Την περασμένη Παρασκευή, είχα τα γενέθλιά μου!
Ήταν μια μέρα χαράς για μένα, αφού οι ευχές και η αγάπη, άρχισαν να καταφτάνουν από το πρωί, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.
Πρώτη από όλους η Χριστίνα, μου χάρισε δυο ζωγραφιές και μου έφτιαξε μια τούρτα από πλαστελίνη με δυο κεράκια.
Το μεσημέρι, με βοήθησε να ετοιμάσουμε φαγητά και γλυκά για το βραδινό κοριτσίστικο tea party που είχα οργανώσει! Έφτιαξα μεταξύ άλλων, τη γνωστή αγαπημένη σε όλους βασιλόπιτα, ενώ αντί για τούρτα, αυτό το πανεύκολο cheesecake!!!
Για ακόμα μια φορά, πέρασα υπέροχα, παρέα με αγαπημένους ανθρώπους, που με την παρουσία τους, την αγάπη, τις ευχές και τα όμορφα δώρα τους με έκαναν ευτυχισμένη!
Τους ευχαριστώ όλους!!




















Σας φιλώ

Κάθε χρόνο στα γενέθλια του καλού μου, προσπαθώ να του ετοιμάσω κάτι ξεχωριστό, μια έκπληξη, κάτι που θα κάνει τη μέρα αυτή ιδιαίτερη. Μου αρέσει πολύ η όλη διαδικασία της κρυφής προετοιμασίας και φυσικά πάνω από όλα μου αρέσει το ξάφνιασμα που βλέπω κάθε φορά στα μάτια του, μόλις ανακαλύπτει τι του έχω σκαρώσει!
Φέτος η ιδέα μου ήρθε, διαβάζοντας σε ένα περιοδικό για ένα ξενοδοχείο που "ειδικεύεται" στην εξασφάλιση του καλού ύπνου! Η κούρασή μας το τελευταίο διάστημα είναι μεγάλη κι έτσι αποφάσισα να κλείσω εκεί ένα δωμάτιο, χωρίς εκείνος να ξέρει απολύτως τίποτα, για να γιορτάσουμε οι 3 μας τα γενέθλιά του (όσοι με ακολουθείτε στο Instagram θα πήρατε μια μικρή γεύση)!
Η επιχείρηση στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία. Από την πρώτη στιγμή νιώσαμε σαν να μπήκαμε σε ένα πολύ ωραίο σπίτι, παρά σε ένα ξενοδοχείο! Το δωμάτιό μας ήταν υπέροχο, η εξυπηρέτηση του προσωπικού εξαιρετική και η αίσθηση ότι βρισκόμασταν χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μας, συνέβαλαν στο να του μείνει για ακόμα μια φορά η μέρα των γενεθλίων του αξέχαστη!
Πάρτε μια πολύ μικρή φωτογραφική γεύση!

















Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM 

• 300γρ. ζάχαρη καστανή ψιλή
• 300γρ. ηλιέλαιο
• 300γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 300γρ. καρότα τριμμένα
• 3 αυγά 
• 1κ.γ. σόδα
• 1κ.γ. μπέικιν πάουντερ 
• 1κ.γ.κανέλα
• 1/2 κ.γ. αλάτι
• 150 γρ.σταφίδες
• 150 γρ. χοντροκομμένα καρύδια

 ΥΛΙΚΑ 
(για το γλάσο)

• 600γρ. τυρί φιλαδέλφεια
• 250γρ. άχνη ζάχαρη
• 1κ.γ. βανίλια

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170' .
Χτυπάμε στο μίξερ, σε χαμηλή έως μεσαία ταχύτητα τη ζάχαρη, το λάδι και τα αυγά μαζί,μέχρι να ανακατευτούν καλά.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, τη σόδα, το μπέικιν, την κανέλα, το αλάτι και τα προσθέτουμε στο υγρό μείγμα.
Χτυπάμε ωσότου να ανακατευτούν καλά.
Προσθέτουμε τα καρότα, τα καρύδια και τις σταφίδες και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι ή με μια σπάτουλα μέχρι να πάνε παντού.
Βάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένη φόρμα και ψήνουμε για περίπου μία ώρα ώσπου το μαχαίρι μας να βγαίνει στεγνό.
Φτιάχνουμε το γλάσο, χτυπώντας όλα τα υλικά μαζί, και αφού ψηθεί και κρυώσει το κέικ μας, το απλώνουμε πάνω του και το βάζουμε στο ψυγείο!

