Πιστεύω πολύ στην αξία της ανακύκλωσης, και πάντα χαίρομαι πολύ όταν καταφέρνω να επαναχρησιμοποιήσω κάτι  που θεωρητικά είναι πια άχρηστο.
Αυτή τη φορά, έφτιαξα κουτάκια, για να βάλω μέσα πασχαλινά γλυκάκια και δώρα, με παλιές αυγοθήκες!
Ήταν πολύ εύκολο και φυσικά πολύ οικονομικό. Η αλήθεια είναι πως είχα και πολύ καλό βοηθό!!
Την Χριστίνα!! Η οποία διάλεγε τα χρώματα στις κορδέλες, τα αυτοκόλλητα, και τους μαρκαδόρους...

ΥΛΙΚΑ

• παλιές αυγοθήκες 
• αυτοκόλλητα
• χρωματιστό χαρτί ή χαρτί περιτυλίγματος
• μαρκαδόρους
• κολλά στικ
• κορδέλες
• χρωματιστό χορτάρι απο χαρτί
• πασχαλινά στολίδια

ΕΚΤΛΈΣΗ

1.Αφαιρούμε το αυτοκόλλητο απο το μπροστινό μέρος του κουτιού (εάν υπάρχει)
και στην θέση του κολλάμε (αφού πρώτα μετρήσουμε τις διαστάσεις) ένα χρωματιστό χαρτί της αρεσκείας μας.


 2. Αφού κάνουμε το ίδιο και στην εσωτερική πλευρά του κουτιού, το γεμίζουμε με το χάρτινο χορτάρι.


3.Τοποθετούμε μέσα αυτά που θέλουμε να δωρίσουμε, (εγώ έβαλα σοκολατένια αυγουλάκια, κεριά σε πασχαλινά σχήματα, κουλουράκια κι άλλα επίκαιρα) και κλείνουμε με τις κορδέλες και τα στολίδια της αρεσκείας μας!

Μιας και μπήκαμε στην τελική ευθεία για την όμορφη γιορτή του Πάσχα, να μερικές ιδέες για να στολίσουμε το σπίτι μας, το γιορτινό μας τραπέζι και να φτιάξουμε ωραία ατμόσφαιρα!

 Στιγμές των τελευταίων ημερών ,μέσα απο τον φακό του κινητού μου

Εικόνες, αντικείμενα, στιγμές, που μου δημιουργούν την διάθεση να σκεφτώ, να νιώσω ή να κάνω κάτι!
Αν έστω κι ένα απο όλα αυτά, λειτουργήσει έτσι και για σας διαβάζοντας το post μου, τότε η έμπνευση θα είναι μεταδοτική!!

