Mama Petounia

Από την πρώτη στιγμή που αποφασίσαμε να μην στείλουμε τη Χριστίνα στον παιδικό σταθμό μου γεννήθηκε η ανάγκη για ένα δωμάτιο μέσα στο σπίτι, όπου θα μπορούσαμε παρέα να κάνουμε όμορφα και δημιουργικά πράγματα…
Και η αλήθεια είναι πως τα καταφέραμε και περάσαμε παρέα μια πολύ όμορφη χρονιά, γεμάτη αγάπη, ζεστασιά και ξεχωριστές στιγμές.
Δεν θα σταθώ στους λόγους που επέλεξα το homeschooling για το παιδί μου, μιας και πιστεύω πως δεν αφορούν κανέναν και πως στην τελική ο καθένας από εμάς σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του, τις καταβολές του, τα πιστεύω του και τον τρόπο ζωής του, επιλέγει αυτό που πιστεύει πως είναι το καλύτερο και ανάλογος πράττει.
Αυτό που κρατώ ως μέγα δώρο από όλες αυτές τις μέρες του homeschooling, είναι η ευλογία και η τύχη του να είμαι δίπλα στο παιδί μου τα πρώτα χρόνια της ζωής του, να το βλέπω να ανθίζει και να μεγαλώνει με τον δικό του τρόπο και τους δικούς του ρυθμούς, να χτίζει την ανεξαρτησία, την αυτοπεποίθηση και την καλλιτεχνική του φύση χωρία καμία πίεση, να μου δείχνει το δρόμο προς την αγάπη, την συνέπεια και την υπομονή, να με κάνει να υπερβαίνω τον εγωκεντρισμό μου και το βόλεμά μου, να μου χαρίζει στιγμές απόλυτης ένωσης και χαράς και να με κάνει να αισθάνομαι πως δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου από το να είναι το ίδιο καλά.
Κάθε φορά που η Χριστίνα ξυπνάει το πρωί και με ρωτάει γεμάτη ανυπομονησία πότε ξεκινάει το παιχνιδοσχολείο μας, αισθάνομαι απέραντη χαρά για την επιλογή μου.
Είχαμε πει πως στο τέλος της χρονιάς θα κάναμε μια γιορτή στο σπίτι όπου θα δείχναμε στους φίλους μας όλα όσα είχε φτιάξει η Χριστίνα κλείνοντας την χρονιά με ένα πάρτι. Δεν τα καταφέραμε.. Οι φίλοι σκόρπισαν σε διακοπές, οι μέρες ήταν βαριές κι έτσι αυτό το πάρτι μετατίθεται για του χρόνου!
Σήμερα όμως εδώ στο blog μου, σας προσκαλώ στο κλείσιμο της χρονιά μας δείχνοντάς σας γεμάτη συγκίνηση και περηφάνια, μερικά από όλα όσα έκανε το Χριστινιό μου την χρονιά αυτή, δίνοντάς ξανά ραντεβού το Σεπτέμβριο!

Κατασκευές και κολάζ