Οι μέρες μας κυλάνε όμορφα τον μήνα Αύγουστο...
Απολαμβάνουμε το καλοκαίρι στην πόλη όσο καλύτερα μπορούμε, μαγειρεύοντας, ζωγραφίζοντας, φτιάχνοντας εξωτικούς χυμούς με καρύδα και ανανά, βγαίνοντας σε ταβερνάκια για φαγητό με φίλους και τρώγοντας πολύχρωμα  macarons, με τσάι τριαντάφυλλο για πρωινό...
Τα καλύτερα έρχονται, με δυο βδομάδες διακοπών να μας περιμένουν στη γωνία, ενώ εμείς χαιρόμαστε την μισοάδεια  Αθήνα!





















Να περνάτε καλά, όπου κι αν βρίσκεστε!
Σας φιλώ.

FACEBOOK 

INSTAGRAM

Εικόνες, αντικείμενα, στιγμές, που μου δημιουργούν την διάθεση να σκεφτώ, να νιώσω ή να κάνω κάτι!
Αν έστω κι ένα από όλα αυτά, λειτουργήσει έτσι και για σας διαβάζοντας το post μου, τότε η έμπνευση θα είναι μεταδοτική!!


























Πείτε μου τι σας άρεσε περισσότερο! 
Να περνάτε καλά.
Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM 

Πριν από μερικές μέρες, κανονίσαμε μαζί με την Χριστίνα, ακόμα ένα ραντεβού.
Παρόλο που δεν προτιμώ τα εμπορικά κέντρα για βόλτα, μιας και δεν μου αρέσει να βρίσκομαι με το παιδί μου σε "ναούς καταναλωτισμού", εκείνη η μέρα ήταν τόσο ζεστή, που δύσκολα στεκόσουν κάπου χωρίς κλιματισμό..
Έτσι λοιπόν επισκεφτήκαμε ένα γνωστό εμπορικό κέντρο, και η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και τόσο άσχημα. Μιας και είχαμε πάει σχετικά νωρίς, η Χριστίνα πρόλαβε να παίξει λίγο στις κούνιες πριν τις πολιορκήσει ο ήλιος!
Μετά, κάναμε μια βόλτα στα μαγαζιά (ευτυχώς συγκρατηθήκαμε και δεν ψωνίσαμε κάτι!) κι ύστερα κάτσαμε σε ένα καφέ και μοιραστήκαμε πορτοκαλάδα και τυρόπιτα.
Περπατήσαμε παρέα, μιλήσαμε και χαζέψαμε τις βιτρίνες, κάναμε αγκαλιές και είπαμε να κανονίσουμε πολύ σύντομα το επόμενό μας ραντεβού!















Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!!
Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM

Πριν απο περίπου μια εβδομάδα, η Χριστίνα έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της.
Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω την λαχτάρα που πήραμε και τον πανικό μας μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία.
Πήγαμε στα εξωτερικά ιατρεία και αφού ξεπέρασα σε δευτερόλεπτα το πολιτισμικό σοκ που έφαγα με την τριτοκοσμική εικόνα που αντίκρισα, πέρασα μέσα στο ιατρείο μόνη μου με το παιδί (που μέχρι εκείνη την στιγμή ήτανε ψύχραιμο) μιας και ο Γ. έπρεπε να πάει να παρκάρει το αυτοκίνητο.
Μέσα ήταν δυο γιατροί (ο ένας εκ των δύο μαθητευόμενος) και μια νοσοκόμα... Και αφού με ρώτησαν τα τυπικά, πως έπεσε, απο πού, πως αντέδρασε μετά κλπ, μου είπαν να περάσω έξω γιατί θα χρειαζόταν να της κάνουν 2 ράμματα.
Τους είπα πως δεν θέλω να την αφήσω και μου είπαν να πάω να θεωρήσω κάτι χαρτιά που μου είχαν δώσει και πως μέχρι να πάω θα έχουν τελειώσει.
Με βγάλαν σχεδόν συρτή έξω και ΚΛΕΙΔΩΣΑΝ πίσω μου την πόρτα!!!! Άκουγα την Χριστίνα να  κλαίει γοερά και χτυπούσα να μου ανοίξουν..Τίποτα..
Πήγα έξω και πήρα τηλέφωνο τον Γ. σε έξαλλη κατάσταση και του είπα να παρατήσει το αυτοκίνητο και να έρθει τρέχοντας. Πρέπει να τρόμαξε πάρα πολύ, γιατί σε 3 λεπτά ήταν πίσω.
Στο μεταξύ, εγώ μπήκα μέσα στο ιατρείο από μια δεύτερη πόρτα που είχα δει ότι υπήρχε και εμφανίστηκα μπροστά τους, μιλώντας στην Χριστίνα χωρίς εκείνη να με βλέπει, προσπαθώντας να την καθησυχάσω. Μου είπαν πολλές φορές να κλείσω την πόρτα και να περάσω έξω, πράγμα που δεν έκανα, εξηγώντας τους πως το παιδί μου έχει ανάγκη την φωνή μου, αν όχι την παρουσία μου για να αισθανθεί ασφαλές και να ηρεμήσει και πως καταλαβαίνω πως θέλουν να κάνουν κι αυτοί τη "δουλειά" τους, αλλά ας μου επιτρέψουν να ξέρω καλύτερα από αυτούς, τι έχει ανάγκη το παιδί μου για να ηρεμήσει και να συνεργαστεί..
Πραγματικά η Χριστίνα ηρέμησε και το αντιμετώπισε όλο αυτό με μεγάλη γενναιότητα και δύναμη, πράγμα που μου προκάλεσε, ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση..
Ακόμα και τώρα, και παρόλο που έχουν περάσει αρκετές μέρες, νιώθω απίστευτη ταραχή, όταν σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο με εξανάγκασαν να την αφήσω, χωρίς καν να προλάβω να της εξηγήσω κάτι...Ήθελα να φωνάξω, να την αρπάξω και να φύγουμε, να αντιδράσω με το ένστικτο και όχι με την λογική... Δεν μου είχε συμβεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο και με βρήκε εντελώς απροετοίμαστη. Ευτυχώς που ήταν κοντά μας ο Γ. και μου έδωσε κουράγιο και με στήριξε, λέγοντάς μου πως έκανα ότι καλύτερο μπορούσα και πως δεν θα αφήσουμε ποτέ ξανά να συμβεί κάτι παρόμοιο στο παιδί μας.
Ευτυχώς τέλος καλό, όλα καλά.
Η Χριστίνα είναι μια χαρά και το θυμάται όλο αυτό χωρίς φόβο. Λέει ότι έπεσε και πήγε στο νοσοκομείο, αλλά ότι μετά ήταν ωραία, γιατί έφαγε παγωτό..!
Ελπίζω και εύχομαι, να μην χρειαστεί ΠΟΤΕ ξανά να περάσουμε παρόμοια κατάσταση.
Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να διεκδικήσω τα αυτονόητα, να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να αφήσω το παιδί μου ούτε για ένα δευτερόλεπτο μόνο του, να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να νιώσω αυτήν την ερημιά στην ψυχή μου και τις ενοχές ότι δεν την προστάτευσα ΑΜΕΣΩΣ .

