα και τον άντρα της ζωής μου σε μια παράσταση που παίζαμε μαζί το ερωτευμένο ζευγάρι!
Από τότε που γέννησα την κόρη μου, απέχω συνειδητά αλλά δεν σας κρύβω πως τώρα πια άρχισε να μου λείπει πολύ... Ίσως κάποια στιγμή να ξανανέβω στο σανίδι και να σας καλέσω όλους να έρθετε να με δείτε!
Μέχρι τότε, μπορείτε μόνο να με ακούσετε μιας και τα τελευταία εννιά χρόνια ασχολούμαι με την μεταγλώττιση, δίνοντας την φωνή  μου σε ταινίες και σειρές για μικρούς αλλά και για μεγάλους.

5. Ποιό είναι το αντικείμενο της εργασίας σου; Είναι εύκολο να ασχοληθεί κάποιος με αυτό; Μπορεί να του εξασφαλίσει τα προς το ζην:

Το αντικείμενο της εργασίας μου αυτήν την περίοδο είναι η μεταγλώττιση. Πηγαίνω σε ένα στούντιο και μεταγλωττίζω μια ταινία ή μια σειρά στα ελληνικά. Μερικές από τις δουλειές που έχω κάνει είναι η Barbie, ο Μικρός Νικόλας, ο Garfield, η Tinkerbell κ.α
Για να ασχοληθεί κάποιος με αυτό θα πρέπει να το αγαπάει πολύ, μιας και οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι γενικά δύσκολες
Η δουλειά βγαίνει σε πολύ γρήγορους ρυθμούς και απαιτεί από σένα πολύ ενέργεια. Και ενώ παλιότερα μπορούσε να σου εξασφαλίσει τα προς το ζην, τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρη...

6. Πώς καταφέρνεις και βρίσκεις την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε συνδυασμό με την μητρότητα;

Καταρχάς δεν το καταφέρνω πάντα. Υπάρχει κόπος, κούραση και μερικές φορές και γκρίνια.
Έχω όμως την τύχη να κάνω μια δουλεία που αγαπώ πολύ, μέσα από την οποία παίρνω πολύ χαρά, δύναμη και ικανοποίηση. Έχω δίπλα μου έναν υπέροχο άντρα, ο οποίος με βοηθά και με στηρίζει σε ό,τι κι αν κάνω. Μιας και δεν έχουμε καμία βοήθεια σχετικά με την Χριστίνα, την παίρνουμε μαζί μας ή την κρατάμε εναλλάξ όταν υπάρχει ανάγκη. Τώρα βέβαια που μεγάλωσε είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα.

7. Τί θεωρείς τέλεια ευτυχία;
Νομίζω πως το "τέλειο" δεν υφίσταται. Άλλωστε το "τέλειο" έχει μέσα του το "τέλος" , την ακινησία. Και η ζωή είναι ζωή, κίνηση, δράση.
Επομένως δεν υπάρχει για μένα τέλεια ευτυχία, αλλά μικρές στιγμές ευτυχίας.
Μερικές από αυτές είναι:
*Τα μάτια της κόρης μου όταν με κοιτάνε με αγάπη
*Τα χειμωνιάτικα πρωινά που ο ήλιος τρυπώνει απ'το παράθυρο και μου χαϊδεύει το πρόσωπο.
*Η στιγμή που τρώω την πρώτη κουταλιά παγωτού μεσημέρι στην παραλία.
*Τα χέρια του αγαπημένου μου που μπλέκονται στα δικά μου λίγο πριν κοιμηθώ.
*Τα κυριακάτικα τραπέζια στο σπίτι των γονιών μου.
*Ένα ζεστό μπάνιο.
*Ένα μήνυμα αγάπης από κάποιον άγνωστο που διαβάζει το blog μου.
*Οι ώρες με τους φίλους μου.
*Τα εισιτήρια για το επόμενο ταξίδι.
*Ένα ποτήρι νερό την ώρα που διψάω.
*Το βιβλίο μου, ένα μήλο και μια αιώρα.
*Τα αστέρια στον ουρανό της Ιθάκης.
*Ένα μεσημεριανός αναπάντεχος ύπνος.
*Μια αληθινή αγκαλιά.

8. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Νομίζω πως είναι ο θάνατος. Δεν φοβάμαι γενικά, αλλά όσο μεγαλώνω και ειδικά μετά την γέννηση της Χριστίνας, αυτό το απόλυτο και το μη αναστρέψιμο του θανάτου με φοβίζει πολύ.

9. Τί εκτιμάς πιο πολύ στους φίλους σου;

Την αφοσίωσή τους. Έχω την τύχη να έχω καλούς φίλους. Δεν θα έλεγα λίγους μιας και ξεπερνούν τα δάχτυλα και των δυο μου χεριών! Αλλά όλοι τους είναι φίλοι καρδιάς. Είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μου, ο καθένας τους με τον δικό του μοναδικό τρόπο και ρυθμό.
Μπορεί μια μέρα να είμαι χάλια και ένα τηλεφώνημα με έναν φίλο μου, να με κάνει ευτυχισμένη.

10. Υπάρχει κάποιο μακρινό ταξίδι που θα ήθελες να κάνεις μέσα στην επόμενη πενταετία;

Λατρεύω τα ταξίδια. Από παιδί είχα την τύχη να μπορώ να ταξιδεύω πολύ. Έχω πάει σε αρκετά μέρη στον κόσμο.
Ένα ταξίδι που σίγουρα θα ήθελα να κάνω είναι στην Αμερική.
Θα ήθελα να κάνω ένα μεγάλο road trip μαζί με φίλους και να γυρίσουμε όσες περισσότερες πολιτείες μπορούμε!

11. Πού θα επέλεγες να ζήσεις;

Η απάντηση έρχεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Στο Παρίσι! Θα ήθελα να έχω γεννηθεί στο Παρίσι, να έχω μεγαλώσει στο Παρίσι.
Αλλά αφού δεν το φερε η μοίρα να γεννηθώ εκεί, αποφάσισα να παντρευτώ εκεί!
Το Παρίσι το νιώθω σαν δεύτερη πατρίδα. Το αγαπώ για την αρχιτεκτονική του, τα υπέροχα καφέ του, τις γέφυρες και τα στενά του, τα θέατρα και τις πλατείες του, τα καλοκαίρια του αλλά και τις βροχερές του μέρες. Μου προκαλεί συγκίνηση αυτή η πόλη. Λατρεύω την γλώσσα της, τις γυναίκες της, τα γλυκά της, τους δρόμους της, τα μουσεία της, τον ουρανό της.
Ό,τι και να πω για το Παρίσι είναι λίγο.

12. Ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο κατόρθωμά σου;

Την καθημερινή μου προσπάθεια για επαφή, με τον εαυτό μου και τους γύρω μου.

13. Ποιό είναι το χόμπι σου;

Η φωτογραφία. Μου αρέσει πολύ να βγάζω φωτογραφίες με το κινητό μου και να τις ανεβάζω στον λογαριασμό μου στο Instagram.

14. Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς και ήρωες βιβλίων;

Μερικοί από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, είναι ο Καμύ, ο Ιούλιος Βερν, ο Χένρι Τζέιμς, ο Τσέχοφ, ο Κούντερα, ο Ντοστογιέφσκι, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Κωστής Γκιμοσούλης...
Ήρωες βιβλίων... Ο Τόμ Σόγιερ, ο Ξένος, το Παιδί που μετράει τ' άστρα, ο Μικρός Πρίγκιπας....

15. Πες μας περισσότερα για την διατροφή σου.

