Γεια σας και χαρά σας!
Εύχομαι να είστε πολύ καλά. Από την τελευταία φορά που τα είπαμε εδώ, έχουν γίνει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή μου, για τα οποία ελπίζω να καταφέρω να σας μιλήσω πολύ σύντομα.
Προς το παρόν θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα 5 πιο σημαντικά πράγματα που κράτησα από το τελευταίο μου digital detox, που πιστεύω πως θα αλλάξουν την σχέση με το κινητό μου τηλέφωνο προς το καλύτερο.
Όπως κάθε καλοκαίρι τα τελευταία 4 χρόνια, έτσι και φέτος, επέλεξα να κάνω ένα digital detox, μια αποτοξίνωση δηλαδή από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κι ενώ ξεκίνησα δειλά-δειλά την όλη διαδικασία με μόλις μια εβδομάδα αποχής, νιώθω πολύ χαρούμενη που τώρα πια μπορώ και μένω εκτός για έναν ολόκληρο μήνα!
Τα οφέλη άλλωστε που αποκομίζω κάθε φορά, είναι τόσα πολλά που πραγματικά ο πήχης ανεβαίνει από μόνος του.
Με αφορμή αυτήν μου την απόσταση των 30 ημερών, κρατώ 5 πράγματα που νιώθω πως θα με βοηθήσουν να έχω μια πιο αρμονική σχέση με το κινητό μου. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εντελώς καινούργιες αυτές οι διαπιστώσεις, αφού το 2019 είχα αναφέρει κάποιες σε αυτό μου το άρθρο. Σας είχα μιλήσει για 5 κόλπα που χρησιμοποιώ για να μειώσω την χρήση του κινητού μου και του Ίντερνετ, κόλπα που με την πάροδο του χρόνου και με το τελευταίο μου detox, εξελίχθηκαν και ωρίμασαν περισσότερο.
Πάμε να τα δούμε παρέα:
1—Απενεργοποίηση όλων των ειδοποιήσεων
Διαπίστωσα, πως καθ' όλη τη διάρκεια της αποτοξίνωσής μου, αφαιρώντας εντελώς το Instagram και το Facebook και κλείνοντας τις ειδοποιήσεις από κάποιες άλλες εφαρμογές, το τηλέφωνο μου χτυπούσε μόνο στις κλήσεις και τα μηνύματα, χαρίζοντας μου απίστευτη ηρεμία.
Κι ενώ όλο αυτό συνέβαινε κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, όπου δεν υπήρχαν δουλειές και projects να τρέχουν, με την επιστροφή στην κανονικότητα, σκέφτηκα πως θα ήταν μια πολύ ωραία ιδέα αυτή η επιλεκτική "σιωπή" να συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου!
Γι'αυτό λοιπόν έκλεισα ΟΛΕΣ τις ειδοποιήσεις από το κινητό μου, ακόμα και από τα mail μου, κάτι που στο παρελθόν μου φάνταζε αδύνατο και όρισα κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα, όπου θα μπορώ με την ησυχία μου να τσεκάρω το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο αλλά και τις εφαρμογές μέσα από τις οποίες επικοινωνώ με γνωστούς και φίλους.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλη είναι η διαφορά του πριν και του μετά για την ψυχική μου ηρεμία και πόσο επιδραστική είναι αυτή μου η απόφαση στην απόσπαση προσοχής από τις εκάστοτε ειδοποιήσεις.
Όλα θέλουν τον χρόνο τους, όπως κι εμείς και για αυτό δεν είναι ανάγκη να απαντάμε αμέσως στο εκάστοτε mail ή μήνυμα που λαμβάνουμε με κόστος την διάσπαση της προσοχής μας, στερώντας μας μια καθημερινότητα όπως εμείς την επιθυμούμε, επειδή πρέπει πάντα να είμαστε διαθέσιμοι και σε εγρήγορση σε σχέση με το κινητό μας.
Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε! Μην φοβάστε, δεν πρόκειται να χάσατε τίποτα. Το αντίθετο. Με αυτήν σας την κίνηση θα κερδίσετε πολλά.
2—Περιορισμός του κινητού σε ορισμένα δωμάτια
Κι ενώ ξεκίνησα να βγάζω το κινητό από την κρεβατοκάμαρα μου λίγο πριν κοιμηθώ, τελικά αποφάσισα πως θα μου κάνει ακόμα μεγαλύτερο καλό, το να μην το βάζω ΚΑΘΟΛΟΥ μέσα.
Η συνήθεια μου να ξαπλώνω στο κρεβάτι για να χαλαρώσω, με το κινητό στο χέρι, μόνο χαλάρωση δεν μου φέρνει. Το μόνο που καταφέρνω, είναι να απομονωθώ από το υπόλοιπο σπίτι και να χαθώ μέσα στον εικονικό κόσμο του διαδικτύου.
Στο χώρο όπου ξεκουράζομαι και κοιμάμαι, έχω ανάγκη τα βιβλία μου, τα τετράδια μου και την ηρεμία μου.
Δεν έχω ανάγκη το κινητό μου τηλέφωνο.
Το ίδιο συμβαίνει και στην κουζίνα, την ώρα που μαγειρεύω ή τρώω με παρέα ή χωρίς, το τηλέφωνο δεν έχει καμία δουλειά.