Έχετε βιώσει παρόμοια εμπειρία, και αν ναι πώς αντιδράσατε?
Περιμένω τα σχόλιά σας.
Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM

Για την πρώτη συνταγή αυτού του μήνα διάλεξα το παγωτό, μιας και το καλοκαίρι είναι στα φόρτε του! Το ήθελα όμως  χωρίς πολλά πολλά, χωρίς πολύ ζάχαρη και κρέμα γάλακτος και αυγά και βανίλιες. Κι έτσι κατέληξα στην γρανίτα σοκολάτα. Σε μια εύκολη και υγιεινή συνταγή.

ΥΛΙΚΑ (για 6 μερίδες)

• 150 γρ. κουβερτούρα 50% κακάο, ψιλοκομμένη
• 160 γρ.ζάχαρη
• 500 γρ.νερό
• 20 γρ. κακάο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βάζουμε σε ένα μπολ την κουβερτούρα.
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το κακάο, ανακατεύοντας λίγο για να διαλυθεί το κακάο.
Μόλις πάρει βράση, το ρίχνουμε πάνω από την κουβερτούρα, ανακατεύοντας μέχρι να λιώσει, και αφήνουμε να κρυώσει.
Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη)  μέχρι να παγώσει καλά.
Βάζουμε το μείγμα σε ένα μεταλλικό μπολ και το τοποθετούμε στην κατάψυξη.
Ανά μισή ώρα το ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη, σπάζοντας τους χοντρούς κρυστάλλους που σχηματίζονται.
Επαναλαμβάνουμε τουλάχιστον  6 φορές μέχρι να παγώσει καλά.

Καλή σας απόλαυση!

Να περνάτε καλά!
Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM

Ο Ιούλιος, ήταν σχετικά ένας όμορφος μήνας, παρότι μεγάλο μέρος του το περάσαμε στην Αθήνα.
Ήταν μια ευκαιρία να ανασυγκροτηθούμε, να θέσουμε νέους στόχους σαν οικογένεια, να δουλέψω (ευτυχώς που υπάρχει ακόμα η δουλειά!!) να κάνω όνειρα για το τελευταίο μέρος των διακοπών μας που πλησιάζει, να σκεφτώ λίγα πράγματα για την ζωή μου γενικότερα...
Κλείνοντας λοιπόν τον φετινό Ιούλιο, κατάφερα :

• Να φτάσω τους 300 followers στην σελίδα μου στο facebook.
• Να εντάξω στην καθημερινότητά μου το pilates.
• Να πάμε για μπάνιο με την Χριστίνα..
• Να αγοράσω καινούργιο μαγιό.
• Να χαρίσω πράγματα που δεν χρειάζομαι πια.
• Να δω 3 ταινίες και να διαβάσω ένα βιβλίο σε άλλη γλώσσα.
• Να φάω πολύ καρπούζι.
• Να οργανώσω μεξικάνικη βραδιά στο μπαλκόνι.
• Να κλείσω για ένα 24ωρο κινητό και laptop.
• Να οργανώσω τις φωτογραφίες μου.
• Να αγοράσω ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια.
• Να φάω πρωινό στο κρεβάτι.
• Να δω μια ταινία σε θερινό σινεμά, πίνοντας μπύρα και τρώγοντας πατατάκια.
• Να γεμίσω την μπανιέρα με άλατα και να αράξω μέσα μέχρι να μουλιάσω.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω. 

Να περνάτε καλά!
Σας φιλώ

FACEBOOK 

INSTAGRAM

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!!!
Αύγουστος εδώ! Το καλοκαίρι στο μεγαλείο του, και σε μερικές μέρες, θα φύγουμε κι εμείς για το τρίτο και τελευταίο μέρος των διακοπών μας.
Ομολογώ πως το φετινό καλοκαίρι, ήταν μέχρι στιγμής, κάτι παραπάνω από γενναιόδωρο σε όλα!
Στα ταξίδια, στις βόλτες, στις καινούργιες εμπειρίες, στα μπάνια, στο φαγητό, στα όμορφα βράδια..
Ελπίζω να τελειώσει έτσι γλυκά όπως άρχισε και να μας κρατήσει συντροφιά όσο πιο πολύ μπορεί..
Για τον μήνα Αύγουστο, θέλω :