Mama Petounia

Φεβρουαρίου 28, 2025 No σχόλια

Πρώτη Μαρτίου το Σάββατο που μας έρχεται και τυπικά η Άνοιξη θα μας χτυπήσει την πόρτα. Δεν ξέρω αν θα είναι "Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης", ο πρώτος της μήνας, αυτό που ξέρω είναι πως αργά ή γρήγορα, το κρύο και οι γκρίζες ημέρες θα μας αποχαιρετήσουν και την θέση τους θα πάρουν οι ζεστές και φωτεινές. μέρες τις Άνοιξης.

Τον φετινό χειμώνα είδα ξεκάθαρα πως πρέπει να συμβαδίζω με τις εποχές. Κατέβασα λοιπόν τις ταχύτητες και ακολούθησα τους χειμερινούς ρυθμούς της φύσης.

Έμεινα περισσότερο στο σπίτι και περιόρισα τις ώρες που ξόδευα τρέχοντας από το ένα μέρος στο άλλο. Οργάνωσα έναν ζεστό, ήσυχο και τακτοποιημένο χώρο για μένα και την οικογένειά μου, απόλαυσα ήρεμες στιγμές δίπλα στο αναμμένο τζάκι με ένα φλιτζάνι τσάι κι ένα βιβλίο, χάρηκα την παρέα των φίλων μου στις μικρές μαζώξεις που οργανώσαμε, δοκίμασα καινούργιες χουχουλιάρικες συνταγές και φυσικά απόλαυσα όσο περισσότερο μπορούσα τις αγαπημένες μου γιορτές, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.

Τον χειμώνα αυτόν, νομίζω πως άκουσα ουσιαστικά τον εαυτό μου και τις ανάγκες του. Συντόνισα την πρωινή και την βραδινή μου ρουτίνα με τους ράθυμους ρυθμούς μου, δεν σηκωνόμουν, όπως συνήθιζα, πολύ νωρίς το πρωί και τη γυμναστική μου την έκανα προς το απογευματάκι, συχνά υπό το φως των κεριών και με αναμμένο το τζάκι. Το βράδυ, οργάνωνα την επόμενη ημέρα μου γράφοντας στο ημερολόγιο μου και έπεφτα νωρίς στο κρεβάτι, διαβάζοντας το βιβλίο μου και αφήνοντας το κινητό έξω από την κρεβατοκάμαρα.

Εν κατακλείδι, ήταν ένας χειμώνας όπως τον ήθελα. Γεμάτος, ήρεμος, αγαπησιάρικος και ουσιαστικός.

Εύχομαι η άνοιξη που θα έρθει να είναι όπως την ονειρεύομαι: Όμορφη και φωτεινή, γεμάτη χρώματα και στιγμές αναγέννησης.

Ετοιμάζω μια ανάρτηση με όλα όσα θέλω να κάνω τους 3 ανοιξιάτικους μήνες και φυσικά όπως πάντα μια λίστα για τον καθένα τους! Μείνετε συντονισμένοι!

Σας φιλώ!

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST

Φεβρουαρίου 26, 2025 No σχόλια

Χαίρετε, χαίρετε!

Ελπίζω να είστε πολύ καλά.

Όταν είχα ξεκινήσει τη στήλη 5 things πριν από μερικά χρόνια, είχα στον νου μου να μοιράζομαι μαζί σας 5 πράγματα που μου άρεσαν, που μου έκαναν εντύπωση, που θα ήθελα τέλος πάντων να τα μοιραστώ.

Όσο περνούσε όμως ο καιρός όλο και δυσκολευόμουνα να είμαι συνεπής με τον τίτλο της στήλης και να βρίσκω συνέχεια 5 πράγματα. Έτσι ανέβαλλα συνεχώς την ανάρτηση.

Επειδή όμως το τελευταίο διάστημα έχω αποφασίσει να μην παραιτούμαι στις δυσκολίες και να βρίσκω λύσεις, αποφάσισα να φτιάξω μια καινούργια στήλη, με το όνομα 3 things,

έτσι ώστε να μην ζορίζομαι κάθε φορά που θα έχω λιγότερα από 5 πράγματα για τα οποία θα θέλω να σας μιλήσω.

