Γεια σας και χαρά σας και καλή εβδομάδα να έχουμε!
Σήμερα σας μιλάω για 3 βιβλία που διαβάσαμε τελευταία με την Χριστίνα και μας άρεσαν πολύ, 3 βιβλία που προτείνουμε να προσθέσετε και εσείς στην παιδική σας βιβλιοθήκη!
1. Η Λούμπνα και το Βότσαλο
Κείμενο: Wendy Meddour
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο2. Η Λούμπνα και το Βότσαλο
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο2. Η Λούμπνα και το Βότσαλο
Κείμενο: Wendy Meddour
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο
από 5 ετών
Εικονογράφηση: Daniel Egneus
Μετάφραση: Μαρίνα Δημητρά
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο
από 5 ετών
Το συγκεκριμένο βιβλίο το αγάπησα από την πρώτη στιγμή.
Με συγκίνησε βαθιά και μου θύμισε την ικανότητα που είχα κι εγώ σαν παιδί να δημιουργώ πράγματα από το μηδέν, να κάνω "φίλους" μου μια πέτρα, ένα κομμάτι ύφασμα, ένα μικρό ξυλαράκι.
Η Λούμπνα, ένα παιδί του πολέμου που γνώρισε από νωρίς τον ξεριζωμό, τον φόβο, την ανασφάλεια και την μοναξιά, φτάνει με τον πατέρα της σε έναν προσφυγικό καταυλισμό, κρατώντας στο χέρι της τον καλύτερό της φίλο. Ένα Βότσαλο. Στο Βότσαλο λέει όλα τα μυστικά, τους φόβους της και τις χαρές της. Το φροντίζει και το αγαπάει πολύ, μέχρι τη στιγμή που έρχεται στον καταυλισμό ένα μικρό αγόρι...
Το υπέροχο κείμενο της Wendy Meddour, μεστό, συγκινητικό και γεμάτο νοήματα, σε συνδυασμό με την υπέροχη και γεμάτη συμβολισμούς εικονογράφηση της Daniel Egneus δημιουργούν ένα μοναδικό βιβλίο που εξυμνεί την ενσυναίσθηση, την γενναιοδωρία, τη φιλία, την κατανόηση, την ανιδιοτέλεια, την ικανότητα των παιδιών να βλέπουν την αλήθεια εκεί που οι μεγάλοι αδυνατούν, την αξία της οικογένειας και την ελπίδα πως με την αγάπη οδηγό, ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος.
"Η Λούμπνα και το Βότσαλο", είναι σίγουρα ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.
2. Φύγαμε για το κυνήγι της αρκούδας
Κείμενο: Michael Rosen
Εικονογράφηση: Helen Oxenbury
Μετάφραση: Μαρία Παπαγιάννη
Εκδόσεις: Πατάκη
Εικονογράφηση: Helen Oxenbury
Μετάφραση: Μαρία Παπαγιάννη
Εκδόσεις: Πατάκη
από 5 ετών
Μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα, μια οικογένεια με 3 παιδιά και έναν σκύλο αναφώνησε: "Φύγαμε για το κυνήγι της αρκούδας" και κάπου εκεί ξεκίνησε η περιπέτειά τους.
Κόντρα στους φόβους τους πέρασαν ποτάμια με βαθιά νερά, πάτησαν μέσα σε πηχτή λάσπη, περπάτησαν σε σκοτεινά μεγάλα δάση, και ήρθαν αντιμέτωποι με μια έντονη χιονοθύελλα. Μέχρι τη στιγμή που...
Ο βραβευμένος συγγραφέας Michael Rosen γράφει με λιτό και άμεσο τρόπο μια ιστορία για την αξία της οικογένειας και του ομαδικού πνεύματος, υπενθυμίζοντάς μας, πως ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε και να πάμε παραπέρα, είναι η απόφαση και η τόλμη να πάμε κόντρα στους φόβους μας.
Η εξαιρετική εικονογράφηση της επίσης βραβευμένης Helen Oxenbury χαρούμενη, νοσταλγική και γεμάτη συναίσθημα, συμπληρώνει με τον καλύτερο τρόπο την γραφή του Rosen, δημιουργώντας έτσι ένα κλασσικό έργο για κάθε ηλικία και για κάθε εποχή.
3. Ο Λύκος και η Πεταλούδα
Κείμενο: Χριστίνα Αποστολίδη
Εικονογράφηση: Σεραφείμ Στρουμπής
Εκδόσεις: Μίνωας
από 4 ετών
Εικονογράφηση: Σεραφείμ Στρουμπής
Εκδόσεις: Μίνωας
από 4 ετών
Χαίρομαι πραγματικά κάθε φορά που βλέπω ανθρώπους, να κάνουν τις σκέψεις και τα όνειρά τους πραγματικότητα.
Την Χριστίνα Αποστολίδη την γνώρισα από κοντά λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στην εκδήλωση για το ημερολόγιο #ΜΑΜΑ των εκδόσεων Μίνωας, στο οποίο συμμετέχουμε και οι δύο με κείμενά μας, και εκτίμησα την ευγένεια και την γενναιοδωρία του χαρακτήρα της.
Στο βιβλίο της "Ο Λύκος και η Πεταλούδα" μας μιλάει για την ιστορία ενός λύκου που ζει στη μοναξιά, απορροφημένος από την καθημερινή του ρουτίνα να κυνηγάει τα άλλα ζώα, χάνοντας έτσι τις καθημερινές μικρές χαρές της ζωής, μέχρι τη στιγμή που θα μπει στη ζωή του μια πεταλούδα και θα του δείξει τον κόσμο με άλλα ματιά.
Θα του δείξει τις ομορφιές που εκείνος ξεχνά να δει, τις χαρές που αφήνει καθημερινά πίσω του στην προσπάθειά του να εκτελέσει το καθήκον του ως λύκος.
Η Χριστίνα Αποστολίδη, μέσα από τον μεστό, απλό και ταυτόχρονα ουσιαστικό της λόγο, γράφει ένα παραμύθι που μας βάζει σε σκέψεις. Μήπως είμαστε κι εμείς ένα λύκος που στην προσπάθεια του να είναι εντάξει απέναντι στον ρόλο του, ξεχνάει ουσιαστικά να ζήσει;
Αλήθεια, πόσο συχνά κοιτάζουμε τον ουρανό; Πόσο συχνά σταματάμε αυτό που κάνουμε για να ακούσουμε τον ήχο των πουλιών, να μυρίσουμε ένα λουλούδι ή να κοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια;!
Το κείμενο της Χριστίνας Αποστολίδη σε συνδυασμό με την πολύ όμορφη εικονογράφηση του Σεραφείμ Στρουμπή, είναι μια καλή αφορμή για εμάς και τα παιδιά μας, να αρχίσουμε να παρατηρούμε γενικότερα τη ζωή μας και το περιβάλλον και τη φύση αλλά και τις μικρές χαρές της ζωής!
Εσείς, τι καλό διαβάσατε τελευταία;
Σας φιλώ
