Mama Petounia

Μαΐου 01, 2025 3 σχόλια

Απριλίου 04, 2025 No σχόλια

Απριλίου 01, 2025 No σχόλια

Γεια σας και χαρά σας! Ελπίζω να είστε πολύ καλά.

Σας είχα πει για την χαρά που μου δίνει η ανάγνωση και τη θέλησή μου να βρίσκω, στην καθημερινότητά μου χρόνο να απολαμβάνω το διάβασμα επιλεγμένων βιβλίων.

Τον Ιανουάριο κατάφερα να διαβάσω αυτά τα 3 βιβλία και σήμερα θα σας μιλήσω για αυτά που διάβασα τον Φεβρουάριο.

Το θέμα βέβαια δεν είναι πόσα βιβλία διαβάζει κανείς, αλλά το πώς διαβάζει και για ποιο λόγο. Εγώ προσωπικά γοητεύομαι με αυτό το ταξίδι γνώσης και αυτογνωσίας μέσα από τις σελίδες των βιβλίων και χαίρομαι κάθε φορά που καταφέρνω να ταξιδέψω παρέα με τις ιστορίες τους.

Πάμε λοιπόν στον "αναγνωστικό" μου Φεβρουάριο!

1. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ της Clare Pooley

Τι να σας πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο!

Μου άρεσε πολύ, μου κράτησε πολύ ωραία συντροφιά, με συγκίνησε και με έκανε να γελάσω. Δεν είναι το πρώτο βιβλίο της βρετανίδας Clare Pooley που διαβάζω, αλλά είναι σίγουρα το αγαπημένο μου.

Μια κοινωνική λέσχη ηλικιωμένων, ένα ΚΑΠΗ με άλλα λόγια, αποτελεί το καταφύγιο για μερικά πολύ ιδιαίτερα τυπάκια, μερικούς αξιολάτρευτους ηλικιωμένους ανθρώπους που το λέει η ψυχούλα τους. Φαινομενικά αταίριαστοι μεταξύ τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν το κτήριο στο οποίο στεγάζεται η Λέσχη τους, αποδεικνύοντας περίτρανα, πως η θέληση για επίτευξη των στόχων μας, δεν έχει ηλικία.

Μέσα από το βιβλίο της η Clare Pooley, φωτίζει τα στερεότυπα που αποδίδουν οι άλλοι στους ανθρώπους που μεγαλώνουν, το ότι δηλαδή δεν είναι πλέον αξιοπαρατήρητοι, με συνέπεια οι ίδιοι να γίνονται άτολμοι υιοθετώντας την λογική "Έ, τώρα που μεγάλωσα, αυτά δεν είναι για μένα". Το "Πώς Να Μεγαλώσετε Χωρίς Αξιοπρέπεια" από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, συνέπεσε να το διαβάζω όταν ετοιμάζαμε το επεισόδιο του podcast μας με θέμα την ηλικία και το γήρας και για το πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε τον χρόνο που περνάει. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ!

2. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ του Guillaume Musso

Το βιβλίο αυτό του Guillaume Musso, μου κράτησε ωραία συντροφιά!

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που σε βάζει σταδιακά στην πλοκή του και σε κρατάει σε αγωνία.

Δυο άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, σε μια κατάμεστη αίθουσα ενός αεροδρομίου από λάθος, παίρνουν ο ένας το κινητό του άλλου, πράγμα που ανακαλύπτουν πολύ αργά, αφού πρώτα φτάνουν και οι δύο στον προορισμό τους.

Φαντάζεστε πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κάποιος για μας από το κινητό μας τηλέφωνο; Φωτογραφίες, μηνύματα, επαφές, σημαντικά emails και πολλά άλλα, μπορούν να αποκαλύψουν τόσα πολλά για την ζωή μας, ακόμα και πράγματα που δεν θα θέλαμε ποτέ να μάθει κάποιος για μας.

Το βιβλίο του Musso από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι γεμάτο δράση, μυστήριο και γρήγορη πλοκή, ταξιδεύοντας μας στο γοητευτικό Παρίσι, το εξωτικό Σαν Φρανσίσκο και την υπέροχη Αγγλική εξοχή.

