Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα.
Σήμερα θα σας μιλήσω για την μικρή - μεγάλη χαρά που ένιωσα, γνωρίζοντας έναν καινούργιο άνθρωπο και παράλληλα ένα καινούργιο μέρος.
Το Σάββατο που μας πέρασε συνάντησα μια φωτεινή πυγολαμπίδα!
Την Ιωάννα. Αυτήν την δραστήρια νέα γυναίκα-μητέρα, που είναι και η δημιουργός του site “Πυγολαμπίδες στο κλουβί”, ενός μοναδικού οδηγού πόλης για γονείς και παιδιά με έδρα την Θεσσαλονίκη. Στις Πυγολαμπίδες μπορείς να βρεις όλα όσα γίνονται σε αυτήν την όμορφη πόλη (θέατρο, δραστηριότητες, προτάσεις για βιβλία, σινεμά και άλλα πολλά) που αφορούν την οικογένεια και το παιδί.
Βρεθήκαμε στην περιοχή της Ακρόπολης και παρ΄ όλο που η Ιωάννα ήταν αυτή που ερχόταν ως επισκέπτης στην πόλη μου, στο ερώτημα “που να πάμε για τσάι και για κουβέντα” είχε τη λύση:
Το καφέ-βιβλιοπωλείο Little Tree Books & Coffee δίπλα στο μετρό της Ακρόπολης!



Σε αυτό το πολύ όμορφο μέρος με την vintage διακόσμηση και τα υπέροχα βιβλία, είχα την ευκαιρία να περάσω μερικές ώρες μαζί της, να χαλαρώσω και να ανακαλύψω έναν πολύ ζεστό και ενδιαφέροντα άνθρωπο. Έναν άνθρωπο, που από τα πρώτα λεπτά ένιωσα σαν να τον ξέρω από παλιά…
Το δε μαγαζί ήταν ο ιδανικός προορισμός για μη καπνίζοντες αλλά και βιβλιοφάγους σαν κι εμάς!




Με αρκετές επιλογές σε τσάγια, με νόστιμα σάντουιτς, γλυκά και τάρτες όλα σε πολύ καλές τιμές και προπαντός με ευγενικούς οικοδεσπότες το Little Tree είναι ένα ήσυχο και ζεστό μέρος, όπου μπορείς να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου ακόμα και χωρίς παρέα!
Και φυσικά προστέθηκε στη λίστα με τα αγαπημένα μου.
Δεν θα σας μιλήσω για όλα όσα είπαμε με την Ιωάννα, παρά μόνο για την αίσθηση που πήρα φεύγοντας από το ραντεβού μας.
Ήταν μια αίσθηση χαράς, έμπνευσης και εμπιστοσύνης.
Σε ευχαριστώ πολύ Ιωάννα για αυτήν την πρώτη μας συνάντηση και για την γνωριμία μου με αυτό το πολύ όμορφο μέρος!
Εις το επανιδείν.

Οι τελευταίες μέρες, ήταν γεμάτες από όμορφα πρωινά, αρκετές ώρες στο σπίτι με παιχνίδι, ξεκούραση και διάβασμα, αλλά και συναντήσεις με αγαπημένους φίλους για φαγητό και συζητήσεις καρδιάς.
Τι κι αν ο καιρός δεν αποφάσιζε ποιο δρόμο να διαλέξει; Εμείς περάσαμε καλά και με ήλιο και με βροχή!






 













Υ.Γ. Σας ευχαριστώ πολύ, πολύ για τα καλά σας λόγια σχετικά με την συμμετοχή μου στην ταινία “Η Πεντάμορφη και το Τέρας” που βγαίνει σε μια βδομάδα στους κινηματογράφους.
Πραγματικά με γέμισαν πολύ χαρά!
Σύντομα θα κάνω ένα σχετικό ποστ με μερικές από τις δουλειές μου, για όλους εσάς που θέλετε να μάθετε, που αλλού έχω δώσει τη φωνή μου.

