Γεια σας και χαρά σας!
Πριν από κάποιες μέρες με αφορμή τα γενέθλιά μου, σας ζήτησα να μου στείλετε εάν θέλετε κάποιες ερωτήσεις στον λογαριασμό μου στο Instagram , για να με γνωρίσετε λίγο καλύτερα.
Η ανταπόκρισή σας με ξάφνιασε ευχάριστα.
Πάντα μου δίνει μεγάλη χαρά η επικοινωνία μεταξύ μας, και με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα η σκέψη του ότι υπάρχετε από την άλλη πλευρά του υπολογιστή-κινητού μου.
Ιδού λοιπόν οι ερωτήσεις σας και οι απαντήσεις μου!

1.Ζεις μόνη;

Όχι δεν ζω μόνη! Έχω την χαρά να ζω με την οικογένειά μου, η οποία αποτελείται από τον άντρα μου το Γιώργο και την κόρη μου την Χριστίνα που είναι 5,5 ετών.
Πολλές αναγνώστριες του blog με έχουν ρωτήσει κατά καιρούς εάν είμαι χωρισμένη κι αυτό γιατί ο άντρας μου δεν εμφανίζεται ποτέ!
Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν θέλει να εκτίθεται διαδικτυακά και αυτό είναι κάτι που το σέβομαι απόλυτα.
Δεν έχει κανέναν λογαριασμό στα κοινωνικά δίκτυα και προτιμάει το διάβασμα από ότι το σερφάρισμα στο διαδίκτυο και την δια ζώσης κοινωνική επαφή.

2. Ποιά αρετή του συντρόφου σου εκτιμάς περισσότερο;

Ο αγαπημένος μου είναι ένας χαρισματικός και σεμνός άνθρωπος, ο οποίος με πάει παραπέρα.
Είναι ο συνοδοιπόρος μου στη ζωή τα τελευταία 12 χρόνια. Με εξελίσσει και με κάνει να αισθάνομαι ασφάλεια. Δεν έχει καμία έπαρση (παρόλο που άνετα θα μπορούσε μιας και εκτός των άλλων είναι κι εκείνος ηθοποιός και μάλιστα πολύ καλός) και τον χαρακτηρίζει η σεμνότητα. Αυτό που εκτιμάω πιο πολύ σε αυτόν, είναι η αυταπάρνηση και η τάση του να προσφέρει χωρίς να περιμένει να πάρει πίσω κάτι. Αυτήν την αρετή του πραγματικά την θαυμάζω.

3. Πώς είναι η σχέση σου με το παιδί σου;

Η Χριστίνα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου.
Την λατρεύω και μαθαίνω πάρα πολλά από αυτήν. Θα τολμούσα να πω ότι είναι το μικρό μου φιλαράκι, παρότι η γονεϊκή σχέση είναι διαφορετική από την φιλική.
Περνάμε πολύ όμορφα μαζί και φροντίζουμε όσο μπορούμε να σεβόμαστε η μία την άλλη. Προσπαθώ να μην ξεχνάω πώς ήμουν και τι ήθελα κι εγώ ως παιδί, έτσι ώστε να την καταλαβαίνω όσο περισσότερο μπορώ.
Θα ήθελα να είμαι για αυτήν ο άνθρωπος κοντά στον οποίο θα αισθάνεται ασφάλεια, ηρεμία και αγάπη.
Αυτή η σχέση, όπως όλες οι σχέσεις άλλωστε, είναι ένα συνεχές υπέροχο ταξίδι και όπως ήδη σας έχω πει, λατρεύω τα ταξίδια.

4. Όταν ήσουν παιδί, τι ήθελες να γίνεις όταν θα μεγάλωνες;