Γενικά τα τελευταία χρόνια φροντίζω περισσότερο την διατροφή μου.
Έχω όμως εξάρτηση από την ζάχαρη και πολλές φορές τρώω περισσότερα γλυκά και λιγότερο φαγητό.
Έχω συνειδητοποιήσει πλέον και μου το λέει πια και το σώμα μου, πως η ζάχαρη μου κάνει κακό σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς. Στην ψυχολογία μου, στο δέρμα μου, στην διάθεσή μου, στην καθημερινότητά μου.Η ζάχαρη με γερνάει, με γεμίζει θυμό, με ρίχνει σε έναν συναισθηματικό λήθαργο.
Θα ήμουν πολύ χαρούμενη εάν σε αυτό το θέμα μπορούσα να βρω οριστικά το μέτρο. Αλλά δυστυχώς με την ζάχαρη είμαι ακόμα των άκρων...
Το τελευταίο διάστημα κάνω μια ειδική διατροφή και απέχω εντελώς από την ζάχαρη σε οποιαδήποτε μορφή, απέχω από το μέλι, το αλεύρι και την γλουτένη, από τα τυριά, τους ξηρούς καρπούς και τα γλυκά φρούτα.
Τρώω πολλά λαχανικά, ρύζι μπασμάτι και κινόα, κεχρί, αβοκάντο, αμύγδαλα, καρύδια και δημητριακά χωρίς γλουτένη, σπόρους, γιαούρτι και ψάρι.
Προσπαθώ να πίνω αρκετό νερό, πράσινο τσάι και να γυμνάζομαι. Μέσα από αυτήν την διατροφή έχω ανακαλύψει καινούργιες γεύσεις και συνδυασμούς, καινούργιες συνταγές και ζω με έντονη την αίσθηση της αυτοφροντίδας.
Αυτή η διατροφή με τρέφει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είναι κάποιες φορές η αλήθεια δύσκολο να την ακολουθήσω, καθώς οι ρυθμοί της ζωής μου είναι έντονοι και η κοινωνία στην οποία ζούμε ευνοεί την κακή διατροφή, αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο.

16.  Αν σου έδινε κάποιος ένα λυχνάρι με 3 ευχές τί θα ζητούσες;

Με την πρώτη ευχή θα ζητούσα να έχω τρεις ακόμα ... Χαχαχαχα!
Δύσκολη ερώτηση. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ειρήνη στον κόσμο, υγεία για όλους και άλλα παρόμοια.
Αλλά θα απαντήσω λίγο πιο πεζά.
*Πρώτη ευχή: Να έχω μια κάρτα απεριορίστων εισιτηρίων, για να ταξιδεύω όπου και όποτε θέλω μαζί με την οικογένεια μου και τους φίλους.
*Δεύτερη ευχή: Να μπορώ να ακούω τις σκέψεις των άλλων.
*Τρίτη ευχή: Να με βραβεύσει επιτέλους η Αμερικανική Εταιρία Κινηματογράφου με ένα Όσκαρ και να έχω έτσι την ευκαιρία να ευχαριστήσω την μαμά μου, τον μπαμπά μου, τον σύντροφό μουμ το παιδί μου, εσάς...
Σκέφτηκα να βάλω και το να είμαι αθάνατη, αλλά μετά λέω "τί θα κάνω μόνη μου στον κόσμο;" κι έτσι το άφησα να πέσει κάτω...

17. Από που βγήκε το ψευδώνυμο Mama Petounia;

Όταν ήρθε στον κόσμο το Χριστινιώ μου, ήταν ένα όμορφο και μικρό λουλούδι.
Όταν ήρθε η στιγμή να δώσω ένα όνομα στο blog μου, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να το ονομάσω "Η Μαμά του Λουλουδιού".
Έβαζα δίπλα στην λέξη Mama διάφορα λουλούδια αλλά κανένα δεν μου ταίριαζε. Τότε σκέφτηκα την Πετούνια. Αυτό το λουλούδι που ομορφαίνει κήπους και μπαλκόνια με τα χρωματιστά και λαμπερά του άνθη και που αγαπάει πολύ τον ήλιο.
Μου έκανε κάτι ασυνήθιστο και τρυφερό μαζί και έτσι αποφάσισα να ονομάσω το blog Mama Petounia!

Αυτά αγαπημένοι.
Σας ευχαριστώ για όλα τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας, σας ευχαριστώ για την αγάπη και το ενδιαφέρον σας.
Αν θέλετε να με ρωτήσετε κάτι ακόμα, μην διστάσετε. Θα σας απαντήσω με χαρά!

