Σήμερα έχω τα γενέθλιά μου κι αναρωτιέμαι, μα πώς γίνεται, πώς;
Να μεγαλώνω στα χαρτιά κι εγώ να μπαίνω σε “σπηλιά” κάτω από το τραπέζι, να θέλω να ακούω ότι με αγαπάνε μέχρι τον ουρανό, να τρώω σοκολάτα για πρωινό, τσιχλόφουσκες και παγωτό, να αγοράζω δρακουλίνια, μετά να παίρνω πακοτίνια, να βάζω τα κλάματα σε ταινίες παιδικές, να θέλω χίλιες αγκαλιές, να θέλω δώρο τραμπολίνο, να κάνω συχνά τον πιγκουίνο, να φοράω μπιτζάμες και παλτό, να τρώω χιόνι από τον ουρανό, να θέλω αγκαλιές απ’ τη μαμά μου, να φτιάχνω κοτσιδάκια τα μαλλιά μου, να ζωγραφίζω με νερομπογιές, να κάνω φάρσες τηλεφωνικές, να σβήνω 5 τούρτες στα γενέθλιά μου, να βάζω πάνω όλα τα κεριά μου, να έχω 10 συλλογές, χαρτοπετσέτες, αυτοκόλλητα, ακόμα και ξυλομπογιές, να θέλω να φτάσω στο φεγγάρι, να περπατάω με καμάρι και να αναρωτιέμαι, μα πώς γίνεται, πώς; Να μεγαλώνω στα χαρτιά και να’μαι, σήμερα εδώ πιο παιδί κι από παιδί χωρίς να ξέρω το γιατί!
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Ιανουαρίου 16, 2017
12
σχόλια
Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ στην στήλη “Mama Petounia and friends” τον ταλαντούχο κύριο Σωτηρίου και το blog του “Νεανικόν” !
Τον Άρη τον γνώρισα μέσα από τα social media και αμέσως αγάπησα τις υπέροχες γλύκες συνταγές του, τις ρετρό φωτογραφίες του και τώρα τελευταία τις επίσης ρετρό χάρτινες δημιουργίες του.
Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν ταλέντο και που δουλεύουν παράλληλα πολύ για να το αξιοποιήσουν και ο Άρης είναι ένας από αυτούς. Πολυπράγμων, καλαίσθητος, ευγενικός και πάντα δημιουργικός. Ένα Έλληνας food blogger που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχους του εξωτερικού.
Οι συνταγές του με κέρδισαν αμέσως μιας και ο Άρης δεν βάζει ζάχαρη στα γλυκά του και χρησιμοποιεί μόνο αγνά και φυσικά υλικά. Πετιμέζι, μέλι, ξηρούς καρπούς, φρούτα και ταχίνι είναι μερικά από τα αγαπημένα του. Οι παρουσίασή τους δε, είναι εξαιρετική. Οι φωτογραφίες του με ταξιδεύουν στα παιδικά μου χρόνια και μου δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και γαλήνης.
Πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να βρεθώ στην πολύ όμορφη κουζίνα του, πίνοντας τσάι και τρώγοντας γλυκό και να τον γνωρίσω από κοντά!
1. Άρη, πες μας λίγα λόγια για το “Νεανικόν”. Πότε σου γεννήθηκε η ανάγκη να δημιουργήσεις αυτό το blog και γιατί; Πώς πήρε το όνομά του;
Πριν 2,5 χρόνια σκέφτηκα πως ένα food blog θα αποτελούσε την ιδανική πλατφόρμα για να μοιραστώ τις συνταγές μου με τους φίλους μου και τους φίλους των φίλων μου. Στην συνέχεια, όπως με καθετί που αναλαμβάνω, θέλησα να το εξελίξω. Αρχικά το blog είχε την ονομασία “ Γλυκοπλαστείο Νεανικόν”, εμπνευσμένο από τα παλιά Αθηναϊκά ζαχαροπλαστεία, στην πορεία όμως η λέξη “ Γλυκοπλαστείο” αφαιρέθηκε γιατί αρκετοί με ρωτούσαν: “που βρίσκεστε να έρθω να ψωνίσω;” :-)
2. Έχεις σκεφτεί να φτιάξεις και αλμυρές συνταγές;
Όχι, γιατί στη μαγειρική λειτουργώ πολύ απλά, δεν είμαι τόσο δημιουργικός. Τα γλυκά έχουν και μία καλλιτεχνική πλευρά και νιώθω πως ταιριάζουν περισσότερο στο ύφος του blog.
3. Υπάρχει αγαπημένη σου συνταγή;
Πολλές! Σίγουρα η lemon pie (http://www.neanikon.gr/ lemonpie2/), η τούρτα πριγκίπισσα (http://www.neanikon.gr/ princesscake/) και η σοκολάτα (http://www.neanikon.gr/ chocolate/).
