Για σας και χαρά σας! Με τούτα και με εκείνα, έφτασε 12 του Απρίλη κι εγώ δεν σας είχα πει ακόμα όλα όσα έκανα από την λίστα Μαρτίου. Ο Μάρτης ήταν για μένα ένας πολύ όμορφος μήνας. Είδα τους φίλους μου, είδα ταινίες στο σινεμά και όχι στο κρεβάτι, βρέθηκα στη φύση, έφαγα παγωτό και φόρεσα καλοκαιρινά παπούτσια. Ξάπλωσα κάτω από ένα δέντρο και διάβασα το βιβλίο μου, αγόρασα λουλούδια και ονειρεύτηκα τις διακοπές μου, φόρεσα ρούχα που είχα καιρό να βάλω, νήστεψα 20 περίπου μέρες από τα γαλακτοκομικά και τα ψάρια, αφού κρέας δεν τρώω έτσι κι αλλιώς και είπα ένα μεγάλο "δεν πειράζει" σε ότι και σε όποιον δεν μπόρεσε να εναρμονιστεί με μένα! Η ζωή είναι ωραία και αξίζει να την ζούμε με τον δικό μας τρόπο!

Τον Μάρτη κατάφερα:

• Να ξαπλώσω κάτω από ένα δέντρο και να διαβάσω το βιβλίο μου.
• Να νηστέψω 40 μέρες.
• Να φορέσω καλοκαιρινά παπούτσια.
• Να αγοράσω λουλούδια.
• Να φτιάξω παγωτό χωρίς ζάχαρη.
• Να φορέσω ρούχα που έχω πολύ καιρό να βάλω.
• Να πω ένα μεγάλο “δεν πειράζει”.
• Να εκτυπώσω μερικές φωτογραφίες μου.
• Να βρω ένα τετράφυλλο τριφύλλι.
• Να ονειρευτώ τις διακοπές μου.
• Να πάω για ινδικό με τις φίλες μου.
• Να ζωγραφίσω με το στόμα.
• Να κοιμηθώ ένα μεσημέρι.
• Να φτιάξω χούμους.
• Να περπατήσω ξυπόλυτη σε μια παραλία.
• Να δω μια ταινία στο κρεβάτι. 
• Να οργανώσω μια ιταλική βραδιά στο σπίτι με φαγητό, μουσική και ποτό.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.




Σας φιλώ


Βρείτε με σε

FACEBOOK  
και 
INSTAGRAM

Στην γειτονιά μας μένει ο Βαγγέλης. Ένας άντρας γύρω στα 50 που το μοναδικό πράγμα που του ανήκει, είναι μια μπάλα πλαστική. Ένα μεγάλο τόπι. Μια φούσκα. Με αυτήν την μπάλα κυκλοφορεί στους δρόμους αγκαλιά και είναι ο κόσμος του όλος.
Τον κοροϊδεύουν τον Βαγγέλη. Μα δεν γνωρίζουν οι αδαείς πως ο Βαγγέλης είναι ελεύθερος. Πως είναι ευτυχισμένος. Δεν έχει τίποτα πολύτιμο να χάσει. Δεν έχει τίποτα για το οποίο πρέπει να ανησυχεί. Δεν έχει laptop, δεν έχει χρυσαφικά, δεν έχει πράγματα ηλεκτρονικά, δεν έχει ipad, δεν έχει μηχανές, δεν έχει τσάντες ακριβές. Είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Μετά την προχτεσινή ληστεία στο σπίτι μας, τον σκέφτομαι πολύ τον Βαγγέλη. Χρειάστηκε να μας αρπάξουν με την βία χρόνια και χρόνια δουλειάς, πράγματα με χρηματική αλλά πάνω από όλα συναισθηματική αξία, για να νιώσω παράλληλα με την αφόρητη πίκρα και το μεγαλείο της ελευθερίας.
Και ναι. Λυπάμαι πολύ για αυτόν τον βιασμό. Λυπάμαι πολύ που δεν θα ξαναδώ ποτέ τα δώρα της μάνας μου και της γιαγιάς μου, που δεν θα βάλω ποτέ ξανά την βέρα μου, που έχασα φωτογραφίες, αρχεία, τον υπολογιστή μου και τόσα άλλα.
Λυπάμαι που το παιδί μου έζησε αυτήν την ιστορία, που ο φόβος εισέβαλε στο σπίτι μας και που υπέστει αυτήν την ταλαιπωρία.
Μα δεν θα μείνω εκεί. Δεν θα αφήσω το μυαλό μου να κολλήσει στον φόβο και στην οργή, όσο κι αν τα βράδια κλωθογυρίζει σε εκείνη τη μέρα κι αναπαράγει εικόνες που με γεμίζουν λύπη.
Θα προχωρήσω και θα πω ευχαριστώ, που δεν ήμασταν εκεί. Ευχαριστώ που δεν βιώσαμε σωματικό βιασμό και πόνο. Ευχαριστώ που έχουμε ο ένας τον άλλον. Ευχαριστώ που ξημέρωσε η επόμενη μέρα με λόγια και πράξεις αγάπης και στήριξης από γνωστούς κι αγνώστους. Ευχαριστώ που ήρθα πιο κοντά στον άντρα μου και στο παιδί μου. Ευχαριστώ που βίωσα αυτήν την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Δεν έχω πια τίποτα υλικό που να αξίζει. Δεν μου ανήκει πια τίποτα που να φοβάμαι μην μου το κλέψουν, μην μου το πάρουν, μήπως το χάσω, μιας και ότι πολυτιμότερο έχω είναι μέσα μου.
Η αγάπη, η χαρά, το νοιάξιμο, η ελπίδα δεν κλέβονται, όσο κι αν προσπαθήσουν κάποιοι.
Δεν θέλω πια να προστατεύω τίποτα άλλο, πέρα από την υγεία μας και την χαρά μας. Πέρα από την ελπίδα μας και την ζωή μας.
Και ναι! Θέλω να είμαι κι εγώ σαν τον Βαγγέλη. Να περπατάω στους δρόμους της πόλης, ανέμελη και ελεύθερη με μια μπάλα αγκαλιά...