Είναι πια αποδεκτό, μόνο στο γραφείο μου και στο σαλόνι, εκεί δηλαδή όπου μπορώ και το ορίζω και το χρησιμοποιώ με σύνεση.
Είναι αλήθεια πως κάθε αλλαγή, είναι δύσκολη και πως για να γίνει πιο εύκολη καλό είναι να αντικαταστήσουμε την όποια συνήθεια με κάποια άλλη, για αυτό κι εγώ επιλέγω το διάβασμα, το μαγείρεμα, το γράψιμο και ότι άλλο θα με κάνει να μην αποζητώ το κινητό μου, απολαμβάνοντας τις στιγμές μου χωρίς περισπασμούς.
3—Λιγότερος χρόνος στα social media
Τις 30 μέρες που έμεινα εκτός, κατάλαβα πως δεν έχω πραγματικά καμία ανάγκη να βλέπω καθημερινά τόσα stories και τόσες δημοσιεύσεις σχετικές με τις ζωές των άλλων, ενώ αντίθετα, έχω πραγματικά ανάγκη από ένα podcast ή μία δημοσίευση που θα με εμπνεύσει και θα με πάει λίγο παραπέρα.
Αποφάσισα λοιπόν να περιορίσω τον χρόνο που περνάω στα social media, να διαλέξω ποιοι λογαριασμοί ταιριάζουν στην δική μου φιλοσοφία έτσι ώστε να μην περιπλανιέμαι ασκόπως, γενικώς και αορίστως, στον εικονικό κόσμο του Instagram και του Facebook.
Νιώθω την ανάγκη να επικεντρωθώ εκεί που πιστεύω πως ταιριάζω, στην δεδομένη στιγμή της ζωής μου, χωρίς φυσικά να αποκλείω άλλους ανθρώπους και λογαριασμούς.
4—Ιδιωτικότητα
Καθόλη την διάρκεια που απείχα από τα social, κανείς διαδικτυακός φίλος δεν ήξερε που ήμουν και τί έκανα. Δεν ήξερε τί είχα φάει για πρωινό, σε ποια παραλία είχα πάει για μπάνιο, ποιο βιβλίο είχα διαβάσει ή αν βγήκα κάπου έξω με φίλους το βράδυ.
Όλη αυτή η ιδιωτικότητα λειτούργησε τόσο απελευθερωτικά μέσα μου, ενώ παράλληλα με βοήθησε να νιώθω απόλυτα παρούσα στην κάθε στιγμή και με έκανε να σκεφτώ πόσα και ποια από τα πράγματα που ζω και βιώνω καθημερινά, θέλω να μοιράζομαι δημοσίως.
Φυσικά μου αρέσει πολύ η αλληλεπίδραση μαζί σας και νιώθω μεγάλη χαρά, όταν μια μου δημοσίευση μπορεί να σταθεί αφορμή για έμπνευση ή για να ξεκινήσει ένας όμορφος διάλογος μεταξύ μας, όμως η αλήθεια είναι πως μερικές φορές, ευτυχώς όχι πολλές, μπορεί να πέσω στην παγίδα του να ανεβάσω κάτι, απλά και μόνο για να το ανεβάσω.
Ακόμα κι αν είναι αρκετά αυτά που κρατάω μόνο για μένα, τις στιγμές με την οικογένεια μου και τους φίλους μου, τα πρόσωπα των δικών μου ανθρώπων, τα Σαββατοκύριακα μου, που έτσι κι αλλιώς απέχω από τα social αλλά και κομμάτια της δουλειάς μου, σκέφτομαι πως το να επιλέγω λίγο πιο προσεκτικά όλα όσα μοιράζομαι δημοσίως, θα με βοηθήσει να βιώνω διαφορετικά την κάθε στιγμή, ζώντας το παρόν, χωρίς να χρειάζεται οπωσδήποτε να το αιχμαλωτίσω με ένα κλικ.
5—Θέλω να είμαι πιο ενεργή στο blog μου
Η μοναδική ανάγκη που μου βγήκε κατά την διάρκεια της αποτοξίνωσης μου από το διαδίκτυο, ήταν να γράψω ένα κείμενο εδώ στο blog μου, στο διαδικτυακό μου σπίτι, που μετράει αισίως 11 χρόνια παρουσίας και που στάθηκε η αφορμή για να δημιουργηθούν οι κοινότητές μου στο Instagram και στο Facebook αλλά και να ζήσω πολλές και υπέροχες εμπειρίες.
Βλέπετε, όσο το instagram λειτουργούσε όλο και πιο επαγγελματικά στη ζωή μου, το blog μου πέρασε σε δεύτερη μοίρα στερώντας μου την χαρά της γραφής και της πραγματικής δημιουργίας.
Εννοείται πως μου αρέσει πολύ να δημιουργώ περιεχόμενο και στον λογαριασμό μου στο instagram, αλλά τώρα πια, δεν θέλω να γίνεται εις βάρος του blog μου.
Έτσι, θα ήθελα να δεσμευτώ και να αρχίσω πάλι να μοιράζομαι μαζί σας μέσα από εδώ, 3 φορές την εβδομάδα, τις σκέψεις μου, τις προτάσεις μου και τις μικρές χαρές μου, ελπίζοντας πως θα κάνουμε παρέα αυτό το όμορφο ταξίδι της ζωής!
Αν κι εσείς νιώθετε τελευταία όπως κι εγώ, θα χαρώ πολύ να διαβάσω την άποψή σας!
Σας φιλώ