Καλώς ήρθατε λοιπόν στην νέα μου στήλη και πάμε να δούμε παρέα ποια είναι αυτά τα 3 πράγματα που μου άρεσαν τελευταία:

1. Το ντοκιμαντέρ "Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία"

Το ντοκιμαντέρ "Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία", του Βασίλη Λούρα, για την Μαρία Κάλλας, δεν είναι ακόμα ένα ντοκιμαντέρ που μας μιλάει για τη σχέση της Κάλλας με την μητέρα της ή για την σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Είναι ένα ντοκιμαντέρ με σπάνιο αρχειακό υλικό, ανέκδοτες ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις αλλά και ηχητικά ντοκουμέντα, που αφηγείται την ιστορία των πρώτων χρόνων της μεγάλης ντίβας. Από την άφιξή της, το 1937, στην Αθήνα (από τη Νέα Υόρκη) και την φοίτησή της στο Εθνικό Ωδείο μέχρι και την τελευταία πρόβα που έκανε στο σπίτι της, στο Παρίσι, μερικές μέρες πριν πεθάνει.

Δεν θα σας πω περισσότερες λεπτομέρειες. Θα σας πω μόνο πως για 103 λεπτά, έμεινα προσηλωμένη και παρακολούθησα με θαυμασμό όσα είδα και έμαθα για την προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας, γοητευμένη από την δύναμη, την θέληση και πάνω απ΄όλα την στοχοπροσήλωση αυτής της γυναίκας.

2. Το Junk Journal

Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου κρατούσα ημερολόγιο, ενώ παράλληλα μου άρεσε πολύ να καταπιάνομαι με διάφορα χόμπι, όπως η ζωγραφική, το κέντημα, το πλέξιμο και το κολλάζ,

πράγματα που αφήνουν παρακαταθήκη αναμνήσεων και γιατί όχι, και "μικρών έργων τέχνης".

Τώρα τελευταία, αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω, είναι το λεγόμενο "Junk Journal". Ένα ημερολόγιο-άλμπουμ, φτιαγμένο από φαινομενικά άχρηστα αντικείμενα, όπως χαρτιά περιτυλίγματος, εισιτήρια θεάτρου ή σινεμά, υπολείμματα από κορδέλες και υφάσματα, κουτιά από μπισκότα και κάθε λογής αντικείμενα που μπορούν να

συνθέσουν ένα "κουτί" γεμάτο αναμνήσεις.

Μου αρέσει να κρατάω το χαρτί από την νόστιμη σοκολάτα που έφαγα, το περιτύλιγμα από το δώρο που έλαβα, το εισιτήριο από το σινεμά που πήγα ή την χάρτινη σακούλα από τα ψώνια μου, και με κόλλα, σελοτέιπ και ψαλίδι, να συνθέτω ένα κολλάζ που θα μου θυμίζει καθημερινές στιγμές της ζωής μου.

Είναι για μένα μια πολύ χαλαρωτική και δημιουργική διαδικασία και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα!

3. Η ταινία "Τρελή από έρωτα-Μπρίτζετ Τζόουνς Η επιστροφή"

"Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς" του 2001, είναι από τις ταινίες που βλέπω και ξαναβλέπω ευχάριστα, μέχρι και σήμερα, οπότε μόλις έμαθα πως θα κυκλοφορήσει νέα ταινία, ανυπομονούσα να την δω.

Κι ενώ έχουν μεσολαβήσει 24 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη ταινία και μαζί με εμάς έχουν μεγαλώσει και οι πρωταγωνιστές της, η επιστροφή αυτή, μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον, με διασκέδασε, με συγκίνησε και μου άρεσε πολύ!

Είναι μια ταινία ευχάριστη, νοσταλγική, χαριτωμένη, συγκινητική, αληθινή, διασκεδαστική.

