Mama Petounia

Οκτωβρίου 30, 2015 5 σχόλια

Οκτωβρίου 28, 2015 4 σχόλια

Σήμερα, στο Φίλων γράμματα, η γλυκιά φίλη Καρολίν, μια δραστήρια εργαζόμενη μητέρα τριών υπέροχων αγοριών, μοιράζεται μαζί μας μια πολύ νόστιμη συνταγή: Τάρτα γλυκιάς κολοκύθας!!
Δεν ξέρω για σας, εγώ πάντως θα την τιμήσω στο Halloween πάρτι που ετοιμάζω!

ΓΛΥΚΙΑ ΤΑΡΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ

Τη Ζωή την γνώρισα πριν λίγους μήνες σ’ένα σεμινάριο όπου προφανώς οδηγηθήκαμε κι οι δυο, από την αγάπη μας για τη μητρότητα, το παιδί, την μητέρα, την αγάπη και όλα τα όμορφα που αυτό περιλαμβάνει. Αισθήματα και αξίες που μεταφέρει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο στο μπλογκ της που πλέον παρακολουθώ ανελλιπώς. Λατρεύω την απλότητα, τη γεμάτη ουσία στα άρθρα της, τη θετικότητα, τη γλυκύτητα, τις όμορφες φωτογραφίες και τη μηνιαία λίστα! Αυτός ο μήνας, μάλιστα, είναι ο πρώτος όπου είπα να την ξεκινήσω κι εγώ. Ειδικά οι πρώτες ώρες, οι πρώτες μέρες ήταν σαν…”μαγικές". Πολλά απ'όσα είχα βάλει στη λίστα μου γίνονταν απλά κι αβίαστα. Αυτή η όμορφη διαδικασία συνεχίζεται, και νιώθω πολύ ωραία. Με τον καιρό, ανακαλύψαμε πως υπήρχαν κι άλλα κοινά μεταξύ μας. Ένα απ’αυτά είναι η αγάπη μας για το πλέξιμο. Έτσι λοιπόν, η Ζωή ήρθε να μεγαλώσει την ωραία μας παρέα στις τακτικές συναντήσεις μας γύρω από κουβάρια, βελόνες, τσάι και λιχουδιές! Ε ναι, τα τελευταία δίνουν άλλη χάρη στην όλη κατάσταση, η αλήθεια είναι. Πριν λίγες μέρες λοιπόν, "εγκαινιάσαμε" την νέα αυτή σεζόν και το σπίτι πλημμύρισε από χαρά, θετικές δονήσεις, χαμόγελα, αγκαλιές, παλιά και νέα πρότζεκτς. Εκεί κοντά, είχαμε για συντροφιά το τσάι μας, σπιτικά μπισκοτάκια, σοκολατάκια και την αγαπημένη μου τάρτα αυτής της εποχής: γλυκιά τάρτα κολοκύθας. Η συνταγή μπορεί να φανεί λίγο “ πελαλίδικη", αλλά η γεύση της σε αποζημιώνει.

ΥΛΙΚΑ

Για την ζύμη:

150 γρ. αλεύρι
100 γρ. κρύο βούτυρο σε κομματάκια
2 κουταλάκια καστανή ζάχαρη
4 κουταλιές νερό κρύο
1 κρόκος ελαφρά χτυπημένος
1 κουταλιά γάλα

Για τη γέμιση:

2 αυγά ελαφρά χτυπημένα
185 γρ. καστανή ζάχαρη (ή μαύρη μαλακή)
500 γρ. κολοκύθα βρασμένη, λιωμένη και κρύα
80 ml κρέμα γάλακτος
1 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη
½ κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο
½ κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 180βαθμούς. Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Προσθέτουμε το βούτυρο και δουλεύουμε μέχρι να ενσωματωθεί καλά στο αλεύρι. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και σχεδόν όλα τα υγρά. Ζυμώνουμε μέχρι ν'αποκτήσουμε μια ομοιόμορφη ζύμη, προσθέτοντας ΑΝ χρειαστεί λίγο νερό. Τυλίγουμε τη ζύμη με μεμβράνη και την αφήνουμε λίγο να ξεκουραστεί.

'Υστερα σε ένα ταψί για τάρτα (περίπου 24εκ) απλώνουμε τη ζύμη ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες. Ρίχνουμε μερικά φασόλια στη λαδόκολλα που σκεπάζει τη ζύμη και ψήνουμε για 10'. Αφαιρούμε τα φασόλια και τη λαδόκολλα και συνεχίζουμε το ψήσιμο περίπου 5', ή μέχρι να ροδίσει ελαφρώς η ζύμη μας. Κατ'όπιν, την αφήνουμε να κρυώσει εκτός φούρνου.

Σ'ένα μεγάλο μπολ, χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε την κολοκύθα, την κρέμα και τα μπαχαρικά κι ανακατεύουμε καλά. Περιχύνουμε τη ζύμη μ'αυτό το μείγμα και το ψήνουμε περίπου 40' μέχρι να 'σφίξει' η γέμιση.

Την αφήνουμε να κρυώσει….και καλή σας απόλαυση!

Καρολίν! Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την πεντανόστιμη συνταγή που μοιράστηκες μαζί μας!!

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM

Οκτωβρίου 26, 2015 2 σχόλια

Πάει καιρός από τότε που πήρα την απόφαση να αφαιρέσω από τη ζωή μου τους τοξικούς και κριτικούς ανθρώπους. Τους ανθρώπους εκείνους που τα “ξέρουν” όλα, που τα κάνουν όλα “τέλεια”, αυτούς που θέλουν να μου επιβάλουν την άποψη τους με το ζόρι, αυτούς που θέλουν να με αλλάξουν (για το καλό μου φυσικά), αυτούς που δεν με σέβονται και δεν με υπολογίζουν…

Αυτούς που χωρίς να τους το ζητήσω μου λένε τη γνώμη τους για το αν κάνω κάτι καλά ή όχι, αυτούς που δεν σέβονται τις επιλογές μου, αυτούς που με κάνουν να νιώθω μικρό και απροστάτευτο παιδί. Μια σχέση για να λειτουργήσει πρέπει να είναι ισότιμη και γεμάτη αγάπη και αλληλοσεβασμό.

Κι επειδή μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντήσουμε, είπα ένα μεγάλο ΣΤΟΠ σε όλους αυτούς που μου σφίγγανε το στομάχι, σε όλους αυτούς που τρέφαν την ανωριμότητα τους στην πλάτη μου, και πραγματικά βρήκα την υγειά μου.

Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να μην μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, μιας και από πολύ μικροί μαθαίνουμε το αντίθετο. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε την δυνατότητα να εκφραστούμε όντας παιδιά, με τον τρόπο που πραγματικά θέλαμε;

Θα είχαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις επιλογές μας. Θα ξέραμε καλύτερα τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και δεν θα μας ένοιαζε και τόσο η γνώμη των άλλων.

Όμως ποτέ δεν είναι αργά…

Έξω οι γνώμες, έξω οι κριτικές, έξω η ντροπή για τις επιλογές μου, έξω οι τοξικοί άνθρωποι από την ζωή μου!

Ζήτω η μοναδικότητα, ζήτω η ελευθερία, ζήτω η διαφορετικότητα, ζήτω τα θέλω και τα είναι μου, ζήτω η ΖΩΗ μου!!

Σας φιλώ

FACEBOOK

INSTAGRAM