10 στόχοι για το 2020
Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της. Και νιώθω τόσο τυχερή που μπορώ και την αντικρίζω να φεύγει, κρατώντας μέσα μου τα δώρα της...
Δώρα, όπως οι αγκαλιές που πήρα και που έδωσα, όπως τα λόγια αγάπης που αντάλλαξα με εκείνους που μιλάμε την ίδια γλώσσα, όπως όλες οι καλές και λιγότερο καλές στιγμές που με πήγαν παραπέρα ως άνθρωπο!
Το 2019 ήταν πολύ γενναιόδωρο από όλες τις απόψεις. Υλικά, συναισθηματικά, επαγγελματικά, ήταν μια χρόνια που με προχώρησε, που μου έμαθε πράγματα για τον εαυτό μου, που με έφερε λίγο πιο κοντά στο κέντρο μου.
Θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς, είχα μοιραστεί μαζί σας εδώ,τους 10 στόχους μου , τα 10 πράγματα που θα ήθελα να κάνω μέσα στη νέα χρονιά. Κάποια από αυτά κατάφερα να τα κάνω περισσότερο, κάποια λιγότερο. Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να κάνει κάποιος μια νέα αρχή. Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε συνήθειες. Να ξεκινήσουμε να τρεφόμαστε καλύτερα, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, το σπίτι και την οικογένειά μας, να βλέπουμε συχνότερα τους φίλους μας, να διεκδικήσουμε την δουλειά των ονείρων μας, να κάνουμε το ταξίδι που σχεδιάζουμε εδώ και καιρό.
Το 2020 είναι εδώ και ο αριθμός αυτός, από μόνος του, μου δημιουργεί την αίσθηση της ολότητας, της σιγουριάς και της ηρεμίας!
Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, είναι μια καλή εποχή για νέους στόχους, νέες προκλήσεις. Βέβαια δεν χρειάζεται να περιμένουμε την πρωτοχρονιά για να βάλουμε μία νέα αρχή στη ζωή μας, αλλά όπως και να το κάνεις η απαρχή του καινούριου χρόνου είναι μια καλή αφορμή για ανασύνταξη και επανεκκίνηση.
Σήμερα λοιπόν θα μοιραστώ μαζί σας, 10 πράγματα που θέλω να καταφέρω μέσα στο 2020.
10 πράγματα που νιώθω πως θα με πάνε παραπέρα, που θα με κάνουν να αισθάνομαι καλύτερα με τον εαυτό μου, που θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Το 2020 θέλω:
Λέγοντας αυτό, δεν εννοώ πως πρέπει σώνει και καλά να απέχω από τα πράγματα που μου στερούν την εσωτερική μου γαλήνη ή που με στρεσάρουν, αν και, μερικές φορές, η αποχή δεν παύει να είναι μια καλή λύση.
Πιστεύω όμως πως κάθε "αρνητικό" γεγονός στη ζωή μας έρχεται για να μας μάθει κάτι και για να μας πάει λίγο παραπέρα. Παράλληλα, ανάλογα με τις αντοχές του καθενός μας, πρέπει να μπαίνουν και τα σχετικά όρια. Φέτος λοιπόν, δεν προτίθεμαι να αφήσω ψυχοφθόρες καταστάσεις να γεμίσουν την ζωή μου με αρνητισμό, ούτε αρνητικούς ανθρώπους να βγάλουν πάνω μου τα απωθημένα τους, εκμεταλλευόμενοι την όποια ευγένεια, ελαστικότητα ή ευαισθησία του χαρακτήρα μου. Θέλω να βάζω τα όρια μου, ωραία και καλά, χωρίς να ανέχομαι πράγματα παθητικά ούτε από την άλλη να το βάζω στα πόδια, αφού και ο πιο αρνητικός άνθρωπος, έχει κάτι καλό να μου δώσει! ΟΡΙΑ λοιπόν.
