5 things #28

by - Σεπτεμβρίου 14, 2020


#1 Μέσα στο Σαββατοκύριακο είχα την ευκαιρία να κάνω ένα ακόμα μπάνιο στη θάλασσα, να χαλαρώσω και να αποσυνδεθώ από το ίντερνετ.
Αποφάσισα όλα τα Σαββατοκύριακα του Σεπτεμβρίου, να απέχω από τα κοινωνικά δίκτυα και να παίρνω έτσι περισσότερο χρόνο για μένα, την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Είναι ένα δώρο που θέλησα να κάνω στον εαυτό μου με αφορμή τις 3 υπέροχες εβδομάδες που πέρασα κάνοντας digital detox!
Πραγματικά σου προτείνω να το δοκιμάσεις. Είναι μια υπέροχη εμπειρία. Και δεν σου λέω να κλείσεις το κινητό σου για 3 βδομάδες. Ξεκίνησε με μια φορά την εβδομάδα, ή με κάποια Σαββατοκύριακα μέσα στο μήνα, όπου θα απέχεις συνειδητά από τα κοινωνικά δίκτυα. Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ θα ηρεμήσεις, θα χαλαρώσεις και θα αναζωογονηθείς! 


#2 Χτες το απόγευμα πήγαμε σινεμά και είδαμε την live-action ταινία "Μουλάν"
Δεν έχω δει την κλασσική animation βερσιόν της Disnay, το μόνο που ξέρω για την συγκεκριμένη ηρωίδα, είναι πως είναι μια πολεμίστρια. Κάτι σαν την θηλυκή βερσιόν του Jackie Chan.
Η "Μουλάν" είναι μια ταινία υπερπαραγωγή (κόστισε 200 εκατομμύρια δολάρια), με καταιγιστική δράση και πολύ όμορφο εικαστικό κομμάτι. 
Στην ανδροκρατούμενη κοινωνία της Κίνας, ένα κορίτσι με ιδιαίτερες ικανότητες στις πολεμικές τέχνες, πάει κόντρα στο κατεστημένο και κατατάσσεται στο στρατό, προκειμένου να υπερασπιστεί τον Αυτοκράτορα από τους εχθρούς που θέλουν να καταλάβουν τον θρόνο και κατ' επέκταση κι ολόκληρη την Κίνα.
Ομολογώ πως στην αρχή ήμουν αρκετά επιφυλακτική...
Όμως η ταινία σε γενικές γραμμές μου άρεσε και με συνεπήρε. Είχε εξαιρετικές σκηνές, υπέροχη φωτογραφία, συμπαθητικές ερμηνείες και τα μηνύματα που περνούσε μου άρεσαν πολύ.
Η ισότητα των φύλων, η δύναμη της γυναίκας και το πόσο σημαντικό είναι να στηρίζουμε η μία την άλλη, οι αξίες που καλό είναι να έχουμε στη ζωή μας ώστε να πορευόμαστε κοιτάζοντας το κοινό καλό και όχι μόνο το συμφέρον μας αλλά και το ότι χρωστάμε στον εαυτό μας την αναγνώριση και την εξέλιξη των ταλέντων που μπορεί να έχουμε, ήταν μερικά από αυτά που εγώ κράτησα από την ταινία.


#3 Ο ουρανός όταν σουρουπώνει, πραγματικά με μαγεύει. Όταν βέβαια θυμηθώ να τον κοιτάξω, αφού τις περισσότερες φορές, ξεχνάω να στρέψω το βλέμμα μου ψηλά.
Τι κρίμα να χάνω τόσο όμορφες στιγμές, περπατώντας με σκυμμένο το κεφάλι...
Μια φίλη ξεκίνησε ένα project, να φωτογραφίζει κάθε μέρα μια συγκεκριμένη ώρα τον ουρανό, από όπου κι αν βρίσκεται. Το βρήκα πολύ όμορφο και σκέφτομαι κάποια στιγμή να το κάνω κι εγώ. 
Εσύ, κοιτάζεις ψηλά ή το ξεχνάς σαν κι εμένα;


#4 Το τελευταίο διάστημα διάβασα αρκετά και είμαι χαρούμενη για αυτό.
Πρόσφατα τελείωσα ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ, "Το Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο" της Nina George από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Αν με ακολουθείς ή με διαβάζεις, θα έχεις ήδη καταλάβει πόσο πολύ αγαπώ το Παρίσι.
Είναι η αγαπημένη μου πόλη. Εκεί παντρεύτηκα, εκεί έζησα για ένα διάστημα, εκεί θέλω να γυρνάω κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να περάσω λίγες μέρες με τον εαυτό μου. Οπότε καταλαβαίνεις πόσο πολύ με έλκει κάθε βιβλίο που έχει να κάνει με αυτήν την υπέροχη πόλη.
Και το συγκεκριμένο, δεν με ταξιδέψει μόνο στην Πόλη του Φωτός, αλλά με πήγε μια βόλτα και σε άλλες πόλης της Γαλλίας, μέσα από μια ιστορία αγάπης, αυτογνωσίας και αναζήτησης του βαθύτερου εαυτού.
Δεν θέλω να σου πω πολλά για την υπόθεση του βιβλίου. Θέλω μόνο να σου πω πως ανυπομονούσα κάθε φορά να το πιάσω στα χέρια μου, πως κάθε κεφάλαιό του ήταν και μια καινούργια έκπληξη και πως θα ήθελα πολύ να το πάρει ένας καλός και έμπειρος σκηνοθέτης και να το κάνει ταινία.
Είναι ένα βιβλίο που με ταξίδεψε, με συγκίνησε και μου θύμισε πως όσο είμαι ζωντανή, έχω την δυνατότητα να παλέψω για να έχω την ζωή που θέλω.


#5 Φαγητό με φίλους! Τι ευλογία. Πόσο μου έλειψαν αυτές οι Κυριακές την περίοδο της καραντίνας.
Για μένα ένα τραπέζι περιτριγυρισμένο από καλούς φίλους, είναι μεγάλη χαρά στη ζωή μου. Και ευτυχώς, έχουμε σταθεί τυχεροί σε αυτό το κομμάτι. Μπορώ να πω πως έχουμε ανθρώπους γύρω μας, που η σχέση μας μαζί τους αντέχει στα χρόνια, στις αδυναμίες και στα λάθη, στις ιδιαιτερότητες του καθενός.
Κι αυτή η Κυριακή ήταν γεμάτη με γέλια και χαρά και πεντανόστιμα φαγητά που έφτιαξαν οι φίλοι μας για μας, φροντίζοντας ιδιαίτερα και εμένα που έπαψα να τρώω ζωικά. Μιλήσαμε πολύ, γελάσαμε, συνδεθήκαμε και χαλαρώσαμε. Μοιραστήκαμε τις χαρές μα και τις έγνοιες μας και νιώσαμε για ακόμα μια φορά, πόσο σημαντική και ζωογόνα είναι η αληθινή επαφή με τους ανθρώπους.


Σας φιλώ

Βρείτε με σε
και 

You May Also Like

0 σχόλια