Είναι κι αυτές οι μέρες…

by - Μαρτίου 15, 2017


Είναι κάτι μέρες που η ζωή είναι γλυκιά και όμορφη, που η μέρα δεν θέλω να τελειώσει, που νιώθω ευλογημένη και τυχερή που έχω όλα τα καλά του κόσμου στην αγκαλιά μου, και που το να είμαι μαζί με το παιδί μου και τον άντρα μου είναι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο. Μέρες που το μυαλό μου είναι γεμάτο θετικές σκέψεις και που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να με κάνει να πέσω στα πατώματα, μέρες που μόλις ανοίγω τα μάτια μου πετάγομαι πάνω με χαρά και ανυπομονησία για τις εκπλήξεις που μου επιφυλάσσει η ζωή, μέρες που η βροχή είναι ευκαιρία για τσαλαβούτημα και η λιακάδα ευκαιρία για βόλτες. Εκείνες οι μέρες που δεν θέλω να είμαι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό που είμαι, οι μέρες που “τα σύννεφα είναι βαμβάκι κι από σοκολάτα οι δράκοι”…
Αλλά είναι κι αυτές οι μέρες που ξυπνάω με το ταβάνι να μου πλακώνει την ψυχή, που ότι κι αν κάνω, ότι κι αν πω μου φαίνεται μισό και λίγο, που τίποτα δεν είναι αρκετό για να με κάνει να χαμογελάσω, που η συννεφιά μου φέρνει κατάθλιψη και ο ήλιος δυσφορία, που μου λείπουν τα παλιά και δεν βλέπω τα καινούργια, που μια κουβέντα φέρνει την καταστροφή και μια ματιά το τέλος…
Μέρες που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να με σηκώσει απ’ τα βάραθρα που έχω ρίξει τον εαυτό μου, μέρες που είναι όλα μάταια και ξένα…
Για αυτές τις μέρες σου μιλώ, που είναι μαύρες σαν κοράκια και με κρατούν δεμένη απ’το λαιμό. Αυτές τις μέρες δεν τις θέλω, δεν τις αγαπώ. Κρατούν μαστίγιο, κι αγάπη δεν ξέρουν τι θα πει. Είναι γεμάτες απαιτήσεις και φορεμένα πρέπει και είναι πάντα τόσο μα τόσο ψυχαναγκαστικές. Δεν έχουν τίποτα να δώσουν. Μόνο να πάρουν θέλουν.
Δεν έρχονται πια συχνά είναι η αλήθεια, μιας και τις ξέρω τώρα και τις πολεμώ.  Κι αν τύχει και με βρουν και με τσακώσουν, μένουν για λίγο κι ύστερα φεύγουν και εξαφανίζονται, μόλις τα δυο της χέρια μ’ αγκαλιάσουν και τα γλυκά της τα λόγια χαϊδέψουνε τα αυτιά μου : Σ’ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΜΑΜΑ.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 

You May Also Like

12 σχόλια

  1. Ανώνυμος15/3/17, 8:53 π.μ.

    Τι τέλειο κείμενο...όλοι έχουμε τέτοιες μέρες και σίγουρα μας τις ξορκιζουν εύκολα αυτά τα υπέροχα πλάσματα!!! Τα παιδιά μας ��
    Art Sophisticat

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου αγαπημένη!
      Πολλά φιλιά.

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφο. Έτσι είναι, άλλες φωτεινές και άλλες μαύρες, κατάμαυρες μέρες! Μαμά δεν είμαι ακόμη, αλλά κάπως τις ξορκίζω :p! Εύχομαι να έχουμε τα ξόρκια μας και να είμαστε 'ξόρκια' και εμείς για άλλους τέτοιες μέρες... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι όπως το λες… Να είμαστε ξόρκια κι εμείς για τους άλλους!
      Καλώς ήρθες!
      Καλημέρα.

      Διαγραφή
  3. Πέτυχες ακριβώς αυτές τις ημέρες μου... πόσο πολύ όμως να ξερες... Σ'αγαπώ μαμά ακούω από την μικρή μου και θέλω τόσο πολύ να πω και εγώ στην δική μου... Είναι ακριβώς αυτές οι ημέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ γλυκιά μου, ναι! Ξέρω για τι πράγμα μιλάς…
      Θέλει τόση δουλειά αλλά αξίζει πραγματικά τον κόπο.
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα. Έχεις δίκιο, υπάρχουν και αυτές οι μέρες...Εντελώς τυχαία έπεσε στα χέρια μου ένα άρθρο χθες, που μιλούσε για αυτές τις μέρες. Αν και νομίζουμε ότι δε μας δίνουν τίποτα, ωστόσο μας δίνουν! Να ψάξουμε μέσα μας τη δύναμη για να βγούμε από αυτές τις μέρες πιο δυνατές! Και επίσης αν δεν υπήρχαν αυτές οι μέρες δε θα απολαμβάναμε περισσότερο τις άλλες, τις πιο φωτεινές, τις πιο ανοιξιάτικες!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία τα λες… Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  5. και εδώ, μια από τα ίδια :) είμαστε όλοι μαζί <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. λες και το έγραφα εγώ..διάβασες τις σκέψεις μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε!
      Σε ευχαριστώ.
      Καλημέρα.

      Διαγραφή