Είμαι της άποψης πως ΟΛΑ μπορούν να γίνουν, φτάνει να έχουμε συγκεκριμένο στόχο και πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Όλα, μα όλα γίνονται μόνο μέσα από πολλή και στοχευμένη δουλειά. Όταν ήμουν μικρή, πίστευα πολύ στην τύχη, στην συνηγορία της και στο μάνα εξ ουρανού. Πίστευα πως κάποιος που είναι « τυχερός» δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά πράγματα, δεν χρειάζεται να κοπιάσει, δεν χρειάζεται να αναμετρηθεί με τον εαυτό του, με τα θέματά του, με τα λάθη του. Πως για αυτόν, όλα είναι εύκολα και γίνονται μαγικά και αναίμακτα.
Μέγα λάθος! Η ζωή, μου έδειξε πως όλα θέλουν προσπάθεια για να γίνουν, ακόμα ίσως και για να βγει ο ήλιος το πρωί...
Για φέτος λοιπόν θέλω να καλλιεργήσω ένα αίσθημα εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μου και στις πράξεις μου/του, που θα με οδηγήσει στο να μπορώ να συντονίζομαι με τα όνειρα και τους στόχους μου.
Είναι φορές που, μέσα στο κεφάλι μου, οι σκέψεις με κατακλύζουν και δεν με αφήνουν να πάρω ανάσα. Επίσης είναι φορές που μπορεί μια σκέψη να μεγαλώσει μέσα μου και να πάρει παράλογες διαστάσεις. Ένα κόλπο για να μην μου συμβαίνει αυτό και για να αποφορτίζομαι, είναι να καταγράφω τις σκέψεις και του συλλογισμούς μου στο χαρτί. Μάλιστα, στο χαρτί και όχι στον υπολογιστή. Γιατί, η καταγραφή τους στο χαρτί εμπεριέχει και ένα κομμάτι από τον (γραφικό) χαρακτήρα μου που με βοηθάει να τις δω από πιο κοντά, να τις κατανοήσω καλύτερα και να τους δώσω ευκολότερα την διάσταση που τους αναλογεί. Με άλλα λόγια, αποτυπώνοντας χειρόγραφα τις σκέψεις μου σε μορφή ημερολογίου, είναι σαν να τις αδειάζω εγώ η ίδια από το κεφάλι μου, να τις συγκεντρώνω και να τις παρατηρώ από μια οικεία απόσταση, χωρίς να τις αφήνω να με επηρεάζουν σε υπέρμετρο βαθμό.
Ημερολόγιο λοιπόν για φέτος!
Το 2019 ήταν πολύ γενναιόδωρο από όλες τις απόψεις. Υλικά, συναισθηματικά, επαγγελματικά, ήταν μια χρόνια που με προχώρησε, που μου έμαθε πράγματα για τον εαυτό μου, που με έφερε λίγο πιο κοντά στο κέντρο μου.
Θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς, είχα μοιραστεί μαζί σας εδώ,τους 10 στόχους μου , τα 10 πράγματα που θα ήθελα να κάνω μέσα στη νέα χρονιά. Κάποια από αυτά κατάφερα να τα κάνω περισσότερο, κάποια λιγότερο. Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να κάνει κάποιος μια νέα αρχή. Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε συνήθειες. Να ξεκινήσουμε να τρεφόμαστε καλύτερα, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, το σπίτι και την οικογένειά μας, να βλέπουμε συχνότερα τους φίλους μας, να διεκδικήσουμε την δουλειά των ονείρων μας, να κάνουμε το ταξίδι που σχεδιάζουμε εδώ και καιρό.
Το 2020 είναι εδώ και ο αριθμός αυτός, από μόνος του, μου δημιουργεί την αίσθηση της ολότητας, της σιγουριάς και της ηρεμίας!
Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, είναι μια καλή εποχή για νέους στόχους, νέες προκλήσεις. Βέβαια δεν χρειάζεται να περιμένουμε την πρωτοχρονιά για να βάλουμε μία νέα αρχή στη ζωή μας, αλλά όπως και να το κάνεις η απαρχή του καινούριου χρόνου είναι μια καλή αφορμή για ανασύνταξη και επανεκκίνηση.
