Κορίτσια, σας ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μου!
Ευχαριστώ πολύ και την Art Sophisticat για τα υπέροχα σκουλαρίκια που μας δώρισε.
Όσες δεν κερδίσατε, μην στεναχωριέστε! Θα γίνουν κι άλλοι διαγωνισμοί με εξίσου όμορφα δώρα.
Και τώρα η νικήτρια!!!
Νταμ νταμ....

Μέσα απο την ηλεκτρονική κλήρωση του random.org, νικήτρια αναδείχτηκε:
η "ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΑΚΗ" !!

Συγχαρητήρια Ιωάννα μου! Σου εύχομαι να είσαι πάντα τυχερή και να χαρείς το δώρο σου!
Επικοινώνησε μαζί μου με ένα μήνυμα στην σελίδα μου στο facebook για να κανονίσουμε την παραλαβή του δώρου σου!

Σας φιλώ

1. Γίνετε μέλος στο blog μου.
2. Γράψτε ένα σχόλιο σε αυτό το post.
3. Κάντε like στην σελίδα μου στο facebook.

Ο διαγωνισμός λήγει την Τρίτη 1 Απριλίου και το όνομα της νικήτριας που θα βγει μέσα απο ηλεκτρονική κλήρωση, θα ανακοινωθεί την Τετάρτη 2 Απριλίου στο blog και στην σελίδα μου στο facebook!


Καλή σας επιτυχία.

Σας φιλώ

Αγαπημένη μου
Πόσα πολλά είναι αυτά που νιώθω για σένα.. Πόσα πολλά είναι αυτά που δεν θα τολμήσω ποτέ να σου πω . Ίσως γιατί δεν μπορώ να σου μιλήσω συναισθηματικά χωρίς να με πάρουν τα κλάματα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που πάω να σου πω πόσο πολύ σ'αγαπώ, βουρκώνω. Με πιάνει ένας κόμπος στο λαιμό και δεν μπορώ να καταπιώ. Το παθαίνεις καμιά φορά κι εσύ? Βέβαια θα μου πεις, αυτός δεν είναι λόγος να μην σου μιλάω. Αλλά να, είναι που που δεν το έχω μάθει.
Όσο μεγάλωνα ένιωθα ότι έπρεπε να σοβαρευτώ. Να σταματήσω τα "μαμαδίστικα". Έπρεπε να είμαι μεγάλη, αιρετική και αντιδραστική.Τέρμα η αγκαλιές, τα φιλιά και τα χάδια. Κόντρα, αμφισβήτηση, θυμός και κριτική.
Και που να ήξερα πως τα άλλα είναι η ΖΩΗ.. Που να ήξερα πως μπορώ να είμαι επαναστάτης με αιτία αλλά και με αγάπη και επαφή.
Τώρα το καταλαβαίνω που έκανα κι εγώ το δικό μου παιδί και το βλέπω να ανθίζει μέσα απο την αγκαλιά  Το βλέπω να αποζητά τα φιλιά μας, τα χάδια μας και την τρυφερότητα μας για να ζήσει.
Κάπου διάβασα πως αν ένα παιδί δεν πάρει αγάπη , νοιάξιμο και τρυφερότητα μπορεί να μαραθεί και να πεθάνει.. Λες να το φαντάστηκα? Μπορεί...Το πιστεύω πάντως.
Δεν ξέρω γιατί άφησα να περάσουν τόσο χρόνια χωρίς να σου λέω κάθε μέρα κι απο ένα σ'αγαπώ..
Χωρίς να σε παίρνω μια αγκαλιά, χωρίς να σε ρωτάω αν είσαι καλά, αν πονάς, αν λυπάσαι για κάτι?
Ίσως επειδή δεν έφυγες ποτέ απο κοντά μου. Είσαι πάντα εκεί. Ανοιχτά όλο το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο.
Το δεδομένο όμως τελειώνει κάποτε.. Και τότε μένεις με το σ'αγαπω στο χέρι..
Σήμερα λοιπόν που έχεις τα γενέθλιά σου, θέλω να σου πω πως όταν φοβάμαι, όταν πονάω κι όταν τα πράγματα σκουραίνουν, το μόνο πράγμα που θέλω είναι να τρέξω και να χωθώ στην αγκαλιά σου, να μυρίσω τον κόρφο σου, να νιώσω την αγάπη και την ζεστασιά σου και να με κανακέψεις όπως έκανες παλιά, λέγοντάς μου πως όλα θα πάνε καλά, κι εγώ να σε πιστέψω...

Χρόνια σου πολλά.
Σ'αγαπώ