Σας φιλώ 

Και κάπως έτσι μαγικά, πριν δυο χρόνια σαν σήμερα, ήρθες στην ζωή μου σαν ένας μεγάλος έρωτας και την άλλαξες για πάντα...
Ομορφιά μου...Θέλω τόσα να σου πω, μα δεν ξέρω πως...
Πώς να εκφράσεις με λόγια την αίσθηση που νιώθεις όταν ο ήλιος αγγίζει το πρόσωπό σου μια κρύα μέρα του χειμώνα?
Πώς όταν αντικρίζεις βράδυ καλοκαιριού έναν ουρανό γεμάτο απο αστέρια...?
Πώς όταν πίνεις νερό για να ξεδιψάσεις...όταν ο αέρας σου χαϊδεύει το πρόσωπο μια μέρα του καλοκαιριού... όταν το γρασίδι δροσίζει τα πόδια σου...όταν το ταξίδι που ετοιμάζεις χρόνια τώρα, γίνετε πραγματικότητα...όταν έχεις την αγάπη των γύρω σου...όταν δυο μικρά χεράκια σε σφίγγουν δυνατά και σου λένε σ'αγαπώ...όταν η ζωή σου χαμογελάει...όταν η ψυχή σου είναι γεμάτη απο το θαύμα της φύσης...
Όταν μάθω να τα εκφράζω με λόγια όλα αυτά, τότε θα μπορέσω να σου πω πόσο ΣΕ ΑΓΑΠΏ...
Χρόνια σου πολλά.

Αγαπημένη μου
Πόσα πολλά είναι αυτά που νιώθω για σένα.. Πόσα πολλά είναι αυτά που δεν θα τολμήσω ποτέ να σου πω . Ίσως γιατί δεν μπορώ να σου μιλήσω συναισθηματικά χωρίς να με πάρουν τα κλάματα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που πάω να σου πω πόσο πολύ σ'αγαπώ, βουρκώνω. Με πιάνει ένας κόμπος στο λαιμό και δεν μπορώ να καταπιώ. Το παθαίνεις καμιά φορά κι εσύ? Βέβαια θα μου πεις, αυτός δεν είναι λόγος να μην σου μιλάω. Αλλά να, είναι που που δεν το έχω μάθει.
Όσο μεγάλωνα ένιωθα ότι έπρεπε να σοβαρευτώ. Να σταματήσω τα "μαμαδίστικα". Έπρεπε να είμαι μεγάλη, αιρετική και αντιδραστική.Τέρμα η αγκαλιές, τα φιλιά και τα χάδια. Κόντρα, αμφισβήτηση, θυμός και κριτική.
Και που να ήξερα πως τα άλλα είναι η ΖΩΗ.. Που να ήξερα πως μπορώ να είμαι επαναστάτης με αιτία αλλά και με αγάπη και επαφή.
Τώρα το καταλαβαίνω που έκανα κι εγώ το δικό μου παιδί και το βλέπω να ανθίζει μέσα απο την αγκαλιά  Το βλέπω να αποζητά τα φιλιά μας, τα χάδια μας και την τρυφερότητα μας για να ζήσει.
Κάπου διάβασα πως αν ένα παιδί δεν πάρει αγάπη , νοιάξιμο και τρυφερότητα μπορεί να μαραθεί και να πεθάνει.. Λες να το φαντάστηκα? Μπορεί...Το πιστεύω πάντως.
Δεν ξέρω γιατί άφησα να περάσουν τόσο χρόνια χωρίς να σου λέω κάθε μέρα κι απο ένα σ'αγαπώ..
Χωρίς να σε παίρνω μια αγκαλιά, χωρίς να σε ρωτάω αν είσαι καλά, αν πονάς, αν λυπάσαι για κάτι?
Ίσως επειδή δεν έφυγες ποτέ απο κοντά μου. Είσαι πάντα εκεί. Ανοιχτά όλο το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο.
Το δεδομένο όμως τελειώνει κάποτε.. Και τότε μένεις με το σ'αγαπω στο χέρι..
Σήμερα λοιπόν που έχεις τα γενέθλιά σου, θέλω να σου πω πως όταν φοβάμαι, όταν πονάω κι όταν τα πράγματα σκουραίνουν, το μόνο πράγμα που θέλω είναι να τρέξω και να χωθώ στην αγκαλιά σου, να μυρίσω τον κόρφο σου, να νιώσω την αγάπη και την ζεστασιά σου και να με κανακέψεις όπως έκανες παλιά, λέγοντάς μου πως όλα θα πάνε καλά, κι εγώ να σε πιστέψω...

Χρόνια σου πολλά.
Σ'αγαπώ