Γεια σας και χαρά σας!
Είχα κάποτε έναν πολύ όμορφο και μαλλιαρό σκυλάκο, κάτασπρο και πολύ παιχνιδιάρη. Τον φώναζα Πέπε από τον ήρωα Πέπε Ρωμάνο, του θεατρικού έργου “Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” του Ισπανού συγγραφέα Φρεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Ήταν ένα κανίς γκριφόν που μου το είχε χαρίσει μια φίλη μου όταν γέννησε η σκυλίτσα της.
Θυμάμαι ότι το πήρα τυλιγμένο σε ένα πανάκι και το πήγα στο σπίτι μου, έτσι χωρίς καμία προειδοποίηση. Απλά το πήγα!
Ο Πέπε εζήσε κοντά μας 18 χρόνια δίνοντας μας τόσα πολλά, ενώ ήταν ένα σπουδαίο μάθημα για μένα και μια υπέροχη συντροφιά για όλους μας.
Μεγαλώνοντας με τον Πέπε έμαθα να είμαι πιο τρυφερή, φροντιστική και υπεύθυνη.
Έμαθα να νοιάζομαι και για κάποιον άλλον, πέρα από τον εαυτό μου.


Ο Ντο, το σκυλάκι από το βιβλίο της Κατρίνας Τσάνταλη “Το Σοφάκι και ο Ντο” σε εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη από τις εκδόσεις Διόπτρα μου τον θύμισε αμέσως…
Το Σοφάκι, θέλει ένα σκυλάκι για παρέα, μα η μαμά της σκέφτεται την ευθύνη και την φροντίδα του σκυλιού και δεν το αποφασίζει.
Τότε συμβαίνει κάτι μαγικό. Εμφανίζεται ο Ντο. Ένα μικρούλικο και “ιδιαίτερο” σκυλάκι, που επισκέπτεται το Σοφάκι στα όνειρά του και του μαθαίνει πως τα ζώα είναι και αυτά πλάσματα που χρειάζονται αγάπη και φροντίδα για να ζήσουν και πως με πολύ απλά πράγματα, μπορούμε να δώσουμε χαρά σε όλα τα αδέσποτα πλασματάκια που βρίσκονται εκεί έξω στον δρόμο.



“Το Σοφάκι και ο Ντο” είναι ένα παραμύθι με μηνύματα φιλοζωικού χαρακτήρα, που μαθαίνει στα παιδιά πως να σέβονται, να φροντίζουν και να αγαπάνε τα ζώα και κατεπέκταση και τον ίδιο τους τον εαυτό αλλά και τους άλλους ανθρώπους. Μιλάει για τις αξίες της αγάπης, της φροντίδας και της προσφοράς με έναν τρόπο απλό και συνάμα τρυφερό, που προσωπικά με άγγιξε πολύ.
Κι όπως λέει και η συγγραφέας στον πρόλογό της: “Το να μάθεις σε ένα παιδί να μην πατήσει μια κάμπια είναι το ίδιο ωφέλιμο για το παιδί όσο και για την κάμπια”.


Η Χριστίνα το αγάπησε αυτό το βιβλίο. Ταυτίστηκε με το Σοφάκι και μου ζήτησε για ακόμα μια φορά να αποκτήσουμε κι εμείς έναν σκυλάκο. Και παρόλο που θα το ήθελα πολύ, το γεγονός του ότι μένουμε σε διαμέρισμα και η καθημερινότητα μας είναι τόσο γεμάτη, λειτουργεί ανασταλτικά.
Αυτό βέβαια δεν με σταματά από το ονειρεύομαι πως κάποια στιγμή, ένας αδέσποτος μικρούλης θα μας συναντήσει κάπου εκεί έξω και θα χωθεί στην αγκαλιά μας χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, πέρα από το να τον κρατήσουμε!

Εικόνες που μου αρέσουν, εικόνες που με εμπνέουν, εικόνες που με κάνουν να νιώθω όμορφα, εικόνες που θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας. Όλες από το Pinterest.