Με την τεχνολογία να πρωταγωνιστεί στην πλοκή του βιβλίου, δεν σας κρύβω πως μετά την ανάγνωση του, μπήκα στον πειρασμό να αλλάξω τους κωδικούς μου αλλά και να σβήσω κάποια δεδομένα από το κινητό μου τηλέφωνο και τον υπολογιστή μου!

Εσείς, διαβάζετε κάτι αυτόν τον καιρό;!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST

Μαρτίου 14, 2025 No σχόλια

Μαρτίου 11, 2025 No σχόλια

Μαρτίου 07, 2025 No σχόλια

Μαρτίου 03, 2025 No σχόλια

Φεβρουαρίου 28, 2025 No σχόλια

Πρώτη Μαρτίου το Σάββατο που μας έρχεται και τυπικά η Άνοιξη θα μας χτυπήσει την πόρτα. Δεν ξέρω αν θα είναι "Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης", ο πρώτος της μήνας, αυτό που ξέρω είναι πως αργά ή γρήγορα, το κρύο και οι γκρίζες ημέρες θα μας αποχαιρετήσουν και την θέση τους θα πάρουν οι ζεστές και φωτεινές. μέρες τις Άνοιξης.

Τον φετινό χειμώνα είδα ξεκάθαρα πως πρέπει να συμβαδίζω με τις εποχές. Κατέβασα λοιπόν τις ταχύτητες και ακολούθησα τους χειμερινούς ρυθμούς της φύσης.

Έμεινα περισσότερο στο σπίτι και περιόρισα τις ώρες που ξόδευα τρέχοντας από το ένα μέρος στο άλλο. Οργάνωσα έναν ζεστό, ήσυχο και τακτοποιημένο χώρο για μένα και την οικογένειά μου, απόλαυσα ήρεμες στιγμές δίπλα στο αναμμένο τζάκι με ένα φλιτζάνι τσάι κι ένα βιβλίο, χάρηκα την παρέα των φίλων μου στις μικρές μαζώξεις που οργανώσαμε, δοκίμασα καινούργιες χουχουλιάρικες συνταγές και φυσικά απόλαυσα όσο περισσότερο μπορούσα τις αγαπημένες μου γιορτές, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.

Τον χειμώνα αυτόν, νομίζω πως άκουσα ουσιαστικά τον εαυτό μου και τις ανάγκες του. Συντόνισα την πρωινή και την βραδινή μου ρουτίνα με τους ράθυμους ρυθμούς μου, δεν σηκωνόμουν, όπως συνήθιζα, πολύ νωρίς το πρωί και τη γυμναστική μου την έκανα προς το απογευματάκι, συχνά υπό το φως των κεριών και με αναμμένο το τζάκι. Το βράδυ, οργάνωνα την επόμενη ημέρα μου γράφοντας στο ημερολόγιο μου και έπεφτα νωρίς στο κρεβάτι, διαβάζοντας το βιβλίο μου και αφήνοντας το κινητό έξω από την κρεβατοκάμαρα.

Εν κατακλείδι, ήταν ένας χειμώνας όπως τον ήθελα. Γεμάτος, ήρεμος, αγαπησιάρικος και ουσιαστικός.

Εύχομαι η άνοιξη που θα έρθει να είναι όπως την ονειρεύομαι: Όμορφη και φωτεινή, γεμάτη χρώματα και στιγμές αναγέννησης.

Ετοιμάζω μια ανάρτηση με όλα όσα θέλω να κάνω τους 3 ανοιξιάτικους μήνες και φυσικά όπως πάντα μια λίστα για τον καθένα τους! Μείνετε συντονισμένοι!

Σας φιλώ!

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST

Φεβρουαρίου 26, 2025 No σχόλια

Χαίρετε, χαίρετε!

Ελπίζω να είστε πολύ καλά.

Όταν είχα ξεκινήσει τη στήλη 5 things πριν από μερικά χρόνια, είχα στον νου μου να μοιράζομαι μαζί σας 5 πράγματα που μου άρεσαν, που μου έκαναν εντύπωση, που θα ήθελα τέλος πάντων να τα μοιραστώ.

Όσο περνούσε όμως ο καιρός όλο και δυσκολευόμουνα να είμαι συνεπής με τον τίτλο της στήλης και να βρίσκω συνέχεια 5 πράγματα. Έτσι ανέβαλλα συνεχώς την ανάρτηση.