Περίπου 3 χρόνια. Με την συμβατική/κλασσική ζαχαροπλαστική δεν έχω ασχοληθεί σχεδόν καθόλου.
5. Έχεις σκεφτεί να εκδόσεις κάποια στιγμή τις συνταγές σου;
Παλιότερα το ονειρευόμουν λίγο, αλλά πιστεύω πως δεν αξίζει ο κόπος και το κόστος. Οι πετυχημένοι διεθνής bloggers που έχουν εκδώσει βιβλία απευθύνονται σε μία τεράστια αγορά και οι εκδοτικοί οίκοι επενδύουν γιατί αντιλαμβάνονται πως υπάρχει κάποιο γόνιμο target group μες στους followers του blog. Πάντως αν κάποια στιγμή υπάρξει μία δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο θα ήθελα να ναι ένα concept book και όχι άλλο ένα cookbook. Μια άλλη ιδέα, που θα μπορούσα να αναπτύξω μόνος μου (μιας και το επάγγελμά μου είναι software engineer) είναι εκδοθούν κάποιες συνταγές σε μορφή app για κινητά και tablets. Αλλά και αυτό απαιτεί δραματικά πολύ χρόνο που δεν διαθέτω.
6. Το να αρχίσεις να πουλάς τα γλυκά σου είναι μέσα στα μελλοντικά σου σχέδια;
Δυστυχώς όχι. Δεν υπάρχει ο χρόνος αλλά ούτε και η υποδομή για να υποστηριχθεί επαγγελματικά αυτή η δραστηριότητα.
Φαντάζομαι έναν ολόκληρο κόσμο :-)
8. Οι φωτογραφίες σου είναι εξαιρετικές. Έχεις κάνει κάποια μαθήματα φωτογραφίας;
Απολύτως κανένα. Πριν το blog, ούτε μια απλή μηχανή δεν είχα. Πιέστηκα και πιέζομαι πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι. Και πάντα αγχώνομαι πριν από μια φωτογράφιση. Να φανταστείς παλιότερα σχεδίαζα τα πάντα στο χαρτί: εδώ θα μπει το γλυκό, εδώ τα props, από εδώ θα έρχεται το φως, εδώ ο ανακλαστήρας, εδώ θέλουμε σκιές άρα μπλοκάρουμε το φως …
9. Η παιδική σου ηλικία, υπάρχει σε κάποιο γλυκό σου;
Ναι, στο γλυκό βύσσινο :-) Πλέον το φτιάχνω με πετιμέζι και γίνεται υπέροχο!
10. Πώς προέκυψε το “Νεανικόν Paperie”;
Θα έλεγα τελείως οργανικά. Οι χάρτινες κατασκευές πάντα υπήρχαν στην θεματολογία του blog, σε μικρότερο βαθμό στην αρχή. Στην πορεία κέρδιζαν ολοένα και περισσότερο έδαφος μέχρι που κάποια στιγμή σκέφτηκα να τις διαθέσω μέσα από το jamjar. Μέχρι στιγμής αυτή η προσπάθεια φαίνεται να πως πάει καλά και αυτό με τροφοδοτεί με ατελείωτη χαρά! Αυτή την εποχή ετοιμάζω πυρετωδώς νέες δημιουργίες και ανυπομονώ να τις ανεβάσω στο e-shopάκι μου!
Τις καθημερινές ελάχιστα. 20 λεπτά το πρωί και μια ωρίτσα περίπου πριν κοιμηθώ το βράδυ. Τα Σαββατοκύριακα, στις άδειες και στις αργίες ασχολούμαι πάρα πολλές ώρες. Για παράδειγμα, σχεδόν κάθε Κυριακή ξυπνώ πριν τις 7 για να ολοκληρώσω setup και shooting όσο ο ήλιος είναι ακόμα γλυκός στο συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού μου.
12. Παρακολουθείς άλλα blogs; Κι αν ναι ποια είναι αυτά;
Στον λίγο χρόνο που διαθέτω προσπαθώ λίγο - πολύ να επισκέπτομαι πολλά ελληνικά και ξένα blogs. Δεν θα αναφερθώ σε ελληνικά για να μην ξεχάσω κάποιο :-) αλλά από ξένα ενδεικτικά να αναφέρω την Sarah από το My New Roots (www.mynewroots.org) για τις υπέροχες συνταγές, την ελληνικής καταγωγής Eva από το Adventures in Cooking (http://adventuresincooking. com/) για τις απίστευτες φωτογραφίες, τον Adam από το I am Gala (iamgalla.com) για το άψογο στυλ και τον Igor από το Happy Interior Blog (https://happyinteriorblog. com/) για την αγάπη του για τα ταξίδια, το interior design και τα φυτά.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που αξίζει να μοιραστώ. Σίγουρα η ζωή μου και η προσωπικότητά μου δεν εξαντλείται στο blog.
14. Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σου;
Φρούτα, λαχανικά, κεφίρ. Τα περισσότερα τρόφιμα που καταναλώνω μάλλον δεν χρειάζονται ψυγείο ;)
Άρη σε ευχαριστώ πολύ για αυτή μας την κουβέντα!
Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ Ζωή!
Ιανουαρίου 13, 2017
2
σχόλια
Οι τελευταίες μέρες γεμάτες από φίλους, βόλτες, τραπεζώματα, όμορφα δειλινά και ηλιοβασιλέματα, βιβλιοταξίδια και καινούργια ξεκινήματα, κύλησαν σαν νερό.
Πρόλαβα να κρατήσω κάποιες στιγμές, φωτογραφίζοντάς τες με το κινητό μου για να τις μοιραστώ μαζί σας.
Σας φιλώ
Βρείτε με σε
Ιανουαρίου 11, 2017
1 σχόλια
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Σήμερα εγκαινιάζω την καινούργια μου στήλη “ Για μένα” μέσα από την οποία θα σας μιλάω για αγαπημένα μου πράγματα, μέρη, βιβλία, μουσικές, προϊόντα ομορφιάς, ρούχα και πολλά άλλα που απαρτίζουν τον γυναικείο μου μικρόκοσμο!
Ελπίζω να σας αρέσει. Ποδαρικό στην στήλη αυτή κάνει ο βιβλιομαραθώνιος μου που ξεκίνησε την πρώτη μέρα του 2017.
Καιρό τώρα ήθελα να κάνω ένα readathon αλλά ποτέ δεν “έβρισκα” τον χρόνο. Φέτος λοιπόν το αποφάσισα. Θα βρω τον χρόνο και θα διαβάσω το λιγότερο 2 βιβλία τον μήνα (στόχος μου είναι τα 3 αλλά πάντα μου αρέσει να κρατάω μικρό καλάθι). Δηλαδή το λιγότερο 24 βιβλία μέσα στο 2017.
Τα βιβλία τα λατρεύω κι ενώ πάντα διάβαζα πολλά, κάποια στιγμή μετά από ένα γεγονός αδυνατούσα να συγκεντρωθώ και έτσι όλα έμεναν στη μέση.
Με αφορμή όμως την Χριστίνα και τα πολλά βιβλία που διαβάζουμε παρέα, άρχισα πάλι να διψώ για αυτού του είδους τα ταξίδια, ζητώντας από τα κοντινά μου πρόσωπα να μου αγοράζουν με κάθε ευκαιρία τα “εισιτήρια” μιας και όπως σας έχω πει στο παρελθόν έχω ακόμα το project “365 μέρες χωρίς ψώνια” , το οποίο ευτυχώς μέχρι στιγμής καλά κρατεί!
Έτσι υπάρχουν αρκετά βιβλία στην άκρη για τον μαραθώνιό μου, τα οποία διαπίστωσα ότι είναι ως επί το πλείστων από Γάλλους συγγραφείς, αλλά κι άλλα που θέλω να προσθέσω στην λίστα μου.
Ξεκινάω λοιπόν:
*1.1.2017 ΒΙΒΛΙΟ Νο 1*
“Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ” του Νικόλα Μπαρό από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο αυτό, δώρο Χριστουγέννων της αδελφής μου, είναι όμορφο, ελαφρύ και γλυκό σαν γαλλικό μακαρόν!
Η ιστορία διαδραματίζετε στο Παρίσι. Η Ορελί ιδιοκτήτρια του μικρού εστιατορίου “Le Temps des Cerises” (Η εποχή των κερασιών), ανακαλύπτει σε ένα βιβλίο που έρχεται στο δρόμο της μια ολέθρια μέρα, πως αυτή και το bistro της είναι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου που της σώνει την ζωή.
Μέχρι στιγμής μου αρέσει πολύ. Περισσότερα όμως θα σας πω όταν το τελειώσω. Ήδη τώρα που σας γράφω, ανυπομονώ να πάρω ένα φλιτζάνι τσάι, το βιβλίο αγκαλιά και να χωθώ στην αγαπημένη μου πολυθρόνα για να συνεχίσω το ταξίδι μου!
Αν έχετε κατά νου κάποιο που να σας αρέσει, μην διστάσετε να μου το προτείνετε.
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τα σχόλιά σας.
Ιανουαρίου 09, 2017
8
σχόλια