Σας ευχαριστώ πολύ κι από εδώ, για τα μηνύματά σας και για το ενδιαφέρον σας.
Ήταν και είναι πολύτιμα.

Μετά την προχθεσινή ληστεία που έγινε στο σπίτι μας, και για την οποία θα σας μιλήσω σε επόμενη ανάρτηση, προσπαθούμε να ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας και την αισιοδοξία μας.
Είμαστε καλά στην υγεία μας και αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία από όλα.
Τι κι αν ο Απρίλης μπήκε με ένα γεγονός που θα προτιμούσα να ήταν μια κακόγουστη φάρσα, ένα ψέμα, εγώ κοιτάω μπροστά και προχωρώ. Και είμαι εδώ, με την καθιερωμένη μου λίστα.
Για τον Απρίλη λοιπόν θέλω :

• Να πάω μια βόλτα στη θάλασσα.
• Να παίξω πολύ με την Χριστίνα.
• Να βάψω πασχαλινά αυγά.
• Να ευχαριστήσω τη ζωή.
• Να χορέψω βάζοντας δυνατά μουσική.
• Να μαζέψω αγριολούλουδα.
• Να γιορτάσω την γιορτή μου.
• Να φύγω για λίγο μακριά από την Αθήνα.
• Να ξεχάσω τις άσχημες στιγμές.
• Να γράψω ένα μυθιστόρημα.
• Να κάνω κατακόρυφο βλέποντας τον κόσμο με άλλο μάτι.
• Να φάω ένα σοκολατένιο αυγό.
• Να διοργανώσω βραδιά ταχυδακτυλουργού για την Χριστίνα και τον ξαδελφό της.
• Να φορέσω λουλούδια στα μαλλιά.
• Να δω ένα ηλιοβασίλεμα.
• Να πάω μια ποδηλατάδα.
• Να πάρω αγκαλιά ένα δέντρο.
• Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.

Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα θα σας μιλήσω για την σειρά φυσικών καλλυντικών Apeiranthos, την οποία και ανακάλυψα πρόσφατα.





Όπως φροντίζω την διατροφή μου, έτσι φροντίζω και τα προϊόντα που βάζω πάνω στο δέρμα μου και πάντα ψάχνω να βρω αυτά με τα λιγότερα χημικά συστατικά, τα οποία θα σεβαστούν γενικότερα την φιλοσοφία μου για τη ζωή.
Τα συγκεκριμένα, μου κέντρισαν το ενδιαφέρον για την λιτή τους ανακυκλώσιμη συσκευασία αλλά και για τα φυσικά συστατικά τους.
Φτιαγμένα από αγνά υλικά, τα οποία στην πλειονότητά τους προέρχονται από μικρούς τοπικούς παραγωγούς, χωρίς χημικά και συντηρητικά και με σεβασμό προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο, κατασκευάζονται στην Θεσσαλονίκη και όχι στην Νάξο από όπου και προέρχεται το όνομά τους!
Θέλοντας να ανανεώσω λίγο τα καθαριστικά προσώπου που χρησιμοποιώ, δοκίμασα τα παρακάτω:

1.Το Facial oil cleanser  ένα καθαριστικό προσώπου με λάδι καρύδας, jojoba, λεβάντα και tea tree το οποίο καθαρίζει το δέρμα μου από τον ιδρώτα, το μακιγιάζ, την σκόνη, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους και παράλληλα ενυδατώνει την επιδερμίδα μου αφήνοντάς μου μια αίσθηση φρεσκάδας.