Επειδή όμως το τελευταίο διάστημα έχω αποφασίσει να μην παραιτούμαι στις δυσκολίες και να βρίσκω λύσεις, αποφάσισα να φτιάξω μια καινούργια στήλη, με το όνομα 3 things,

έτσι ώστε να μην ζορίζομαι κάθε φορά που θα έχω λιγότερα από 5 πράγματα για τα οποία θα θέλω να σας μιλήσω.

Καλώς ήρθατε λοιπόν στην νέα μου στήλη και πάμε να δούμε παρέα ποια είναι αυτά τα 3 πράγματα που μου άρεσαν τελευταία:

1. Το ντοκιμαντέρ "Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία"

Το ντοκιμαντέρ "Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία", του Βασίλη Λούρα, για την Μαρία Κάλλας, δεν είναι ακόμα ένα ντοκιμαντέρ που μας μιλάει για τη σχέση της Κάλλας με την μητέρα της ή για την σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Είναι ένα ντοκιμαντέρ με σπάνιο αρχειακό υλικό, ανέκδοτες ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις αλλά και ηχητικά ντοκουμέντα, που αφηγείται την ιστορία των πρώτων χρόνων της μεγάλης ντίβας. Από την άφιξή της, το 1937, στην Αθήνα (από τη Νέα Υόρκη) και την φοίτησή της στο Εθνικό Ωδείο μέχρι και την τελευταία πρόβα που έκανε στο σπίτι της, στο Παρίσι, μερικές μέρες πριν πεθάνει.

Δεν θα σας πω περισσότερες λεπτομέρειες. Θα σας πω μόνο πως για 103 λεπτά, έμεινα προσηλωμένη και παρακολούθησα με θαυμασμό όσα είδα και έμαθα για την προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας, γοητευμένη από την δύναμη, την θέληση και πάνω απ΄όλα την στοχοπροσήλωση αυτής της γυναίκας.

2. Το Junk Journal

Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου κρατούσα ημερολόγιο, ενώ παράλληλα μου άρεσε πολύ να καταπιάνομαι με διάφορα χόμπι, όπως η ζωγραφική, το κέντημα, το πλέξιμο και το κολλάζ,

πράγματα που αφήνουν παρακαταθήκη αναμνήσεων και γιατί όχι, και "μικρών έργων τέχνης".

Τώρα τελευταία, αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω, είναι το λεγόμενο "Junk Journal". Ένα ημερολόγιο-άλμπουμ, φτιαγμένο από φαινομενικά άχρηστα αντικείμενα, όπως χαρτιά περιτυλίγματος, εισιτήρια θεάτρου ή σινεμά, υπολείμματα από κορδέλες και υφάσματα, κουτιά από μπισκότα και κάθε λογής αντικείμενα που μπορούν να

συνθέσουν ένα "κουτί" γεμάτο αναμνήσεις.

Μου αρέσει να κρατάω το χαρτί από την νόστιμη σοκολάτα που έφαγα, το περιτύλιγμα από το δώρο που έλαβα, το εισιτήριο από το σινεμά που πήγα ή την χάρτινη σακούλα από τα ψώνια μου, και με κόλλα, σελοτέιπ και ψαλίδι, να συνθέτω ένα κολλάζ που θα μου θυμίζει καθημερινές στιγμές της ζωής μου.

Είναι για μένα μια πολύ χαλαρωτική και δημιουργική διαδικασία και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα!

3. Η ταινία "Τρελή από έρωτα-Μπρίτζετ Τζόουνς Η επιστροφή"

"Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς" του 2001, είναι από τις ταινίες που βλέπω και ξαναβλέπω ευχάριστα, μέχρι και σήμερα, οπότε μόλις έμαθα πως θα κυκλοφορήσει νέα ταινία, ανυπομονούσα να την δω.

Κι ενώ έχουν μεσολαβήσει 24 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη ταινία και μαζί με εμάς έχουν μεγαλώσει και οι πρωταγωνιστές της, η επιστροφή αυτή, μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον, με διασκέδασε, με συγκίνησε και μου άρεσε πολύ!

Είναι μια ταινία ευχάριστη, νοσταλγική, χαριτωμένη, συγκινητική, αληθινή, διασκεδαστική.

Να την δείτε. Θα περάσετε καλά!

Σας φιλώ

Βρείτε με σε

FACEBOOK

INSTAGRAM

PINTEREST