Να την δείτε. Θα περάσετε καλά!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST

Φεβρουαρίου 21, 2025 No σχόλια

Φεβρουαρίου 18, 2025 No σχόλια

Φεβρουαρίου 14, 2025 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!

Ένας από τους στόχους που έβαλα στην αρχή της χρονιάς, είναι να διαβάσω τουλάχιστον 12 βιβλία. Ένα βιβλίο τον μήνα.

Για εμένα, που το διάβασμα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν μεγάλη απόλαυση, το ότι τον τελευταίο καιρό δεν διάβαζα όπως παλιά, ήταν ένα καθαρό μήνυμα ότι δεν είμαι συγκεντρωμένη όσο θα ήθελα και δεν έβαζα ιεραρχικά τις προτεραιότητές μου.

Έκανα λοιπόν την προσπάθειά μου να οργανωθώ και να ξαναδώ τα ενδιαφέροντά μου και τους στόχους μου. Κι έτσι ξαναμπήκε ενεργά και η ανάγνωση στη ζωή μου. Κι είναι μεγάλη η χαρά μου που διαπιστώνω πως, παρ' ότι ο χρόνος μας αλλάζει (ίσως και επειδή μας αλλάζει), το διάβασμα μου προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση από ότι στο παρελθόν. Ήδη τον Ιανουάριο διάβασα 3 βιβλία και τώρα που μιλάμε, ξεκίνησα άλλο ένα που θα με συντροφεύσει τον Φεβρουάριο.

Και ποιος ξέρει, ίσως προλάβω να διαβάσω ακόμα ένα!

Θέλω να σας μιλάω λοιπόν για τα βιβλία που διάβασα, είτε μου άρεσαν πολύ είτε όχι, γιατί μεγαλώνει η χαρά μου για κάτι, όταν το μοιράζομαι.

Πάμε λοιπόν να δούμε τα 3 βιβλία του Ιανουαρίου, με σειρά προτίμησης.

1. Πώς θα αφήσεις το καλό να μπει στη ζωή σου, της Marian Rojas Estape

Το βιβλίο αυτό από τις εκδόσεις Πεδίο, παρόλο που το είχα για καιρό στην βιβλιοθήκη μου, το ξεκίνησα την αρχή της νέας χρονιάς και το τελείωσα μέσα σε λίγες μέρες.

Η ψυχίατρος Marian Rojas Estape, μας μιλάει για την χαρά της ζωής, για τους φόβους και τις αγωνίες του ανθρώπου, το στρες και την κατάθλιψη, την ενοχή και την συγχώρεση, για την ευτυχία και για το πώς μπορούμε να την "αποκτήσουμε".

Μου άρεσε πολύ η γραφή της και κάθε μέρα δεν έβλεπα την ώρα να δω τι θα μου πει παρακάτω.

Απλό, κατανοητό, ευανάγνωστο, είναι σίγουρα από τα βιβλία που ξαναδιαβάζεις και ξαναδιαβάζεις, βρίσκοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο για να υπογραμμίσεις. Σας στο προτείνω ανεπιφύλακτα.

2. Το χρονικό ενός Πολυταξιδεμένου Γάτου, της Χίρο Αρικάουα

Άλλο ένα βιβλίο που ήθελα καιρό τώρα να ξεκινήσω, από τις εκδόσεις Μίνωας. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και γενικά μου αρέσει η ιαπωνική λογοτεχνία, οπότε και το επέλεξα ως το επόμενο βιβλίο του μήνα. Δεν σας κρύβω πως στην αρχή, δεν ενθουσιάστηκα και πολύ, αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία, ο τρόπος γραφής με συνεπήρε και το τέλος της, με συγκίνησε πολύ.