Σήμερα λοιπόν θα μοιραστώ μαζί σας, 10 πράγματα που θέλω να καταφέρω μέσα στο 2020.
10 πράγματα που νιώθω πως θα με πάνε παραπέρα, που θα με κάνουν να αισθάνομαι καλύτερα με τον εαυτό μου, που θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Το 2020 θέλω:
#1 Να έχω ψυχική ηρεμία
Λέγοντας αυτό, δεν εννοώ πως πρέπει σώνει και καλά να απέχω από τα πράγματα που μου στερούν την εσωτερική μου γαλήνη ή που με στρεσάρουν, αν και, μερικές φορές, η αποχή δεν παύει να είναι μια καλή λύση.
Πιστεύω όμως πως κάθε "αρνητικό" γεγονός στη ζωή μας έρχεται για να μας μάθει κάτι και για να μας πάει λίγο παραπέρα. Παράλληλα, ανάλογα με τις αντοχές του καθενός μας, πρέπει να μπαίνουν και τα σχετικά όρια. Φέτος λοιπόν, δεν προτίθεμαι να αφήσω ψυχοφθόρες καταστάσεις να γεμίσουν την ζωή μου με αρνητισμό, ούτε αρνητικούς ανθρώπους να βγάλουν πάνω μου τα απωθημένα τους, εκμεταλλευόμενοι την όποια ευγένεια, ελαστικότητα ή ευαισθησία του χαρακτήρα μου. Θέλω να βάζω τα όρια μου, ωραία και καλά, χωρίς να ανέχομαι πράγματα παθητικά ούτε από την άλλη να το βάζω στα πόδια, αφού και ο πιο αρνητικός άνθρωπος, έχει κάτι καλό να μου δώσει! ΟΡΙΑ λοιπόν.
#2 Να μην συγκρίνομαι
Ω ναι! Η σύγκριση δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο στο να αδικούμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Το να συγκρίνω τον εαυτό μου, τον σύντροφό μου, το παιδί μου, την δουλειά μου, την ζωή μου με κάτι άλλο, είναι απλά χάσιμο χρόνου και κατάφωρη αδικία.
Η έμπνευση από την άλλη, είναι μια πολύ καλή αφορμή να πάμε την ζωή μας παραπέρα!
Αντί λοιπόν να συγκρίνομαι με κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι από μόνο του τόσο διαφορετικό από μένα, δεν είναι καλύτερα να εμπνέομαι από αυτό και να το προσαρμόζω στα δικά μου μέτρα και σταθμά;
Δημιουργώ με αυτόν τον τρόπο κάτι που είναι πιο κοντά σε μένα, χωρίς να μπαίνω στην διαδικασία να με κατηγορώ που δεν είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.
Έμπνευση λοιπόν και όχι σύγκριση!
#3 Να έχω πίστη
Όλα, μα όλα γίνονται μόνο μέσα από πολλή και στοχευμένη δουλειά. Όταν ήμουν μικρή, πίστευα πολύ στην τύχη, στην συνηγορία της και στο μάνα εξ ουρανού. Πίστευα πως κάποιος που είναι « τυχερός» δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά πράγματα, δεν χρειάζεται να κοπιάσει, δεν χρειάζεται να αναμετρηθεί με τον εαυτό του, με τα θέματά του, με τα λάθη του. Πως για αυτόν, όλα είναι εύκολα και γίνονται μαγικά και αναίμακτα.
Μέγα λάθος! Η ζωή, μου έδειξε πως όλα θέλουν προσπάθεια για να γίνουν, ακόμα ίσως και για να βγει ο ήλιος το πρωί...
Για φέτος λοιπόν θέλω να καλλιεργήσω ένα αίσθημα εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μου και στις πράξεις μου/του, που θα με οδηγήσει στο να μπορώ να συντονίζομαι με τα όνειρα και τους στόχους μου.
