Το τελευταίο ραντεβού μας με την Χριστίνα πριν φύγουμε για διακοπές, το δώσαμε στην Κηφισιά, ένα πρωινό με αρκετή ζέστη.
Πήραμε το αυτοκίνητο, φορτώσαμε το ποδήλατό της και φύγαμε..!!
Ταΐσαμε τα περιστέρια. χαζέψαμε τις βιτρίνες, παίξαμε στις κούνιες και φάγαμε μακαρονάδα!
Ήταν μια υπέροχη μέρα!
Να έχετε μια υπέροχη μέρα!!!
Αυγούστου 28, 2014
4
σχόλια
Την ώρα που διαβάζεται αυτές τις γραμμές, εγώ είμαι κάπου μακριά από την Αθήνα, δίπλα στη θάλασσα, σε ένα ξύλινο σπιτάκι μέσα σε δέντρα και λουλούδια, και κάνω τις τελευταίες καλοκαιρινές διακοπές μου για φέτος, μαζί με την οικογένειά μου!
Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε πολύ να έρθει η μέρα που θα ξαναφεύγαμε, μιας και δε λέω, ωραία η άδεια Αθήνα τον Αύγουστο, άλλα η θάλασσα και η εξοχή, μας λείψανε...
Οι τελευταίες μέρες μας στην Αθήνα, ήταν παρ'όλα αυτά γεμάτες από βόλτες, φαγητά, συναντήσεις με φίλους σε όμορφα μέρη και πολύ παιχνίδι με την Χ. φυσικά!
Εσείς, πώς περνάτε τις μέρες σας?
Γυρίσατε στη βάση σας ή είστε ακόμα διακοπές??
Περιμένω τα σχόλιά σας!
Σας φιλώ
Αυγούστου 26, 2014
8
σχόλια
Αναμφισβήτητα ζούμε στην εποχή των likes, των comments και του share...
Ένα like είναι ικανό, από το να σε κάνει χαρούμενο ή λυπημένο, μέχρι να σου αποφέρει χρήματα, δώρα, αυτοπεποίθηση, φήμη και πολλά άλλα.
Δεν είναι τρελό? ΄Η εμένα μου φαίνεται?
Γράφεις, ποστάρεις, ανεβάζεις φωτογραφίες, με στόχο (τις περισσότερες φορές) να πάρεις ένα μπράβο, ένα σχόλιο, ένα like, ένα share. Κι αν δεν έρθει, είσαι ικανός να τα παρατήσεις και να νιώσεις πως δεν αξίζει αυτό που κάνεις αφού κανείς δεν σου δίνει σημασία...
Είναι φορές που σκέφτεσαι : "Δεν θα πατήσω το κουμπί. Δεν θα κάνω χαρούμενο τον άλλον, κι ας περιμένει την επιβράβευσή μου.." ???
Κι άλλες φορές που το πατάς, χωρίς καν να ξέρεις τι λέει το κείμενο, χωρίς ούτε την φωτογραφία να έχεις καλά, καλά κοιτάξει, έτσι, για να δώσεις χαρά στον άλλον??
Και μήπως μερικές φορές το πατάς περιμένοντας να κάνει κι ο άλλος το ίδιο για σένα?
Ε λοιπόν νομίζω, ότι το πιο σημαντικό είναι να δίνεις κάτι, (έστω και πατώντας ένα κουμπί) χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Χωρίς να νιώθεις ότι ο άλλος σου χρωστάει.
Θαυμάζω τους ανθρώπους που το κάνουν. Τους ανθρώπους που είναι ανοιχτοί, γενναιόδωροι και μεγαλόψυχοι ακόμα και στην εικονική πραγματικότητα. Τους ανθρώπους που δεν φοβούνται να πουν την άποψή τους, που δεν φοβούνται να στηρίξουν τον άλλον κι ας είναι της ίδιας "δουλειάς", που δεν περιμένουν ανταπόδοση, που δεν αισθάνονται απειλή, που χαρίζουν απλόχερα τα likes και τα share χωρίς δεύτερη σκέψη, που έχουν τα κότσια να σου πουν μπράβο αυτοπροσώπως, να σε στηρίξουν και να σε κάνουν να νιώσεις πως η ζωή είναι ωραία κι πως αξίζει να κάνεις αυτό που γουστάρεις, ακόμα κι αν είσαι ο μοναδικός θαυμαστής και αναγνώστης του εαυτού σου..
Πείτε μου την αποψή σας πάνω σε αυτό.
Με ενδιαφέρει πολύ να την διαβάσω..
Σας φιλώ
Αυγούστου 20, 2014
10
σχόλια