Ένας αδέσποτος γάτος, ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος. Την ημέρα όμως που τον χτυπά ένα αυτοκίνητο, αφήνεται στη βοήθεια ενός νεαρού ονόματι Σατόρου, που τον φροντίζει, του προσφέρει τη ζεστασιά ενός σπιτικού και του δίνει το όνομα Νάνα.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Σατόρου ξεκινά ένα ταξίδι με το βαν του, σχεδιάζοντας να επισκεφτεί τρεις παλιούς παιδικούς του φίλους. Στο πλευρό του βρίσκεται ο Νάνα, που είναι χαρούμενος γι’ αυτή την εμπειρία, χωρίς φυσικά να γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του ταξιδιού. Με φόντο την εναλλαγή των εποχών στην Ιαπωνία, η ιστορία του Νάνα χαρτογραφεί τα συναισθήματα που προκαλούν οι αναπάντεχες λοξοδρομήσεις της ζωής, εξυμνώντας την αξία της φιλίας και της συντροφικότητας. Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που δείχνει πώς μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας οι πράξεις αγάπης, μεγάλες και μικρές.

3. Σκοτεινά Βάθη, της Susanne Jansson

Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα γραφικό χωριό στις δυτικές ακτές της Σουηδίας. Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη, ένα τηλεφώνημα αποσπά την προσοχή του Μάρτιν και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του μόνο το κόκκινο κουβαδάκι του που επιπλέει στη θάλασσα. Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνομίας Μάγια Λ.

φτάνει στο χωριό, μαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού και αποφασίζει να κάνει την έρευνά της.

Ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με ενδιαφέρουσα πλοκή από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Το διάβασα ευχάριστα, σαν να έβλεπα ταινία.

Αυτά ήταν τα 3 βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά τον Ιανουάριο.

Εσείς; Τι καλό διαβάζετε τώρα;

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
INSTAGRAM
PINTEREST

Φεβρουαρίου 11, 2025 No σχόλια

Φεβρουαρίου 04, 2025 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας!

Τελευταία μέρα του Γενάρη σήμερα και η αλήθεια είναι πως αυτός ο μήνας μου φάνηκε ατελείωτος...

Πραγματικά ο χρόνος λες και είχε ξεντώσει και κάθε μέρα του Ιανουαρίου μου έμοιαζε για τρεις. Άπειρα πράγματα που έπρεπε να γίνουν μετά τις γιορτές, κι εγώ από δίπλα με στόχο μου τον πιο αργό τρόπο ζωής, να προσπαθώ να τα βάλω σε τάξη.

Τελικά τα κατάφερα μια χαρά και όλα γίναν στην ώρα τους. Έκανα αρκετά πραγματάκια από την λίστα μου, όπως θα δείτε και παρακάτω, αλλά το πιο σημαντικό από όλα, είναι πως τα έκανα ακολουθώντας την δική μου ροή!

Αύριο λοιπόν ξεκινάει ο Φεβρουάριος, ο μήνας την αγάπης κι εγώ θα στείλω το καθιερωμένο μου newsletter, όπου μεταξύ άλλων, σας προτρέπω να γίνεται οι Βαλεντίνοι του εαυτού σας!

Αν δεν έχετε κάνει ήδη την εγγραφή σας και θέλετε να λαμβάνετε κάθε μήνα ένα ραβασάκι αγάπης στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο, πατήστε ΕΔΩ!

Τον Ιανουάριο κατάφερα:

•~~Να γιορτάσω τα γενέθλιά μου απλά και "εσωτερικά".~~

•Να αγοράσω ένα καινούργιο παζλ.

•~~Να καταγράψω όλα μου τα έξοδα.~~

•~~Να μην χρειάζεται αρέσω σώνει και ντε στους άλλους.~~

•~~Να διαβάσω 2 βιβλία και να σας μιλήσω για αυτά.~~

•~~Να γράψω κάτι καινούργιο στην στήλη "Η συνταγή της εβδομάδας".~~

•~~Να πιω τσάι του βουνού στο καινούργιο μου φλιτζανάκι.~~

•Να εκτυπώσω κάποιες αγαπημένες μου φωτογραφίες.

•Να φάω για πρωινό γιαούρτι καρύδας με σιρόπι σφενδάμου και φιλέ από αμύγδαλα.

•~~Να στείλω ένα δώρο γενεθλίων στην αγαπημένη μου φίλη που ζει στη Δανία.~~

•~~Να προσθέσω κι άλλες φωτογραφίες στον λογαριασμό μου στο Pinterest.~~

•Να ξαναδώ την σειρά Game Of Thrones.