#4 Να καταγράφω τις σκέψεις μου
Είναι φορές που, μέσα στο κεφάλι μου, οι σκέψεις με κατακλύζουν και δεν με αφήνουν να πάρω ανάσα. Επίσης είναι φορές που μπορεί μια σκέψη να μεγαλώσει μέσα μου και να πάρει παράλογες διαστάσεις. Ένα κόλπο για να μην μου συμβαίνει αυτό και για να αποφορτίζομαι, είναι να καταγράφω τις σκέψεις και του συλλογισμούς μου στο χαρτί. Μάλιστα, στο χαρτί και όχι στον υπολογιστή. Γιατί, η καταγραφή τους στο χαρτί εμπεριέχει και ένα κομμάτι από τον (γραφικό) χαρακτήρα μου που με βοηθάει να τις δω από πιο κοντά, να τις κατανοήσω καλύτερα και να τους δώσω ευκολότερα την διάσταση που τους αναλογεί. Με άλλα λόγια, αποτυπώνοντας χειρόγραφα τις σκέψεις μου σε μορφή ημερολογίου, είναι σαν να τις αδειάζω εγώ η ίδια από το κεφάλι μου, να τις συγκεντρώνω και να τις παρατηρώ από μια οικεία απόσταση, χωρίς να τις αφήνω να με επηρεάζουν σε υπέρμετρο βαθμό.
Ημερολόγιο λοιπόν για φέτος!
#5 Να φροντίσω το σώμα μου
Κάπου διάβασα πως "όποιος κινείται, δεν γερνά"! Μου είναι πια ξεκάθαρο, πως όταν φροντίζω το σώμα μου και την διατροφή μου, είμαι άλλος άνθρωπος. Σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν για το θέμα που έχω με την ζάχαρη (σε αυτό αλλά και σε αυτό το ποστ). Για αυτήν μου την εξάρτηση, που ξεφεύγει από το φυσιολογικό όριο και μπορεί να φτάσει σε επίπεδο εμμονής.
Χρόνια τώρα επιθυμώ να βρω μια ισορροπία ως προς τη διατροφή μου και έχω καταλάβει ότι αυτό είναι μια "δουλειά" που δεν θα σταματήσει ποτέ... Κάπου θα το χάνω, κάπου θα το βρίσκω, αλλά να σας πω κάτι; Δεν με πειράζει, όσο αυτή η ανισορροπία μου είναι συνειδητή. Όσο "οι κραιπάλες μου" μου είναι ευανάγνωστες και όχι θολές και κρυμμένες πίσω από δικαιολογίες του τύπου "έλα μωρέ, γιορτές είναι...".
Θέλω να καταλαβαίνω την αιτία που με ωθεί στην υπερφαγία και να την κοιτάζω κατάματα. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσω να την αποδεχτώ και να πάω παρακάτω.
Χρόνια τώρα επιθυμώ να βρω μια ισορροπία ως προς τη διατροφή μου και έχω καταλάβει ότι αυτό είναι μια "δουλειά" που δεν θα σταματήσει ποτέ... Κάπου θα το χάνω, κάπου θα το βρίσκω, αλλά να σας πω κάτι; Δεν με πειράζει, όσο αυτή η ανισορροπία μου είναι συνειδητή. Όσο "οι κραιπάλες μου" μου είναι ευανάγνωστες και όχι θολές και κρυμμένες πίσω από δικαιολογίες του τύπου "έλα μωρέ, γιορτές είναι...".
Θέλω να καταλαβαίνω την αιτία που με ωθεί στην υπερφαγία και να την κοιτάζω κατάματα. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσω να την αποδεχτώ και να πάω παρακάτω.
Όσο αφορά την άσκηση, είναι πια ξεκάθαρο πόσο καλό μου κάνει και πόσο με γεμίζει με δύναμη και μου φτιάχνει την διάθεση. Στην περίπτωση μου, 20' με 30' την ημέρα ελαφριά άσκηση (π.χ. περπάτημα), είναι ιδανικά, αφού βαριέμαι σχετικά εύκολα και τα παρατάω.
