Mama Petounia

Σεπτεμβρίου 16, 2016 12 σχόλια

photo from Pinterest

Κι ενώ δεν είμαι ιδιαιτέρως φαν των αναρτήσεων-σκυταλοδρομία, αυτήν εδώ την βρήκα πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα κι έτσι αποδέχτηκα την πρόσκληση που μου έκανε η γλυκιά Γιάννα Πάνου κι αποφάσισα να γράψω κι εγώ το σχετικό ποστ που κάνει το τελευταίο διάστημα θραύση στα περισσότερα μπλογκς και όχι μόνο.
Ξεκινάω λοιπόν χωρίς φόβο και πάθος!

Είμαι Αιγόκερως με Τοξότη.
Έχω μνήμη χρυσόψαρου και λίγη μυωπία. Ενίοτε φοράω γυαλιά.
Μεγάλωσα στο εξωτερικό.
Είμαι λάτρης της σοκολάτας.
Έχω όλα μου τα προσωπικά ημερολόγια από την έκτη δημοτικού μέχρι σήμερα.
Το πρώτο μου ταξίδι με αεροπλάνο το έκανα από το Λονδίνο στην Αθήνα μόνη μου σε ηλικία 3ών ετών με τη συνοδεία μιας αεροσυνοδού.
Κάνω συλλογή από χαρτοπετσέτες, κούπες, σπίρτα, βιβλία, αυτοκόλλητα, κολόνιες, παιχνιδάκια από αυγά kinder και άλλα πράγματα που τώρα δεν τα θυμάμαι.
Η αγαπημένη μου πόλη είναι το Παρίσι όπου και παντρεύτηκα πραγματοποιώντας έτσι μια ευχή που είχα κάνει σε μια γέφυρα με θέα τον πύργο του Άιφελ όταν ήμουν 14 ετών (την ευχή την θυμήθηκα αρκετούς μήνες μετά τον γάμο μου. Το χρυσόψαρο που λέγαμε…).
Φοβάμαι τις κατσαρίδες και τους ανθρώπους που μοιάζουν με κατσαρίδες.
Πάνε 10 χρόνια που έκοψα το κρέας και το τσιγάρο και σχεδόν ένας χρόνος που έκοψα τη ζάχαρη.
Μου αρέσουν πολύ τα επιτραπέζια παιχνίδια.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να έχω μακριά μαλλιά αλλά μιας και η μητέρα μου βαριόταν να μου τα ξεμπερδεύει και μου τα έκοβε συνέχεια κυκλοφορούσα με το κάτω μέρος της μπιτζάμας μου στο κεφάλι για κοτσίδες.
Έχω πετάξει από το μπαλκόνι του σπιτιού μου μπαλόνια με νερό σε περαστικούς.
Για μια περίοδο χαρτογραφούσα στο μυαλό μου τις πόλεις με βάση τα ζαχαροπλαστεία τους.
Από την στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου θέλησα να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Μου αρέσουν τα Δρακουλίνια, τα Πακοτίνια, τα Πιτσίνια και τα Φουντούνια αλλά δεν τα τρώω πια.
Μέχρι να πάω λύκειο ντρεπόμουν να παραγγείλω πίτσα από το τηλέφωνο.
Λατρεύω τα Χριστούγεννα.
Πριν από χρόνια σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να εγκατασταθώ μόνιμα στο Τελ Αβιβ ακολουθώντας έναν Ισραηλινό ακροβάτη που είχα ερωτευτεί.
Δίνω τη φωνή μου σε ήρωες καρτούν και σε παιδικές ταινίες και σειρές.
Είμαι ηθοποιός.
Στο γυμνάσιο έφτιαχνα με κολάζ περιοδικά και τα πουλούσα στις αδελφές μου.
Η πρώτη φορά που ανέβηκα σε θεατρική σκήνη ήταν στο διάλειμμα μιας παιδικής παράστασης. Ήμουν 5 χρονών. Το έσκασα από τους γονείς μου για να πω ένα ποίημα που είχα μάθει στο σχολείο.
Αν είχα πολλά λεφτά θα έμενα μόνιμα σε δωμάτια ωραίων ξενοδοχείων.
Λατρεύω το σινεμά.
Έχω γενέθλια την ίδια μέρα με την μικρότερή μου αδελφή (16 Ιανουαρίου με διαφορά 10 χρόνια).
Απεχθάνομαι την αγένια και όσους την υιοθετούν.
Οι γνώσεις μου περί υπολογιστών και τεχνολογίας περιορίζονται στο άνοιγμα και στο κλείσιμο του υπολογιστή, στα mail, στο facebook και στο να γράφω posts.
Σιχαίνομαι οποιαδήποτε συνδιαλλαγή με τις δημόσιες υπηρεσίες.
Μου αρέσει η βροχή.
Έχω δει το Ρατατούι, το Εργοστάσιο της Σοκολάτας και το Pretty Woman πάνω από 100 φορές.
Έχω πολλά ελαττώματα. Θέλω να τα καταγράψω να τα δω και να τα δουλέψω.
Σταμάτησα να βάφω τα μαλλιά μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν έχω καμία λευκή τρίχα. Ακόμα.
Θα ήθελα να έχω το ταλέντο της ζωγραφικής.
Μπορώ να κοιμηθώ παντού και αναπάσα στιγμή.
Μου αρέσουν οι εκπλήξεις. Έχω οργανώσει πολλά surprise party.
Ανακοίνωσα στους γονείς μου το γάμο μου ζητώντας τους να αγοράσουν την εφημερίδα που έγραφε την αναγγελία του.
Μου αρέσει να κοιμάμαι μπρούμυτα.
Φοβάμαι να βάλω την φάτσα της μικρής μου στο διαδίκτυο.
Έχω παίξει 2 φορές τουρτοπόλεμο.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω ελάφι.
Μου αρέσει να ψωνίζω και για μένα ρούχα από τα παιδικά.
Θέλω να πάω ένα ταξίδι στην Σουηδία, στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Μου αρέσει πολύ το Martini και η σαμπάνια.
Δεν βλέπω τηλεόραση.
Είμαι Βοηθός Μητρότητας (Doula).
Έχω δουλέψει ως μοντέλο σε ζωγράφο και έχω τον πρώτο πίνακα στο σπίτι μου.
Πιστεύω ακράδαντα στον Άγιο Βασίλη.
Μου αρέσει πάρα πολύ να χορεύω.
Είμαι τυρού.
Δεν θυμάμαι τα ονόματα. Θυμάμαι τα πρόσωπα.
Μου αρέσει να βλέπω ταινίες χωρίς υπότιτλους.
Το δώρο που ζήτησα από τον άντρα μου όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος ήταν η κασετίνα με όλα τα επεισόδια Sex and the City.
Μπορώ να τρώω κάθε μέρα σούσι.
Είμαι ανορθόγραφη.
Τα τελευταία χρόνια δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου.
Όταν ψωνίζω παιχνίδια ή βιβλία για την κόρη μου ένα κομμάτι μου τα ψωνίζει και για μένα.
Μ’αρέσει να γράφω και ας μην με διαβάζει κανείς.
Λατρεύω οτιδήποτε είναι vintage.