•~~Να πω ΟΧΙ αν αυτό επιθυμώ.~~

•Να αγοράσω αυτοκόλλητα για το καινούριο μου ημερολόγιο.

•~~Να αφήσω τον χρόνο να κάνει την δουλειά του.~~

•~~Να φυσήξω δυνατά τα κεράκια της τούρτας μου και μαζί τους όλα όσα θέλω να αφήσω πίσω.~~

•Να φτιάξω φρικασέ με μανιτάρια.

•~~Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.~~

Εσείς, καταφέρατε να κάνετε κάτι από αυτά που θέλατε αυτόν τον μήνα;!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK
INSTAGRAM
PINTEREST

Ιανουαρίου 31, 2025 No σχόλια

Έχω μεγαλώσει στο Λουξεμβούργο, όπως ίσως γνωρίζετε, όσες και όσοι με ακολουθείτε καιρό εδώ αλλά και στους λογαριασμούς μου στα social media.
Μετακομίσαμε εκεί με την οικογένεια μου όταν ήμουν μικρή. Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι με νοσταλγία και αγάπη, ακόμα κι αν στην αρχή τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Όπως είναι φυσικό, πέρα από τη γενικότερη δυσκολία προσαρμογής σε ένα νέο κοινωνικό περιβάλλον, το μεγάλο μου πρόβλημα ήταν η γλώσσα. Δεν ήξερα λέξη στα Γαλλικά, άρα δεν είχα το βασικό εφόδιο για να μπορώ να επικοινωνήσω αλλά και να παρακολουθήσω τα μαθήματα στο σχολείο.
Έπρεπε να βρω τρόπο να εξοικειωθώ με τη γλώσσα το συντομότερο.
Με τον καιρό κατάλαβα πως ο καλύτερος τρόπος, ήταν να βρω τη χαρά στην εκμάθησή της, για αυτό και άρχισα, πέρα από το διάβασμα, να ακούω τραγούδια στα γαλλικά, να βλέπω παιδικές εκπομπές, να παίζω παιχνίδια με τους συμμαθητές μου και γενικότερα να χαίρομαι την κουλτούρα της χώρας που με φιλοξενούσε και την επαφή μου με την γλώσσα της. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Έμαθα γρήγορα να μιλάω και να επικοινωνώ, σε σημείο που πολλές φορές, μου ήταν πιο εύκολο να πω κάτι στα Γαλλικά, παρά στην μητρική μου γλώσσα.

Όταν πριν από δυο χρόνια η κόρη μας έπρεπε να διαλέξει δεύτερη γλώσσα στο σχολείο, κι ας ήξερε πως στα γαλλικά θα μπορούσε να έχει την βοήθεια μου, διάλεξε τα γερμανικά γιατί της αρέσουν πολύ, παρά την όποια δυσκολία τους.
Από την πλευρά μας σκεφτήκαμε, πως καλό θα ήταν για να προχωρήσει και να εξελιχθεί, να κάνει και κάποιες έξτρα ώρες γερμανικών, εκτός των σχολικών μαθημάτων. Έχοντας την εμπειρία μου από το πώς έμαθα Γαλλικά, σκέφτηκα πως, αφού δεν ζούμε στην Γερμανία, όπως εγώ τότε στο Λουξεμβούργο, το καλύτερο θα ήταν να βρούμε στην Ελλάδα ένα περιβάλλον που να έχει άρωμα Γερμανίας, να μπορεί δηλαδή κανείς να έρχεται σε επαφή με την γερμανική κουλτούρα και νοοτροπία, ώστε η εκμάθηση της γλώσσας να μην ακολουθεί μια τυπική εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά να αποτελεί ένα ωραίο και δημιουργικό ταξίδι.