Σας φιλώ.
Φεβρουαρίου 09, 2018 2 σχόλια

via

Ο Γενάρης! Αχ ο Γενάρης... Αγαπημένος μήνας. Μήνας γιορτής, μήνας χαράς, μήνας νέας αρχής. Και φυσικά ο μήνας των γενεθλίων μου!
Ήταν πολύ γενναιόδωρος μαζί μου. Μου χάρισε πολύ όμορφες στιγμές. Μου χάρισε πολύ αγάπη.
Στην αρχή του μήνα, ξεκίνησα μια πολύ καλή αποτοξίνωση και αφαίρεσα από την διατροφή μου την ζάχαρη, το αλκοόλ και το σιτάρι! Ήταν κάπως ζόρικα αρχικά τα πράγματα, αφού την περίοδο των γιορτών, του έδωσα και κατάλαβε... Αλλά μετά η καθημερινότητά μου έγινε πολύ, πολύ καλύτερη!
Μέσα στον μήνα αυτό, κατάφερα να διαβάσω ένα βιβλίο, να γιορτάσω τα γενέθλιά μου παρέα με τις αγαπημένες μου φίλες, να βάλω κάθε μέρα και κάθε νύχτα κρέμα στα χέρια μου και να γράψω κάθε μέρα κι από κάτι στο ημερολόγιο μου. Να κρατήσω κάποια χριστουγεννιάτικα φωτάκια, να δώσω τόπο στην οργή και να κάνω πολλά όνειρα ακόμα και στον ξύπνιο μου. Η αλήθεια είναι πως παρέλειψα κάνα δυο ακόμα πράγματα σημαντικά για μένα, αλλά ευτυχώς, υπάρχει κι ο Φλεβάρης για να επανορθώσω!
Το Ιανουάριο κατάφερα:


  • Να κάνω αποχή από τη ζάχαρη, το αλκοόλ και το σιτάρι.
  • Να ξυπνάω και να κοιμάμαι διαβάζοντας κι από κάτι.
  • Να δώσω τόπο στην οργή.
  • Να γιορτάσω τα γενέθλια μου όμορφα και ζεστά.
  • Να εξασκηθώ στην συνέπεια.
  • Να βάζω κάθε μέρα και κάθε νύχτα κρέμα στα χέρια μου.
  • Να καταλάβω την μοναδικότητά μου.
  • Να χορέψω ένα τσάμικο.
  • Να μαζέψω λεφτά για το επόμενο ταξίδι μου.
  • Να ακούσω το θρόισμα των φύλλων.
  • Να δω τουλάχιστον 4 ταινίες που δεν έχω δει στο κομπιούτερ.
  • Να παίξω πιάνο.
  • Να γράφω κάθε μέρα κι από κάτι στο ημερολόγιο μου.
  • Να κρατήσω κάποια από τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια.
  • Να περπατάω κάθε μέρα 30'.
  • Να ονειρευτώ στον ξύπνιο μου.
  • Να μην περιμένω την τέλεια στιγμή.
  • Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
  • Φεβρουαρίου 07, 2018 No σχόλια

    via

    Πάει και ο Γενάρης. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός ("ας πεθαίναμε αγκαλιά πριν τελειώσει, ο τελευταίος χορός. ο τελευταίος χορόοοοος").
    Γεια σου Φλεβάρη όμορφε και γλεντζέ! Με τις Απόκριές σου, τις σερπαντίνες σου και τους χαρταετούς σου. Με το κουτσό το πόδι σου μα και με το καλό σου.
    Να πέσουν οι μάσκες είναι καιρός και να χαθούμε σε λαγκάδια και βουνά μια Καθαρά Δευτέρα, πετώντας  μαζί με τους χαρταετούς μας και όλα όσα μας βαραίνουν.
    Για τον Φλεβάρη θέλω:

    •Να ντυθώ Φρίντα Κάλο και να χαθώ στους δρόμους της Πλάκας.
    •Να συνεχίσω τη διατροφή μου.
    •Να ξεκινάω τη μέρα μου με ένα τραγούδι.
    •Να αποφύγω οτιδήποτε τοξικό.
    •Να αποδεχτώ την αναβλητικότητά μου.
    •Να φτιάξω γιαούρτι καρύδας.
    •Να διαβάσω τουλάχιστον δυο βιβλία.
    •Να πω αυτά που θέλω.
    •Να μαζέψω λεφτά.
    •Να κάνω λίστα ευγνωμοσύνης κάθε βράδυ.
    •Να πάω σινεμά.
    •Να κόψω τα μαλλιά μου.
    •Να ανοίξω την πόρτα μου στον Βαλεντίνο.
    •Να χαρίσω όσα ρούχα δεν φοράω.
    •Να οργανώσω ένα afternoon tea στο σπίτι.
    •Να κάνω μια καθημερινή Σαββατοκύριακο.
    •Να κοιμηθώ ένα κρύο μεσημέρι.
    •Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω

    Καλό μήνα να έχουμε!