+1. Αναρωτιέμαι αν ήμουν ο Σπορτ Μπίλι τι θα πρωτοέβαζα μέσα σε εκείνο το μικρό τσαντάκι.

Αυτά είχα να πω για μένα. Έτσι αβίαστα και χωρίς πολύ σκέψη.

Αν όμως θέλετε να μάθετε και τίποτα άλλο, μην διστάσετε να με ρωτήσετε!!!

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 14, 2016 44 σχόλια

Όταν μετά από δυο υπέροχες βδομάδες διακοπών στην Ιθάκη, πας να γράψεις ένα ποστ για το πανέμορφο αυτό νησί και διαπιστώνεις ότι το 99% των φωτογραφιών που έβγαλες έχουν χαθεί για πάντα από τον υπολογιστή σου, μένεις ψύχραιμη και χαίρεσαι που τουλάχιστον έχεις φυλάξει τις εικόνες στο μυαλό σου!
Αν δεν έχετε πάει ακόμα στην Ιθάκη, σας την συστήνω ανεπιφύλακτα! Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το νησί έχει πιστούς ταξιδιώτες από όλων τον κόσμο, που κάθε χρόνο κάνουν αυτό το όχι και μικρό ταξίδι για να το γνωρίσουν όλο και καλύτερα!
Το νησί του Οδυσσέα, το νησί που ύμνησε ο Καβάφης, το νησί της εσωτερικής αναζήτησης, περιτριγυρισμένο από υπέροχες παραλίες, γεμάτο από μικρά χωριά και άφθονη βλάστηση, σε κερδίζει με την πρώτη επίσκεψη.
Κάθε φορά που πάμε μιας και είναι η πατρίδα του άντρα μου, αισθάνομαι ότι σιγά, σιγά, αρχίζω να γίνομαι και εγώ μέρος του νησιού κάτι που με γεμίζει με χαρά και υπερηφάνεια.
Οι δυο βδομάδες μας εκεί περάσανε ανέμελα, με βαρκάδες και μπάνια, με καλό φαγητό και βόλτες στα σοκάκια και με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορούμε να μένουμε σε ένα δικό μας σπίτι, όσο το δυνατόν περισσότερο!