2. Το Rose&aloe facial toner  για δροσιά και τόνωση με υπέροχο άρωμα τριαντάφυλλου.


3. Το Avocado&cucumber eye roll on ένα προϊόν για τα μάτια με αβοκάντο και αγγούρι, που τα ξεκουράζει, τα δροσίζει και το οποίο έχω μόνιμα στην τσάντα μου για έκτακτες περιπτώσεις.


4. Το Herbal soap ιδανικό για μαλλιά, σώμα και πρόσωπο, το οποίο παράλληλα με την ενυδάτωση που προσφέρει, λειτουργεί και μυοχαλαρωτικά στο σώμα.


Έμεινα πολύ ευχαριστημένη από τα προϊόντα που δοκίμασα και πιστεύω πως είναι σημαντικό να φροντίζουμε και να σεβόμαστε το σώμα μας, τον ναό της ψυχής μας, με όσο το δυνατό πιο αγνά και φυσικά συστατικά και να δοκιμάζουμε ελληνικά προϊόντα στηρίζοντας έτσι και την “δική” μας παραγωγή.

Είναι φορές που θα΄θελα να τα αφήσω όλα για μια βόλτα στην θάλασσα μαζί σου.
Είναι φορές που θα΄θελα να παίζαμε κρυφτό μέχρι να σκοτεινιάσει.
Είναι φορές που θα΄θελα να τρώγαμε την Μερέντα με το κουτάλι για πρωινό.
Είναι φορές που θα΄θελα να μπαίναμε σε ένα αεροπλάνο αντί για την αίθουσα του σχολείου.
Είναι φορές που θα΄θελα να κοιμηθούμε αγκαλιά μέχρι το επόμενο πρωί.
Είναι φορές που θα΄θελα να δούμε όλη μέρα παιδικά και να διαβάσουμε παραμύθια.
Είναι φορές που θα΄θελα να φορέσουμε τακούνια και να βάλουμε κραγιόν.
Είναι φορές που θα΄θελα να να βγούμε βόλτα φορώντας τις μπιτζάμες μας.
Είναι φορές που θα΄θελα να ζωγραφίζαμε τους τοίχους του σπιτιού μας.
Είναι φορές που θα΄θελα να πανηγυρίζαμε κάθε φορά που κάτι μας άρεσε πολύ.
Είναι φορές που θα΄θελα να βλέπαμε την Μάγια τη Μέλισσα μέχρι να βαρεθούμε..
Είναι φορές που θα΄θελα να είναι πάντα καλοκαίρι.
Είναι φορές που θα΄θελα να είναι πάντα Χριστούγεννα.
Είναι φορές που θα΄θελα να μην υπήρχαν πρέπει μόνο θέλω.
Είναι φορές που θα΄θελα να λέω μόνο την αλήθεια.
Είναι φορές που θα΄θελα να βρίσκομαι μόνο στην αγκαλιά σου.
Είναι φορές που θα΄θελα να ζω το τώρα σαν να είναι η τελευταία μου μέρα πάνω στη γη.
Είναι φορές που θα΄θελα να σου λέω κάθε λεπτό πόσο σε αγαπώ.

Οι τελευταίες μέρες ήταν γεμάτες βόλτες, συναντήσεις, φαγητό, ήλιο, σινεμά και όμορφες γνωριμίες. Έκοψα τα μαλλιά μου, ξεκίνησα ένα καινούργιο project στη δουλειά, έφαγα πολλά μακαρόνια, είδαμε αγαπημένους φίλους και διαβάσαμε όμορφα βιβλία.
Τέλος, είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ στην τελετή έναρξης του 18ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, όπου παρακολούθησα την υπέροχη ταινία “Ciao amore…Dalida” η οποία είναι βασισμένη στη ζωή της δημοφιλούς τραγουδίστριας, και είχα την χαρά να γνωρίσω από κοντά την σκηνοθέτη της ταινίας Liza Azuelos , την εντυπωσιακή πρωταγωνίστρια Sveva Alviti, αλλά και την πρόεδρο της κριτικής επιτροπής Julie Gavras, στο κοκτέιλ πάρτι που ακολούθησε μετά στην Γαλλική πρεσβεία.
Είδα κι άλλες ταινίες, όμως αυτήν την σκέφτομαι ακόμα…