    Σας φιλώ
    Φεβρουαρίου 01, 2018 1 σχόλια


    Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να "κλέψετε" το βιβλίο του παιδιού σας για να το βάλετε πάνω στο κομοδίνο σας και να το διαβάζετε κάθε βράδυ λίγο πριν κοιμηθείτε;
    Εμένα μου έτυχε πρόσφατα, όταν βρέθηκε στα χέρια μου το βιβλίο "Ιστορίες της Καληνύχτας για Επαναστάτριες - Η Ζωή 100 Σπουδαίων Γυναικών" των Ellena Favilli και Francesca Cavallo από τις εκδόσεις Ψυχογιός.


    Ένα βιβλίο εικονογραφημένο από 60 εικονογράφους, που εξιστορεί την ζωή και τα επιτεύγματα 100 γυναικών που κατάφεραν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα και να ξεχωρίσουν στον τομέα τους παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες.
    Ένα βιβλίο το οποίο υλοποιήθηκε και εκδόθηκε μέσα από μια εκστρατεία, η οποία ξεκίνησε στο διαδίκτυο για να μαζευτούν τα απαιτούμενα χρήματα και η οποία σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων, ξεπέρασε κάθε ρεκόρ μιας και είχε λάβει περισσότερες δωρεές από κάθε άλλο βιβλίο στην ιστορία του crowdfunding.


    Οι ιστορίες-βιογραφίες που διαβάζονται σαν παραμύθια αλλά βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, εξιστορούν σύντομα και απλά τις ζωές γυναικών που μέσα από το πείσμα τους και την επιμονή τους, κατάφεραν να πάνε κόντρα στα ανδροκρατούμενα πρότυπα και να γίνουν γιατροί, επιστήμονες, πρωθυπουργοί, αστροναύτες, οδηγοί φόρμουλας-ένα, πυγμάχοι.
    Γυναίκες που αφιέρωσαν την ζωή τους στο κοινό καλό, στην απελευθέρωση της πατρίδας τους, στην ανεξαρτησία του γυναικείου φύλου. Γυναίκες που μέσα από την δική τους ιστορία, γράφτηκαν στην Ιστορία.


    Αυτό που με έκανε να αγαπήσω αυτό το βιβλίο, ήταν το γεγονός ότι μου έλεγε με απλά λόγια, πως δεν χρειάζεται να είμαι ψηλή ξανθιά και γαλανομάτα, με μπαμπά βιομήχανο ή βασιλιά και με άντρα μου έναν πρίγκιπα για να είμαι ευτυχισμένη.
    Μπορεί απλά να είμαι ΕΓΩ, ένα κορίτσι από ένα απομακρυσμένο χωριό του Νότιου Σουδάν και θέλει να γίνει σούπερ μόντελ ή μια τυφλή και κουφή κοπέλα που θέλει να αλλάξει τον κόσμο, ή μια γυναίκα με ένα παράλυτο πόδι από πολιομυελίτιδα που ονειρεύεται να τρέξει και να καταρρίψει παγκόσμια ρεκόρ.
    Πόσο πιο δυνατά είναι αυτά τα πρότυπα σε σχέση με την Χιονάτη, την Σταχτοπούτα και άλλες παρόμοιες ηρωίδες...
    Πόσο πιο αληθινές και ρεαλιστικές είναι αυτές οι ιστορίες, που δεν αφήνουν ξεκρέμαστη την ηρωίδα στο έλεος της Μοίρας και της Τύχης, αλλά αναδεικνύουν την ελεύθερη βούληση της κάθε μιας από αυτές και τονίζουν το πείσμα και την προσπάθεια ως μέσο για την υλοποίηση των ονείρων τους.
    Ιστορίες γνωστών αλλά ακόμα και άγνωστων σε εμάς γυναικών, γίνονται αφορμή για έμπνευση και επιμέρους συζητήσεις με τα παιδιά μας.


    Στο τέλος του βιβλίου, μας δίνεται η δυνατότητα να γράψουμε και την δικιά μας μοναδική ιστορία και να σχεδιάσουμε το πορτρέτο μας!
    Αναμένοντας με ανυπομονησία τον δεύτερο τόμο αυτού του βιβλίο, σας αφιερώνω αυτό:
    "Σε όλες τις επαναστάτριες του κόσμου: Κάντε μεγαλύτερα όνειρα. Βάλτε υψηλότερους στόχους. Αγωνιστείτε σκληρότερα. Και, όταν αμφιβάλλετε, να θυμάστε ότι Έχετε δίκιο".