Για πρωινό στου Χάνου στην πλατεία, με την πιο νόστιμη Ροβανή

Άλλος με τη βάρκα μας;

Στάση στο Γιδάκι και στην καντίνα, για ανεφοδιασμό.

Για φαγητό στο Κοχύλι, στο Βαθύ

Ότι κι αν φας στο Porto, είναι εξαιρετικό.

Μπάνιο στα Μηνύματα

Έχετε πάει ποτέ; Κι αν ναι, πολύ θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μου την εμπειρία σας!
Προσπάθησα να σας δώσω μια μικρή γεύση από το αγαπημένο αυτό νησί αλλά ακόμα
“κι αν φτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.”

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 12, 2016 8 σχόλια

Σεπτεμβρίου 09, 2016 2 σχόλια

Ο Αύγουστος με καλόμαθε φέτος και μου φέρθηκε με πολύ αγάπη! Τις δυο πρώτες του βδομάδες τις πέρασα στην Ιθάκη, αλλά και την συνέχεια του στην Αθήνα την χάρηκα εξίσου πολύ καθώς έτσι άδεια που ήτανε, μας έδωσε την ευκαιρία να ζήσουμε πολύ όμορφες στιγμές!
Τον Αύγουστο λοιπόν, μάζεψα κοχύλια και κολύμπησα σε κρυφές παραλίες όπου ζωγράφισα στην άμμο, κοιμήθηκα μέχρι αργά το μεσημέρι και άκουσα τα τζιτζίκια να τραγουδούν, παρέδωσα τη ζωή μου στα χέρια του θεού στην προσπάθεια μου να απαλλαγώ από τον έλεγχο, προσπάθησα να δείξω την αγάπη μου με πράξεις, χάρισα πράγματα που δεν ήθελα και πέρασα μια ολόκληρη μέρα στην παραλία γράφοντας για τις καλοκαιρινές μας περιπέτειες στο blog!
Δεν τα πήγα και άσχημα, τι λέτε;

~~Να μαζέψω κοχύλια και γυαλόπετρες για συντροφιά το χειμώνα.~~

~~Να πάω βαρκάδα για κολύμπι σε μια απάτητη παραλία.~~

~~Να κοιμηθώ μια μέρα μέχρι αργά το μεσημέρι.~~

~~Να ακούσω τα τζιτζίκια να τραγουδούν.~~

~~Να αφήσω την ζωή μου στα χέρια του Θεού μου.~~

~~Να δείξω με πράξεις την αγάπη μου.~~

~~Να ζωγραφίσω στην άμμο.~~

Να φτιάξω ένα γλυκό του κουταλιού με καλοκαιρινά φρούτα.

Να κάνω σχέδια μόνο για το σήμερα.

Να τελειώσω το βιβλίο που διαβάζω.

Να είμαι συνεπής στα θέλω μου.

Να φτιάξω κρέπες για πρωινό.

