Γεια σας και χαρά σας!
Το τελευταίο διάστημα ήταν γεμάτο από εναλλασσόμενα γεγονότα άλλα θετικά και άλλα αρνητικά.
Υπήρχαν μέρες όμορφες γεμάτες ξεγνοιασιά, αλλά και μέρες με άγχος και αγωνία από όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και σε μας τους ίδιους..
Ο υπολογιστής σταθερά κλειστός και μόνο για λίγο το κινητό εξυπηρετούσε την επαφή μου με τον διαδικτυακό κόσμο.
Τώρα, μετά από μερικές μέρες διακοπών, ένιωσα την ανάγκη να επανέλθω σιγά, σιγά και να επικοινωνήσω μαζί σας μέσα από το blog μου..
Ελπίζω να είστε όλοι καλά, να ξεκουράζεστε σε κάποια όμορφη παραλία και να γεμίζετε τις μπαταρίες σας όσο μπορείτε με ελπίδα και θετικές σκέψεις!
Ο Ιούνης μου ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις!
Με μίνι διακοπές, φίλους από το εξωτερικό που ήρθαν να μας επισκεφτούνε, βόλτες, πάρτι και στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.
Μέχρι που έσκασε η βόμβα και μας πήρε τη χαρά και την ελπίδα. Αλλά μόνο για λίγο. Μιας και χωρίς αυτές, ζωή δεν γίνετε..
Έτσι λοιπόν, αυτά που κατάφερα τον μήνα Ιούνιο είναι:
- Να κάνω όσα δεν έκανα τον μήνα Μάιο.
- Να αγοράσω καινούργια παπούτσια για μένα και την Χριστίνα.
Να φτιάξω σπιτικό παγωτό χωρίς ζάχαρη.Να οργανώσουμε μονοήμερες αποδράσεις στη θάλασσα οικογενειακώςΝα φωνάξω φίλους στο σπίτι για φρουτοσαλάτα και παγωμένο τσάι στο μπαλκόνι.- Να τελειώσω το καινούργιο μου βιβλίο “Η βιογραφία ενός Γιόγκι”.
Να δείξω στην παιδική μου φίλη που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Δανία, τις ομορφιές της Αθήνας.- Να πάω κομμωτήριο.
Να κάνω διαλογισμό.Να συνεχίσω τη γιόγκα.Να πιστεύω στα απίστευτα.- Να δω μια κωμωδία.
- Να ανακαινίσω το δωμάτιο του παιχνιδοσχολείου μας.
- Να αλλάξω λίγο το blog.
Να φοράω αντηλιακό.- Να πάμε βόλτα στο αεροδρόμιο να δούμε τα αεροπλάνα να φεύγουν.
Να κάνω έστω 3 από τα παραπάνω.
Σας φιλώ