Ένα πράγμα που χάρηκα πραγματικά φέτος στις γιορτές, ήταν ότι πέρασα αρκετό χρόνο με την οικογένειά μου και του φίλους μου.
Η καθημερινότητά μου, λόγω της δουλειάς και γενικότερα των πολλών υποχρεώσεων, μου στερεί, όσο συχνά θέλω, την δυνατότητα να χαρώ την παρέα των φίλων μου, των γονιών μου, ακόμα και του άντρα μου και του παιδιού μου που ζούμε στο ίδιο σπίτι. Φέτος όμως, θέλω να ρυθμίσω τα πράγματα έτσι, ώστε προτεραιότητα να έχουν οι κοντινοί μου άνθρωποι και η επαφή μου μαζί τους.
Είναι ζωτικής σημασίας για μένα αυτές μου οι σχέσεις και νιώθω την ανάγκη να τις φροντίσω περισσότερο από ποτέ. Έτσι στα πλάνα μου θα εντάξω απογευματινές συναντήσεις με φίλους, κοντινές οικογενειακές αποδράσεις, άλλα και καθημερινές στιγμές γεμάτες από ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους της καρδιάς μου, για σύσφιξη σχέσεων και ανατροφοδότηση του εσωτερικού μου συστήματος. Εσείς, περνάτε όσο χρόνο θα θέλατε με την οικογένεια και τους φίλους σας;
#6 Να περάσω περισσότερο χρόνο με αυτούς που αγαπώ
Ένα πράγμα που χάρηκα πραγματικά φέτος στις γιορτές, ήταν ότι πέρασα αρκετό χρόνο με την οικογένειά μου και του φίλους μου.
Η καθημερινότητά μου, λόγω της δουλειάς και γενικότερα των πολλών υποχρεώσεων, μου στερεί, όσο συχνά θέλω, την δυνατότητα να χαρώ την παρέα των φίλων μου, των γονιών μου, ακόμα και του άντρα μου και του παιδιού μου που ζούμε στο ίδιο σπίτι. Φέτος όμως, θέλω να ρυθμίσω τα πράγματα έτσι, ώστε προτεραιότητα να έχουν οι κοντινοί μου άνθρωποι και η επαφή μου μαζί τους.
Είναι ζωτικής σημασίας για μένα αυτές μου οι σχέσεις και νιώθω την ανάγκη να τις φροντίσω περισσότερο από ποτέ. Έτσι στα πλάνα μου θα εντάξω απογευματινές συναντήσεις με φίλους, κοντινές οικογενειακές αποδράσεις, άλλα και καθημερινές στιγμές γεμάτες από ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους της καρδιάς μου, για σύσφιξη σχέσεων και ανατροφοδότηση του εσωτερικού μου συστήματος. Εσείς, περνάτε όσο χρόνο θα θέλατε με την οικογένεια και τους φίλους σας;
#7 Να κρατάω τον χώρο μου καθαρό και τακτοποιημένο
Μου είναι πια ξεκάθαρο πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει στην καθημερινότητά μου, ο χώρος στον οποίο ζω και κινούμαι, να είναι καθαρός και τακτοποιημένος.
Παλιότερα, μπορεί να μην με ενοχλούσαν τα πεταμένα ρούχα, η σκόνη στα ράφια, το ακατάστατο σαλόνι ή τα πιάτα στο νεροχύτη. Τώρα, με αποδιοργανώνουν και με βαραίνουν. Δεν με αφήνουν να είμαι ελεύθερη.
