Η καραντίνα έφυγε, προς το παρόν, αφήνοντάς μου ανάμικτα συναισθήματα.
Θα κρατήσω τα καλά από αυτή την ιστορία, αυτά που μου έδωσαν χαρά και θα προσπαθήσω να εντάξω στην καθημερινότητα μου.
Ένα από αυτά, είναι και οι μέρες που περάσαμε στο μπαλκόνι του σπιτιού μας!
Έχουμε την τύχη να ζούμε σε ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, με σχετικά μεγάλο μπαλκόνι. Στο παρελθόν όμως, δεν το χαιρόμασταν όπως το χαρήκαμε φέτος στην καραντίνα. Προτιμούσαμε να βγαίνουμε έξω, στα πάρκα, στις πλατείες, στην εξοχή, παρά να περνάμε χρόνο στο σπίτι και στο μπαλκόνι μας.
Τους τελευταίους όμως μήνες, με αφορμή το lockdown για τον κορωνοιό και την ανάγκη μας να βρεθούμε έξω από τους τέσσερις τοίχους, αναθεωρήσαμε πολλά.
Ξαφνικά το μπαλκόνι μας έγινε το κέντρο του σπιτιού μας και το χαρήκαμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Το φτιάξαμε, του προσθέσαμε περισσότερες γλάστρες, το περιποιηθήκαμε και κάπως μαγικά, το μπαλκόνι μας πήρε πολλές μορφές τους τελευταίες μήνες!
Η καραντίνα μου έμαθε πως το μπαλκόνι μου μπορεί να γίνει:
•Εστιατόριο: Κάθε μέρα, τρώγαμε όλα τα γεύματά μας έξω, παρέα με τα κελαηδήματα των πουλιών.
•Πάρκο: Μας άρεσε πολύ να "αράζουμε" στις ξύλινες καρέκλες, δίπλα στη λεβάντα, στη λεμονιά και στην ελιά μας, διαβάζοντας το βιβλίο μας.
Άλλες φορές, στρώναμε κάτω και τραπεζομάντιλο και κάναμε πικ νικ.
•Γυμναστήριο: Στην αρχή της καραντίνας, είχα ξεκινήσει συστηματικά να γυμνάζομαι έξω κάθε μέρα.
•Γυμναστήριο: Στην αρχή της καραντίνας, είχα ξεκινήσει συστηματικά να γυμνάζομαι έξω κάθε μέρα.
•Καφετέρια: Εννοείται πως κάθε απόγευμα πίναμε έξω το τσάι μας, παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, διαβάζοντας κόμικς ή περιοδικά, σαν να ήμασταν στην ωραιότερη καφετέρια του κόσμου.
•Θερινό σινεμά: Πολλά ήταν τα βράδια, που βγάζαμε τον υπολογιστή στο μπαλκόνι, φτιάχναμε ποπ κορν και βλέπαμε ταινία σαν σε θερινό σινεμά.
•Γραφείο: Τα στούντιο μεταγλωττίσεων όπως ήταν φυσικό έκλεισαν και όποια δουλειά είχα να κάνω με το blog, την έκανα από το σπίτι, σε ένα "γραφείο" που είχα φτιάξει έξω δίπλα στο αγιόκλημα.
•Μπαρ: Τα βράδια που η Χριστίνα έπεφτε νωρίς για ύπνο, καθόμασταν με τον Γιώργο στο μπαλκόνι και πίναμε από ένα ποτήρι κρασί, τσιμπολογώντας μεζεδάκια που δεν θα βρίσκαμε ούτε στο καλύτερο μπαρ της πόλης.
•Παιδότοπος: Τις περισσότερες μέρες, η Χριστίνα έβγαζε τα παιχνίδια της και έπαιζε έξω, απολαμβάνοντας τον ήλιο και τον δροσερό αέρα.
•Σαλόνι ομορφιάς: Μάσκες, μανικιούρ, περιποίηση προσώπου! Όλα ήταν τέλεια όταν γινόντουσαν στο μπαλκόνι.
•Ησυχαστήριο: Κάθε πρωί, ξυπνούσα πολύ νωρίς, ώστε να έχω όλο το μπαλκόνι δικό μου και μες στην ησυχία έκανα διαλογισμό, γιόγκα και έγραφα στο ημερολόγιο μου. Ήταν το δικό μου όμορφο ξεκίνημα.