    Σας φιλώ



    Βρείτε με σε
    FACEBOOK  
    και 

    INSTAGRAM

    Ιανουαρίου 15, 2018 No σχόλια
    Πρόσφατες αναρτήσεις
    Παλιότερες αναρτήσεις

    About me

    About me
    Είμαι η Ζωή ή αλλιώς Mama Petounia. Ζω στην Αθήνα παρέα με τον άντρα μου, την κόρη μας και το μικρό σκυλί μας. Είμαι ηθοποιός και μεταξύ άλλων δίνω την φωνή μου σε cartoons και προσπαθώ να ανακαλύψω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής και να τις μοιραστώ μαζί σας! Μου αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία και οι χαρούμενοι άνθρωποι! Καλώς ήρθατε στο blog μου!

    Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

    Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

    Ας συνδεθούμε

    Δημοφιλείς αναρτήσεις

    • 10+1 Ιδέες για χειροποίητα δώρα Χριστουγέννων
        Φέτος στις γιορτές, νιώθω περισσότερο από ποτέ τη διάθεση να κάνω χειροποίητα δώρα στους αγαπημένους μου. Όλη αυτή η απομόνωση των ημερών,...
    • Η συνταγή της εβδομάδας: Υπέροχα μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και γλουτένη
      Απαραίτητο στοιχείο στο γευστικό σκηνικό των γιορτών, είναι φυσικά τα γλυκά. Από παιδί περίμενα αυτές τις μέρες για να γευτώ όλα τα νόστιμα ...
    • Λίστα Δεκεμβρίου 2020
        Ήρθε κι ο Δεκέμβρης! Ο μήνας των Χριστουγέννων και των γιορτών, ο μήνας των μαζώξεων, των δώρων και της αγάπης. Και παρόλο που φέτος θα εί...

    Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

    Ετικέτες

    365 ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΨΩΝΙΑ HYGGE MAMA PETOUNIA AND FRIENDS ΑΓΑΠΗ ΒΙΒΛΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΘΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΙΔΕΕΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΙΚΡΗ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΙΣΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