Ο Φλεβάρης, ήταν ένας πολύ όμορφος μήνας για μένα.
Βρέθηκα με αγαπημένους φίλους, χαλάρωσα και άδραξα καινούργιες ευκαιρίες.
Άκουσα το κελάηδημα των πουλιών, έκανα μάσκα προσώπου, δοκίμασα πρώτη το καινούργιο φιστικοβούτυρο που αγοράσαμε και έπαιξα κρυφτό με την Χριστίνα στο σπίτι.
Ξεκίνησα το 4 βιβλίο του βιβλιομαραθωνίου μου, πέρασα μια ολόκληρη μέρα στην εξοχή, έφτιαξα μια κάρτα αγάπης στον Γ. , έκανα κάποια βήματα μπροστά, έμεινα με τα μάτια μου κλειστά για 20’ και τέλος έκανα και μια κολοτούμπα στο πάτωμα.
Εν κατακλείδι, ο Φεβρουάριος, ήταν ένας υπέροχος μήνας!

• Να ακούσω το κελάηδημα των πουλιών.
• Να πάω σινεμά.
• Να κάνω μια μάσκα προσώπου.
• Να οργανώσω το γραφείο μου.
• Να δοκιμάσω πρώτη με το κουτάλι μου το κλειστό βάζο με το φιστικοβούτυρο.
• Να παίξω με τον Γ. και την Χ. κρυφτό στο σπίτι.
• Να αρχίσω ένα καινούργιο βιβλίο.
• Να περάσω μια ολόκληρη μέρα στην εξοχή.
• Να ζωγραφίσω μια κάρτα αγάπης για τον Γ.
• Να μαζέψω χαμομήλι.  
• Να με πάω για καφέ.
• Να μείνω μια ολόκληρη μέρα με κλειστό ίντερνετ και κινητό.
• Να κάνω βήματα ακόμα και αν δεν είναι προς τα μπρος.
• Να φτιάξω ένα σπρέι χώρου με τα αγαπημένα μου έλαια.
• Να μείνω με τα μάτια κλειστά για 20 λεπτά.
• Να κάνω μια κολοτούμπα στο πάτωμα.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους.
Και να που επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Αγαπημένη εποχή…
Σήμερα, πρώτη Μαρτίου και μέσα μου φουντώνει και ανθίζει η Ζωή.
Μακάρι αυτός ο μήνας να είναι γεμάτος λουλούδια, φωτεινές μέρες και αισιοδοξία.
Για τον Μάρτιο θέλω:

• Να ξαπλώσω κάτω από ένα δέντρο και να διαβάσω το βιβλίο μου.
• Να νηστέψω 40 μέρες.
• Να φορέσω καλοκαιρινά παπούτσια.
• Να αγοράσω λουλούδια.
• Να φτιάξω παγωτό χωρίς ζάχαρη.
• Να φορέσω ρούχα που έχω πολύ καιρό να βάλω.
• Να πω ένα μεγάλο “δεν πειράζει”.
• Να εκτυπώσω μερικές φωτογραφίες μου.
• Να βρω ένα τετράφυλλο τριφύλλι.
• Να ονειρευτώ τις διακοπές μου.
• Να πάω για ινδικό με τις φίλες μου.
• Να ζωγραφίσω με το στόμα.
• Να κοιμηθώ ένα μεσημέρι.
• Να φτιάξω χούμους.
• Να περπατήσω ξυπόλυτη σε μια παραλία.
• Να δω μια ταινία στο κρεβάτι. 
• Να οργανώσω μια ιταλική βραδιά στο σπίτι με φαγητό, μουσική και ποτό.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους. Ελπίζω να περάσατε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο όπως εσείς το θέλατε και να έχετε μια ακόμα πιο όμορφη Καθαρά Δευτέρα.
Με αφορμή την σημερινή μέρα, εγώ θα ήθελα πολύ να “καθαρίσω" :