Στην κατεύθυνση αυτή επισκεφθήκαμε, κατά παρότρυνση μιας φίλης, το Ινστιτούτο Γκαίτε, σε ένα open day στις αρχές του Σεπτεμβρίου.
Μπήκαμε σε έναν όμορφο αισθητικά και ενεργειακά χώρο, στο ανακαινισμένο κτήριο της οδού Ομήρου 14-16 και νιώσαμε άνετα και χαλαρά από την πρώτη στιγμή, συμμετέχοντας σε μια υπέροχη γιορτή καλωσορίσματος της νέας σχολικής χρονιάς.
Είδαμε τους χώρους, γνωρίσαμε το εκπαιδευτικό προσωπικό, παρακολουθήσαμε ένα τυπικό μάθημα και ενημερωθήκαμε για την εκπαιδευτική γραμμή του ινστιτούτου, για να δει και το παιδί εάν θα του άρεσε να βρίσκεται εκεί.
Η Χριστίνα ενθουσιάστηκε και έτσι η εγγραφή έγινε αμέσως.
Στους τέσσερις μήνες που πηγαίνει, περιμένει κάθε φορά με ανυπομονησία το επόμενο μάθημα, αφού ο τρόπος που γίνεται είναι ευχάριστος και δημιουργικός.
Η δασκάλα της, που σημειωτέον τους μιλάει μόνο στα γερμανικά, την έχει γοητεύσει, έχει κάνει ήδη φιλίες με τους συμμαθητές της και η εξέλιξή της είναι εντυπωσιακή, τόσο, που θέλει το συντομότερο να βάλουμε στο πρόγραμμά μας ένα ταξίδι για τη Γερμανία!

Αν λοιπόν με ρωτούσατε, γιατί να επιλέξετε το Ινστιτούτο Γκαίτε για να μάθει το παιδί σας Γερμανικά, θα σας έλεγα γιατί:

1. Τα μαθήματα γίνονται σε πεντακάθαρες, ευρύχωρες και ανακαινισμένες αίθουσες
2. Ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη ευνοεί την ενεργό συμμετοχή όλων
3. Ο τρόπος είναι διαδραστικός, ευχάριστος και δημιουργικά αποτελεσματικός
4. Οι καθηγητές και όλο το προσωπικό είναι εξαιρετικοί
5. Τα παιδιά συνοδεύονται κατά την είσοδο-έξοδο αλλά και στα διαλείμματα από την ευγενική και διακριτική παρουσία συνοδού που μεριμνά για την ασφάλειά τους και την τήρηση του ωραρίου
6. Κατά την διάρκεια του διδακτικού έτους γίνονται εποχικές γιορτές (όπως η Χριστουγεννιάτικη που ήταν φανταστική) σύμφωνα με τις γερμανικές παραδόσεις
7. Η διεύθυνση σπουδών είναι προσιτή και ανοιχτή σε διάλογο και προτάσεις
8. Το τέλος της χρονιάς κλείνει με θεατρική παράσταση από τα παιδιά στα Γερμανικά
9. Γίνονται συνεχώς καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στους ειδικά διαμορφωμένους του χώρους
10. Έχει ένα πολύ όμορφο φουαγιέ με μια μεγάλη δανειστική βιβλιοθήκη βιβλίων αλλά και αντικειμένων κι ένα καφέ (όπου μεταξύ άλλων έχει και γερμανικές λιχουδιές) για να κάτσετε όσοι ώρα περιμένετε να τελειώσει το παιδί σας το μάθημά του
11. Και τέλος είναι αυτές οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, όπως μεταξύ άλλων η προώθηση της ανακύκλωσης και του zero waste, η παρότρυνση για διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων, ο σεβασμός και η συνέπεια.
Προσωπικά, κάθε φορά που πηγαίνω σε αυτόν τον χώρο, νιώθω σαν στο σπίτι μου, γυρίζοντας πίσω στα παιδικά μου χρόνια!

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Goethe-Institut Athen πατήστε εδώ!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST

Ιανουαρίου 27, 2025 No σχόλια

About me

Κάνε εγγραφή στο newsletter μου!

Ας συνδεθούμε

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Ετικέτες

Αρχειοθήκη Ιστολογίου