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω μεγάλη. Για να είμαι ηθοποιός. Αυτό ήθελα περισσότερο από όλα.στη ζωή μου.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα με τον μπαμπά μου να δω θέατρο. Ήταν η παράσταση "Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα".
Δεν θυμάμαι σε πιο θέατρο ήταν, ούτε ποιοι ηθοποιοί παίζανε. Αυτό που θυμάμαι, είναι πως είχα σοκαριστεί. Είχα μαγευτεί τόσο πολύ που δεν μπορούσα να πιστέψω πως η κοπέλα που έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ΔΕΝ ήταν στην πραγματικότητα το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
Μόλις τελείωσα το σχολείο και πριν πάω ακόμα σε δραματική σχολή,  δούλεψα στην πρώτη μου επαγγελματική παράσταση.
Το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Έζησα πολύ όμορφα πράγματα μέσα από αυτό. Γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, έκανα καλούς φίλους, γνώρισα και τον άντρα της ζωής μου σε μια παράσταση που παίζαμε μαζί το ερωτευμένο ζευγάρι!
Από τότε που γέννησα την κόρη μου, απέχω συνειδητά αλλά δεν σας κρύβω πως τώρα πια άρχισε να μου λείπει πολύ... Ίσως κάποια στιγμή να ξανανέβω στο σανίδι και να σας καλέσω όλους να έρθετε να με δείτε!
Μέχρι τότε, μπορείτε μόνο να με ακούσετε μιας και τα τελευταία εννιά χρόνια ασχολούμαι με την μεταγλώττιση, δίνοντας την φωνή  μου σε ταινίες και σειρές για μικρούς αλλά και για μεγάλους.

5. Ποιό είναι το αντικείμενο της εργασίας σου; Είναι εύκολο να ασχοληθεί κάποιος με αυτό; Μπορεί να του εξασφαλίσει τα προς το ζην:

Το αντικείμενο της εργασίας μου αυτήν την περίοδο είναι η μεταγλώττιση. Πηγαίνω σε ένα στούντιο και μεταγλωττίζω μια ταινία ή μια σειρά στα ελληνικά. Μερικές από τις δουλειές που έχω κάνει είναι η Barbie, ο Μικρός Νικόλας, ο Garfield, η Tinkerbell κ.α
Για να ασχοληθεί κάποιος με αυτό θα πρέπει να το αγαπάει πολύ, μιας και οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι γενικά δύσκολες
Η δουλειά βγαίνει σε πολύ γρήγορους ρυθμούς και απαιτεί από σένα πολύ ενέργεια. Και ενώ παλιότερα μπορούσε να σου εξασφαλίσει τα προς το ζην, τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρη...

6. Πώς καταφέρνεις και βρίσκεις την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε συνδυασμό με την μητρότητα;

Καταρχάς δεν το καταφέρνω πάντα. Υπάρχει κόπος, κούραση και μερικές φορές και γκρίνια.
Έχω όμως την τύχη να κάνω μια δουλεία που αγαπώ πολύ, μέσα από την οποία παίρνω πολύ χαρά, δύναμη και ικανοποίηση. Έχω δίπλα μου έναν υπέροχο άντρα, ο οποίος με βοηθά και με στηρίζει σε ό,τι κι αν κάνω. Μιας και δεν έχουμε καμία βοήθεια σχετικά με την Χριστίνα, την παίρνουμε μαζί μας ή την κρατάμε εναλλάξ όταν υπάρχει ανάγκη. Τώρα βέβαια που μεγάλωσε είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα.

7. Τί θεωρείς τέλεια ευτυχία;
Νομίζω πως το "τέλειο" δεν υφίσταται. Άλλωστε το "τέλειο" έχει μέσα του το "τέλος" , την ακινησία. Και η ζωή είναι ζωή, κίνηση, δράση.
Επομένως δεν υπάρχει για μένα τέλεια ευτυχία, αλλά μικρές στιγμές ευτυχίας.
Μερικές από αυτές είναι:
*Τα μάτια της κόρης μου όταν με κοιτάνε με αγάπη
*Τα χειμωνιάτικα πρωινά που ο ήλιος τρυπώνει απ'το παράθυρο και μου χαϊδεύει το πρόσωπο.
*Η στιγμή που τρώω την πρώτη κουταλιά παγωτού μεσημέρι στην παραλία.
*Τα χέρια του αγαπημένου μου που μπλέκονται στα δικά μου λίγο πριν κοιμηθώ.
*Τα κυριακάτικα τραπέζια στο σπίτι των γονιών μου.
*Ένα ζεστό μπάνιο.
*Ένα μήνυμα αγάπης από κάποιον άγνωστο που διαβάζει το blog μου.
*Οι ώρες με τους φίλους μου.
*Τα εισιτήρια για το επόμενο ταξίδι.
*Ένα ποτήρι νερό την ώρα που διψάω.
*Το βιβλίο μου, ένα μήλο και μια αιώρα.
*Τα αστέρια στον ουρανό της Ιθάκης.
*Ένα μεσημεριανός αναπάντεχος ύπνος.
*Μια αληθινή αγκαλιά.

8. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Νομίζω πως είναι ο θάνατος. Δεν φοβάμαι γενικά, αλλά όσο μεγαλώνω και ειδικά μετά την γέννηση της Χριστίνας, αυτό το απόλυτο και το μη αναστρέψιμο του θανάτου με φοβίζει πολύ.

9. Τί εκτιμάς πιο πολύ στους φίλους σου;

Την αφοσίωσή τους. Έχω την τύχη να έχω καλούς φίλους. Δεν θα έλεγα λίγους μιας και ξεπερνούν τα δάχτυλα και των δυο μου χεριών! Αλλά όλοι τους είναι φίλοι καρδιάς. Είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μου, ο καθένας τους με τον δικό του μοναδικό τρόπο και ρυθμό.
Μπορεί μια μέρα να είμαι χάλια και ένα τηλεφώνημα με έναν φίλο μου, να με κάνει ευτυχισμένη.

10. Υπάρχει κάποιο μακρινό ταξίδι που θα ήθελες να κάνεις μέσα στην επόμενη πενταετία;

Λατρεύω τα ταξίδια. Από παιδί είχα την τύχη να μπορώ να ταξιδεύω πολύ. Έχω πάει σε αρκετά μέρη στον κόσμο.
Ένα ταξίδι που σίγουρα θα ήθελα να κάνω είναι στην Αμερική.
Θα ήθελα να κάνω ένα μεγάλο road trip μαζί με φίλους και να γυρίσουμε όσες περισσότερες πολιτείες μπορούμε!

11. Πού θα επέλεγες να ζήσεις;

Η απάντηση έρχεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Στο Παρίσι! Θα ήθελα να έχω γεννηθεί στο Παρίσι, να έχω μεγαλώσει στο Παρίσι.
Αλλά αφού δεν το φερε η μοίρα να γεννηθώ εκεί, αποφάσισα να παντρευτώ εκεί!
Το Παρίσι το νιώθω σαν δεύτερη πατρίδα. Το αγαπώ για την αρχιτεκτονική του, τα υπέροχα καφέ του, τις γέφυρες και τα στενά του, τα θέατρα και τις πλατείες του, τα καλοκαίρια του αλλά και τις βροχερές του μέρες. Μου προκαλεί συγκίνηση αυτή η πόλη. Λατρεύω την γλώσσα της, τις γυναίκες της, τα γλυκά της, τους δρόμους της, τα μουσεία της, τον ουρανό της.
Ό,τι και να πω για το Παρίσι είναι λίγο.

12. Ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο κατόρθωμά σου;

Την καθημερινή μου προσπάθεια για επαφή, με τον εαυτό μου και τους γύρω μου.

13. Ποιό είναι το χόμπι σου;

Η φωτογραφία. Μου αρέσει πολύ να βγάζω φωτογραφίες με το κινητό μου και να τις ανεβάζω στον λογαριασμό μου στο Instagram.

14. Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς και ήρωες βιβλίων;

Μερικοί από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, είναι ο Καμύ, ο Ιούλιος Βερν, ο Χένρι Τζέιμς, ο Τσέχοφ, ο Κούντερα, ο Ντοστογιέφσκι, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Κωστής Γκιμοσούλης...
Ήρωες βιβλίων... Ο Τόμ Σόγιερ, ο Ξένος, το Παιδί που μετράει τ' άστρα, ο Μικρός Πρίγκιπας....

15. Πες μας περισσότερα για την διατροφή σου.