Προχτές το απόγευμα στην παιδική χαρά, ένα κοριτσάκι 6 χρονών, κάνει κούνια δίπλα στην Χριστίνα.
"Γεια σου! Πως σε λένε?" το ρωτάω.
Το παιδάκι με κοιτάει και δεν μιλάει.
"Πες πως σε λένε.."του λέει η μαμά του. Εκείνο συνεχίζει να με κοιτάει και να μη μιλάει..
"Με λένε Μάγδα" ακούγεται η φωνή της μαμάς..
"Πολύ μου αρέσει το όνομά της!" λέω στη μαμά της.
"Και πόσο χρονών είσαι?" ρωτάω ξανά τη μικρή.
"6" μου απαντάει η μαμά της.
"Μάλλον δεν έχεις όρεξη για κουβέντα Μάγδα μου" λέω. "Δεν πειράζει. Το καταλαβαίνω. Κι εγώ είναι φορές, που δεν μου αρέσει να μου πιάνουν την κουβέντα άγνωστοι άνθρωποι.."
"Καλέ όχι" μου λέει ο σωσίας-μαμά. "Ρωτήστε άφοβα..μάλλον βαριέται να μιλήσει και τεμπελιάζει..!"
"Δεν πειράζει" της λέω,σκεπτόμενη πόσο θα με ενοχλούσε να μιλάνε άλλοι για λογαριασμό μου..
Και τότε η Μάγδα σταματάει την ''φιλική συμμετοχή'' και λέει στην μαμά της πως θέλει να πάει στην τσουλήθρα..
Στη θέση τους, έρχετε ένα αγοράκι γύρω στα 3, με την γιαγιά του.
"Πως σε λένε?" Ρωτάει η γιαγιά την Χριστίνα
Η Χριστίνα την κοιτάζει και δεν μιλά.
"Καλέ δεν έχεις όνομα" συνεχίζει η γιαγιά...Σιωπή.
"Σ'αρέσει η κούνια?" . Τίποτα η Χριστίνα.
"Έρχεσαι συχνά εδώ?"
Η Χριστίνα συνεχίζει να την κοιτάει χωρίς να μιλά.
"Δεν μιλάει ακόμα το παιδί σας ,ε?" με ρωτάει.. "Εντύπωση μου κάνει. Πόσο είναι?".
"Σε λίγο θα γίνει 2" της απαντώ.
"Ο Γιωργάκης  μας στην ηλικία της μίλαγε κανονικά..." μου λέει όλο έκπληξη.
"Μιλάει μια χαρά" της λέω. "Αλλά απο ότι βλέπω, δεν θέλει αυτή τη στιγμή να σας μιλήσει.."
Με κοίταξε σαν να είμαι μισός άνθρωπος και μισός ελέφαντας, πήρε τον "Γιωργάκη της" και πήγανε να παίξουνε στο σκάμα.
Η τρίτη διπλανή μας, ήταν ένα κοριτσάκι γύρω στα 4.
"Καλημέρα!" μου λέει η μαμά.
"Καλημέρα" απαντάω.
"Πόσο είναι η μικρή σας?"
"Κοντεύει τα 2 " της λέω.
"Α ωραία! Πάτε παιδικό?"
"Όχι, δεν πάει ακόμα" απαντάω.
"Εμείς πάμε. Απο τότε που βγάλαμε την πάνα και τρώμε και πιο καλά, αποφασίσαμε να πάμε παιδικό και ευτυχώς, ενώ στην αρχή δυσκολευτήκαμε λίγο στο να προσαρμοστούμε, τώρα μας αρέσει πολύ!!"
Ήθελα να την ρωτήσω αν πάνε στην ίδια τάξη κι αν κάθονται και στο ίδιο θρανίο, αλλά κρατήθηκα, αναλογιζόμενη πόσες φορές έχω μιλήσει κι εγώ σαν να είμαι  προέκταση του παιδιού μου..
Την χαιρέτησα, πήρα την Χριστίνα και κινήσαμε προς το σπίτι...

Περιμένω τα σχόλιά σας εδώ και στην σελίδα μου στο facebook.
Σας φιλώ

Καλέ μην σας τρομάζει ο τίτλος της σημερινής συνταγής!
Αυτά τα νορβηγικά μπισκότα είναι τόσο εύκολα και νόστιμα που θα σας ξαφνιάσουν ευχάριστα, κι ας είναι λίγο ασυνήθιστα για τα ελληνικά γούστα. Την συνταγή, μου την έδωσε μια πολύ καλή μου φίλη που ζει στην Δανία. Κι ενώ στην αρχή είχα τις αμφιβολίες μου περί αλατιού, στο τέλος αυτά τα υπέροχα μπισκότα που μυρίζουν φρέσκο βούτυρο και βανίλια, γίνανε απο τα αγαπημένα μου.

ΥΛΙΚΑ

• 50 γρ βούτυρο αγελάδος (κατευθείαν απο το ψυγείο)
• 50 γρ ζάχαρη καστανή
• 80 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κ.γ. μπεικιν πάουντερ
• 1 κ.γ. εσάνς βανίλιας
• θαλασσινό αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπόλ, πλάθουμε μικρά μπαλάκια, τα πιέζουμε λίγο να πλατίνουν και τα βάζουμε σε ένα ταψί που το έχουμε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε για 11'. Βγάζουμε τα μπισκότα, ρίχνουμε απο πάνω θαλασσινό αλάτι, και ψήνουμε για άλλα 4'.
Αφήνουμε να κρυώσουν κι απολαμβάνουμε!

Περιμένω τα σχόλιά σας εδώ και στην σελίδα μου στο facebook.
Σας φιλώ