Κι αν μια μέρα ξυπνήσω και αποφασίσω πως θέλω κι εγώ, για μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΕΡΑ να είμαι ένα παιδί; Τι θα γίνει;
Λέω, αν μια μέρα ξυπνήσω κι αποφασίσω πως το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω μόλις ανοίξω τα μάτια μου, είναι να παίξω με τις πλαστελίνες μου και μετά να διαβάσω παραμύθια και μετά να φάω το πρωινό μου και μετά να βγω βόλτα με την μαμά μου φορώντας αντί για ρούχα τις μπιζάμες μου, κι ας είναι λερωμένες με μέλι και κανέλα και μετά να πάω στις κούνιες και να κάνω τσουλήθρα και να ρωτήσω εκείνο το αγοράκι “πώς σε λένε;” κι εκείνο να μου πει “Στέφανο” κι εγώ να του πω “Α!!” και μετά να πω στη μαμά μου πως θέλω να γυρίσουμε σπίτι και εκείνη να χαμογελάσει και να μου δώσει ένα φιλί και να μην πει τίποτα και να γυρίσουμε σπίτι και να ξαπλώσω στο πάτωμα ξυπόλυτη κι ας κάνει λίγο κρύο και να θέλω να έρθει κι εκείνη και να μου πει ένα παραμύθι και μετά να της πω πως δεν πεινάω κι εκείνη πάλι να χαμογελάσει και να της πω πως τελικά θέλω να φάω, αλλά κάτω από το τραπέζι κι εκείνη να μου πει “εντάξει αγάπη μου” και να μου φέρει το φαγητό μου και να με αφήσει να φάω με την ησυχία μου και μετά να της πω πως δεν θέλω να κοιμηθώ για μεσημέρι και να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου και να παίξω με τα κουκλάκια μου και να με πάρει έτσι απλά ο ύπνος και αφού ξυπνήσω, να την φωνάξω και εκείνη να έρθει τρέχοντας και να με πάρει αγκαλιά και να μου πει πως μ’αγαπάει πιο πολύ από κάθε τι στον κόσμο και να μου φτιάξει έναν χυμό και να έρθει και ο μπαμπάς μου από την δουλειά και να παίξουμε κι οι τρεις μας ασταμάτητα μέχρι το βράδυ και να μην κάνω μπάνιο πριν κοιμηθώ, ούτε να πλύνω τα δόντια μου και να ξαπλώσουμε κι οι τρεις στο κρεβάτι μου και να μου πουν αμέτρητα παραμύθια και να μου κρατούν το χέρι και εγώ να είμαι ευτυχισμένη …
Σας φιλώ