~~Να χαρίσω τα πράγματα που δεν θέλω πια να έχω.~~

~~Να περάσω μια ολόκληρη μέρα στην παραλία μέχρι να βραδιάσει.~~

~~Να γράψω τις καλοκαιρινές μας περιπέτειες στο blog.~~

~~Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.~~

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 07, 2016 2 σχόλια

“Ακόμα και σαρανταποδαρούσα να ήσουν, δεν θα σου έφτανε μια ζωή για να φορέσεις όλα τα παπούτσια που έχεις!”.
Ατάκα του άντρα μου κάθε φορά που ανοίγει το ντουλάπι με τα παπούτσια.
Και δεν είναι μόνο τα παπούτσια… Ρούχα που μένουν στην ντουλάπα μου αφόρετα και ανεβοκατεβαίνουν κάθε χειμώνα και καλοκαίρι με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τα φορέσω, μαντίλια, παλτά, καλλυντικά, βιβλία, είδη σπιτιού…
Δεν ξέρω αν κι εσείς έχετε πράγματα που τα φυλάτε "μήπως και” ενώ ταυτόχρονα όλο και κάτι καινούργιο αγοράζετε;
Πάντως εγώ αποφάσισα ότι αυτό δεν το θέλω άλλο. Τουλάχιστον για τώρα. Δεν θέλω άλλο να γεμίζω τις ντουλάπες, τους χώρους και τη ζωή μου με πράγματα. Σε αυτήν την φάση, προτιμώ να γεμίζω με όμορφες στιγμές, με όμορφους ανθρώπους, με χαρά και αυτογνωσία.
Έτσι λοιπόν είπα να ξεκινήσω το project “365 μέρες χωρίς ψώνια”, κάτι το οποίο το έχω ξανακάνει στο παρελθόν και έχει λειτουργήσει μια χαρά.
365 μέρες χωρίς να ψωνίσω ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά (εκτός από τα απολύτως απαραίτητα), βιβλία, αντικείμενα, κοσμήματα, πράγματα για το σπίτι (εκτός από κάτι που το έχουμε πραγματικά ανάγκη).
Μπορώ να αγοράζω δώρα για τους αγαπημένους μου και φυσικά φαγητό για το σπίτι.
Μπορώ αν θέλω κάτι πολύ, να το ζητήσω ως δώρο από τους φίλους μου και την οικογένεια μου σε γιορτές, γενέθλια, Χριστούγεννα, κλπ.
Για κάθε βδομάδα που τηρώ αυτήν την πρόκληση, θα βάζω σε έναν κουμπαρά 20 ευρώ, τα οποία στο τέλος του χρόνου μπορώ να τα αξιοποιήσω όπως θέλω εγώ. (Την προηγούμενη φορά, τα έκανα ταξίδι!!). 20 ευρώ x 52 βδομάδες = 1040 ευρώ. Όχι κι άσχημα!
Είναι μια πρόκληση για μένα και μια άσκηση αυτοσυγκράτησης και αξιοποίησης των πραγμάτων που ήδη έχω. Όσα από αυτά δεν τα θέλω πια, έχω σκοπό να τα χαρίσω για να τα χαρεί κάποιος άλλος.
Πώς σας φαίνεται η ιδέα μου;
Εύχομαι να λειτουργήσει! Θα σας κρατώ ενήμερους!

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 05, 2016 14 σχόλια

photo from pinterest

Γεια σας και καλό μήνα να έχουμε!
Για μένα ο Σεπτέμβρης είναι λίγο σαν τον Ιανουάριο. Κάτι σαν την καινούργια χρονιά!
Νέες αποφάσεις, νέοι στόχοι, νέες ιδέες, νέα ξεκινήματα.
Είναι ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου, μιας εποχής που μου αρέσει ιδιαίτερα. Η μέρα αρχίζει σιγά, σιγά να μικραίνει και ο καιρός να γίνεται λίγο πιο ψυχρός, αρχίζουν τα τσάγια να βγαίνουν από τα κουτιά τους και οι γλύκες τάρτες να μπαίνουν στον φούρνο…
Για αυτόν τον μήνα λοιπόν θέλω:

Να ξεκινήσω το παλιό μου project: 365 μέρες χωρίς ψώνια.
Να περπατάω κάθε μέρα 30’.
Να πειραματιστώ περισσότερο με τον αγαπημένο μου αποχυμωτή.
Να καταλάβω για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι δυνατόν να αρέσουμε σε όλους.
Να αρχίσω ένα συναρπαστικό βιβλίο.
Να φτιάξω μια γλυκιά τάρτα χωρίς ζάχαρη.
Να βρεθώ για τσάι με τις φίλες μου.
Να οργανώσω τα αρχεία του υπολογιστή μου.
Να ξεδιαλύνω και να χαρίσω τα ρούχα μου.
Να πάω για χαμάμ.
Να έχω 2 ώρες την ημέρα μόνο για μένα.
Να ξεκινήσω γιόγκα.
Να κοιτάξω την αναβλητικότητα μου στα μάτια.
Να βγω να περπατήσω την πρώτη μέρα με βροχή.
Να αρχίσω να χρησιμοποιώ καθημερινά “το καλό” μου σερβίτσιο.
Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Σας ευχαριστώ για τα μηνύματα και τα σχόλιά σας!! Ομορφαίνουν τις μέρες μου.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με το project μου 365 μέρες χωρίς ψώνια, μην διστάσετε να με ρωτήστε.

Μέχρι το επόμενο post…

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Σεπτεμβρίου 02, 2016 6 σχόλια

About me

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

Αρχειοθήκη Ιστολογίου