• από ρούχα και παπούτσια που κρατάω μήπως κάποια στιγμή τα φορέσω
• από ανθρώπους που δεν έχω καμία επαφή μαζί τους
• από σκέψεις που δεν με τρέφουν
• από στιγμές που δεν με γεμίζουν χαρά και αισιοδοξία
• από προσδοκίες που δεν είναι δικές μου
• από αρνητικά συναισθήματα που δεν με ωφελούν
• από τροφές που μου δημιουργούν εκνευρισμό
• από πράγματα που έγιναν στο παρελθόν
• από καλλυντικά που δεν φοράω
• από φωτογραφίες που δεν χρειάζομαι
• από άσκοπα λόγια που δεν έχουν μέσα τους αγάπη
• από ψεύτικες υποσχέσεις
• από φορεμένα πρότυπα
• από συγκρίσεις 
• από απαιτήσεις  
• από ψευδαισθήσεις 
• από όλα όσα δεν με εξελίσσουν 

Όταν γεννήθηκε η Χριστίνα, είχα την μεγάλη χαρά αλλά και την τύχη να την θηλάσω αμέσως. Είχα διαβάσει πολλά για τα οφέλη του θηλασμού για την μητέρα και το παιδί, αλλά αυτό που ένιωσα εκείνες τις πρώτες στιγμές, δεν περιγράφετε με λόγια.
Αυτό μας το ταξίδι, διήρκεσε 15 υπέροχους μήνες μέχρι που αποφάσισε να αποθηλάσει η μικρή μου από μόνο της, κάτι που πρέπει να σας πω ότι μου κόστισε λιγάκι…
Ήταν τόσο όμορφη αυτή μας η επαφή. Μια στιγμή μόνο για μας τις δυο, που δεν θα την αντάλλαζα με τίποτα στον κόσμο.
Το να βλέπω κάθε φορά αυτό το θαύμα να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου, το να δίνω στο παιδί μου ζωή μέσα από το σώμα μου, μέσα από την αγάπη και την αγκαλιά μου, είναι από τα μεγαλύτερα δώρα που μου έχει κάνει η μητρότητα.
Μεγαλώνοντας η Χριστίνα και παίζοντας με την σειρά της σε παιχνίδια ρόλων την μαμά με το μωρό, θήλαζε κι εκείνη την κορούλα της, μιας και δεν ήξερε άλλον τρόπο να την ταΐσει, αφού το μπιμπερό δεν γνώρισε ποτέ.



Όταν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο “Το γάλα της μαμάς- Mama’s milk” των Michael Elson Ross και Ashley Wolff, από τις εκδόσεις Βόρεια Προάστια, μέσω της μεταφράστριάς του Σάτυας Κασίμη την οποία και ευχαριστώ πολύ, χάρηκα πολύ που μας δινόταν η ευκαιρία να διαβάσουμε με το Χριστινιώ ένα παιδικό βιβλίο λίγο διαφορετικό από τα άλλα. Ένα βιβλίο χωρίς μωρά με πιπίλες και μπιμπερό, ένα βιβλίο για τον θηλασμό και για τα καλά του.
Μέσα από τις απλές και πολύ όμορφες εικόνες του βιβλίου, γνωρίσαμε κι άλλα θηλαστικά εκτός από τον άνθρωπο που απολαμβάνουν το θαύμα της θρέψης και της επαφής και μάλιστα εξασκώντας και τα αγγλικά μας, μιας και το βιβλίο είναι γραμμένο σε δυο γλώσσες.



Ο θηλασμός για μένα είναι μια φυσική διαδικασία και χαίρομαι πολύ όταν συναντώ στον δρόμο μου βιβλία σαν και αυτό, που αναφέρονται σε αυτό το θαύμα της φύσης και απευθύνονται σε μικρά παιδιά με αγάπη και τρυφερότητα.
Νομίζω πως πραγματικά αξίζει μια θέση στην βιβλιοθήκη σας.
Μπορείτε να το βρείτε στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλα σημεία, τα οποία μπορείτε να μάθετε από την σελίδα του Mamas Milk στο Facebook .