Δεν έχω σκοπό να φτάσω σε εμμονικά άκρα, αλλά θέλω για παράδειγμα, πριν πάω για ύπνο, ο νεροχύτης μου να είναι άδειος και καθαρός, η κουζίνα μου μαζεμένη (όπως στα εστιατόρια όταν την προετοιμάζουν αποβραδίς για την επόμενη μέρα), τα ρούχα τακτοποιημένα σε κρεμάστρες και ντουλάπες, το σπίτι έτοιμο και μαζεμένο για να με υποδεχτεί το επόμενο πρωί! Και μόνο στην σκέψη μιας τέτοιας εικόνας, γεμίζω γαλήνη και ηρεμία! Δεν συμφωνείτε;
#8 Να διαβάσω περισσότερο
Από μικρή μου άρεσε πολύ το διάβασμα. Μου άρεσε να απομονώνομαι στο δωμάτιο μου, να κάθομαι σε μια μεγάλη πολυθρόνα δίπλα στο παράθυρο, να τρώω μήλα και να διαβάζω το αγαπημένο μου βιβλίο.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, κι ενώ τώρα έχω την τύχη να έχω περισσότερα βιβλία από ποτέ, διαβάζω ελάχιστα. Φέτος θέλω να κάνω μια προσπάθεια, να ξαναβρώ την διάθεση και τον χρόνο και να ξεκινήσω πάλι τα μαγικά αυτά ταξίδια στον κόσμο των βιβλίων. Φέτος θέλω να περνάω λιγότερο χρόνο μπροστά σε μια οθόνη και περισσότερο μπροστά σε ένα βιβλίο!
Εσείς, διαβάζετε όσο θα θέλατε;
#9 Να μην αφήνω εκκρεμότητες
Πιστεύω πως η συνέπεια είναι ένα πολύ σημαντικό προσόν για την ψυχική και διανοητική ισορροπία ενός ανθρώπου. Δεν σε αφήνει να πέσεις στο λάκκο με τις εκκρεμότητες, και κατ' επέκταση σε προφυλάσσει από το άγχος και την οξείδωση του στρες. Στόχος μου αυτή τη χρονιά είναι να μην αφήνω τα πράγματα και τις καταστάσεις να λιμνάζουν. Αδιάβαστα email, αναπάντητα μηνύματα, επαγγελματικές υποχρεώσεις, μισοτελειωμένα posts, μισοτελειωμένες σχέσεις, ραντεβού που εκκρεμούν και γενικότερα μικρότερα και μεγαλύτερα κομμάτια τις ζωής μου που κρέμονται από πάνω μου και περιμένουν μια κίνησή μου για να ελευθερωθούν, φέτος θα βρουν τον δρόμο τους!
#10 Να με αποδεκτώ ακόμα περισσότερο
Με τα χρόνια και μέσα από ουσιαστική προσωπική δουλειά, κατάφερα και έκανα αρκετά βήματα σε μια κατεύθυνση του να εκτιμήσω και να αποδεκτώ τον εαυτό μου, να τον συγχωρέσω για τα λάθη του και να τον επαινέσω για τα καλά του, να αναγνωρίσω τις προσπάθειές του και να μην τον μαστιγώνω για τις αδυναμίες του. Ξέρω πως έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου και ελπίζω να είμαι καλά για να συνεχίσω αυτό το γοητευτικό και μοναδικό ταξίδι της ζωής και της αυτογνωσίας.
Το 2020, θέλω να με αγαπήσω και να με συγχωρέσω περισσότερο, θέλω να με αποδεκτώ, να με προσέξω, να με αγκαλιάσω και να με κανακέψω περισσότερο, να με πάρω από το χέρι και να μου δείξω με αγάπη και συμπόνια τα λάθη μου, να γίνω ο στοργικός γονιός του εαυτού μου!
Αυτοί είναι οι δικοί μου στόχοι για το 2020, οι δικές μου σκέψεις για μια δικιά μου καλύτερη χρονιά, που ακόμα κι αν δεν γίνουν πράξεις, θα είναι για πάντα εδώ, για να μου δείχνουν την πρόθεσή μου για μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, για ένα καλύτερο δικό μου αύριο.
Εσείς, τι σχέδια έχετε για το 2020;
Εσείς, τι σχέδια έχετε για το 2020;
Σας εύχομαι από καρδιάς, μια υπέροχη χρονιά με υγεία, γεμάτη από μικρές και μεγάλες χαρές!
Σας φιλώ
0 σχόλια