Γενικά τα τελευταία χρόνια φροντίζω περισσότερο την διατροφή μου.
Έχω όμως εξάρτηση από την ζάχαρη και πολλές φορές τρώω περισσότερα γλυκά και λιγότερο φαγητό.
Έχω συνειδητοποιήσει πλέον και μου το λέει πια και το σώμα μου, πως η ζάχαρη μου κάνει κακό σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς. Στην ψυχολογία μου, στο δέρμα μου, στην διάθεσή μου, στην καθημερινότητά μου.Η ζάχαρη με γερνάει, με γεμίζει θυμό, με ρίχνει σε έναν συναισθηματικό λήθαργο.
Θα ήμουν πολύ χαρούμενη εάν σε αυτό το θέμα μπορούσα να βρω οριστικά το μέτρο. Αλλά δυστυχώς με την ζάχαρη είμαι ακόμα των άκρων...
Το τελευταίο διάστημα κάνω μια ειδική διατροφή και απέχω εντελώς από την ζάχαρη σε οποιαδήποτε μορφή, απέχω από το μέλι, το αλεύρι και την γλουτένη, από τα τυριά, τους ξηρούς καρπούς και τα γλυκά φρούτα.
Τρώω πολλά λαχανικά, ρύζι μπασμάτι και κινόα, κεχρί, αβοκάντο, αμύγδαλα, καρύδια και δημητριακά χωρίς γλουτένη, σπόρους, γιαούρτι και ψάρι.
Προσπαθώ να πίνω αρκετό νερό, πράσινο τσάι και να γυμνάζομαι. Μέσα από αυτήν την διατροφή έχω ανακαλύψει καινούργιες γεύσεις και συνδυασμούς, καινούργιες συνταγές και ζω με έντονη την αίσθηση της αυτοφροντίδας.
Αυτή η διατροφή με τρέφει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είναι κάποιες φορές η αλήθεια δύσκολο να την ακολουθήσω, καθώς οι ρυθμοί της ζωής μου είναι έντονοι και η κοινωνία στην οποία ζούμε ευνοεί την κακή διατροφή, αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο.

16.  Αν σου έδινε κάποιος ένα λυχνάρι με 3 ευχές τί θα ζητούσες;

Με την πρώτη ευχή θα ζητούσα να έχω τρεις ακόμα ... Χαχαχαχα!
Δύσκολη ερώτηση. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ειρήνη στον κόσμο, υγεία για όλους και άλλα παρόμοια.
Αλλά θα απαντήσω λίγο πιο πεζά.
*Πρώτη ευχή: Να έχω μια κάρτα απεριορίστων εισιτηρίων, για να ταξιδεύω όπου και όποτε θέλω μαζί με την οικογένεια μου και τους φίλους.
*Δεύτερη ευχή: Να μπορώ να ακούω τις σκέψεις των άλλων.
*Τρίτη ευχή: Να με βραβεύσει επιτέλους η Αμερικανική Εταιρία Κινηματογράφου με ένα Όσκαρ και να έχω έτσι την ευκαιρία να ευχαριστήσω την μαμά μου, τον μπαμπά μου, τον σύντροφό μουμ το παιδί μου, εσάς...
Σκέφτηκα να βάλω και το να είμαι αθάνατη, αλλά μετά λέω "τί θα κάνω μόνη μου στον κόσμο;" κι έτσι το άφησα να πέσει κάτω...

17. Από που βγήκε το ψευδώνυμο Mama Petounia;

Όταν ήρθε στον κόσμο το Χριστινιώ μου, ήταν ένα όμορφο και μικρό λουλούδι.
Όταν ήρθε η στιγμή να δώσω ένα όνομα στο blog μου, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να το ονομάσω "Η Μαμά του Λουλουδιού".
Έβαζα δίπλα στην λέξη Mama διάφορα λουλούδια αλλά κανένα δεν μου ταίριαζε. Τότε σκέφτηκα την Πετούνια. Αυτό το λουλούδι που ομορφαίνει κήπους και μπαλκόνια με τα χρωματιστά και λαμπερά του άνθη και που αγαπάει πολύ τον ήλιο.
Μου έκανε κάτι ασυνήθιστο και τρυφερό μαζί και έτσι αποφάσισα να ονομάσω το blog Mama Petounia!

Αυτά αγαπημένοι.
Σας ευχαριστώ για όλα τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας, σας ευχαριστώ για την αγάπη και το ενδιαφέρον σας.
Αν θέλετε να με ρωτήσετε κάτι ακόμα, μην διστάσετε. Θα σας απαντήσω με χαρά!

Σας φιλώ.