    Αρχειοθήκη Ιστολογίου

    • ▼  2025 (21)
      • ▼  Μαΐου (1)
        • Λίστα Μάϊου
      • ►  Απριλίου (2)
      • ►  Μαρτίου (4)
      • ►  Φεβρουαρίου (7)
      • ►  Ιανουαρίου (7)
    • ►  2024 (21)
      • ►  Δεκεμβρίου (2)
      • ►  Νοεμβρίου (3)
      • ►  Οκτωβρίου (1)
      • ►  Σεπτεμβρίου (1)
      • ►  Αυγούστου (2)
      • ►  Ιουλίου (5)
      • ►  Μαΐου (1)
      • ►  Απριλίου (3)
      • ►  Μαρτίου (1)
      • ►  Φεβρουαρίου (1)
      • ►  Ιανουαρίου (1)
    • ►  2023 (32)
      • ►  Δεκεμβρίου (1)
      • ►  Νοεμβρίου (4)
      • ►  Οκτωβρίου (10)
      • ►  Σεπτεμβρίου (5)
      • ►  Αυγούστου (1)
      • ►  Ιουλίου (1)
      • ►  Ιουνίου (2)
      • ►  Μαΐου (2)
      • ►  Μαρτίου (1)
      • ►  Φεβρουαρίου (2)
      • ►  Ιανουαρίου (3)
    • ►  2022 (35)
      • ►  Δεκεμβρίου (4)
      • ►  Νοεμβρίου (3)
      • ►  Οκτωβρίου (4)
      • ►  Σεπτεμβρίου (3)
      • ►  Αυγούστου (1)
      • ►  Ιουλίου (1)
      • ►  Ιουνίου (3)
      • ►  Μαΐου (2)
      • ►  Απριλίου (1)
      • ►  Μαρτίου (7)
      • ►  Φεβρουαρίου (3)
      • ►  Ιανουαρίου (3)
    • ►  2021 (64)
      • ►  Δεκεμβρίου (4)
      • ►  Νοεμβρίου (5)
      • ►  Οκτωβρίου (9)
      • ►  Σεπτεμβρίου (13)
      • ►  Αυγούστου (2)
      • ►  Ιουλίου (2)
      • ►  Ιουνίου (3)
      • ►  Μαΐου (5)
      • ►  Απριλίου (10)
      • ►  Μαρτίου (3)
      • ►  Φεβρουαρίου (4)
      • ►  Ιανουαρίου (4)
    • ►  2020 (76)
      • ►  Δεκεμβρίου (7)
      • ►  Νοεμβρίου (11)
      • ►  Οκτωβρίου (11)
      • ►  Σεπτεμβρίου (13)
      • ►  Αυγούστου (2)
      • ►  Ιουλίου (1)
      • ►  Ιουνίου (3)
      • ►  Μαΐου (3)
      • ►  Απριλίου (10)
      • ►  Μαρτίου (5)
      • ►  Φεβρουαρίου (2)
      • ►  Ιανουαρίου (8)
    • ►  2019 (70)
      • ►  Δεκεμβρίου (1)
      • ►  Νοεμβρίου (6)
      • ►  Οκτωβρίου (8)
      • ►  Σεπτεμβρίου (7)
      • ►  Αυγούστου (8)
      • ►  Ιουλίου (2)
      • ►  Ιουνίου (3)
      • ►  Μαΐου (6)
      • ►  Απριλίου (3)
      • ►  Μαρτίου (8)
      • ►  Φεβρουαρίου (11)
      • ►  Ιανουαρίου (7)
    • ►  2018 (91)
      • ►  Δεκεμβρίου (6)
      • ►  Νοεμβρίου (11)
      • ►  Οκτωβρίου (14)
      • ►  Σεπτεμβρίου (12)
      • ►  Αυγούστου (4)
      • ►  Ιουλίου (3)
      • ►  Ιουνίου (4)
      • ►  Μαΐου (9)
      • ►  Απριλίου (4)
      • ►  Μαρτίου (13)
      • ►  Φεβρουαρίου (7)
      • ►  Ιανουαρίου (4)
    • ►  2017 (104)
      • ►  Δεκεμβρίου (3)
      • ►  Νοεμβρίου (7)
      • ►  Οκτωβρίου (10)
      • ►  Σεπτεμβρίου (6)
      • ►  Αυγούστου (4)
      • ►  Ιουλίου (5)
      • ►  Ιουνίου (9)
      • ►  Μαΐου (10)
      • ►  Απριλίου (11)
      • ►  Μαρτίου (14)
      • ►  Φεβρουαρίου (12)
      • ►  Ιανουαρίου (13)
    • ►  2016 (86)
      • ►  Δεκεμβρίου (14)
      • ►  Νοεμβρίου (13)
      • ►  Οκτωβρίου (13)
      • ►  Σεπτεμβρίου (13)
      • ►  Αυγούστου (6)
      • ►  Ιουλίου (12)
      • ►  Ιουνίου (4)
      • ►  Ιανουαρίου (11)
    • ►  2015 (138)
      • ►  Δεκεμβρίου (16)
      • ►  Νοεμβρίου (14)
      • ►  Οκτωβρίου (13)
      • ►  Σεπτεμβρίου (8)
      • ►  Αυγούστου (4)
      • ►  Ιουλίου (6)
      • ►  Ιουνίου (9)
      • ►  Μαΐου (9)
      • ►  Απριλίου (16)
      • ►  Μαρτίου (6)
      • ►  Φεβρουαρίου (20)
      • ►  Ιανουαρίου (17)
    • ►  2014 (160)
      • ►  Δεκεμβρίου (16)
      • ►  Νοεμβρίου (13)
      • ►  Οκτωβρίου (11)
      • ►  Σεπτεμβρίου (8)
      • ►  Αυγούστου (15)
      • ►  Ιουλίου (13)
      • ►  Ιουνίου (15)
      • ►  Μαΐου (15)
      • ►  Απριλίου (21)
      • ►  Μαρτίου (23)
      • ►  Φεβρουαρίου (10)
    • ►  2013 (3)
      • ►  Ιουνίου (1)
      • ►  Μαρτίου (2)
    • ►  2012 (4)
      • ►  Αυγούστου (4)

    Created with by ThemeXpose